464 matches
-
cârcă o puștoaică de șase ani, și alta să ți se agațe de gât o adolescentă de șaisprezece. Cornelia își face și ea în sfârșit apariția, gâfâind greoi: — N-am putut s-o țin, nebuna naibii, se scuză către Ves tala Mamă. Își aranjează rochia murdărită de praf. — M-a trântit pe jos, că e puternică precum un bivol... Ridică glasul să se facă auzită cu toată hărmălaia din jur: — În fața templului! Se uitau oamenii la noi și-și dădeau coate
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
mai apoi spuza pe turta lor. — Ei, gata, gata, murmură Claudia. Se căiește neroada acum, oftează Occia. Știți că sunt impulsivă, n-am vrut să vă fac rău... Așa, arată că te simți vinovată, se enervează și mai tare Ves tala Mamă. Durerea a trecut și nerușinata se bucură acum de simpatia ta. Mai mult chiar, îți simte remușcările. E cazul să intervină. Nu înțeleg de ce râdeți. Cu o singură propoziție le-a adus în defensivă. Continuă: — Falusul este simbolul agățat
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
la gra niță. Dar până să ajungă printre cei șaizeci de centurioni care con duc o legiune mai e. Între timp, după cuvintele bombastice de adineauri, germanul s-a dezumflat. Gândul la sătucul lui de lângă pădure și la casa na tală din lemn necioplit îi pune un nod în gât. Ce bine s-ar simți șezând cât e ziulica de lungă în fața focului din vatră, strâns bine în veșmânt de piele! Are cu ce să se fălească. Așa, să crape proștii
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
un glas uimit și enervat care aștepta o dezmințire. ― Romîn! repetă Bologa mai hotărât, întinzîndu-se din șale și scoțând puțin pieptul. ― Da... bine... firește... bâigui Karg peste câteva momente, bănuitor și cercetător. Da... desigur... Dar atunci mă miră rugămintea d-tale... foarte mult... Mi se pare că d-ta faci deosebire între dușmanii patriei... Apostol Bologa se uita în ochii scânteietori ai generalului cu o seninătate care îl minună pe el însuși. Se simțea însă hotărât și neclintit, ca în asalturile
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
să cunosc! Apostol căută să protesteze, dar generalul îi reteză avântul, congestionat de mînie: ― Nu-ți dau voie să mai vorbești, ai înțeles?... Fiecare cuvânt al d-tale ar merita un glonte! Gândurile ce se ascund în dosul vorbelor d-tale sunt criminale!... Înțelegi? Criminale!... O, o!... Vasăzică asta ți-e vitejia?... Uite pe cine am propus eu pentru medalia de aur! Poftim!... Medalie de aur!... Glonte, nu medalie... Îl împroșcă cu o privire grea de ură și dispreț, apoi deodată
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
mai uită la el și dădu să plece. Își aduse aminte c-a lăsat servieta pe masă. ― A, da, să nu uităm, zise atunci, căutând în servietă și scoțând o scrisoare: Poftim! s-a găsit de ieri la locuința d-tale... probabil că ieri a sosit... Nu ți-am putut-o da până ce n-am găsit cine să mi-o traducă, fiindcă e în românește... După ce rămase singur, Apostol desfăcu scrisoarea de la maică-sa și o citi, încet, rar, să o
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
tremurat, parcă o mână nevăzută i-ar fi strâns beregata: ― Răspunde la întrebarea mea, locotenent Bologa... Și, după o tăcere mai grea și amenințătoare, glasul urmă, tot șovăitor: ― Vina e covârșitoare, desigur, dar Curtea va asculta cu luare-aminte apărarea d-tale... Prin urmare, vorbește... O mișcare grăbită umplu o pauză scurtă. Pe urmă țâșni, ca un glonț, glasul pretorului, revoltat, rotunjind cuvinte care se înălțau până-n tavan, se izbeau de pereți și plesneau capetele tuturor ca niște palme umede. Pe urmă
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
stau în cale, n-am văzut încă pe D-l Mehedinți, nici pe Tăzlăuanu, n-am făcut nici un angajament literar, mai ales că nu am mai produs nimic. Dar te rog, dacă vrei, să-mi trimiți trei din poeziile d-tale inedite, dar nu prea lungi, să le am eu aici, și asta cât mai curând, am să-ți spun eu mai pe urmă ce am făcut cu ele și ai să fii mulțumit. Singurul cu care mă văd des, fiindcă
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
te admire Alex Ștefănescu? Să zică, uite, domnule, deși stă printre străini, tot n-a uitat limba strămoșească... Cu asta mi-a cam închis gura. Așa că tac, nu mai zic nimic. Îl las pe el să grăiască: — Am citit ultimele tale tablete, alea cu cenzura, și am impresia că ori nu măsori consecințele vorbelor tale, ori nu ai curaj să mergi până la capăt. Termini ultimul articol cu fraza sentențioasă: „călcâiul vulnerabil al capitalismului este literatura, arta în general!”. În primul rând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
