502 matches
-
terestre, să renască și să prolifereze și să se fortifice aparent... intru veșnicie!) care trebuie judecat în toată complexitatea lui și “la rece”: “Sculați, voi, oropsiți ai vieții” ...și ai destinului impus de alții, mereu de alții...și nu mai...“vegetați blandianic”! Altfel...ia ascultați ce scrie autorul, pe Coperta a IV-a: “...addig kell utni az olahot a mig văr csepeg csontjabal...” (ADICĂ): “...valahul trebuie atâta bătut, pana îi curge sânge din ciolan...”. Mda. Chiar așa! De AICI încolo (dacă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
din lume nu ar putea sculpta lumea așa cum a făcut-o Dumnezeu. 1045. Iubita mea ești un poem de lumină scris de taină iubirii noastre și dăruit stelei în care ne vom regăsi eternitatea. 1046. A trăi înseamnă ori a vegeta ori a iubi. Alege! 1047. Xenofobia este arta prostiei adusă la rang de perfecțiune fiindcă nimeni nu este mai străin de tine decât sufletul tău. 1048. Cartea este odiseea prin care poate trece un cuvânt. 1049. Norocul este față descoperită
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
couture); Visam că-mi erau toate ferestrele deschise/ ochii deschiși venele deschise/ giganticele hematii și lanțurile ADN ale corpului meu/ cântau/ ca preoții penitenciarelor/ cu moartea pre moarte călcând...// ploua în întuneric și ploaia vorbea cu accent evreiesc...// și-acum vegetez în canicula nopții/ printre scânteuțe volatile și arbori de petrol// iar în camera cealaltă sub cheie/ mările mele se dau de ceasul morții// plâng grohăie ciripesc." (O noapte în Sibiu). O întorsătură de zile mari, la finele celui de-al
Poemele luminii by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11767_a_13092]
-
de 1000 de lei pentru eseurile din Vremea, nu se mai poate abține și-i transmite lui Bogza toate mulțumirile pentru recunoștința ce i-o poartă: "Știu că nu-ți plac asemenea mulțumiri însă fără tine aș fi continuat să vegetez în cel mai execrabil și mai obscur anonimat, îmbuibat de visuri absurde și de dadaisme învechite. Ție îți datorez înainte de toate organizarea mea și apoi posibilitățile de publicare. Este ceva ce se numește "sensul vieții", iartă-mi cuvîntul acesta mare
O corespondență revelatoare by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16701_a_18026]
-
în țară pentru a-și lua locul ce i se cuvenea în conducerea P.N.T.C.D. Dar, deranjînd enorm pe liderii care se instalaseră în fruntea partidului, a fost sfătuit să nu nu se repatrieze (cu argumente fals protectoare) și lăsat să vegeteze la Romă, deși a stăruit mereu să revină la postul de comandă, avînd mai multe atuuri decît chiar Corneliu Coposu. Dar seniorii partiduluii credeau altfel. În fruntea treburilor partidului trebuiau instalați numai cei ce înfundaseră, pentru mulți ani, pușcăriile comuniste
Emil Ghilezan se destănuie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17909_a_19234]
-
privea o reprezentație dată numai pentru el. . - Saferian, zicea Smărăndache, e foarte contrariat de când Sultana a luat răspunderea comercială. . - De ce? se mira Gulimănescu. E tot întreprinderea lui. . - Nu mai poate să speculeze singur, toată plăcerea într-as-ta stă. . - Cum vegetează el, întins pe canapea, n-ar mai putea săse ocupe direct de afaceri. . - Se pare totuși că se ocupă! zise Smărăndache. O mistifică pe Sultana. . - Cum așa? . - Demirgian e complicele lui și operează o serie de afaceri secrete, cu sediul
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ocazia a-i da dezmințirea de față. [18 aprilie 1882] ["UN EXEMPLU IZBITOR"] Un exemplu izbitor de modul cum prosperă la noi instituțiunile cele mai folositoare este Școala de Belle - arte. Creată în 1864, această școală atât de necesară a vegetat în părăsire până astăzi și amenință a se pierde cu totul, din cauză că nu i se da[u] mijloacele necesare pentru a trăi și a da roadele ce are drept să aștepte societatea de la o asemenea instituțiune. Un guvern serios ar
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
zilele noastre, în care nu mai avem idealuri și când arta însăși a devenit un instrument al utilitarismului. Dar daca acel rol a trecut, el a fost realizat măcar prin epoce de glorie artistică și științifică, pe când biserica orientală a vegetat într-un formalism gol și sterp. Acesta e răul specific și istoric oarecum care face cu putință propagarea sluțeniilor moscovite la noi, și acesta trebuie combătut. Cât despre politica rusească, credem că știe a-și alege mijloace mai inteligente pentru
