4,932 matches
-
o vițică, iar undeva, pe-aproape, intona, parcă În dorul lelii, cucurigu, un cocoș. Mașa continua să stea cu găletușa Între genunchi, gândindu-se mereu la ale ei. Când era mică, Mașa Își Închipuia că luna e o carapace de broască țestoasă. Ziua broasca se scufunda În adâncul cerului, iar noaptea ieșea la suprafață, acoperindu-se de lumânări. De Paște, carapacea se umplea cu ouă roșii, cozonaci și pască, iar de Ziua morților În ea dospea colivă, amestecată cu bomboane și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
undeva, pe-aproape, intona, parcă În dorul lelii, cucurigu, un cocoș. Mașa continua să stea cu găletușa Între genunchi, gândindu-se mereu la ale ei. Când era mică, Mașa Își Închipuia că luna e o carapace de broască țestoasă. Ziua broasca se scufunda În adâncul cerului, iar noaptea ieșea la suprafață, acoperindu-se de lumânări. De Paște, carapacea se umplea cu ouă roșii, cozonaci și pască, iar de Ziua morților În ea dospea colivă, amestecată cu bomboane și acadele din care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
februarie 1940 primesc ordin de concentrare la Regimentul 3 Vânători, Bolgrad de unde sunt repartizat la școala de ofițeri în rezervă. Armată la cataramă. Comandantul de pluton, sublocotenentul activ Ivănoiu, dădea cu barda în Dumnezeu. Dacă pierdea noaptea la cărți suplimenta “broasca”, culcat-sculat ca vai de noi, că mai bine am fi jucat noi pocher și nu el. În martie sunt avansat caporal și la două zile sergent. Pe 31 martie sunt trimis la Școala militară de ofițeri de rezervă din Bacău
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
întâi metafizica și apoi psihologia l-au situat în cadrul existenței persoanei. Este unul din exemplele care ne indică presupozițiile metafizice (și, mai nou, științifice) ce sunt camuflate în limbaj. Exemplu de îmbogățire a sensului cuvintelor prin intermediul culturii: când rostim cuvântul broască, acesta este însoțit de o "umbră" ce reprezintă o trimitere la "a săruta broasca pentru a se transforma în prinț", adică la o situație existentă în poveste. Astfel, prin intermediul poveștii cuvântul broască își deplasează în mod discret sensul dinspre situarea
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
exemplele care ne indică presupozițiile metafizice (și, mai nou, științifice) ce sunt camuflate în limbaj. Exemplu de îmbogățire a sensului cuvintelor prin intermediul culturii: când rostim cuvântul broască, acesta este însoțit de o "umbră" ce reprezintă o trimitere la "a săruta broasca pentru a se transforma în prinț", adică la o situație existentă în poveste. Astfel, prin intermediul poveștii cuvântul broască își deplasează în mod discret sensul dinspre situarea exclusiv în zona biologicului în cea a lumii; el devin (și) un simbol pentru
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
a sensului cuvintelor prin intermediul culturii: când rostim cuvântul broască, acesta este însoțit de o "umbră" ce reprezintă o trimitere la "a săruta broasca pentru a se transforma în prinț", adică la o situație existentă în poveste. Astfel, prin intermediul poveștii cuvântul broască își deplasează în mod discret sensul dinspre situarea exclusiv în zona biologicului în cea a lumii; el devin (și) un simbol pentru o anumită transformare, pentru o anumită orientare a dorințelor noastre. Din perspectiva fenomenologiei lumea este asemenea șarpelui care
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
și injecții cu hormoni... Aici, Oliver descoperi și alte adevăruri, căutând să pătrundă În intimitatea lor. Stând ore În șir Într-un picior, descoperi că adevărul cocostârc și adevărul barză, deși au ciocuri diferite și se hrănesc cu șerpi și broaște și clămpănesc la fel, constituie unul și același adevăr, care poate Îmbrăca, indiferent de anotimp sau oră, două forme: una masculină, alta feminină. Întinzându-se pe jos masterandul descoperi și adevărul baltă. Concentrându-se, Oliver vru să prindă cu privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
penitență”. Spermatozoizii plutiră asemenea unor pistrui galben-verzuliu, așezându-se Încet pe frunze, pe flori și ramuri. Chiar și apa râurilor fusese afectată de pistrui. Privind la cele ce se-ntâmplau, Oliver Își frământa În poale mâinile de teamă. Și peștii, și broaștele, albinele și buburuzele, furnicile și lăcustele cu cap de cal verzui ce săreau de pe un fir de trifoi pe altul se pricopsiseră, desigur, fără vina lor, fie pe solzi, fie pe aripi, pe mandibule sau labe sau alte părți ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
