1,389 matches
-
întreținere vin din bugetul telescopului James Webb. Perioada de lipsă a posibilității observațiilor spațiale dintre dezafectarea lui Hubble și punerea în funcțiune a unui succesor era o grijă majoră pentru unii astronomi, dat fiind puternicul impact științific al observațiilor cu telescoape spațiale în ansamblu. Pe 29 ianuarie 2004, Sean O'Keefe a spus că își va revizui decizia de anulare a ultimei misiuni de întreținere a telescopului spațial Hubble datorită cererilor publice și a cererilor din partea Congresului ca NASA să caute
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
o grijă majoră pentru unii astronomi, dat fiind puternicul impact științific al observațiilor cu telescoape spațiale în ansamblu. Pe 29 ianuarie 2004, Sean O'Keefe a spus că își va revizui decizia de anulare a ultimei misiuni de întreținere a telescopului spațial Hubble datorită cererilor publice și a cererilor din partea Congresului ca NASA să caute o cale de a salva telescopul spațial Hubble. Pe 13 iulie 2004 o comisie oficială a Academiei Naționale de Științe a recomandat ca telescopul Hubble să
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
ianuarie 2004, Sean O'Keefe a spus că își va revizui decizia de anulare a ultimei misiuni de întreținere a telescopului spațial Hubble datorită cererilor publice și a cererilor din partea Congresului ca NASA să caute o cale de a salva telescopul spațial Hubble. Pe 13 iulie 2004 o comisie oficială a Academiei Naționale de Științe a recomandat ca telescopul Hubble să fie păstrat în ciuda riscurilor aparente. Raportul său cerea ca „NASA să nu efectueze acțiuni ce ar împiedica o misiune de
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
întreținere a telescopului spațial Hubble datorită cererilor publice și a cererilor din partea Congresului ca NASA să caute o cale de a salva telescopul spațial Hubble. Pe 13 iulie 2004 o comisie oficială a Academiei Naționale de Științe a recomandat ca telescopul Hubble să fie păstrat în ciuda riscurilor aparente. Raportul său cerea ca „NASA să nu efectueze acțiuni ce ar împiedica o misiune de întreținere cu navetă spațială pentru telescopul spațial Hubble”. Pe 11 august 2004, Sean O'Keefe a cerut Centrului
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
2004 o comisie oficială a Academiei Naționale de Științe a recomandat ca telescopul Hubble să fie păstrat în ciuda riscurilor aparente. Raportul său cerea ca „NASA să nu efectueze acțiuni ce ar împiedica o misiune de întreținere cu navetă spațială pentru telescopul spațial Hubble”. Pe 11 august 2004, Sean O'Keefe a cerut Centrului pentru Zbor Spațial Goddard să pregătească o propunere detaliată pentru o misiune de întreținere robotizată. Aceste planuri au fost ulterior anulate, ideea fiind descrisă ca „nefezabilă”. La sfârșitul
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
s-a defectat însă spre sfârșitul lunii septembrie 2008, împiedicând transmiterea de date. Această unitate are o rezervă, și din 25 octombrie 2008, Hubble a fost repornit și funcționează normal. Întrucât, însă, o defectare a rezervei ar duce la inutilizabilitatea telescopului, misiunea de întreținere a fost amânată pentru a permite astronauților să rezolve și această problemă pe lângă celelalte planificate. Misiunea a demarat la 11 mai 2009 și a efectuat toate reparațiile planificate anterior, precum și alte reparații adiționale, inclusiv înlocuirea principalei unități
Telescopul spațial Hubble () [Corola-website/Science/306181_a_307510]
-
și stratul cel mai "adânc" din atmosfera solară care poate fi observat. Prin fotosferă se emană fluxul total de energie, cu alte cuvinte luminozitatea soarelui L. Fenomenele solare care apar în fotosferă sunt petele și faculele. Privită cu atenție prin telescop fotosfera nu apare ca o suprafață perfect strălucitoare, ci ca un mozaic format din piese mici de forme diferite, cu dimensiuni între 200 și 2000 km. Durata de viață a fiecărei celule de mozaic este de 5 - 10 minute, așadar
Fotosferă () [Corola-website/Science/320233_a_321562]
-
importantă a discului galactic. Bazat pe distanța "Inelului Unicornului", diametrul Căii Lactee ar crește astfel de la - până la - Inelele galactice ar fi astfel ondulări care aparțin discului galactic, iar nu unor structuri independente de acesta din urmă. Totuși, observațiile care provin de la Telescopul Anglo-Australian, publicate în 2007, sugerează că un disc deformat nu poate crea structura observată. Ea ar fi mai degrabă creată fie de o erupție a discului galactic, fie ar avea o origine extragalactică.