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
Român sunt cu totul de altă natură: sunt economice și sociale. Daca vom continua ca în trecut, a nu realiza nici o reformă pentru ridicarea claselor muncitoare, daca prin măsuri înțelepte nu vom îmbunătăți starea țăranului, ci-l vom lăsa să vegeteze în mizeria actuală, daca nu se va introduce o echitate mai mare în relațiunile lui de muncă, se poate întîmpla ca efecte esterioare să aibă oarecare influență asupra celor nemulțumiți. Dar printr-o stare economică și de cultură mai dezvoltată
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
unghiile de la o mână. Sau înșurubam și desșuru-bam de câteva ori capacul sticlei de spirt.Toată pielea capului îmi frigea de parcă o rețea de metal incandescent mi-ar fi acoperit-o. Reveneam automat în patul meu, unde readormeam imediat și vegetam câteva ore fără vise, până se făcea dimineață. Într-una dintre rătăcirile mele, în vis, prin încăperile crepusculare, pătrunzând în sufragerie, am fost surprins de lipsa mamei din așternutul de pe sofa. Era doar tata, cu fața la perete, doar în maieu și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
încă pluteam în lichid amniotic până la zgârciul ce-nfășura creierul meu după naștere, la craniul încă moale de la un an, la cel de la cinci ani, de la zece și șaptesprezece ani: odăi succesive, lus-truite-n interior, în care omida grasă a minții vegetează, așteaptă clipa când va sparge în țăndări bolta de os și-și va desface, în fine, aripile. Privind în trecut, contemplu arhitecturi cerebrale, păduri de axom și dendnte în constelații irepetabile, bolți tot mai joase umplute cu idoli tot mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era o mare absență, un mare gol în viața mea. Pe deasupra, mi-era frică de el. Uneori, în bănățeanul subțire și distrat, cu părul ca o oglindă neagră de la uleiul de nucă turnat pe el generos, și care de obicei vegeta pașnic, cu picioarele suite pe scaunul pe care ședea - și în poziția asta ciudată, de păsăroi, aveam să stau și eu la masă ani în șir, spre supărarea mamei -, se deștepta ceva îngrozitor, un fel de demon al furiei oarbe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și capturată de sanitari. În locul păianjenului, în toracele Soilei fu așezată, cu botișorul spre stânga, inima unui copil de sex masculin care se născuse o dată cu fetița, privise lumea, scuturase din cap în semn că nu și închisese ochii pentru totdeauna. Vegetase apoi timp de un an conectat la un aparat greoi, dar cum creierul îi involuase spre un fel de conopidă, fusese desprins din acea fantomă de viață. Cu noua ei inimă băiețească și cu transfuzii totale de sânge repetate lunar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era cenușie, peste dealuri golașe, pe deasupra întinderilor uscate se învăluiau stoluri de ciori și în înălțimi alergau nouri destrămați. După-amiază începu să fulguiască ninsoare și vântul se coborâse mai jos. Amurgise când am ajuns la Târgul Frumos. Toată iarna am vegetat, meșterul se ținea întruna de chefuri, de cărți și deseori își bătea nevasta. Spre primăvară, am plecat cu șatra al Râmnicul Vâlcea. Se găsise de lucru la teatrul comunal de acolo. Până la Paști, când am cerut să mă întorc acasă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
nici un motiv să i refuzăm independența dezvoltării sale în cadrul artei și modul său particular de a gravita între artă și viață. Dar, ar fi în zadar să-i negăm dependența de literatură. Este tributar prin capodoperele sale fără de care ar vegeta la nivelul practicii de bâlci. Un număr de trapez zburător este un poem tot atât de pur ca și o tragedie; dar principiul frumuseții sale este închis în corpul trecător al executantului.” Semiologia teatrului studiază discursul dramatic ca un ansamblu compact, bine
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Mihaela Doboş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1356]
-
un țăran oarecare, ca Hackler, de pildă, sau ca tata, caselor de pensii sau firmelor hotărâte să-și extindă construcțiile după modelul „Frohdörfchen“. Acești foști țărani s-au îmbogățit peste noapte și nu știau de ce să se apuce cu banii, vegetau în „suc propriu“, beau de cum se crăpa de ziuă rachiu de cafea, o sticlă de molan, paharul era mereu gol, vorbeau despre semănături și recoltă și cum făceau ei înainte totul cu mâna și cu boii, mai luau un gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
