6,679 matches
-
scaun, mișcându-se atât de repede cum nu se mai mișcase de la accident încoace, gesticulând și văicărindu-se: —Doamne, o, Doamne! Ajută-mă. Vezi vezi vezi? Daniel se apropie să-l calmeze pe Mark. Mark se cocoță pe spătarul scaunului, urlând: —A ratat, a ratat. Karin îl scoase pe Daniel din cameră, în timp ce o asistentă de la etaj se repezi înăuntru. — Te sun eu, spuse ea. Prima lor întâlnire față în față după trei ani. Îi strânse mâna, vinovată. Apoi se întoarse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
fără sex, nu-i așa? Am vrut să zic careva dintre noi trei, scâncește Duane-o. Rupp clatină din cap. Aș vrea ca Barbara Gillespie să aibă o soră geamănă. Vă dați seama? Apropo de două la preț de una! Duane-o urlă ca un coiot. Gagica aia e babă, frate. Și? Asta înseamnă că nu trebuie s-o înveți nimic. Femeia aia e mortală, îți zic io. Sigur are niște valuri adânci pe sub apele alea liniștite. E adevărat că are un mers
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Nopțile de extaz animalic îi amuzau întotdeauna când reveneau cu picioarele pe pământ, la stânjeneala limbajului. Ghemuită lângă el, chicotind un pic, Sylvie spunea: „Mulțumesc pentru frumoasa sexualitate umană, Bărbate“, după care dispărea la baie, să se spele. Omul putea urla în extaz de foarte multe ori. Nu vârsta ne îmbătrânește, ci memoria. Da, corpul mai lent și neurotransmițătorii plăcerii care secau treptat îi liniștiseră. Dar mai era și altceva: ajungi să semeni cu ceea ce iubești. El și cea care-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Johnson „un dobitoc de mare mahăr corporatist“ și pe Malcom X „tipul ăla, dr. Chandler, din serialul cu doctori“. Procesul îi făcea plăcere. Tipul ăsta? Ar trebui să fie actor de comedie, asta dacă-ți închipui că e amuzant să urli de parcă te-ai fi dat cu Ben-Gay pe scrot. Deci, da. Gagica asta zice că e cântăreață, dar asta doar pentru că i-au luat bara la care dansa. Se descurcă la fel de bine și când fu să distingă între fețe adevărate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
între treizeci și două sau chiar mai multe formațiuni cerebrale separate. Recunoașterea unei fețe necesită cel puțin o duzină de astfel de formațiuni... Avem niște conexiuni cu ajutorul cărora găsim fețele. Doi biscuiți și un morcov pot face un copilaș să urle sau să râdă. O singură problemă: numeroasele conexiuni delicate între formațiuni se pot întrerupe în mai multe puncte distincte...“ Dacă suferă diferite leziuni în diferite zone, o persoană își poate pierde capacitatea de a distinge sexul, vârsta, expresia emoțională a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de mașini, ca și cum n-ar fi însemnat nimic. Cum cedase nervos Karin când îi văzuse. Cât de ciudat se comportase Mark la teste și cum își justificase fiecare eșec. Cum îi crescuseră aripi când auzise vocea surorii lui și cum urlase când o văzuse. Weber nu pomeni că infirmiera îl semiacuzase de lipsă de etică. Pentru fiecare poveste pe care i-o spunea, Sylvie îi servea înapoi propriile-i povești. Dar a doua zi dimineața avea deja senzația că el le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
la Homestar, Mark stătea pe veranda din față, cu capul în poala lui Bonnie, și plângea. Bonnie îi mângâia puful de pe cap, străduindu-se să-l consoleze. Văzând-o pe Karin că se apropie, Mark se ridică și începu să urle. —Spune-mi și mie ce se întâmplă. Mai întâi mașina, apoi soră-mea. Acum mi-au luat și casa. Coatele îi țâșniră înainte, în timp ce tremura din tot corpul. Își întindea gâtul în trei direcții, de parcă următorul atac ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
-l chiar pe Duane să lupte în același ring. Odată, el se apucase să citeze un articol proaspăt cosmetizat din Legea drepturilor cetățenești, iar ea contracară cu documentul întreg, memorat. El ieșise în fugă din cameră, cu decibelii la maximum, urlând: — Poate că așa e în Constituția ta! Rupp îi făcea curte conștiincios, cu simțul răspunderii, recurgând la rugăminți din ce în ce mai disperate: să-l ajute cu nevăstuica lui. O excursie la o expoziție de aeromodele. Să lipească plicuri pentru o gală de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ăla de joc video ne-a salvat viața. Se uită la mâinile lui, care zvâcnesc. Dacă nu m-aș fi jucat cu jocul ăla sute de ore, eram cu toții haliți. Rupp repornește mașina și intră înapoi pe banda corectă. Cain urlă ca un coiot. Nu-i vine să creadă că a fost așa de norocos, măcar o dată în viața lui. Dă cu pumnu-n aer. Doamne, Doamne. Ce mai drum. Lovește torpedoul, care se deschide. Scoate o mică stație neagră, o chestie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
