644 matches
-
nesimțite, devine voluptate, că prin stăpînirea detaliului este imposibil ca ansamblul să nu funcționeze, seamănă cu mașinăria magică a unui cosmodrom, cu acel spațiu în care se adună întreaga memorie a neliniștii pentru a face din visul incert un episod verosimil. Complexul de obiecte al Paulei Ribariu este un fel de Baikonur, un efect al insingurării într-un spațiu pe care cercetarea îl face din ce în ce mai vast, o consecință a tăcerii pe care nevoia de comunicare o adîncește tot mai mult. De ce
Muzeul Florean, un bilanț la sfîrșitul lui 2006 by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10027_a_11352]
-
formelor fără fond (deși, din direcție opusă, tradiționalistă, ca și Eminescu), un fel de postjunimism recunoscut ca atare, într-un moment de imprudență, și de dl Adrian Marino. Așadar putem vorbi de o situare a lui Nae Ionescu, nu numai verosimilă, ci și dezirabilă, în constelația numelor de referință ale culturii românești. Ceea ce nu acceptăm decît cu greutate, iar uneori... deloc. Și aceasta din motive precumpănitor extraculturale. Oricît interpretarea unui personaj complex, compozit, vădind mobilități și slăbiciuni precum Nae Ionescu, nu
Despre Nae Ionescu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15219_a_16544]
-
nesimțite, devine voluptate, că prin stăpînirea detaliului este imposibil ca ansamblul să nu funcționeze, seamănă cu mașinăria magică a unui cosmodrom, cu acel spațiu în care se adună întreaga memorie a neliniștii pentru a face din visul incert un episod verosimil. Complexul de obiecte al Paulei Ribariu este un fel de Baikonur, un efect al însingurării într-un spațiu pe care cercetarea îl face din ce în ce mai vast, o consecință a tăcerii pe care nevoia de comunicare o adîncește tot mai mult. De ce
Paula Ribariu, între Nazca și Baikonur by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11240_a_12565]
-
și decomprimare, cu predominarea primului termen, întrucît și în versurile proprii ca și în cele selectate în vederea tălmăcirii putem constata o preferință pentru expresia rodată, pentru tiparele „clasice”. La un moment dat, scriitorul se declară „funciarmente un conservator”. Ar fi verosimilă în situația d-sale o atare etichetă? Neîndoios, cărturarul care vibrează în cadre raționale apare tangent la un cult sensibil al trecutului, împărtășind chietudinea unei statornicii: „Sunt conservator (...) în măsura în care, rezemîndu-mă pe sedimentările valorice ale trecutului, gîndesc filosofic la viitor. Conservatorismul
Sub scutul moralistului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4714_a_6039]
-
auzind-o întrebându-l (aluziv? - hi-hi-ha!...) pe primarul Craiovei, invitatul emisiunii: "-Vreți dumneavoastră, domnule primar Antonie Solomon, să vă considerați un armăsar ?", autorul "Catilinam"-elor, ar scăpa doar printr-o minune de preinfarct, abia putând să mai continue într-un verosimil și cucernic grai harghitean: -Noa, Doamne-ajut-o pe doamna, că oblu de fain le mai zâce! Ideea l-a emoționat, însă, chiar și pe Haralampy atât de tare, încât n-a mai percutat decât la știrea transmisă de toate posturile noastre
La Bruxelles, in poarta, oare cine bate? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10148_a_11473]
-
Cartea tibetană a morților, Bartho Todol. Gaspar Noé ne propune scenariul călătoriei sufletului până la următoarea reîncarnare după acest ghid, dar în viziunea proprie mediată de drog. DMT-ul produce halucinații extrem de puternice, unele dintre ele putând fi percepute ca extensii verosimile ale realității, euforie și un univers vizual copleșitor. Sufletul călătorește printr-un Tokio nocturn exasperat de scene erotice, recapitulează episoade importante din viața lui Oscar, episoade care revin obsedant. În această poveste-trip își face intrarea sora sa, Linda (Paz de la