molan, paharul era mereu gol, vorbeau despre semănături și recoltă și cum făceau ei înainte totul cu mâna și cu boii, mai luau un gât de vin, vorbeau de serviciul activ, vocile li se făceau sonore, stridente, pe măsură ce ziua înainta, vegetau aici fiindcă nu mai știau încotro și nici de ce-ar fi trebuit să se apuce, iar Fritz și Kurt își luau noaptea tații de la crâșmă, bărbați care tunau și fulgerau, parcă-i lovise turbarea. În schimb, tatăl lui Felix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
finalul ei, Olga, Mașa și Irina nu visează altceva decît să se reîntoarcă În Capitală. Nimeni Însă nu s-a Întrebat, ucigător de simplu : de ce n-o fac? În fond, nu le leagă nimic de orașul de provincie În care vegetează. Tatăl lor a murit cu un an În urmă ; mama fetelor, Înaintea lui. N-au copii. Doar Mașa e măritată, dar cum nu-și iubește soțul, ar fi simplu să divorțeze, ori să-l ia cu ea, la Moscova. Casa
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
fratele meu, și-a trăit scurta-i viață din plin, cu toți porii deschiși la maximum (se pare că am mai spus-o o dată). Apropo de aceasta, îmi amintesc niște cuvinte pe care mi le-a spus cândva: “decât să vegetez, mai bine îmi trăiesc viața din plin și-oi muri când mi-o veni rândul”. Adică băutură, femei (nu contează vârsta, între 14 și 80 de ani) și altele, printre care cea mai nevinovată distracție era pescuitul. * Orice om care
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
-i e sete. I-am dat apă dintr-o gaură făcută special pentru așa ceva, un fel de fântână improvizată și i-am spus să ațâțe focul, să curețe niște pește și amândoi am pregătit masa. Am mâncat iarăși supă de vegeta, în care am băgat bucăți de șalău; a urmat crap prăjit în hârtie pe cărbuni și cafea. - Îmi povesteai odată de o frumusețe a ta, ceva sublim, care n-are asemănare cu nimic în lume. Acum că se apropie lipovanul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
vorbesc, ei doar privesc și așteaptă ora prânzului, pentru a merge acasă. Supa care i-o pune în farfurie consoarta ar fi un subiect de discuție, că e cam slabă și fără gust - mai pui un pic de sare sau vegeta, dacă ai, și merge - dar se lasă păgubaș, oftează și mănâncă, așa cum este. Și vorba cântecului: "Așa se trec bieții bătrâni,!" numai că nu se mai roagă "la împăratul", pentru că împăratul (acesta însemnând guvernanții, în totul lor neocomunist) are alte
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
e pe dincolo, ba că-ți dau premii, ba că te trimit în excursie în Dubai și la Azore dacă le iei marfa. Alții zic să punem în geam niște ceva abțibild colorat cu supă de găină franțuzească, așa cum era Vegeta sârbească pe vremuri. Vecina Aneta de la scara Ge și-a umplut geamurile cu abțibilde roșii și galbene cu cocoși și găini. Numai că a luat premiul careva din Bârlad: s-a prezentat la emisiunea teve și a primit excursia la
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
152, 159, 162, 175 Ungheanu, Mihai, 148 Uniunea Scriitorilor, 147 Uniunea Vatra Românească, 152 Utopia, 75 Văcărăoiu, Nicolae, 208 Vaida, Al., 176 Valea Jiului, 159 Valea Moratului, 27 Vasile Szabo, Lucian, 149 Vasile, Paul, 227, 228 Vechiul Testament, 148 vecina Aneta, 236 Vegeta, 236 Velicu, 145 Veneția, 35 Viena, 169 Vighi, Daniel Teodor, 14 Vîntu, Sorin Ovidiu, 198 Vîrșeț, 32 Vișegrad, 147 Vlahuță, Al., 107 Voicu, Mădălin, 214 Voiculescu, Dan, 207, 223, 226 Voinea, Dan, 227, 228, 229 Vuia, Traian, 167, 168, 169
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
Pe vremea noastră nu mai era asta. După nuntă vine și dragostea". Aceasta explică și împietrirea sa lăuntrică. Aurica este obsedată de problema dragostei, ca fiind singurul mijloc de a se realiza. Ea n-are o profesie, un rol social, vegetează și exprimă soarta tragică a fetei bătrâne într-o situație precară. Dacă n-ai noroc, degeaba. Poți să fii frumoasă, poți să ai zestre, poți să ieși în lume și bărbații nu se uită la tine. Pentru asta trebuie să
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
fi decât o lungă înșiruire de date, fără capăt și ritm, ca în primele consemnări din cronici. Perioadele devin perioade, prin stratificare ele capătă în memoria noastră un profil pe care ni-l imaginăm ca un organism, oarecum vegetal, pentru că vegetează ca o plantă, nu ca un animal, nici ca un mineral. Dăm nume acestor epoci trecute, dar nume destul de arbitrare, empirice, în funcție de câte un caracter dominator. Când zicem perioada „contemporană“, noi nu spunem nimic, toate epocile au fost contemporane, iar
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]