4,431 matches
-
era propria lui limbă. Dar i-a fost mai puțin ușor să scape de gândul pe care Grünlich Îl lăsase după el - că o mișcare nu era condamnată de lipsa de onestitate a ofițerilor ei. El Însuși nu era absolut onest, iar adevărul credinței lui nu era alterat pentru că se făcuse vinovat de trufie și de alte câteva răutăți. Lăsase odată o fată Însărcinată. Chiar și motivele lui de a călători cu clasa Întâi erau amestecate: era mai ușor să treacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
se gândi Ninici și l-am auzit vorbind. Cât de mândră va fi nevastă-mea În seara asta! Vestea va da ocolul unității, Îmi știu eu femeia. Nu prea are ea motive să fie mândră de mine, se gândi el onest, fără să se desconsidere, dar folosește la maximum ceea ce are. — Da, da, aici maiorul Petkovici. Vocea cea insolentă scăzu puțin În volum. Ninici prindea doar fragmente de cuvinte. — În nici un caz... Belgrad... cercetați trenul. — Să-l duc la cazarmă? Vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
copii, să-și pună pirostriile și să-și sporească tribul. Dar gândurile lui fuseseră prea limpezi. Îi aduseră iar În conștiință pe cineva care nu dovedise nici cea mai slabă speranță de căsătorie, ci se gândise doar la o plată onestă și la propria ei afecțiune. Îi veni iar În minte, ca un țipăt ciudat și neașteptat, exclamația ei: „Te iubesc“. Se Întoarse de la ușă la biroul funcționarului hotărât să facă tot ce putea face, să nu precupețească nici un efort. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
tăie scurt: — Nu pot ține socoteala tuturor celor de care este interesată Mabel. Nu-mi amintesc nimic despre doctor. Domnul Stein avea obiecții doar În ce privea vulgaritatea expresiei folosite de domnul Savory. Era foarte mult În favoarea unei mici tachinării oneste legate de fata aaceea. Ea ar pecetlui prețioasa lui intimitate cu Myatt. Când primul fel de bucate se află deja pe masă, reveni iar asupra subiectului: — Mai spune-ne câte ceva despre isprăvile domnului Myatt. — E foarte drăguță, spuse Janet Pardoe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
te doare capul, ținându-le numărul, mai rău decât cu turbatele alea apucate, mereu și mereu, de hachițe, ca niște mușcate de streche, de pe unde pe om nu-l bate soarele! Sărmanul, Blândul Costache al nostru, cel urgisit de soartă! Oneștii Se apropia ora de dragoste - o dragoste pătimașă, bazată numai pe interese personale, în primul rând, și familiare, în al doilea. Ema începuse să-și îndepărteze de pe picioarele apetisante și chemătoare ca o privighetoare în zori, chiloții rozalii, care-i
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
dragă - nu sunt decât doi oameni, ca și voi, colegi, de altfel, că voi toți, care, nici nu știți când și cum puteți cădea în aceeași eroare, în care au căzut și ei?! Ministrul muncii și doamna sa, atât de onești oameni, au greșit. Iată. Dânsa, și-a dat demisia, din toate funcțiile avute în guvern, și de la fundație. Gata! Cu ea, s-a terminat. La fel și cu el. A demesionat. și-și mai și cere scuze, public și oficial
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
presă. Să le explici, să le explicăm și celor care vor fi acolo, cum ai putut să cazi în eroare. și le-a răspuns: din exces de onestitate. De ce? N-ați auzit? Din exces de onestitate. Că am fost mai onest decât s-ar fi cuvenit să fiu. Acum, ce să fac, să mă omor, numai pentru atât? O, nu, cum să comiteți una ca asta? Păi, vedeți că am dreptate? Da, aveți perfectă dreptate, domnule căzut în capcana onestității excesive
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
de cercetare pe care-o conducea era o atmosferă de birou, atâta tot. Departe de a fi un Rimbaud al microscopului, cum și-l imaginează de obicei un public sentimental, cercetătorul În biologia moleculară e cel mai adesea un tehnician onest, fără geniu, care citește Le Nouvel Observateur și care visează să plece În concediu În Groenlanda. Cercetarea În biologia moleculară nu cere spirit creator, nici spirit inventiv; În fapt, În proporție de aproape sută la sută, este o activitate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
chiar un arbitru. Am încercat să le ofer nu doar lecții de limba română, matematică, științe ale naturii, istorie, geografie, ș.a., ci și lecții de viață, care să-i ajute să crească frumos, să devină mai buni, mai toleranți, mai onești și, mai ales, mai responsabili în tot ceea ce fac, adică mai OAMENI. Și asta pentru că sunt unul dintre dascălii căruia îi pasă. Îmi pasă de ceea ce se întâmplă cu fiecare dintre copiii al căror destin este în mâinile mele. Mărturisesc