o luase și pe Jess - o distracție nostalgică, pescuit la mare în Long Island - când era încă mică. Expediția se încheiase catastrofal când cârligul ei străpunsese ochiul unui biban. O avea și acum în minte, alergând de colo-colo pe plajă, urlând. Aceea fusese ultima oară. —Ești sigur că e legal? îl întrebă pe Mark. Mark se mulțumi să râdă. — Dacă ne leagă, iau eu vina asupra mea, domnu’ psihiatru. O să am grijă să rămâi cu obrazul nepătat. Pescuiau de pe mal, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
cu farurile care abia făceau lumină cât să-i împingă înainte la nesfârșit, printr-un necunoscut total. Discoteca era asurzitoare, cu muzica dată atât de tare că-i juca tontoroiul pe timpane. Tot e bine că nu-i seară topless, urlă Barbara. Asta-i formația care a cântat în noaptea accidentului. Preferații lui Mark. Voia să-i spună că știa totul despre formație, că știa la fel de multe ca ea despre gusturile lui Mark în materie de muzică. Îl înfuria faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ei față de Mark era spontană, în timp ce a lui avea o mulțime de motive. Găsiră o masă în colț. Ea se duse la bar și se întoarse cu două beri blonde, în pahare de plastic. Se aplecă peste masă și-i urlă în ureche: Poate că te întrebi: cum am ajuns aici? —Tu ce zici? Ea îl privi, asigurându-se că vorbea serios. Nimic. Vorbeam și eu despre generația mea. El își întinse mâinile în evantai. —Toți ăștia sunt clienți obișnuiți? Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
m-ați mințit? Cum ar fi că m-ați aruncat în șanț? —Lasă-mă să intru și discutăm. Să lămurim mizeria asta o dată pentru totdeauna. Mark lovi în ușă cu cheia, sperând să-l sperie pe intrus. Câinele începu să urle. Rupp urla măscări, ca să-l șocheze pe Mark și să-l facă să înceteze. Vecina de alături, o operatoare de baze de date pensionată, care servea prânzul persoanelor fără adăpost la Kearney Catholic, deschise geamul și amenință că le dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
mințit? Cum ar fi că m-ați aruncat în șanț? —Lasă-mă să intru și discutăm. Să lămurim mizeria asta o dată pentru totdeauna. Mark lovi în ușă cu cheia, sperând să-l sperie pe intrus. Câinele începu să urle. Rupp urla măscări, ca să-l șocheze pe Mark și să-l facă să înceteze. Vecina de alături, o operatoare de baze de date pensionată, care servea prânzul persoanelor fără adăpost la Kearney Catholic, deschise geamul și amenință că le dă foc. Cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
întâmplat. Ce vrei să-ți iau din Irak, Gus? O căciuliță din aia mică și albă? Niște mătănii? Un puț de petrol în miniatură? Ce să-ți aduc? Poți să-mi ceri orice. Rupp dispăruse deja în mașină când Mark urlă: —Ce vreau? Îl vreau pe prietenul meu înapoi. Duminică, de Ziua Cârtiței, Daniel Riegel își sună prietenul din copilărie. Timp de cincisprezece ani nu avuseseră nici un fel de contact, în afară de momentele discutabile când se văzuseră de la distanță și de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
-se, și-o deschise în față și se lovi la buză. Mark se ridică de pe canapea. Vin cu tine. Nu! Se răsuci, furioasă, îngrozindu-se până și pe sine. Nu. Lasă-mă pe mine să discut cu el! Blackie Doi urlă. Mark făcu un pas înapoi, cu mâinile ridicate. Apoi ea dispăru în întuneric, poticnindu-se spre mașină. Întrebă la secția de poliție. Duane Cain fusese eliberat. Sergentul Fagan nu era de serviciu și nimeni nu era dispus să-i dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
spațiul cosmic. Știe cine e înainte să răspundă. Afișajul îi confirmă asta - Jess. Fiica lui, care sună doar când e într-o situație-limită sau de sărbători. Trebuie să răspundă. Înainte să apuce s-o întrebe ce s-a întâmplat, Jess urlă la el. — Tocmai am vorbit cu mama. Ce pizda mă-sii îți închipui că faci? Nu se poate branșa. Simte fiecare kilometru dintre locul ăsta și coastă. — Nu știu, spune el, poate de mai multe ori. Asta nu face decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