Inelul Unicornului () [Corola-website/Science/337370_a_338699]
-
(1879, Saint-Denis, Paris-1956, Washington) a fost un inginer-optician, astronom, profesor și inventator francez. Cunoscut mai ales pentru aplicațiile opticii în astronomie (telescopul Ritchey-Chrétien) Henri Chretien s-a format sub influența marilor astronomi și ingineri francezi de la începutul sec. XX. În particular, Camille Flammarion l-a influențat destul de mult. După studii de tipografie, a absolvit școala superioară de electricitate și facultatea de științe
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
d'Azur din Nice, situat pe malul mării mediteraneene. După decesul lui Bischoffsheim, observatorul a fost condus de către generalul Bassot. În anul 1909 a vizitat observatorul de la Cambridge (Marea Britanie), iar în anul următor lucra cu spectroheliograful Mount Wilson și perfecționa telescopul lui G.W. Ritchey, care a primit ulterior denumirea de telescop Ritchey-Chrétien. Vom menționa, că în acest timp câmpurile magnetice ale soarelui erau deja cunoscute, prin cercetările lui George Ellery Hale și ale colegilor acestuia. În anii 1920-1940, lucrând la
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
lui Bischoffsheim, observatorul a fost condus de către generalul Bassot. În anul 1909 a vizitat observatorul de la Cambridge (Marea Britanie), iar în anul următor lucra cu spectroheliograful Mount Wilson și perfecționa telescopul lui G.W. Ritchey, care a primit ulterior denumirea de telescop Ritchey-Chrétien. Vom menționa, că în acest timp câmpurile magnetice ale soarelui erau deja cunoscute, prin cercetările lui George Ellery Hale și ale colegilor acestuia. În anii 1920-1940, lucrând la Institutul de Optică (Institute d’Optique) el scrie lucrarea celebră asupra
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
cunoscute, prin cercetările lui George Ellery Hale și ale colegilor acestuia. În anii 1920-1940, lucrând la Institutul de Optică (Institute d’Optique) el scrie lucrarea celebră asupra sistemului optic aplanat, care a înlăturat defectul sistemului Laurent Cassegrain. În anul 1927, telescopul Ritchey-Chrétien era gata, iar actualmente acest sistem de telescop se folosește în telescopul spațial Hubble. În anul 1939 Chrétien î-și petrecea timpul între Saint-Cloud, Normandia and Nice. La sfârșitul războiului și-a plasat laboratoarele la Nice. În anul 1953
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
colegilor acestuia. În anii 1920-1940, lucrând la Institutul de Optică (Institute d’Optique) el scrie lucrarea celebră asupra sistemului optic aplanat, care a înlăturat defectul sistemului Laurent Cassegrain. În anul 1927, telescopul Ritchey-Chrétien era gata, iar actualmente acest sistem de telescop se folosește în telescopul spațial Hubble. În anul 1939 Chrétien î-și petrecea timpul între Saint-Cloud, Normandia and Nice. La sfârșitul războiului și-a plasat laboratoarele la Nice. În anul 1953 a semnat un contact cu Twenty Century Fox, în vederea
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
1920-1940, lucrând la Institutul de Optică (Institute d’Optique) el scrie lucrarea celebră asupra sistemului optic aplanat, care a înlăturat defectul sistemului Laurent Cassegrain. În anul 1927, telescopul Ritchey-Chrétien era gata, iar actualmente acest sistem de telescop se folosește în telescopul spațial Hubble. În anul 1939 Chrétien î-și petrecea timpul între Saint-Cloud, Normandia and Nice. La sfârșitul războiului și-a plasat laboratoarele la Nice. În anul 1953 a semnat un contact cu Twenty Century Fox, în vederea lansării cinemascopului (cinema stereo