Plonjând în abis by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6127_a_7452]
-
șase personaje, oameni supravegheați neîntrerupt de Securitate și de autoritățile comuniste din sat, ne sunt propuse și detaliate de romancier, ridicate la putere de simbol al continuității. Nicolae Stan povestește limpede, mereu interesant, autentic, creează climate psihologice tensionate, conturează comportamente verosimile, pasionale, deznădăjduite sau odioase. Nu lipsesc scenele tari, crime sau sinucideri, - violul în grup sau violul războinicului invadator. Autorul are un real simț al perceperii istoriei, al devalorizării omului prins în invizibilul angrenaj de măcinat destine. Există, evident, o intrigă
Proza câmpiei by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/16733_a_18058]
-
aproape tandru, să o învelească în straturi de pastă colorată, anume exemplificînd diverse stadii de diluție. Menajează alcătuirilor sale un fel de planturos ingenuu, una lîngă alta, ar compune o neștiută scenografie, ce nar avea a se dezice de imbolduri verosimile, dinspre un Dubuffet cordial: plapumă de nori care se bulbucă după impulsiuni inocente, care coboară fără amenințare printre noi. Desene aluzive, poposind pe suprafețele de textură și incurvare diversă, dau glas, și ele, unui apetit de cuprindere ce nu se
În simbolismul corpului by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5666_a_6991]
-
ani o legătură amoroasă cu fostul președinte Constantinescu pe vremea cînd acesta se afla la Cotroceni. D-na Roșca a făcut parte din echipa care asigura asistență medicală președintelui Constantinescu. Cronicarul a citit de cîteva ori scrisoarea d-nei doctor - pare verosimilă în litera ei, dar mai aflînd unele amănunte din biografia publică a d-sale, scrisoarea pierde serios din credibilitate. După ce a făcut parte din echipa de la Cotroceni, d-na Roșca a fost repartizată la Guvern, pentru a asigura asistență medicală
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14963_a_16288]
-
ceea ce a văzut de jos, de la nivelul său de turist-reporter român fără mijloace materiale, îndrumat precar de slujitorii ortodoxiei din Statele Unite. Impresiile sale sunt ale unei furnici care a trecut printr-o pădure de cedri. Unilaterală, reprezentarea lui este totuși verosimilă, ca una printre altele. însă - trebuie să o repetăm - valoarea cărții constă în altceva decât în verosimilitate și anume în plasticitatea portretisticii și în comicul de situații. Autorul știe să vadă absurdul în viața cotidiană și să-l evidențieze cu
O CARTE DE SCANDAL by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17120_a_18445]
-
Semnificația titlului e transparentă. E vorba de păstrarea memoriei trecutului, a acelui trecut fără de care o comunitate intră în derivă etică, pierzîndu-și reperele și plutind într-un straniu naufragiu istoric. Un naufragiu provocat de amnezie și întreținut de vidul informației verosimile, un naufragiu din cauza căruia o societate, lipsită de un teren credibil pe care să se sprijine, s-ar putea destrăma. Se subînțelege, în cazul de față, terenul e istoria secolului XX, iar reperele sunt acele cîteva adevăruri care împiedică matca
Etica intransigenței by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7780_a_9105]