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
creștină. Consider că menirea mea ca om de știință este aceea de a face ca ideile creștine să se întrepătrundă cu domeniul chimiei, la care eu am acces, și să creeze o sinteză (cel puțin parțială, după cum a adăugat el, onest) spre o mai mare proslăvire a Domnului. Ascultă aici, Anna! Să nu‑ți vină să crezi, să nu‑ți vină să crezi. Un rezultat al acestor eforturi ar trebui să fie contribuția chimiei la binele umanității, astfel încât prin ea omul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
orășel situat într‑o regiune cu multe păduri (Waldviertel) din Austria Inferioară, la aproximativ 60 km de Viena. Joc de cuvinte intraductibil: Biedermeier = 1. curent cultural, modă, stil de la începutul secolului al XIX‑lea; 2. om de rând, cumsecade și onest (cf. Meier = nume de familie foarte frecvent). Asociația sportivă vieneză. Joc de cuvinte intraductibil: Aufgabe = 1. misiune, însărcinare; 2. abandon, renunțare. Aluzie la sloganul nazist înscris deasupra intrării unor lagăre de exterminare ca Auschwitz și Dachau. Cea mai mare revistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
și lată, sprâncenele stufoase, cum se cereau eroilor, dar nu și nasul lor acvilin ! Nu întruchipează, a dovedit-o, războinicul glorios, neliniștitul trubadur sau înțeleptul vizionar sau vreun romantic maladiv al amorului, nici măcar fiul nebun de neconsolare. Un căutător, însă, onest, prin tranșeele cotidianului. Nasul drept și subțire, buza de jos împinsă ușor înainte. Mâinile lungi până la genunchi ar caracteriza pe cei curajoși și cinstiți ? Părul crescut și zburlit ar fi semnul fricosului ? Solitar avid de comunicare și acord ? Apatic sau
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cheliosul, precum zmeul din poveste, îi jumulește așa cum vrea mușchii lui. Și în asemenea moment, am avut acea revelație pe care o să v-o împărtășesc și vouă, fiindcă, fiind români cu toții, vorba lui conu' Iancu, mai mult sau mai puțin onești, mai mult sau mai puțin avuți, în materie de povești adevărate și transpuse în practică de chelios, cu ajutorul unui pitic, făcut de acum bine de poveste, suntem toți din popor, o apă și-un pământ, ca în vorba coanei Veta
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
masive din Poliție, de la creșterea prețurilor, de la scăderea puterii de cumpărare a salariului și așa diminuat al românului, ce faci? Ca la alba- neagra, spui că asta n-are, aia are, adică o chestie inventată aiurea, pe care un cetățean onest, nu are cum să-i găsești chichirezul vreodată. Și lansezi cu mare tam-tam, o aiureală ca de exemplu, ceva cu reorganizarea teritoriului național în noi județe. In 8 sau 16, nu contează, zvonul să fie. De aici începe descântecul acela
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
sănătoase. Cultivarea facultăților intelectuale va veni numai pe planul doi. Educația propriu-zisă va urma abia în ultimul rând. Statul rasist trebuie să pornească de la principiul, că un om a cărui cultură științifică este rudimentară, dar care are corpul sănătos, caracter onest și energic, căruia îi place să ia o hotărâre, și care e dotat cu putere de voință este un membru, mai folositor comunității naționale decât un infirm, indiferent de aptitudinile lui intelectuale. Un popor de savanți degenerați fizic, cu voința
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
sau lucru îți semnala din ce categorie făcea parte. Recunoșteai cu ușurință secția de miliție, spitalul, primăria, pușcăria, abatorul. Recunoșteai care femeie era măritată, care era gravidă, care era geloasă. În funcție de starea în care te aflai, imediat adoptai un stil onest. Oamenii și orașele erau niște cărți deschise. Doar informatorii, turnătorii și securiștii nu aveau un stil propriu. Lipsa lor de stil se concretiza în adoptarea unor stiluri de conjunctură, în funcție de misiunea ce li se încredințase. Mi-a fost dat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Inevitabil, mi-am adus aminte că "aniversările" mele au fost mereu niște zile goale; nu prea am știut ce să fac ca să le umplu. Azi, mi-am propus să renunț definitiv la ipocritul "sunt un om în vîrstă" pentru mai onestul "sunt un om bătrîn". Cum ar zice Marc Aureliu, ai colindat mările și ai ajuns în port. Trebuie să fii gata să debarci. Dar ce "mări" am străbătut eu? Mă tem că am străbătut doar niște bălți. Am în urma mea
