9,526 matches
-
într-un mod tipic, ideal. Doctrina virtuților a lui Aristotel s-a format pe marginea literaturii homerice și a problematicii omului din tragediile grecești, pentru a ghida comportamentul în noua situație a polisului grec, iar Teofrast s-a inspirat din comediile vremii și din caracterizările făcute în cursul vieții de zi cu zi a oamenilor ce trăiau la Atena și care cooperau pe baza simțului lor comun. Pentru omul real, eroii de literatură, de ficțiune pot fi modele educative, de formare
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
complexitatea caracterului lor. Universul eroilor de ficțiune - de „ființelor intermediare” - a jucat un rol important în caracteriologie (Lăzărescu, 1994Ă. La greci, zeii și semizeii din legendele și poveștile lor aveau caractere puternice. Apar apoi eroii de epopee, de dramă și comedie, la fel și cei din istoriile ce începeau să se scrie. În Europa, literatura romanescă a impus multiple modele caracteriologice cu destine particulare, dintre care pot fi enumerați: Doamna Bovary, Julien Sorel, Oblomov, Ana Karenina, Nora, precum și eroii teatrului lui
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
Caragiale și Caragiale și filosofia, rămase în manuscris. În spațiul aceluiași interes special se înscrie și publicarea în „Ideea europeană” a unor Amintiri despre Caragiale de Luca Ion Caragiale. În fine, sunt puțin cunoscute încercările literare ale lui R.-M.: comedia într-un act Domnul Luca (1910) și drama în patru acte Păr de lup (1911). În prima piesă acțiunea se petrece în salonul unui avocat, în centrul ei fiind Luca, om de afaceri, ce poartă discuții ilare despre „filosofia” afacerilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289110_a_290439]
-
fost căsătorit de mai multe ori. Ultima soție i-a fost Gina Manolescu- Strunga fiica fostului ministru, de care s-a despărțit de mai bine de un an de zile. Filofteia Constanța Ionescu Cocea zisă Tanțy Cocea, artistă la teatrul „ Comedia” și proprietară a apartamentului 8 din blocul situat în Strada Melodiei Nr.1, lo cuiește împreună cu mama sa, Maria Grigorescu, și este fiica numi tului N. D.Cocea. Din documentarul semnat de Stelian Tănase în revista Arhiva nr.136 mai
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
înfățișează Biserica și marea strădanie a filosofului e să pună rațiunea de acord cu revelația. Tomismul. care rezumă cugetarea epocii, e tocmai această strădanie. E vremea Summelor teologice, adică a supremelor încercări de sinteză culturală în literatură e vremea Divinei Comedii, în care Iadul, Purgatoriul și Raiul, suprapuse de o genială viziune poetică, înfățișează ierarhia din lume și de dincolo de lume într-o prelungire, ce pare lucrul cel mai firesc. În artă e vremea catedralei gotice, care crește uriașă către cer
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
cu mai multă izbândă decât oricare altă artă. Literatura, în sfârșit, nici ea n-o imită. Rarele cazuri în poesie sunt specificate aparte cu numele de onomatopee. Se poate vorbi de o imitație în romanele naturaliste și în dramele și comediile de aceeași marcă. Ele însă reprezintă valori cu totul inferioare față de capodoperele literaturii universale, dintre care nici una nu c naturalistă. Prin urmare, din punct de vedere tehnic, imitația naturii în unele arte e cu desăvârșire exclusă. În altele, unde e
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
să contopească această varietate, dându-i timbrul unitar al personalității sale rusești. Puterea de creație a geniului se aseamănă în această privință cu aceea a unui actor. Un mare actor joacă cu o egală strălucire cele mai felurite personaje de comedie, de dramă și de tragedie. Un geniu se poate transpune în nenumărate moduri ale vieții, trăindu-le imaginativ și creindule în opere. Aceasta dovedește libertatea lui de spirit, însușirea lui de cosmos condensat într-un singur individ, sau, sub alt
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
ordinea frumuseții. Biblia și cultul bisericesc sunt acum izvoarele marilor plăsmuiri, spre deosebire de poemele homerice care ele erau izvoarele credințelor păgâne. Două poeme se ridică în creștinism deasupra tuturor creațiilor similare întrupând nostalgia raiului: Paradisul Pierdut al lui Milton și Divina Comedia a lui Dante. Dacă paradisul se concepe în două feluri: anteistoric, ca început al lumii și postistoric, ca triumf final peste veac, amintirea celui dintâi întreținându-se în sufletul omenesc cu aspirația către cel din urmă, prin Milton geniul creștin
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
prea bine ca această inspirație să nu intensifice propiu-zis puterea de expresie a geniului, e incontestabil însă că ea dilată la maximum viziunea și totodată înnobilează expresia prin adecvare. E oare cu putință să ne imaginăm Paradisul Pierdut sau Divina Comedia în afară de creștinism? Substanța lui e atât de intim substanța lor încât o demarcație între credință și poesie devine imposibilă. Față de Milion, a cărui inspirație, rămânând credincioasă datelor biblice și sensului creștin, e mult mai liberă și mai avântată, Dante e
