4,595 matches
-
tovarășu’, da’ mă puteți asculta.” „Tovarășu’, eu n-am fost, da’ vă rog frumos să-mă lăsați să plec mai repede să cumpăr pâine, că mai târziu nu se mai găsește și iar se ceartă mama cu tata!” Clasa a explodat! Toți spuneau în gura mare la ce cozi au stat, cât a fost de frig, ce au cumpărat... Adică asta era viața elevilor mei de 11 ani, așa trăiau ei, și eu nu mă sinchisisem să am habar măcar. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
textura lemnului șlefuit. Am făcut o singură greșeală. Toată lumea are voie să facă o greșeală în viață. Așa e regula. Sau poate că nu e așa. Pur și simplu nu știu. Deodată, mobilul începe să vibreze și aproape că-mi explodează pieptul de groază. Înșfac telefonul din buzunarul uniformei cu mâna brusc tremurândă. Mă uit pe ecran și văd că Guy este cel care mă sună. Trag aer în piept adânc, apoi apăs pe OK. — Bună, Guy. Fac eforturi să par
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
gătit ? zice. Înainte să îi pot răspunde, dinspre cuptorul cu microunde se aude un ZBANG puternic. — O, Doamne ! țip îngrozită. O, Doamne ! Ce-a fost asta ? Nathaniel se uită prin geamul de sticlă. — Ce naiba ai pus acolo ? mă întreabă. A explodat ceva. Mintea îmi procesează la greu. Ce naiba oi fi pus la microunde ? Totul e o ceață. — Ouăle ! îmi amintesc subit. Fierbeam ouăle tari ca să le folosesc la antreuri. În cuptorul cu microunde ? mă dojenește el. — Ca să scutesc niște timp ! aproape
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
înțeleg de ce nu s-a gândit nimeni la asta. Ar fi putut să traseze niște linii în jurul lor, sau să le perforeze sau altceva. Între timp, laptele pentru cafea dă în foc și, când dau jos de pe foc cafetiera, cafeaua explodează în toate direcțiile. Din fericire, Trish și Eddie sunt atât de ocupați să se certe în legătură cu destinația următoarei lor vacanțe că par să nici nu observe ce se întâmplă în bucătărie. Și să nici nu-mi audă țipetele. Partea bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
cuști de zmeură. Mai avem ceva de cules... — Ba nu, mă trezesc rostind. Nu mai avem. Rămân acolo în arșiță și pe pământul prăfos, gâfâind și simțind că mă doare tot corpul. Și, exact în clipa în care simt că explodez, el înaintează spre mine și gura lui coboară spre sfârcul meu, și aproape că leșin. Și de data asta nu se mai îndepărtează de mine. De data asta e pe bune. Mâinile lui mi se plimbă pe trup, fusta îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
lași să te ia de sus. Am o slujbă de făcut, spun aspru, deschizând cuptorul ca să văd ce face somonul. Așa că dacă n-ai de gând să mă ajuți... Dar nu e munca pe care trebuie s-o faci tu ! explodează brusc. Samantha, e un travesti nenorocit. Ai mai multă minte decât toată lumea din camera aia și tu le servești pe ele ? Le faci reverențe ? Le faci curat în baie ? Pare atât de înfocat că mă întorc pe călcâie, șocată. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
un domeniu rezervat exclusiv Angliei. De Îndată ce britanicii au căpătat ce doreau, democrația noastră a Încetat brusc să-i mai intereseze; asemeni țarului, ei nu văd acum În ea decât inconveniente și ar prefera s-o știe dispărând. — Cu ce drept? explodă Baskerville. Fazel Îi adresă un zâmbet părintesc, Înainte de a-și relua relatarea: — După vizita celor doi diplomați, deputații s-au descurajat. Incapabili să facă față atâtor dușmani deodată, n-au găsit altceva mai bun decât să se ia de acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Se produse un nou bubuit, urmat imediat de un al treilea. De această dată, m-a cuprins neliniștea; un singur tun nu putea să tragă Într-o astfel de cadență, trebuia să fie două sau chiar mai multe. Două obuze explodară la câteva străzi de mine. Am luat-o fugă. În direcția fortăreței. Fazel Îmi confirmă numaidecât vestea de care mă temeam: primele forțe trimise de șah sosiseră În timpul nopții. Se așezaseră În cartierele deținute de conducătorii religioși. Le urmau alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
pereche de pantofi. Dar, pe de altă parte - ce poți face cu un fond de pensie de 90 de lire? Nu îmi ajunge ca să mă țină la bătrânețe, nu? Nouăzeci de lire amărâte. Oricum, până o să‑mbătrânesc eu, lumea o să explodeze sau mai știu eu ce. În vreme ce o pereche de pantofi este ceva tangibil, e acolo, în mâna ta... Of, la naiba. Trebuie să mi le iau. — Domnule Smeath, trebuie să plec, zic brusc, punându‑mi ceașca jos. Trebuie să... fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