Henri Chrétien () [Corola-website/Science/320157_a_321486]
-
a atins vârful folosind drumul Ainapo. Câteodată este menționat faptul că misionarul Joseph Goodrich a atins vârful în aceași perioadă,dar niciodată nu a susținut acest lucru.El a urcat Mauna Kea și a descris priveliștea de pe Mokuʻăweoweo printr'un telescop. Isidor Lowenstern a urcat cu succes Mauna Loa în februarie 1839,a treia mare urcare cu succes în 60 de ani. Expediția de explorare a Statelor Unite condusă de Charles Wilkesa fost însărcinată cu o cercetare în Oceanul Pacific în 1838.În
Mauna Loa () [Corola-website/Science/313486_a_314815]
-
din două elemente optice convergente centrate: obiectivul și ocularul, astfel montate încât focarul imagine al obiectivului (F) să coincidă cu focarul obiect (-F) al ocularului. Pentru determinarea grosismentului lunetelor se folosește un aparat optic numit dinametru. Contrar lunetei astronomice și telescopului, "luneta terestră" trebuie să ofere o imagine dreaptă. Pot fi folosite cu scop vizual sau și fotografic. Există totuși binocluri care sunt folosite de unii astronomi amatori, unele din aceste ajutând la descoperirea unor comete sau asteroizi. Astfel astronomul amator
Lunetă () [Corola-website/Science/305617_a_306946]
-
un obiect frumos, este și un excelent test de acuitate vizuală! Se disting rapid 5 stele, apoi, pe măsură ce ochiul se acomodează, alte stele apar. Astfel, până la 10-11 stele sunt vizibile dacă sunt îndeplinite condițiile meteo. Cu un binoclu sau un telescop cu un câmp larg, se vor putea vedea mult mai multe stele. În acest mod roiul va da cea mai mare satisfacție. Cu telescoape mai puternice sau cu un câmp mai strâmt, doar o parte din roi va fi vizibilă
Pleiadele () [Corola-website/Science/311980_a_313309]
-
Astfel, până la 10-11 stele sunt vizibile dacă sunt îndeplinite condițiile meteo. Cu un binoclu sau un telescop cu un câmp larg, se vor putea vedea mult mai multe stele. În acest mod roiul va da cea mai mare satisfacție. Cu telescoape mai puternice sau cu un câmp mai strâmt, doar o parte din roi va fi vizibilă. Nebuloasa nu se dezvăluie cu adevărat decât în fotografie. Roiul stelar Cloșca cu pui este citat în Iliada de Homer, în cântul XVIII (475
Pleiadele () [Corola-website/Science/311980_a_313309]
-
adevărat printre oamenii de știință care în majoritate pe la finele deceniului 7 al secolului al XIX-lea îmbrățișaseră deja o formă de evoluție biologică (cum spune Jacques Godbout, "trebuie amintit elevilor că dușmanii credincioșilor sunt în primul rând microscopul și telescopul"). Creștinii conservatori, pe de altă parte, au rămas atașați ideii de creație. Creaționismul este credința că universul și toate formele de viață au fost create de Dumnezeu sau de o altă formă de inteligență extraterestră. Creaționiștii biblici acceptă relatarea din
Creaționism () [Corola-website/Science/297133_a_298462]
-
astronomice gratuite a unor fenomene sau clase de obiecte din sistemul solar (planete, sateliți naturali etc.) ori aparținând universului de adâncime (galaxii, clustere etc.), organizează expoziții de bază (”Universul în mileniul III”, ”Sistemul Solar”, ”Mișcări pe bolta cerească”) și temporare (”Telescopul Hubble”, ”Instrumente și tehnici de navigație”, ”Astronomicus” etc.), găzduind de asemenea o colecție filatelică foarte valoroasă, cu peste 650 de piese (cu adăugare în 2012 a încă 2000 de piese) dedicată istoriei astronomiei și eforturilor de cunoaștere și cucerire a
