886 matches
-
Chirilă (1925-1999). Ștefan Chirilov a fost în perioada interbelică primar al comunei Cairaclia și președinte a Băncii Populare din aceeași comună . Conform recensământului din 2001, majoritatea populației comunei Cairaclia era vorbitoare de bulgară (%), existând în minoritate și vorbitori de rusă (%), ucraineană (%) și română (%).
Cairaclia, Ismail () [Corola-website/Science/317996_a_319325]
-
1989, numărul locuitorilor care s-au declarat români plus moldoveni era de 18 (3+15), reprezentând 0,74% din populație . În prezent, satul are 2.364 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației comunei Cernăuca era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de alte limbi. În curtea bisericii se află mormintele următoarelor rude ale familiei Hurmuzachi:
Cernăuca, Noua Suliță () [Corola-website/Science/311755_a_313084]
-
și 2 municipii ale zonei controlate de republica separatistă Transnistria „limba moldovenească” este încă scrisă cu literele chirilice rusești (ca în perioada sovietică), deosebite de literele chirilice tradiționale ale limbii române de dinainte de 1860. Astfel scrisă, este co-oficială cu limbile ucraineană și rusă. În Găgăuzia, este scrisă în literele latine, ca și în restul Republicii Moldova și este co-oficială cu găgăuza și rusa. La nivel oral, graiul moldovenesc și limba română standard sunt între ele ușor inteligibile, dar există diferențe de vocabular
Limba moldovenească () [Corola-website/Science/296685_a_298014]
-
Mediu. In 1812, însă, Basarabia a fost anexată de Imperiul Rus. În 1918 Sfatul Țării de la Chișinău a hotărât unirea cu România. În regiunea din stânga Nistrului autoritățile sovietice au înființat în 1924 RASS Moldovenească, ca o republică autonomă subordonată RSS Ucraineană. Aici își are obârșia teoria unei limbi moldovenești diferită de română, prin această teorie URSS încercând să-și justifice pretențiile asupra Basarabiei. Țăranii moldoveni din Transnistria erau în mare parte analfabeți și nu cunoșteau limba română literară. Autoritățile sovietice au
Limba moldovenească () [Corola-website/Science/296685_a_298014]
-
printre ei mai scăzut decât în restul RSS Moldovenești. În timp ce deja în 1989 în Basarabia limba era denumită „română”, fiind introdus și alfabetul latin, autoritățile de la est de Nistru și-au declarat unilateral independența față de Republica Moldova și au adoptat rusa, ucraineana și „moldoveneasca” ca limbi oficiale. De fapt însă, limba de stat în republica separatistă nistreană este rusa, dominantă în mediul urban, în special în capitala Tiraspol. În mass media este folosită și așa-numita „moldovenească”, limba română standard scrisă cu
Limba moldovenească () [Corola-website/Science/296685_a_298014]
-
al regiunii Galiția. După 1944 raionul Sniatin a fost reînființat și a fost inclusă în componența RSS Ucrainene. Începând din anul 1991, acest raion face parte din Ucraina independentă. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației raionului Sneatîn era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de alte limbi. Raionul Sniatin este situat în partea de sud-vest a regiunii Ivano-Frankivsk. În prezent, raionul se învecinează în partea de sud cu raionul Vijnița, în partea de sud și est cu raionul Cozmeni
Raionul Sneatîn () [Corola-website/Science/318203_a_319532]
-
numărul locuitorilor care s-au declarat români plus moldoveni era de 3 (3+0), adică 0,36% din populația localității . În prezent, satul are 406 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației localității Jadova Nouă era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de alte limbi.
Jadova Nouă, Storojineț () [Corola-website/Science/315543_a_316872]
-
Hajdeu de Sus, întâlnit și sub forma rusă de Ghijdeva sau ucraineană de Iarivca (în , în ) este o comună în raionul Hotin, regiunea Cernăuți, Ucraina, formată numai din satul de reședință. Are locuitori, preponderent ucraineni. Satul este situat la o altitudine de 208 metri, în partea de centru-est a raionului Hotin. Localitatea
Hajdeu de Sus, Hotin () [Corola-website/Science/315831_a_317160]
-
locuitorilor care s-au declarat români plus moldoveni era de 17 (0+17), reprezentând 1,36% din populație . În prezent, satul are 1.223 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației comunei Hajdeu de Sus era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de alte limbi.