se oprește brusc și eu mă prăbușesc pe una din barele laterale, trăgând aer în piept adânc. — Beți niște apă, zice bărbatul, dându‑mi un pahar. — M‑mersi, zic și cobor de pe bandă clătinându‑mă. Îmi simt plămânii gata să explodeze și, când îmi zăresc reflexia în oglindă, sunt roșie ca sfecla la față. — Poate ar trebui să vă opriți azi, zice bărbatul, privindu‑mă îngrijorat. — Da, zic. Poate că da. Iau o gură de apă, încercând să‑mi recapăt suflarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
nu s‑a clintit. Ai putea... ai putea măcar să‑mi arăți puțină înțelegere. — Să‑ți arăt puțină înțelegere, mă îngână Luke pe un ton alb. Știu că mi‑am făcut‑o cu mâna mea... Da! Așa e! Vocea lui Luke explodează, revărsându‑i frustrarea acumulată și, în fine, se întoarce și mă privește. Becky, nimeni nu te‑a obligat să te duci și să cheltuiești atâția bani! Știu că‑ți place să te duci la cumpărături. Dar, pentru numele lui Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
rog în gând. Atâta te rog, nu îl deschide. — Ți‑ai mai oprit și tu câte ceva? zice cu un zâmbet până la urechi și deschide ușa de la șifonier. Și începem să țipăm amândouă. E ca o explozie. Doar că, în loc bombă, explodează hainele. Nu știu ce s‑a întâmplat. Nu știu ce am greșit. Însă una dintre pungi a plesnit și din ea au început să sară pulovere, și asta le‑a împins afară și pe celelate. Apoi s‑a mai spart încă una, și încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
un semn din cap lui Lambert ale cărei degete așteptau deasupra unei taste speciale. ― O.K. Dă-i drumul la bandă. Atenție la volum. Navigatorul apăsă comutatorul. Sala se umplu de un șuierat ascuțit. Vorbeau stelele. Deodată un sunet terifiant explodă prin pasarelă. Kane se cocârjă și Ripley păli în mod rușinos. Urletul oribil ținu douăsprezece secunde, apoi energia statică îl acoperi. ― Dumnezeule, zise Kane, tremurând tot. Lambert deconectă difuzoarele. Pe punte se resimți puțină căldură omenească. ― Ce-ar putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
când șocul se repercută până-n terminațiile nervoase, electronice și interdependente ale lui Nostromo. În sala mașinilor, unda de șoc îi atinse pe Parker și Brett tocmai când se pregăteau să desfacă două sticle de bere. Niște tubulaturi întinse pe plafon explodară imediat. Trei panouri din compartimentul cubic de control luară foc, în timp ce o valvă de presiune hârâi și se topi. Lumina se stinse. Cei doi bâjbâiră în căutarea unor lanterne. Parker încercă să găsească butonul de declanșare a generatorului auxiliar care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Ochiul, dacă era ochi și nu doar o excrescență vâscoasă... merita o privire mai atentă. În ciuda scârbei care-i întorcea stomacul pe dos trimise un fascicol de lumină directă pe această clocotire organică. Ochiul se mișcă și-l fixă... Ochiul explodă. Propulsat prin membrana ca urmare al bruștei descărcări electrice conținută în mușchiul încolăcit, mâna se deschise și țâșni spre Kane. Ridică instinctiv un braț pentru pararea saltului... Prea târziu. Palma se fixă pe viziera căștii. Avu o oribilă viziune a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
altfel ne-ar fi anunțat ei. Ascultă, crezi că vreau să-l desconsider pe Ash? ― Nu. Ce probleme mai au? Ea mai ceru un supliment de informații de pe tabulator. ― Nu avem încă lumină pe punțile B și C. Sondoarele au explodat și e nevoie de înlocuirea lor. ― N-am de gând să mă plimb pe punțile B și C! Știu cum arată. Altceva? ― Sistemele de energie complementară au sărit imediat după aterizare. Știi ce necazuri au avut cu secundarele. ― Dar motoarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
prezintă prea rău pe la noi. Dar nu uita că am făcut doar o cârpeală. Avem nevoie de echipamentul unui șantier pentru o treabă ca lumea. ― Va ține propulsia? ― Musai, de nu, ne prind turbulențele ascendente. Celulele noi ar putea să explodeze... mai mult nu pot să facă. N-o să mai apucăm să le reparăm. ― Așa că luați-o încet, adăugă Brett din scaunul său de comandă a mâinilor. ― Am înțeles, vom fi atenți. Eu vă cei doar să atingem gravitația zero. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