Planetariul din Baia Mare () [Corola-website/Science/331355_a_332684]
-
măsurat, de exemplu, ca o intensificare a strălucirii obiectului observat; s-au observat mai multe astfel de evenimente. Lentilele gravitaționale au dus la crearea unei întregi ramuri a astronomiei observaționale, utilizată pentru a detecta prezența și distribuția materiei întunecate, drept „telescop natural” pentru observarea galaxiilor îndepărtate, și pentru a obține o estimare independentă a constantei lui Hubble. Evaluări statistice ale datelor obținute cu ajutorul lentilelor gravitaționale furnizează informații valoroase despre evoluția structurală a galaxiilor. Observarea pulsarilor binari furnizează dovezi indirecte pentru existența
Teoria relativității generale () [Corola-website/Science/309426_a_310755]
-
magnetosfera lui Jupiter și existența unei centuri de radiații centrată pe orbita lui Io. Acesta primește zilnic o radiație de 3600 rem. Mai târziu, observații asupra satelitului au efectuat sonda spațială Cassini-Huygens în 2000 și Noi Orizonturi în 2007, precum și telescoapele de pe Pământ și telescopul spațial Hubble. Primă observație raportată a lui Io a fost făcută de către Galileo Galilei la 7 ianuarie 1610 folosind un telescop refractant de la Universitatea din Padova. Cu toate acestea, în această observație, Galileo nu a putut
Io (satelit) () [Corola-website/Science/302335_a_303664]
-
existența unei centuri de radiații centrată pe orbita lui Io. Acesta primește zilnic o radiație de 3600 rem. Mai târziu, observații asupra satelitului au efectuat sonda spațială Cassini-Huygens în 2000 și Noi Orizonturi în 2007, precum și telescoapele de pe Pământ și telescopul spațial Hubble. Primă observație raportată a lui Io a fost făcută de către Galileo Galilei la 7 ianuarie 1610 folosind un telescop refractant de la Universitatea din Padova. Cu toate acestea, în această observație, Galileo nu a putut să separe satelitul Io
Io (satelit) () [Corola-website/Science/302335_a_303664]
-
asupra satelitului au efectuat sonda spațială Cassini-Huygens în 2000 și Noi Orizonturi în 2007, precum și telescoapele de pe Pământ și telescopul spațial Hubble. Primă observație raportată a lui Io a fost făcută de către Galileo Galilei la 7 ianuarie 1610 folosind un telescop refractant de la Universitatea din Padova. Cu toate acestea, în această observație, Galileo nu a putut să separe satelitul Io de Europa din cauza puterii reduse a telescopului său, astfel încât cei doi sateliți au fost înregistrați ca un singur punct de lumină
Io (satelit) () [Corola-website/Science/302335_a_303664]
-
lui Io a fost făcută de către Galileo Galilei la 7 ianuarie 1610 folosind un telescop refractant de la Universitatea din Padova. Cu toate acestea, în această observație, Galileo nu a putut să separe satelitul Io de Europa din cauza puterii reduse a telescopului său, astfel încât cei doi sateliți au fost înregistrați ca un singur punct de lumină. Io și Europa au fost observate pentru prima dată ca obiecte separate în timpul observațiilor lui Galileo a sistemului lui Jupiter în ziua următoare, 8 ianuarie 1610
Io (satelit) () [Corola-website/Science/302335_a_303664]