5,442 matches
-
îndepărtate sau apropiate. Tot ceea ce în baroc sau în romantică este derivare tardivă din Renaștere atribuim acesteia. Reflexele istorice îndepărtate ale unui fenomen nu sânt revelatoare pentru esența lui, ci pentru sufletul epocii care își caută analogii trecute în mod inconștient. Că romantica a iubit Evul Mediu și l-a iubit în felul ei, acest fapt este caracteristic romanticei, identității ei, nevoii de a-și defini afinitățile. Epocile creatoare sânt mult prea rotunjite în sâmburele lor pentru a fi prea încăpătoare
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
n-ar fi făcut revoluții, și nici războaie n-ar fi purtat, dacă spațiul ar fi fost atât de eterogen direcției lor interioare. Demiurgia culturilor a generat spațiul și timpul fiecăreia. Deoarece noi românii nu ne-am încercat în procesul inconștient al luptei cu spațiul și cu timpul, nu avem o fizionomie proprie. Nu ne-am impus fața în forme obiective și astfel greu ne putem arăta și greu ne putem face cunoscuți. Față de timp și de spațiu ne definim figura
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
modernă, o națiune în drum spre putere, trebuie să recunoască "formelor" un dinamism pe care nu-l vom găsi niciodată în acel fond. "Junimea", cu teoria ei reacționară a culturii românești, reprezintă o viziune profesorală a României. Când compari elanul inconștient și reformator al lui Eliade- Rădulescu, ce s-a "compromis" cu atâta zel pe toate terenurile, imitând și inventând, îndemnînd și construind, - cu luciditatea rece, distantă și paralizantă a lui Titu Maiorescu, atunci ești obligat a recunoaște că primul este
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
ele sate de munte - și atunci casele înghesuite se sprijină și se reazemă unele pe altele, scunde și turtite ca de o frică seculară, cu ulițe monotone care plimbă truda oamenilor și cu ferestre mici și închise ca inima țăranilor, inconștienți din mizerie -, fie ele sate de șes, cu case răsfirate și curți fără garduri, reliefând prin depărtările lor și mai bine un deșert răspândit în suflete, cu vânturi învolburînd praful prin străzi și curți, asimilând totul unei atmosfere de inutilitate
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
trepidant al vieții. Muncitorul modern este o amenințare continuă și prin aceasta un element politic de primă ordine. Cine mai crede că se poate construi o națiune, fără să fi rezolvat problema muncitorimii, se înșală amarnic sau este un reacționar inconștient. Proletariatul modern a căzut pradă unei sterile superstiții internaționale. Dezintegrarea din națiune este păcatul lui ideologic. Cum națiunile sânt forme constitutive ale vieții istorice, el nu-și poate realiza accesul la putere și primatul decât prin națiune. Internaționalist prin aspirații
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
le-au voit și le-au dorit; acesta este un element în plus care le diferențiază de cele mici. Chestiunea războiului nu trebuie însă privită sub prisma aderenței sau inaderenței mulțimii; un organism național se valorifică într-un război oarecum inconștient. Războiul fiind legat de viața națiunilor în mod esențial, oamenii nu pot interveni decât pentru a-l amâna, în nici un caz a-l evita. Este o teorie mai mult decât stupidă aceea care susține că responsabili de nașterea războaielor au
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
prin cinism, cât și prin viziuni istorice. Atunci când ultimul burghez german, ghiftuit de bere și dolofan, își preumblă în creier harta lumii și, treaz sau turmentat, îi face Germaniei loc pe unde îi permite capriciul și fantezia, el este reprezentantul inconștient și mediocru al unui gând care roade și macină națiunea în substanța ei. Imperialismul s-a conceput nu numai în palate, ci și la răspântii. De ce să fim așa de nedrepți cu masele și să credem că ele n-au
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
un progres. Multiplicitatea conținuturilor ni se descoperă la fiece pas ca un torent de direcții iraționale. Salvarea de la relativism prin căutarea unei forme, în această multiplicitate? Participarea la istorie se exprimă însă numai în abandonarea irațională acestui flux, în contopirea inconștientă cu mobilitatea existenței. Când conștiința ne-a separat de viață, atunci ne rămâne acceptarea conștientă a devenirii, lansarea voluntară în mrejele demoniei. În afară de atașarea organică de istorie, nu mai există decât elanurile disperate, ca mod de a-i aparține. Restul
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