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
iertat dacă n-o observa. Nu era o față prietenoasă: ochii, de un albastru profund și catifelat, poate că sugeraseră odinioară străfunduri promițătoare, dar acum păreau că se apără, se izolează de lume. Dar în același timp era o față onestă, o față în care puteai avea încredere. Și dacă priveai dincolo de această față, ce vedeai? Am mijit ochii în lumina amurgului de afară. Nu vedeai mare lucru. Se aprinseseră câteva lumini răzlețe de-a curmezișul curții și bolboroseala înăbușită a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
înnobilată” prin puterea lor de a îndepărta prefăcătoria, poza, mimarea sentimentului și minciuna, în favoarea dăruirii cu deplină sinceritate și cu conștiința creșterii spirituale prin celălalt. Scriitorul are pretenția (naivă?) de a imagina „iubirea pură ca apa de izvor”: acea relație onestă, de comunicare totală, la care visează două ființe umane care s-au întâlnit fără să se caute. Sau tocmai fiindcă nu se căutau! Ar fi una dintre fericitele întâmplări ale lumii acesteia. Mă întreb în ce familie scriitoricească s-ar
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
instinctului îl face să uite de vârstă. Mai mult, ajunge să ignore pentru moment posibila atingere la exigențele situației sociale sau ale prestanței profesionale. Tot efortul de analiză la rece, cu raționamentul ce îl obligă la un comportament decent și onest, este „subminat” de secunda în care „se aruncă în val”. Acum devin eu oarecum curios: cum va „rezolva” H.P.L. momentul „delicat” al revederii celor doi, de data aceasta singuri, fără a mai fi urmăriți de privirile cercetătoare ale copiilor. Este
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
reechilibrări sufletești la alt mod, cu altă intensitate a trăirii... Un bărbat, dacă are bunul simț de a admite alternativa, trebuie și să verifice care este cea adevărată. Prin urmare, stimate domn Profesor, renunță la postura înțeleptului, a «protectoruluiă! Fii onest! Nu o dezamăgi pe Teodora cu vorbe mari! Te-ai întrebat cât de bine o cunoști? Chiar crezi că i-ai citit în suflet și ultima pagină, tot textul, subtextul și pre textul? Mai bine du-te în camera de
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
însă că și ei i se pare normal să se exprime astfel. Teodora își „recuperează” cu încântare imaginea din „oglinda” versurilor lui și trăiește, prin el, o viață „reîntregită”. Scriitorul nostru subliniază încă ceva: bărbatul lipsit de un „capital intelectual onest” nu poate oferi satisfacții complete unei femei. După cum nu și-ar putea pune în valoare calitățile în lipsa „prezenței binefăcătoare și tonifiante” a femeii inteligente și iubitoare, care să-i umple inima cu bucuria existenței prin și pentru celălalt. Ceea ce presupune
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
ca paradoxală. Exigențele ei sînt contradictorii împărțite între necesitate logică și imperativ istoric. După împrejurări, principele trebuie să se comporte cu franchețe, dar să aibă capacitatea de a disimula, să fie generos și crud, moral și imoral, bun și rău, onest și viclean, darnic și lacom, prietenos și distant, iubit și temut, sfetnicii să-i spună adevărul, el nefiind obligat s-o facă. Dacă vrea să domine, trebuie să fie astfel, indiferent cum a obținut principatul "prin crimă și nelegiuire" sau
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
a patra maximă a lui Machiavelli. Și tot astfel a procedat Clovis, primul rege barbar care s-a creștinat. El a fost imitat de alți cîțiva principi, nu mai puțin feroce: dar ce diferență între acești tirani și un om onest, care ar fi mediatorul acestor mici suverani și ar pune capăt diferendelor pe cale amiabilă, cîștingîndu-le încrederea prin probitatea lui și prin seninele unei imparțialități perfecte în disputele lor, printr-o dezinteresare totală pentru persoana sa. Prudența lui l-ar face
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
nimic cu auxiliarii, atîta timp cît numărul soldaților proprii este mai mare. Machiavelli nu scria decît pentru principii mici și, mărturisesc, nu văd la el decît idei mici; n-are nimic măreț și adevărat, pentru că el nu este un om onest. Cine face războiul pentru alții este slab; cine-l face cu ajutorul altora este foarte puternic. Fără să mai vorbim despre războiul din 1701, al Aliaților contra Franței, acțiunea prin care trei regi din Nord i-au smuls lui Carol XII
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]