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
din țară, o istorie a teatrului ieșean datorată lui Gh. Andreescu, contribuții ale lui Haig Acterian (despre „reuniunea Volta” de la Roma, Eseu despre tragic, Gordon Craig și ideea de teatru), Victor Ion Popa, Mircea Ștefănescu, Victor Eftimiu, precum și drame și comedii, fragmentar sau în întregime (Caterina a doua și Punctul culminant de Vladimir Tudor, Un asasinat politic de N. Papadapol, Hai să ne mutăm! de D. St. Rădulescu etc.). Pagina „Cartea” se coagulează în jurul cronicii literare, pe care o va gira
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290654_a_291983]
-
al cărui prim-redactor va fi), ,,Dreptatea”, ,,Aurora”, ,,Încotro” (unde va ocupa și funcția de director) ș.a.; semnează și Hef, Hefaistos, Nador, A. Prodan, V.Rd., Ap. Rodan, Skanderbeg, Skbg, Șoarecele de culise. Se face cunoscut ca autor al unor comedii de situații - Amedeu Stânjenel (1925, în colaborare cu Nicolae Vlădoianu), Aventurile d-lui Dorjan (1929), Regele chibriturilor (1932, în colaborare cu N. Constantinescu), al altora muzicale - Simona (1931), al unor spectacole de revistă - Caltaboșul vesel (1930), la acestea adăugându-se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289292_a_290621]
-
comentarii, eseuri și recenzii dedicate unor scriitori (de la Dosoftei la D. R. Popescu și Radu Țuculescu), unor cărți semnificative sau unor probleme și fenomene literare (generația literară, revirimentul prozei scurte, evoluția romanului politic etc.). Se disting eseurile despre I.L. Caragiale (Comedia snobismului și Comedia bărbaților), G. Bacovia, Gala Galaction. P. recitește opere clasice și reexaminează probleme de istorie literară cu o vădită finețe, precizie și obiectivitate, fixându-și repere în vederea unor viitoare sinteze, cum arată și lucrarea A doua tradiție. Poezia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288759_a_290088]
-
recenzii dedicate unor scriitori (de la Dosoftei la D. R. Popescu și Radu Țuculescu), unor cărți semnificative sau unor probleme și fenomene literare (generația literară, revirimentul prozei scurte, evoluția romanului politic etc.). Se disting eseurile despre I.L. Caragiale (Comedia snobismului și Comedia bărbaților), G. Bacovia, Gala Galaction. P. recitește opere clasice și reexaminează probleme de istorie literară cu o vădită finețe, precizie și obiectivitate, fixându-și repere în vederea unor viitoare sinteze, cum arată și lucrarea A doua tradiție. Poezia naivă românească de la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288759_a_290088]
-
bine la al sutălea rol al său, simt că există în această afirmație o parte de adevăr. Căci acest paradox aparent este și un apolog. El are o morală, care ne învață că un om se definește la fel de bine prin comediile sale ca și prin elanurile sale sincere. Tot astfel se întâmplă, la un alt nivel, cu sentimentele, inaccesibile inimii, dar parțial trădate de faptele pe care le însuflețesc și de atitudinile spiritului pe care le presupun. Nu-i greu de
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
seducătorului. Refuză consolările, morala, principiile confortabile. Nu vrea să astâmpere durerea pricinuită de ghimpele pe care și-l simte înfipt în inimă. Dimpotrivă, o ațâță și, cuprins de bucuria deznădăjduită a răstignitului fericit că e răstignit, construiește din luciditate, refuz, comedie, o categorie a demoniacului. Acest chip blând și totodată schimonosit, aceste piruete urmate de un strigăt țâșnit din adâncul sufletului întruchipează însuși spiritul absurdului în luptă cu o realitate care-l depășește. Iar aventura spirituală ce-l duce pe Kierkegaard
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
să înțelegem că ele pot fi cele două chipuri ale aceleiași despuieri. Ce imagine mai înspăimântătoare ne putem dori decât aceea a unui om pe care trupul îl trădează și care, pentru că nu a murit la timp, joacă până la capăt comedia, așteptându-și sfârșitul, față în față cu un Dumnezeu pe care nu-l iubește, slujindu-l cum a slujit viața, îngenuncheat în fața vidului și cu brațele întinse către un Cer mut, pe care-l știe "fără adâricime". Îl văd pe
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
ferestruică fierbinte, câmpia tăcută a Spaniei, pământ magnific și fără suflet, în care se recunoaște. Da, pe această imagine melancolică și plină de strălucire trebuie să ne oprim. Sfârșitul ultim, așteptat, dar niciodată dorit, sfârșitul ultim e vrednic de dispreț! COMEDIA "Spectacolul, spune Hamlet, iată capcana în care voi prinde conștiința regelui." E bine spus "a prinde". Căci conștiința înaintează repede sau se strânge în sine. Trebuie s-o prinzi dân zbor în acel moment de neprețuit în care aruncă asupra