a vârstei de aur, oamenii sunt Înclinați să blameze privilegiile acesteia, să-și abjure credințele cu care au plecat la drum, să-și compromită țelurile, să se lepede de prietenii și colegii de odinioară, să rupă legăturile cu trecutul voluptuoasei inconștiente existențiale. După ce trec pragul unei anumite vârste, oamenii atacă tot mai vehement tocmai vârstă pe care au pierdut-o. Cel puțin În ultimii ani, atât de des au fost invocate incultura, debusolarea, dezabuzarea, dezinteresul față de valorile perene ale umanității, fugă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Ardenti trebuie să-i fi vorbit de fanteziile lui, Încercând chiar s-o folosească drept mijloc pentru vreun contact astral, cum se spune În cercul acela. Medium-ul e un burete, o bandă de film fotografic, trebuie că are un inconștient care seamănă cu un Luna Park - mi-a spus el -, cei de la Picatrix Îi fac probabil spălarea creierului În fiecare an, nu e neverosimil ca În stare de transă - pentru că fata o simte pe bune, nu se preface și nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ducem și să stăm Într-un bar din Copacabana, deschis toată noaptea. Eu tăceam. Agliè așteptă să Încep să sorb din batida, apoi rupse tăcerea, ca și starea aceea de jenă. „Rasa, ori cultura, dacă vrei, constituie o parte din inconștientul nostru. Iar o altă parte e locuită de figuri arhetipale, aceleași pentru toți oamenii și pentru toate secolele. Astă-seară, climatul, ambianța au făcut să ne slăbească tuturor vigilența, dumneata ai putut să-ți dai seama și singur. Amparo a descoperit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
pentru că În seara aceea, a divorțului, mi-a aplicat o lovitură mortală. Fără să știe, din instinct: fără să știe, căutase să mă seducă și tot pe neștiute a hotărât să mă pedepsească. Lăsând deontologia deoparte, m-a psihanalizat gratis. Inconștientul Îi mușcă până și pe paznicii lui. Povestea marchizului Lantenac din Quatrevingt-treize. Corabia Vandeenilor rătăcește pe furtună În largul coastelor bretone; deodată, un tun se desprinde din lăcașul lui și, În timp ce corabia rulează și tanghează, o ia la goană de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
ar putea ataca imediat, l-ar aresta, l-ar face să se târască, să se umilească la picioarele lor, cum făcuseră cu celălalt bărbat. El n-are forță să articuleze nici două cuvinte. Ar fi mai bine să fugă. — Ești inconștient? întreabă sergentul. Trebuia să fii la gară acum sau la cazarmă . De unde vii? Pran înțelege, în cele din urmă. Îl cred de-al lor. Cu toate că e transpirat și murdar după cele cinci zile pe care le-a petrecut în aceleași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
tocmai i se trăsese o țapă când o gașcă de tipi nu i-a plătit cursa pânla Niddrie. Isa pus pata când, după cia ajuns acasă la primar, șa dat seama că avea pe bancheta din spate doar un tip inconștient și gol, cu o haină de blană pe el și fără niciun ban. — Cia făcut? Întreabă Ray. Maisie ia o gură revigorantă de whisky. — Șoferuși zice, Îi arăt io porcului ăstuia tupeist. O ia Înapoi spre centru și pe Calton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
mereu ca și Amelia să procedeze la fel pentru că, spunea el, poți fi lesne distras atunci când mai sunt și alții pe lângă tine. În plus, dacă nu ești singur, se mai formează și un soi de siguranță, chiar dacă doar la nivel inconștient, că partenerul tău va găsi ceea ce tu nu vei reuși. Însă, Lincoln Rhyme mai avea un motiv, neștiut de toți, pentru care prefera investigațiile solitare: singurătatea creează premisele pentru o intimitate macabră cu făptașul și cu victima. Această relație pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Centrului de Detenție din Manhattan. Podul Suspinelor - cei câțiva metri care au fost parcurși de-a lungul timpului de cei mai renumiți mafioți, fiecare cu zeci de capete de acuzare și cu sute de crime înfăptuite la comandă, de tineri inconștienți care nu făcuseră decât să se înarmeze cu o bâtă de baseball și să meargă după vreun nenorocit care se legase de sora sau de verișoara lor sau de drogați care omorâseră vreun turist pentru 50 de dolari doar pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
gura! Gardienii continuară să îl târască pe hol. Constable începu să smucească din picioare, așa că se opriră, îi încătușară gleznele și apoi îl traseră după colț. Sachs și alți doi gardieni verificară starea lui Joseph Roth. Încă respira, dar era inconștient și rănit grav. Decise că e cel mai bine să nu îl miște de acolo. În scurt timp, își făcu apariția un echipaj al salvării și, după ce Sachs le verifică atent legitimațiile, trecură la treabă: eliberară căile respiratorii ale avocatului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