-
prezentată ca un ideal demn de realizat (utopie pozitivă) sau ca previziune a unui infern (antiutopia), care să fie plasată într-un spațiu real, imaginar sau într-un anumit timp, și care să fie descrisă în termenii unei călătorii imaginare, verosimile sau nu." (pag. 17) De aici începând, discursul tânărului critic se încarcă de precauții și de mici corijări ideatice. Cum ar fi aceea că - sub aspectul intenționalității - un atât de ferm purism literar nu e adecvat. Nici o utopie nu se
Cronicari moldoveni by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8859_a_10184]
-
presupun, în patima lecturii căreia nu i-a mai rezistat nimic. În următorii ani viața mea a rămas ca o haină derizorie pe malul cărților, în care mă scufundam cu sentimentul că erau nu numai mai semnificante, ci și mai verosimile decât realitatea. Nici nu știu când și cum verbul a scrie a devenit complementar și geamăn verbului a citi. (Nu mă refer la scrierea primelor versuri în clasa a doua, circumstanță amuzantă pe care o țin minte bine, dar care
Ușile date de perete by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/3069_a_4394]
-
ficțională a celui dintâi față de liniaritatea celor din urmă). Radu Aldulescu e refractar la formula postmodernă sau experimentală a romanului (practicată, în speță, de optzeciști), optând pentru romanul de tip realist (al romancierilor șaizeciști și șaptezeciști), cu „acțiune și personaje verosimile (...), anvergură epică și tensiune dramatică”. Un optzecist - dar marginal, nu din nucleul bucureștean - precum Petru Cimpoeșu, bine afirmat după ’90, vorbește (în Privirea îndrăgostitului), pornind de la Despre dragoste de Stendhal, de „privirea îndrăgostită”, de „îndrăgostirea” celui care pornește în aventura
O privire de voyeur în atelierul romancierului by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/4007_a_5332]
-
învârte în jurul axei sale a fost ars pe rug de capitaliști (care există de la începutul lumii și sunt răi). Caraghios, dar trist pentru știința istoriei. Personajele sunt puține, limitate, extrem de conformiste și puțin umanizate, însă cu atât mai mult absolut verosimile, dacă le privim prin intermediul propriei experiențe comuniste. În plus - iepuri. Iepuri morți. Iepuri vii. Iepuri făcuți căciuli rusești. Iepuri răi, iepuri domestici sau doar iepuri. Să ne edificăm puțin, pentru că apariția acestor animale în titlu și în roman este deconcertantă
Copiii marelui U.R.S.S. by Iulia Iarca () [Corola-journal/Imaginative/9046_a_10371]
-
vină, dacă-i trimite el, Mișu, conu' Mișu, bani, niscai bani dă drum dă fier. Dar Eminescuul, sireacul, de unde să aivă bani, să-i trimită? * 2. EMINESCU-ȚIGAN. Parcă mai degrabă e de crezut că Eminescu ar fi fost țigan. Ipoteză verosimilă. Infernală. Avea pînă și ochii negri. Cam prea negri. Sanscriți, așa-i? În ce limbă erau ochii lui? În ce limbă? în persană? în urdu? în greacă, de fapt, chiar în greaca veche? Sau în mai multe limbi, amestecate? Ochii
Eminescu by Mihail Gălățanu () [Corola-journal/Imaginative/6804_a_8129]
-
exemplu de cum poți trece de la o banală întîmplare biografică la o strălucită și sarcastică remarcă filosofică. Și aproape că nu e filosof căruia Russell, plecînd de la o anecdotă biografică, să nu-i schițeze în cîteva rînduri un portret plastic și verosimil. În concluzie, o istorie a filosofiei scrisă de un spirit modern și caustic, al cărui ochi teoretic, lipsit de prejudecăți și dogme academice, privește filosofia ca pe un spectacol al marilor inteligențe speculative.