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
singur destin și care se lasă pradă tuturor exceselor. Ea proscria în actor gustul pentru prezent și triumful lui Proteu, negația întregii ei învățături.16 Eternitatea nu-i un simplu joc. Un suflet îndeajuns de nesăbuit ca să-i prefere o comedie își pierde mântuirea. Între "pretutindeni" și "totdeauna" nu există compromis. Iată de ce această meserie atât de puțin prețuită poate da loc unui nemăsurat conflict spiritual. Nu viața veșnică e importantă, spune Nietzsche, ci veșnica însuflețire." Întreaga dramă stă, într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
nu-l concep și nu voi fi niciodată în măsură să-l concep, evident... De vreme ce, în sfârșit, în această ordine a lucrurilor, îmi asum rolul de reclamant și totodată de garant, de acuzat și de judecător și de vreme ce găsesc această comedie a naturii cu desăvârșire stupidă, socotind chiar umilitor din parte-mi să accept s-o joc... În calitatea mea indiscutabilă de reclamant și de garant, de judecător și de acuzat, condamn această natură care, cu o atât de nerușinată îndrăzneală
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
și a jocurilor de metalimbaj. Scriitorul a tatonat și scena, dar fără a insista. Împreună cu Adrian Maniu semnează feeria în versuri Rodia de aur („Viața românească”, 1920), reprezentată la Teatrul Național din Iași, iar mai târziu la București și Craiova. Comedia într-un act V-a venit numirea, jucată la Naționalul ieșean în 1922, dar scoasă de pe afiș din cauza unui incident extraliterar, indica dezinvoltură în mânuirea procedeelor farsei și vervă. „Cronica gastronomică”, „Însemnări pe șervet”, „Gastronomice”, presărate de-a lungul timpului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290137_a_291466]
-
Veselia” sau periodicele speciale „Biblioteca Marion”, „Marion la expoziție”, prolificul autor pătrunde într-o realitate pitorească, de bâlci, unde se râde fără răutate, iar dramele pasionale se consumă, într-un patetism ridicol, pe străzi și la baluri. După ce publică facila comedie Talmeș-balmeș (1885), el reunește un număr de proze mai întinse în Viața la mahala. D-avalma (1893). Concurând pentru Premiul „Năsturel-Herescu” al Academiei Române, volumul a fost respins și criticat pentru superficialitate, monotonie și „schimonosirea” cuvintelor. Totuși, povestirile de aici sunt mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288037_a_289366]
-
sunt mai elaborate, urmărind o oarecare tehnică a efectului și conținând unele realizări tipologice. Versurile umoristice din Cartea soacrelor sunt o înșiruire uniformă de conflicte casnice, rezolvate prin procedee stereotipe. Lui i se mai atribuie romanul Pustnicul Carpaților (1882) și comedia Taman la pont (1909), jucată cu succes de multe teatre din țară. Alături de Ioan Moșoi, semnează libretul operetei Panglicarii (1903). Talentat, dar scriind în grabă, pentru o categorie de cititori cu gusturi rudimentare, M.-M., „poetul soacrelor”, cum a fost
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288037_a_289366]
-
piese de teatru. Discuția, dirijată de profesor, va focaliza asupra următoarelor puncte: ce înțelege fiecare personaj prin responsabilitatea omului de știință în fața omenirii?; care este strategia la care recurge fiecare, pentru a ajunge la finalitatea dorită?; de ce Dürrenmatt a ales comedia pentru a reflecta societatea din vremea respectivă cu problemele ei?; cele două personaje își trădează societatea prin rolul jucat? Secvența 2:20 min. Elevii își aleg un personaj, pe care să-l reprezinte, argumentând alegerea. Se citesc replicile, ce definesc
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
prezintă modalitatea de reeducare a intelectualilor în pușcăriile comuniste. Elevilor li se va cere să răspundă la următoarele întrebări: 1. Discutați aspectul registrului în care e scris textul (comic, parodic, dramatic, tragic). 2. Comentați opinia lui Alexandru Paleologu despre marea comedie a închisorii în contextul oferit de fragmentul citat: "Cultura și umorul sunt cele mai salutare condiții ca să poți suporta închisoarea. Dacă n-ai umor, ești pierdut. Acolo sunt ocazii uriașe de râs și de comedie, colosale, incredibile". (din Interviu cu
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
lui Alexandru Paleologu despre marea comedie a închisorii în contextul oferit de fragmentul citat: "Cultura și umorul sunt cele mai salutare condiții ca să poți suporta închisoarea. Dacă n-ai umor, ești pierdut. Acolo sunt ocazii uriașe de râs și de comedie, colosale, incredibile". (din Interviu cu Alexandru Paleologu, București, 2004) Discutați raportul călău-victimă. Sunt fiecare din aceste două instanțe niște "măști" ale indivizilor? Elevii vor fi conduși către concluzia că nu întotdeauna torționarul din interiorul sistemului e elementul atroce al regimului
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]