tutun/bulbuleatăr haș cocaină sau opiu/vrea voluptăți estetizante trăiri autentice/n-a învățat umilința la școala de partid/nu și-a băgat degetu-n cur ca să vadă dincotro/bate vântul“. Mizerabilismul, trăirea autentică ajung biete „voluptăți estetizante“ ale unei generații inconștiente, ținându-se departe de ideea vinei, refugiindu-se în propria ignoranță. Decuble își asumă deci acoperirea acestui teritoriu, inventariind holocausturile unul după altul în cotloanele încăpătoare ale unei conștiințe morale zguduite de imperativul lui Adorno, reluat și detaliat în poezie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
de pe mormânt, 25 de cenți bucata. Ramură relativ nouă, psihoistoria explică evenimentele istorice din perspectivă psihologică. După ea, am putea spune că americanii acelei perioade aveau nevoie de Jesse James, și atunci l-au „creat“, proiectând asupra lui propriile conținuturi inconștiente. „Lașul“ Robert Ford era și el încărcat de conținuturile inconștiente ale altora. Dacă n-ar fi fost el, ar fi fost altul să-l ucidă pe Jesse James. Un plagiat și un motiv de glumă George Onofrei De ceva timp
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
explică evenimentele istorice din perspectivă psihologică. După ea, am putea spune că americanii acelei perioade aveau nevoie de Jesse James, și atunci l-au „creat“, proiectând asupra lui propriile conținuturi inconștiente. „Lașul“ Robert Ford era și el încărcat de conținuturile inconștiente ale altora. Dacă n-ar fi fost el, ar fi fost altul să-l ucidă pe Jesse James. Un plagiat și un motiv de glumă George Onofrei De ceva timp, ne bucurăm să regăsim texte din „Suplimentul de cultură“ citate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
că e farsor, Gross continuă disprețuitor: ― Statul!... Statul care ucide!... În spate statul nostru, în față statul dușman, și la mijloc noi, cei osândiți să murim ca să asigurăm huzureala câtorva tâlhari care au pus la cale măcelul milioanelor de robi inconștienți! Mă mir că... ― Noi apărăm patria, prietene, moștenirea strămoșească! îl întrerupse Varga, calm, cu o superioritate mândră în glas. ― Aici, în inima Rusiei, e patria d-tale? întrebă Gross cu mare dispreț. ― Unde-i datoria, acolo-i patria! interveni Apostol
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
ea, ca o umbră credincioasă. În stradă o bunii curiozitatea și întoarse capul, să vază ce face Apostol. Îl văzu rezemat de stâlpul cerdacului, cu fața cumplit de schimbată. Ea totuși zâmbi și-i trimise o sărutare, cu o cochetărie inconștientă. Apostol Bologa cuprinse stâlpul cu amândouă brațele, ca și cum ar fi primit un junghi în inimă. Dar îi urmări din ochi, îi văzu râzând și mai ales pe ea legănîndu-se din șolduri în cadența pașilor. Apoi, când îi pierdu din vedere
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Da, da... Așa vorbiți de două mii de ani! murmură locotenentul de pionieri, iar disprețuitor. Mereu cu iubirea în gură și cu sabia în mînă! Mereu ipocrizia... Și nu ipocrizia ocazională și temporară a luptătorului, ci ipocrizia dogmatizată, devenită instinctivă și inconștientă! Plimbîndu-se de ici-colo, prin odăița strâmtă, Gross se uita din când în când la Bologa, parc-ar fi șovăit să-i dezvăluie toare gândurile. Apoi se opri hotărât. Ochii lui mici scăpărau, iar glasul i se încălzi și căpătă mlădieri
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
dosul cărora să poată dăinui șovinismul, liniștit... până se va ivi un prilej bun să-ți iei tălpășița!... Și toate acestea, în numele iubirii, Bologa!... Apoi nu vezi că e... e oribil?... Și nu atâta șovinismul tău, ci tocmai ipocrizia, poate inconștientă, în care se cocoloșește! Apostol se clătină, parcă l-ar fi pălmuit. O mânie nebiruită îi îmbujoră o clipă obrajii și pe urmă se pierdu într-un val de scârbă. Buzele subțiri îi tremurau răspunzînd: ― Ura te orbește, Gross, și
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
casă niciodată, numai de-ar putea să meargă din nou, Noghi a mea, să poată vorbi, să nu pățească nimic, deja suntem în ambulanță, exact ca acum, numai că atunci sirena era pornită și nu oprea la semafor, ea era inconștientă, o păpușă albă din ceară, cu fața împietrită de teroare sub masca de oxigen, ca și când ar fi ascultat o poveste de groază, al cărei sfârșit nu putea fi încă prevăzut, iar chipul ei cerea un final fericit, mami, dă-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]