Hajdeu de Sus, Hotin () [Corola-website/Science/315831_a_317160]
-
pe malul drept, românesc, sunt mai mult de origine apuseană provenind din limbile franceză, germană sau engleză, iar pe malul stâng, rusesc și sovietic timp de 154 de ani, sunt mai mult de origine răsăriteană provenind din limbile rusă sau ucraineană. Cea mai proeminentă diferență între graiul moldovenesc și limba literară constă în palatalizarea consoanelor "ș", "ț" sau "j" în limba literară „ausbau”, spre deosebire de pronunțarea tare a consoanei în graiul moldovenesc „abstand”. Astfel conjuncția "„și”" sau pluralul substantivelor terminate în "ș
Graiul moldovenesc () [Corola-website/Science/297291_a_298620]
-
fost, din nou, recunoscut ca parte integrantă a României, până la frontiera trasată în 1919/1920 de comisia internațională condusă de geograful francez Emmanuel de Martonne, care este frontiera actuală. Nordul Bucovinei și partea de sud a Basarabiei au revenit RSS Ucrainene, iar restul Basarabiei, împreună cu o parte din fosta Republică Sovietică Socialistă Autonomă Moldovenească, a constituit o nouă republică a URSS denumită "RSS Moldovenească". Aceasta a devenit independentă în 1991, sub numele de Republica Moldova. La 6 martie 1945, Iosif Stalin impune
22 decembrie () [Corola-website/Science/296780_a_298109]
-
acelui Masacru de la Fântâna-Albă. Aceștia sunt: Dragoș Bostan, Constantin Sucevean, Titiana Lipăștean, Gheorghe Sidoreac etc. . Bucovina de Nord a reintrat în componența României în perioada 1941-1944. În anul 1944, a fost reocupată de către U.R.S.S. și integrată în componența R.S.S. Ucrainene. Autoritățile sovietice, în anul 1946, au schimbat denumirea satului din Suceveni în Șiroka Poliana. În anul 1944 se redeschide școala din sat care, în 1974, devine școală medie. Începând cu anul 1991, satul Suceveni face parte din raionul Adâncata a
Suceveni, Adâncata () [Corola-website/Science/315086_a_316415]
-
schimbat denumirea satului din Șiroka Poliana în Suceveni, denumire purtată anterior. . În prezent, satul are 1.661 locuitori, preponderent de naționalitate română. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației localității Suceveni era vorbitoare de română (%), existând în minoritate și vorbitori de ucraineană (%).
Suceveni, Adâncata () [Corola-website/Science/315086_a_316415]
-
(în lb. ucraineană și în rusă "Севастополь" iar "Акъяр/Aqyar" în tătară crimeeană) este cel mai mare oraș al Republicii Autonome Crimeea, republică aflată în componența Ucrainei. Port la Marea Neagră. Orașul număra în anul 2004 o populație de 378.000 de persoane, dintre
Sevastopol () [Corola-website/Science/299175_a_300504]
-
din Ucraina considerau că aceasta trebuie să fie sub jurisdicția propriului Minister al Transporturilor. Acordul din 1997 prevedea că problema va fi rezolvată printr-un protocol special, dar acest lucru nu s-a realizat și nu s-au transferat părții ucrainene farurile, care au continuat să aparțină Federației Ruse. Miercuri, 21 aprilie 2010, Dmitri Medvedev, președintele Rusiei, și omologul său ucrainean Viktor Ianukovici au anunțat menținerea și după 2017 a bazei navale ruse în Ucraina, încă 25 de ani, în schimbul unei
Sevastopol () [Corola-website/Science/299175_a_300504]
-
din 1989, din cei 206 locuitori ai satului, 205 s-au declarat de etnie ucraineană și unul singur de etnie rusă . În prezent, satul are 211 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, toată populația localității Rudca era vorbitoare de ucraineană (100%).