mai e un Cosmos, ci un fel de „altă lume”, un spațiu străin, haotic, populat de larve, de demoni, de „străini” (14). La limită deci, și numai în sensul unei astfel de abordări, polaritatea Natură-Cultură se înrudește cu polaritatea fundamen- tală Haos-Cosmos. Privit astfel, satul pare a fi o insulă cosmizată într-un noian de ape haotice, un teritoriu smuls naturii sălbatice și supus normelor socio-cultural-economice. Privit mai nuanțat, satul apare ca fiind un spațiu superior cosmizat față de cel natural din jurul
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
tu te-ai acoperit cu perfidie În mantie de sfânt, ca să-ți ascunzi poftele. Ca să nu mai vorbim de pisica pe care ai speriat-o cu numai câteva clipe În urmă. Aceasta este, mai mult sau mai puțin, suma ultimelor tale isprăvi, mare conducător al Consiliului Revoluționar, pacificatorule, consolatorule de femei părăsite. Și am mai putea aminti neprezentarea la locul de muncă sub pretexte mincinoase și un act de onanism neisprăvit. Și de asemenea urina care plutește Încă În vasul toaletei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
leagă anume identități. Peisajele nu sînt tocmai cele de altădată, s-au alterat cu timpul, au căpătat patine și scînteieri proprii de la regimul lor recluzionar, alimentat numai de inten si tatea amintirii, nu de contactul cu modelul. Lanțurile de cris tale rupte, Împrăștiate, așchiile, pulberile, lăcrămările lor rănite, oglindind un cer de demult, conțin nu tocmai culori, ci emit nuanțe și penumbre cromatice care nu mai există sub soare, s-au format la fața locului prin amestecuri endogene haotice, În absența
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
de tine ca să crești mare și sănătoasă... Și nici Lupul să nu te pape ca pe iezișori... Da pe iezisoli nu i-a dulut? Ba da! Cum? Așa cum te-a durut pe tine când ai băgat degețelul în ceaiul fierbinte... Tale, tale, bica!... Tare, tare, fetița!... Așa de tale cum l-a dulut si pe Costi când l-a lovit masina si a mulit? Așa-așa, fetiță cuminte! Dal oamenii se mai întolc acasă după țe mol? Nu, nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
tine ca să crești mare și sănătoasă... Și nici Lupul să nu te pape ca pe iezișori... Da pe iezisoli nu i-a dulut? Ba da! Cum? Așa cum te-a durut pe tine când ai băgat degețelul în ceaiul fierbinte... Tale, tale, bica!... Tare, tare, fetița!... Așa de tale cum l-a dulut si pe Costi când l-a lovit masina si a mulit? Așa-așa, fetiță cuminte! Dal oamenii se mai întolc acasă după țe mol? Nu, nu se mai întorc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
a mulit mama, a avut pâine albă multă-multă si colăței si covridzei. Si mâncale multă a avut. Si acuma asteaptă ca să moală si tata. Că-i flumos să ai un molt în casă... că vine lume multă si pălintele-popa cântă tale... Vezi, bica, numai eu nu am un molt!... Spune, fetița!... Vrei covrigei și colăcei și mâncare mai multă? Nu, dal colega zițe că-i flumos când oamenii mănâncă si plâng... Dal ea n-a plâns, numai a mâncat și mâncalea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
de împrejurare neghioabă..." Ce dracu tot scrii acolo? se răsti Carol la el într-una din zile, nemaiputând-se abține; nu mai suporta tensiunile datorate întrebărilor fără răspuns, acumulate de a lungul nefireștilor și prea lungilor tăceri. îți redactezi împuțitele tale de memorii de fost comisionar? Filip mesagerul zeilor... Se va vinde ca pâinea caldă, în fascicole, pe care călugărițele le vor ascunde în chilia lor, în spatele icoanei, iar servitoarele și elevele de liceu vor face cozi interminabile să prindă ultimul
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
mai ales de promisiunile elevilor străjeri și ale soției că livada va fi ridicată în lipsa mea. La Spitalul “Gh.Mârzescu” m-a operat directorul, doctor Liviu Câmpeanu după metodologia chirurgiei de război. Adică plecai de la masa de operație, pe picioarele, tale direct la pat. Dar n-aveai voie să stai culcat și nici să ții pungi de gheață. Și cum să faci altfel decât spunea marele chirurg, specialist a cărui reputație îl făcuse pe Ostrovski, ambasadorul URSS la București, să-i
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