mângâind inconștient pupitrul. Încă un amărât de minut! Ieșind din coroana de nori, Nostromos străpunse vidul negru. Un minut cincizeci de secunde mai târziu, indicatorul de suprafață-gravitație pe consola lui Dallas căzu la zero. Strigătele de bucurie și de ușurare, explodară pe pasarelă. ― Am reușit! (Epuizată, Ripley se lăsă să cadă pe spetează.) Am reușit! ― Când ne-am zgâlțâit prima dată și când a început glisarea, n-am crezut c-o să reușim! exclamă Dallas. Ne și vedeam prăbușindu-ne pe munți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
diferite. Arăta cu degetul spre pieptul ofițerului. Pe tunica lui Kane apăruse o pată de sânge. Se întinse rapid, se lărgi, deveni un gâlgâit de sânge în mijlocul pântecului. Răzbiră atunci zgomote de sfâșiere, smulgere ale unui corp martirizat. Cămașa crăpă, explodă ca un pepene, se răsfiră ca buzele unei răni, când o lighioană, un căpușor cât pumnul, împroșcând cărnurile lui Kane, ieși la aer. Aceasta se zbătea ca un șarpe. Capul minuscul era de fapt o gură cu o sumedenie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
copilărească lăsând mașina să se ocupe de Kane. Trebuie să punem umărul. Iată de ce-i comandăm lui Nostromo. Când o mașină nu-i dă unei probleme de capăt, rămâne treaba noastră. Și-apoi, vreau să văd cu ochii mei cum explodează monstrul ăsta în spațiu când l-om ejecta din sas! Nimic nu era mai neconform cu temperamentul lui Dallas ca o tiradă inspirată. Oricum aceasta produse un efect salutar asupra moralului echipajului. Prinseră curaj să se privească din nou în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
dispoziție decât cel de-al doilea cilindru pe care-l ridică, hotărâtă să se folosească de el pentru a-l lovi pe celălalt. Dacă unul din cele două recipiente se fisura sau se producea vreo scânteie, conținutul celor două butelii exploda. Era totuși singura soluție și trebuia să încerce fiindcă, oricum, depresurizarea completă îi va omorî în mod sigur. Deja lipsa de aer îi îngreuna mișcările. Scăderea presiunii făcea, ca rănile lui Parker să sângereze abundent. Ea izbi o ultimă dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Jones. O umbră se profilă în urma ei. Urlă de groază. Nu era decât o umbră. În ultimul tronson al coridorului, șovăi, epuizată, neștiind ce să facă. Dar vocea Mamei nu-i dădea pace și nici de ales. ― Atenție! Motoarele vor exploda în nouăzeci de secunde. Punând jos cutia lui Jones, luă cu amândouă mâinile aruncătorul de flăcări și se îndreptă spre tambuchiul navetei. Goală. Se precipită spre cutia lui Jones, o luă și se întoarse în mica ambarcație. Nici o entitate malefică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
cutia lui Jones, luă cu amândouă mâinile aruncătorul de flăcări și se îndreptă spre tambuchiul navetei. Goală. Se precipită spre cutia lui Jones, o luă și se întoarse în mica ambarcație. Nici o entitate malefică nu se materializa. ― Atenție! Motoarele vor exploda în șaizeci de secunde! număra Mama fără descumpănire. Instală cutia lui Jones lângă tabloul de bord și se așeză la comenzi. Timpul o presa. Nu era momentul să programeze o anumită traiectorie. Un singur buton o interesa, cel care purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
UNEI INSPECȚII A COCĂI. Oftă ușurată, apoi contemplă imensitatea stelară printr-o lucarnă. O formă zderențuită se rotea încet la câteva sute de metrii de ambarcațiune. Brusc, acest organism incredibil de rezistent, pieri sub acțiunea legilor presiunilor diferențiale și creatura explodă, proiectând în toate părțile particule din carnea sa. Nu se putea spune că nu avusese noroc. Ripley va păstra pentru totdeauna urmele acestei experiențe de negândit, în fizionomie și în inimă. Dar avea destulă stăpânire de sine pentru a se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
în provincie, să ma mai uite urmaritorii. Deși știam că eram căsătorită definitiv cu Dosarul. Ca la catolici, până la moarte, Dosarul mi-era soț. Voiam să revin, însă. N-am izbutit. Și iarăși m-am crezut rebelă și iarăși am explodat. Și iar mi-au arătat ce urmează. Atunci și-a oferit serviciile tovarășul Orest Popescu. Am acceptat. Cu o furie morbidă, de a mă răzbuna pe mine însămi. Orașul murise, doar foșnetul arborelui peste terasă amintea că sunt martori și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]