trotuarului, Înfășurate fiecare Într-o pânză subțire de mătase. Unele artropode erau de mărimea unor coropișnițe, altele de mărimea unor pisici de rasă. Unele cărau pe spate cruci, altele târau În urma lor lucruri din cele mai neașteptate. Răsucind cheia În broască, Noimann era conștient că imaginile acestea se vor desfășura În fața lui după o logică bine-cunoscută. Totul devenise previzibil pentru el și totuși, În ciuda acestui fapt, sentimentul de teamă de care era stăpânit creștea pe măsură ce pașii săi Înaintau pe coridor. Masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
avea totul la Îndemână. O parte din garderoba lui se afla În dulapurile placate În marmură și lemn de mahon la cimitir. Ba chiar Într-unul din ele adusese și un acvariu, numai că, În loc de pești, Înota Înăuntrul lui o broască țestoasă (simbolul fericirii și al longevității) cu carapace de culoarea bronzului coclit, Împodobită cu un pătrat magic perfect, Împărțit În alte nouă, având fiecare În interiorul său o cifră a cărei sumă, adunată pe orizontală, În cruciș sau verticală cu celelalte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
verticală cu celelalte două de alături, dădea același număr: 15. Alcoolul turnat În acvariu avea un efect asupra acestor numere, care se Înnegreau sau se albeau, trecând din starea yin În starea yang. Uneori, În timp ce delira, Noimann era convins că broasca ascunde Înlăuntrul ei secretul nemuririi. Nu era de mirare, deci, că pătratul lui Saturn, comunicând cu zodiile, pe care-l avea Înscris pe spate, Își exercita chiar și de la distanță influența asupra sănătății și stării sale psihice, putând, la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
care-l avea Înscris pe spate, Își exercita chiar și de la distanță influența asupra sănătății și stării sale psihice, putând, la o adică, ori să-l bage În boale, ori, cât ai clipi din ochi, să-l trezească din beție. Broasca Wu era, totuși, o companie nu tocmai plăcută pentru Noimann. Capul său de șarpe, când se ridica la suprafață, Îl privea pe medic cu atâta răceală, Încât acesta, fără să-și dea seama, avea tendința de-a se lipi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de șarpe, când se ridica la suprafață, Îl privea pe medic cu atâta răceală, Încât acesta, fără să-și dea seama, avea tendința de-a se lipi de perete, tocmai ca să fie cât mai departe de limba bifurcată cu care broasca țestoasă Wu vâna fluturii ce se roteau În jurul lămpii. Asemănarea dintre ea și femeia-șarpe a lui Oliver era uluitoare. Amândouă posedau același cap feroce, doar corpul diferea ca Înfățișare. Unul semăna cu o spirala unei galaxii aflată În expasiune, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
început să se mai potolească, peste tot în jurul nostru se simțea miros de flori și de stuf. Fascinați priveam locurile ca de basm și atât de dragi inimilor noastre. Am fost treziți din visare de ciripitul păsărilor și de orăcăitul broaștelor urcate pe nuferii albi. Umbrele înserării au început să coboare spre casele și văile Prutului. În liniște am scos juvelnicele din apă pline cu pește și ne-am pregătit de plecare. Din mers priveam în stânga și dreapta șoselei, lanuri de
Locurile natale by NECULAI I. ONEL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83211_a_84536]
-
mi rămânea altceva de făcut decât să accept amabila propunere. Portarul mă conduse În fața unei uși uriașe pe care o descuie, după care aprinse o lumină chioară și mă lăsă singură. În spatele meu am auzit cum se Întorcea cheia În broască; acum mă aflam În biblioteca aidoma unei cazemate. De undeva se făcea simțit un curent de aer legănând pânzele de păianjen care, precum niște prăfoase văluri sfâșiate, se lăsau Încet peste rafturile cu cărți, ca‑ntr‑o pivniță peste sticlele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
amintesc că din pricina poeziilor sale a fost atât de dușmănit și atât de hulit!) La un moment dat am luat hotărârea de a ne despărți. Și, precum un copil retardat, Îi presimțeam intențiile după țârâitul soneriei, după răsucirea cheii În broască. „Nu trebuie nimeni Îndurerat“, spunea el. „Eu nu am dreptul la dragoste.“ Astfel ne vom despărți de mai multe ori „definitiv“, rupând legătura noastră precum se rupe firul mătăsii „când perlele se rostogolesc pe scândura dușumelei galbene“ (din apartamentul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Frate pur Conceput din viu mister Și Fecioara Lucifer, Înclinat pe ape caste În sfruntări iconoclaste, Cap clădit Din val oprit Sus, pe Veacul împietrit, O select Intelect Nunta n-am sărbătorit... III Uite, ia a treia cheie, Vîr-o în broasca - Astartee! - Și întoarce-o de un grad Unui timp retrograd, Trage porțile ce ard, Că intrăm Să ospătăm În cămara Soarelui Marelui Nun și stea, Abur verde să ne dea, Din căldări de mări lactee, La surpări de curcubee, - În