poarta mai bine decât portarul din echipa orașului nostru. Fotbaliștii picaseră în divizia B, în schimb doamna nu lăsa să se strecoare nici o ocheadă. Ce urmează în fotbal după linia porții, asta știam. Acolo mingea cade în plasă și lumea urlă: „Goool!” La doamna nu prea știam ce urmează după pulpe. Ceva special trebuie să fi fost, în tot cazul, de vreme ce-și apăra ea poarta cu atâta strășnicie. Doamna era pentru mine o doamnă, fiindcă avea un aer franțuzesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
vecinei. Am înghițit în sec și am spus ceva de genul: «Ieri am văzut-o pe soția dumneavoastră. Apropo, cum îi mai merge?» Ca la un semnal, bărbatul a dat drumul la urlete, însă nu pot să-ți spun ce urla, încă nu ești tu chiar atât de mare. În tot cazul, a fost de ajuns pentru ca majoritatea călătorilor să părăsească în grabă compartimentul. Îl ascultam cum își înjura nevasta și, crede-mă, deși știusem dintotdeauna că limba noastră e destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
mercur În casă, ce Înseamnă dacă visezi nu știu ce naiba! Degeaba Îi tot recita În franțuzește Miorița, așa ca să facă pe deșteapta. Pe urmă, dacă vedea așa, că el tace, și nu spune nimic Îi zicea: „Deșteptuțule” Și se enerva și urla la el: „Dacă nu vrea omul, nu vrea. Ce vrei, să-l obligi cu forța? La o adică și pentru comuniștii ăștia de ce să muncești ca un idiot?” Dar muncea. La 1 August 1975 am fost angajat În baza repartiției
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
pentru toată jalea și bucuria lumii. Râzi și plângi, dormi și visezi, TU, care le știi pe toate, suflet bun la Dumnezeu. Totul se năruie dintr-o dată. Uiți din ce În ce mai mult. Aluneci. Lupți. Uiți totul. Foc Îți intră pe gură și urli inconștient Înghițind pe nerăsuflate acest foc care este aerul. Apa ți-e străină acum și În țipetele care sunt ale tale și ale casei tale vii pe această lume, la Început pur ca un Înger și prin urletul tău Începi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
fără putința de a-ți atinge fața ca să te scarpini. Nu ai putința să cercetezi această amorțeală, acest amestec de bine și de rău. E o liniște În neputința asta, care durează până ce revolta Îți biruie ființa și atunci probabil urli și adormi. Treci În somn plutind. Totul pare un continuum care te absoarbe nesătul. Simți ceva cald care te inundă, prelungindu-se pe burtă, pe picioare și pe mâini. Un miros cu care ești obișnuit, apoi totul din cald devine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
bandiți!” „Da, toa’lent, să trăiți, bandiți, criminali, dușmanii poporului!” „Iar tu”, Îi spune nevestii, „să iei icoana aia a lui Sfântu’ Anton din casă, că de nu ți-o tai cu toporul În bucăți! Să dispară din casa mea”, urlă În timp ce iese pe ușă, Împlecitindu-se În primăvara mohorâtă, urmat de plutonier. Mulți ani de zile icoana a stat ascunsă printre prune uscate și păstăi de fasole, În cămară. În ziua În care Își ispășea pedeapsa tuns chilug, afară era Înnorat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
are și coteț, Îl cunoaște toată lumea și n-a mușcat pe nimeni, iar ca să-l ia hingherii asta este o chestie care nu se poate. Spune ea, În timp ce Își face apariția sectoristul. Sectoristul face ordine și disciplină. Să nu mai urle madam Lulu. Ție Îți este frică de sectorist când este pe stradă. Îl cheamă Ene. Când vine de la secție și intră În curte nu Îți mai este frică de el. Nea Ene are două fete: Gina și Monica, și tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Le spui cu voce senină că nu există Dumnezeu. Fug speriați și se ascund prin grajd și prin fân. Rânjești. „Proștilor, uite, eu Îl Înjur pe Dumnezeu” și ieși afară În ploaie. Tună și fulgeră, te uzi până la piele și urli către cer că nu există Dumnezeu, că Sfântul Petru e un prost, că nu există Îngeri și nici dracul, că a zburat acolo un satelit și nu-i nimica și dacă Dumnezeu ar exista l-ar pune pe Sfântul Ilie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]