Rudca, Zastavna () [Corola-website/Science/315772_a_317101]
-
lagăre de concentrare din Reich. În următorii doi ani după proclamarea independenței, aproximativ 80% dintre liderii OUN fuseseră uciși sau încarcerați După Primul Război Mondial, Ucraina a fost împărțită în trei. În regiunile centrale și răsăritene a fost proclamată RSS Ucraineană în 1921, stat fondator al URSS. Capitala Ucrainei Sovietice a devenit orașul Kiev. Cea mai mare parte a ceea ce este astăzi Ucraina de vest a devenit parte a celei de-a doua Republici Poloneze. Liovul era inclus în acest teritoriu
Declarația de Independență a Ucrainei, 1941 () [Corola-website/Science/320272_a_321601]
-
pe mulți să creadă că acest act politic are sprijinul armatei germane aflată în înaintare. Declarația de Independență s-a bucurat de sprijinul imediat al mai multor lideri religioși ucraineni, printre ei numărându-se arhiepiscopul mitropolitan Andrei Șeptițki al Bisercii Ucrainene Greco-Catolice, episcopul mitropolitan Polikarp Sikorski al Bisericii Ortodoxe Autocefale Ucrainene și episcopul greco-catolic Grigori Homișin. Convins se pare că grupul lui Stețko se bucură de sprijinul germanilor, mitropolitul a scris o scrisoare pastorală în care îndemna populația să sprijine noul
Declarația de Independență a Ucrainei, 1941 () [Corola-website/Science/320272_a_321601]
-
incluse în Regiunea Odesa. Începând din anul 1991, satul Vesele face parte din raionul Tatarbunar al regiunii Odesa din cadrul Ucrainei independente. În prezent, satul are 107 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației localității Vesele era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de rusă (%).
Vesele, Tatarbunar () [Corola-website/Science/318519_a_319848]
-
Hovârla (în ucraineană "Говерла", în maghiară "Hoverla") este cel mai înalt pisc () al Munților Maramureșului și cel mai înalt punct de pe teritoriul Ucrainei. Muntele face parte din subunitatea numită Masivul Negru (în așa-numiții Carpați Păduroși), și este situat la granița regiunilor Transcarpatia
Vârful Hovârla () [Corola-website/Science/306405_a_307734]
-
numărul locuitorilor care s-au declarat români plus moldoveni era de 502 (500+2), reprezentând 43,43% din populația localității . În prezent, sătul are 1.231 locuitori, preponderent ucraineni. Conform recensământului din 2001, majoritatea populației comunei Stârcea era vorbitoare de ucraineană (%), existând în minoritate și vorbitori de alte limbi. Conform recensământului efectuat în 1930, populația comunei Stârcea se ridică la 984 locuitori. Majoritatea locuitorilor erau ruteni (65,17%), cu o minoritate de germani (1,8%), una de români (21,04%), una
Stârcea, Adâncata () [Corola-website/Science/316148_a_317477]
-
al regiunii Cernăuți din cadrul Ucrainei independente. Conform recensământului din 1989, toți locuitorii din sat s-au declarat de etnie ucraineană . În prezent, satul are 191 locuitori, în totalitate ucraineni. Conform recensământului din 2001, toată populația localității Bischiv era vorbitoare de ucraineană (100%).
Bischiv, Putila () [Corola-website/Science/315659_a_316988]
-
(ucraineană: Успенська церква, Uspenska Tserkva), cunsocuta și sub denumirea "Biserică Valaha" este o biserică ortodoxă, situată în orașul Liov, Ucraina. În prezent este închiriată Bisericii Autocefale Ortodoxe Ucrainene. (de obicei cunoscută sub numele de biserică Uspieńska, sau Biserică Țării Românești), este
Biserica Adormirea Maicii Domnului din Liov () [Corola-website/Science/327760_a_329089]
-
Ulterior, Leșcenco a semnat un contract cu filiala din România a societății de discuri Columbia Records cu care a înregistrat aproape 80 de melodii. În continuare a înregistrat discuri, tot în România, cu societatea Electrecord. Deși vorbea fluent rusa, româna, ucraineana, franceza, germana și engleza, aproape toate înregistrările sale sunt cântate în limba rusă, deși în reprezentațiile sale din România includea, de cele mai multe ori, și unele melodii cântate în limba română. Datorită discurilor sale, Leșcenco devine, în scurt timp celebru. El
Petre Leșcenco () [Corola-website/Science/319101_a_320430]
-
război, orchestra de jazz a muncitorilor tutungii din Moscova, condusă de Nikolai Markov, a pus pe picioare o întreagă industrie de producere a unor discuri clandestine, care ar fi fost cântate de Leșcenco. Discurile erau comercializate clandestin în RSFSR, RSS Ucraineană și RSS Moldovenească. Un disc vândut cu mult succes cuprindea melodia , pe care Leșcenco nu a cântat-o niciodată. Chiar până la începutul anilor 60 se puteau cumpăra, pe sub mână, copii ale discurilor lui Leșcenco, copiate pe plăci de radiografie. Personalități
Petre Leșcenco () [Corola-website/Science/319101_a_320430]