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
mult...“ „Să intrăm, domnule Sima, de ce să nu intrăm ?“, am convenit eu și ne am ridicat amândoi de pe scândură, am intrat în casă, ne-am dus în odaia de sus. * O echipă de zoologi australieni a descoperit o specie de broască deosebită de celelalte prin faptul că e capabilă să-și clocească ouăle în propriul ei stomac și să nască pe gură puii complet dezvoltați. 4. În casă era mai răcoare, oricum, nu ne mai bătea soarele în cap, dar din cauza
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ridice ceva ce, tocmai, căzuse sub masă. Simțindu-se lezat în demnitate, orășeanul bucălat îi bruftului pe toți mesenii, explicându-le cu fermitate, ca un autentic lăutar: Să știți, tovarăși țărani, că stația nu merge așa, fără elan! Că nici broasca nu cântă pe uscat. Da, da, tovarăși țărani! Nici broasca nu cântă pe uscat... Și bătu, deslușit, muscălește, cu degetul arătător în propria gâtiță, un gest pe care goldăneștenii îl cunoșteau de la ostașii Armatei Roșii, pe care aceștia îl făcuseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
în demnitate, orășeanul bucălat îi bruftului pe toți mesenii, explicându-le cu fermitate, ca un autentic lăutar: Să știți, tovarăși țărani, că stația nu merge așa, fără elan! Că nici broasca nu cântă pe uscat. Da, da, tovarăși țărani! Nici broasca nu cântă pe uscat... Și bătu, deslușit, muscălește, cu degetul arătător în propria gâtiță, un gest pe care goldăneștenii îl cunoșteau de la ostașii Armatei Roșii, pe care aceștia îl făcuseră de nenumărate ori, plesnindu-și sonor în beregată, acolo sus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
puncte A și B, iar mai înainte va avea de străbătut jumătatea jumătății, însă, anterior, are de parcurs jumătatea jumătății jumătății... Și tot așa la infinit! Expresia acestei faimoase probleme nu s-a referit numai la mobil, la săgeată, la broasca țestoasă și la Ahile, ci a inclus nenumărate elemente ale unei realități ostile și cât se poate de prozaice, care se interpuneau pe calea identificării oricărui zăcământ de sulf sau de alte bogății ale subsolului, atât de trebuitoare impetuoasei noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
chimicale, în loc să fi fost dubită la meserie, cum știm noi, cu tărâțe de grâu și cu bună scoarță de stejar, a făcut de mi s-a umflat stomacul ca o pernă și limba în gură mi-a crescut ca o broască, de răul acizilor din fabrică Dar cureaua nu de foame am mâncat-o, ci fiindcă mă alarmase faptul că nu mai am putere să urc găleata cu apă sus, la colegii mei de pe schela sondei Însă, mai punându-mi odată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cu privirea fixă și cu maxilarul încleștat... Doctore, doctore, am strigat din răsputeri. Să vină cineva!... Moare Sturz!...Moare, omul acesta, cu zile!... Am izbucnit, urlând înspăimântat, pe culoarul pustiu, al Spitalului cu pereții scorojiți și cu uși întredeschise din cauza broaștelor defecte. Într-un târziu, începu agitația tot mai multora din personalul de serviciu: veniră repejor și degrabă o îngrijitoare în halat de un alb-murdar, cu T-ul și cârpa de șters mozaicul și linoleum-ul de pe jos, o asistentă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
rândui civilizat velințele de pe patul larg, își luă paltonul de pe umeraș și maleta-diplomat din dulăpașul în care se țin bidoanele de lichid pentru curățenie, printre care o ascunsese grijuliu. În văzul unui buldog de la recepție, ce avea niște ochi de broască, și al altor două cameriste, care traversau holul, ca la paradă, cu aspiratorul de praf și cu teurile de spălat pe jos ținute fest, drept în sus, el sărută mâna patroanei, ceremonios , rece și distant, luându-și de la toți la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cumva pe sub scaunele din salonul avionului. Se trezi între degete cu cheia de la camera de hotel. Era într-adevăr o cheie grea, acoperită cu o poleială de cupru, atârnând în podul palmei mult mai greu decât atunci când stătea în gaura broaștei din ușile apartamentului de hotel. Nemulțumit și confuz, Vladimir se trezi, astfel, nas în nas, cu semnele propriilor lui porniri abisale, de care, după întâlnirea cu blonda și neasemuita Melanie, își inițiase detoxifierea morală printr-un program personal de dezbărare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]