sigur, și bustul) făceau atunci deficiente silabele-prăpăstii, vida enunci-ație "nevermore". Aici, însă, auzuri florale, promovate, le interpretară necesar ca intervalul, numai, al unei albe combustii. Exauția prin uitare: faptul taumaturgic al Analysei, conferind existență străină și transferată, extremelor pulverizări. Răpusele tale Madeline, Lenore, Ulalume - condiții, desigur, gândului poetic - sunt din natura invaginată, negativă, și de aceea etern refuzată, a Tiparelor. Zenitul sagitar al cerurilor noastre le menține, departe, printre coruperi (în duhul factice și translat al lacului comentator)! Șoptiri de la Monos
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
mică intenție... de a-ți vinde secretul ! Lacrimile Încep să-mi șiroiască pe obraji și mi le șterg dintr-un gest al mâinii. Nici măcar nu vreau să cunosc un secret atât de important ! Nu voiam decât să-ți aflu micile tale secrete, atât. Micile tale secrete idioate ! Voiam doar să te cunosc mai bine... așa cum mă cunoști tu pe mine. Dar el nu se Întoarce să mă privească. Portiera grea se Închide cu zgomot și mașina demarează. Iar eu rămân singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
pentru urările transmise fiicei mele, pe care din păcate nu ai putut să o Întîlnești. În privința situației ei de familie cu părere de rău trebuie să Îți spun că este statu quo. Am citit cu Încîntare partea din scrisoarea d-tale privitoare la cercetările pe care le-ai condus În ultima vreme. Cuvintele d-tale sînt puține, dar, numai prin simpla menționare, au puterea de a evoca lucruri de cel mai mare interes pentru mine. SÎnt curios să aflu rezultatele cercetărilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
la cercetările pe care le-ai condus În ultima vreme. Cuvintele d-tale sînt puține, dar, numai prin simpla menționare, au puterea de a evoca lucruri de cel mai mare interes pentru mine. SÎnt curios să aflu rezultatele cercetărilor d-tale publicate În revista americană despre care Îmi pomenești. Poate ai posibilitatea să Îmi trimiți un extras pe adresa de acasă, că la instituție s-ar putea pierde. Nu mi-ai mai scris nimic despre rugămințile mele, dacă au trezit vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
tutun, Editura Brumar, 2007, Aerobiciclete, Editura Brumar, 2010 Țpremiul Asociației Scriitorilor București pentru poezie, 2011). În anul 2011 a publicat volumul de proză scurtă Viață de aruncat la Editura Polirom. Este prezent în antologia de poezie Om jag inte får tala med någon nu, Editura Tranan, Suedia, 2011 și în antologia de proză scurtă românească Skräpliv, Editura 2244, Suedia, 2013. Este membru al Uniunii Scriitorilor din România din 2002. În anul 2012 a beneficiat de o rezidență literară acordată de ICR
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
călătoare, înfloritul cireșilor vei reuși să multiplici această stare de grație a mea. privire, contemplare șase în primul loc: privire crudă, care și atunci când vede nu cunoaște ce vede, privire cu ochii deschiși prin lapte, privirea ta înaintea descoperirii dragostei tale celei mari, înaintea începerii construcției majestuoaselor tale grădini suspendate. privire de copil, care vede răsturnat, privirea ta înainte de a învăța să vezi cu un ochi cerul tuturor și cu celălalt cerul tău, viața ta, suflețelul tău bun, de catifea, de
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
tău, cu dinți puternici de prinț matur, gata de a ajunge la sufletul lui, la grădinile suspendate ale dragostei, la luo na. nouă în al treilea loc: micile atacuri date cu ajutorul cuvintelor tale iscusite dau greș, aduc ghinion înain tării tale, persistența în discursurile tale alambicate nu duce în nici un loc bun, trebuie să preschimbi vorbele tale, precum schimbi dragostea ta într-una mai pură, mai înaltă, păstrează mai bine tăcerea un timp, calculează de mai multe ori, și apoi începe
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
în legătură anumită - astfel o așteptăm întotdeauna. Cauzalitatea joacă în asociațiune o rolă. Sunt idei apriorice a asociațiunii. Sunt schemate. Kant le-a luat în privire. De es. consecuțiunea în timp. În tot cursul este o ordine. Necesitatea transcende[n]tală a asociațiunei ideilor. Este o ordine sigură. Este activă, este compasul și orientarea noastră proprie. {EminescuOpXV 412} IDEALELE OMENIREI 2285 Se pare că îndată ce cu o prea mare înmulțire a populației pusă în raport cu o prea mică masă de materie, destinată
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]