Un iconoclast by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10810_a_12135]
-
D. Rosetti, Vintilă Russu Șirianu, M. Sevastos, Ioan Slavici, D. I. Suchianu, Ion Suchianu, A. Toma, V. A. Urechia, Al. Vlahuță și Paul Zarifopol. Cât vor fi de adevărate aceste fotograme, nu putem decide. Destul că foarte multe dintre ele sunt verosimile. Unele redau, de altfel, episoade cunoscute (mă gândesc la faimoasa vizită a lui Delavrancea la Berlin, pe care de altminteri, și Caragiale o consemnează într-o epistolă). Altele păstrează, fără să-l distorsioneze, tonul din Momente (speculațiile despre un anume
O enigmă neexplicată by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2920_a_4245]
-
manifeste de la modernism la neaoșism, formația franceză inițială s-a dovedit decisivă. Vlaicu-Vodă nu reprezintă altceva decît adaptarea la cultura noastră a spiritului tragediei clasice franceze din secolul al XVII-lea, încercarea de a construi cu material local o replică verosimilă la tragediile pe teme istorice compuse de Corneille ori Racine. Conștient sau nu, poetul Davila s-a lăsat ghidat subreptice de ilustrele modele, probabil citite și apreciate în tinerețe; iar patriotismul său, asumat în ton înalt, are drept urmare - în structura
Franțuzul, naționalist valah by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6061_a_7386]
-
om și operă: „Și acest om incoerent, extravagant, fără noțiunea adevărului și a preciziei, a făcut - observa E. Lovinescu - literatură documentară de război și deși vedea în sute de mii și milioane, în povestirile sale se menține, totuși, în date verosimile.” Acestei „nedumeriri” i se alătură, apoi, alta, și anume că „omul nu avea nici cele mai elementare noțiuni de gramatică și de ortografie și mînca silabe mai în fiecare cuvînt”. Și, cu toate că faptul din urmă e interpretat ca „semn de
O figură din insectarul lui E. Lovinescu by Victor Durnea () [Corola-journal/Imaginative/13323_a_14648]
-
desigur, în absența unei minime valori literare. De altfel, precum s-a văzut, memorialistul admitea că autorul celor două cărți, indiferent cine a fost, „a făcut literatură de război și ș...ț în povestirile sale se menținea, totuși, în date verosimile”. În paginile revistelor citate sau în casa directorului lor să-l fi întîlnit prima dată căpitanul Popa pe Liviu Rebreanu? Numele e întîlnit însă în Jurnalul lui Liviu Rebreanu, la 1.I.1923: “Căpitanul Popa cu locul Bonaparte” (unde autorul
O figură din insectarul lui E. Lovinescu by Victor Durnea () [Corola-journal/Imaginative/13323_a_14648]
-
ca-nainte poate nici nu vreau prea multe îndoieli nu sunt bune nici pentru spate, nici pentru minte Mai bine să crezi Descartes avea dreptate dacă ești pierdut și nu știi nimic orișicum alege un drum crede în cea mai verosimilă variantă și mergi înainte îndoiala te ține pe loc și nu-i bine să mori pe loc și doctor Merz îmi spune la fel Herr Professor o să te faci bine și o să pleci în România și la New York Întreg spitalul
Așa cum îngerii curg by Theodor Damian () [Corola-journal/Imaginative/10306_a_11631]
-
împreună cu femeia iubită, chiar când înțelege că ceea ce a văzut nu e decât un film proiectat în realitate. Personajele lui Eugen Uricaru află cu stupoare, în finalul romanului, că au avut relații de conviețuire sau de dragoste cu proiecțiile, perfect verosimile, dar suspecte, ale unei ficțiuni. Rod al unui imaginar sofisticat și abscons, Vladia mi s-a părut mai interesant ca roman despre perversiunea ficțiunii, decât ca parabolă a unei dictaturi de catifea.
Secretele savante by Ion Simuț () [Corola-journal/Imaginative/9993_a_11318]
-
film superflu. Inspirîndu-se dintr-o legendă japoneză despre pasărea cu o singură aripă care trebuie să-și găsească perechea pentru a putea zbura, actorul Eiji Okuda istorisește cu atașament și interpretează el însuși cu o tragică ironie idila ciudată, dar verosimilă a unui polițist corupt de o copilă dornică de tandrețe ca și fratele ei oligofren. Laitmotivul tatuajului ce urmează să-i unească pe cei doi este susținut și muzical de o melodie semnată de Pierre Barouh: O adolescentă/Shoujyo. Mirajul
Speranțele Salonicului by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/15649_a_16974]
-
cu antene improvizate, dar când aceasta se produce, nu intervine vreo schimbare definitivă, militarii trec pe aici ca printr-o gară. Asupra kurzilor cad doar valuri de soldați care vin și pleacă. Starea de confuzie existențială nu apare prea des verosimilă la un popor întreg, dar tocmai aceasta este reușita regizorului. Să o ducă la un asemenea extrem încât absolut toate relațiile pe care le socotim firești să își iasă din albie. Poți recunoaște rudimente, de aceea sutura funcționează, dar îți
Lungmetrajele combatante pentru trofeul anonim by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11348_a_12673]