44,748 matches
-
inutilă. O găină de care, din când în când, cuiva trebuie să i se facă milă. Nu mai vrea să se lase copleșită de tristețe, mai bine să se culce. Își va lua cu ea, în vis, vioara și va compune un fragment din "operă". Amintirile, senzațiile se amestecă, are senzația că se află într-un carusel. Se vede în satul în care trebuie să meargă, în lanul de grâu, numai ea, cerul și un lan nesfârșit de grâu, cântând la
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
toată povestea asta tu ieși bine. Această experiență îți va îmbogăți opera". Mezinul orchestrei se uită la ea cu un aer fascinat, dar se vede în ochii lui că acesta îi citește gândurile. Nu a spus nimănui că vrea să compună o operă, nu s-a trădat cu nimic până acum, așa crede ea, dar văzând luminițele din ochii mezinului, își dă seama că a fost descoperită. Se uită cu uimire la mezin, acesta îi înfruntă privirea și îi spune: "Uiți
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
albine, ouă preparate în câteva feluri, ceai, lapte, cacao. Așa mâncați voi de obicei?" întreabă Zinzin. Nu, oamenii noștri preferă pita cu slănină ori câte un grătar, dar nu ciugulesc ca dumneavoastră. Am prevăzut asta și de aceea v-am compus un mic dejun mai complex, ca să aveți din ce alege". "Mulțumesc, sunt măgulită". În ochii lui Aide se citește o sclipire de bucurie, dar pe fața ei apare și o undă de nerăbdare. Zinzin a înțeles. "Te rog să nu
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
cei cărora le punea Dumnezeu vioara în mână. Și ea fusese zămislită într-o astfel de clipă de disperare. I se dăruise harul, dar i se cerea viața, clipă de clipă, picătură cu picătură. Muzica ei era disperarea ei. O compunea, în memorie, ca să nu-și piardă mințile, dar nu ar fi îndrăznit să o aștearnă pe hârtie. Compunea acasă, pe furiș, când ceilalți credeau că exersează. De cele mai multe ori "compunea" doar în imaginație, în timp ce spăla, în timp ce făcea de mâncare sau
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
disperare. I se dăruise harul, dar i se cerea viața, clipă de clipă, picătură cu picătură. Muzica ei era disperarea ei. O compunea, în memorie, ca să nu-și piardă mințile, dar nu ar fi îndrăznit să o aștearnă pe hârtie. Compunea acasă, pe furiș, când ceilalți credeau că exersează. De cele mai multe ori "compunea" doar în imaginație, în timp ce spăla, în timp ce făcea de mâncare sau în timp ce făcea curățenie. Prima desprindere de comunitatea țiganilor, prima negare a propriei identități etnice a fost atunci când s-
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
clipă, picătură cu picătură. Muzica ei era disperarea ei. O compunea, în memorie, ca să nu-și piardă mințile, dar nu ar fi îndrăznit să o aștearnă pe hârtie. Compunea acasă, pe furiș, când ceilalți credeau că exersează. De cele mai multe ori "compunea" doar în imaginație, în timp ce spăla, în timp ce făcea de mâncare sau în timp ce făcea curățenie. Prima desprindere de comunitatea țiganilor, prima negare a propriei identități etnice a fost atunci când s-a dedicat unei curățenii aproape bolnăvicioase. Era primul semn de emancipare și
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
fanfară, înclina din cap a încuviințare, iar la justificările Pelerinului, ridică brusc și autoritar toiagul cu măciulie de aur, al colegei ei de la Academie. Toți ca unul, instrumentiștii, care învățaseră, fără partitură, ultimul imn dedicat Tovarășului, un imn ce fusese compus de Svetlana însăși, porniră să sufle în alămurile lor sclipitoare. Era o măiastră și marțială pastișă, având doar o singură notă muzicală modificată, pe care Svetlana o alterase din precauție (nici o iotă în plus!), o compoziție după un marș interzis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
2. Tuburi sonore. Prin tub sonor înțelegem un tub cu pereți rigizi, care produce sunete dacă aerul din el este făcut să vibreze. În figurile de mai jos sunt desenate tuburi sonore simple cu buză (sau cu pană). Acestea sunt compuse din două părți: camera de compresiune A și tubul de rezonantă C. In camera A este suflat aerul printr-un mic tub, fiind apoi silit să iasă printr-un orificiu strâmt, unde lovește buza ascuțită B, punând-o în vibrație
Acustică muzicală by Aurora Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/343_a_615]
-
un mic tub, fiind apoi silit să iasă printr-un orificiu strâmt, unde lovește buza ascuțită B, punând-o în vibrație. Se produce astfel un sunet care poate fi auzit chiar dacă lipsește tubul de rezonanță. Sunetul produs de buză este compus, rolul camerei de rezonanță fiind de a le întări numai pe unele dintre acestea. Pentru a înțelege mai bine rolul tubului de rezonanță, sa considerăm următoarea experiență. Două tuburi A si B sunt unite prin tubul de cauciuc C formând
Acustică muzicală by Aurora Agheorghiesei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/343_a_615]
-
-i nevoie. Mai sunt și vreo două reviste, nu-s chiar rele, dar acum nu mai interesează pe nimeni, le tipăresc așa, de-amorul artei. Mă scot cu invitațiile la nunți, pe hârtie bună, le trag și poezioare. Eu le compun, dacă-ți închipui... Mai sunt pliantele și afișele. Dar grosu’ sunt ăia din afară, mulți regaliști. Doar câteva luni a funcționat crematoriul uman. Nu respecta legislația, se zice, n-avea un coș destul de înalt și nici nu știu ce filtre, când bătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
echivala cu un salt spre moarte. Era o problemă de energie fizică: o diferență infimă Îți poate da puterea de a face un pas Înainte, și acest pas poate deveni un monument, de exemplu, o frescă uriașă sau o simfonie compusă de un muzician german, al cărui nume nu mi-l amintesc. Bărbatul acela reușea să mă depășească Într-o singură privință, prin cutezanța lui orbească. Dacă ar fi fost vorba de un alt bărbat, probabil că ar fi ajuns să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
fără nici un avertisment. O femeie făcând sex poate lua subit chipul mamei, iar În locul bărbatului gata să fie Împușcat de un pluton de execuție te poți trezi chiar tu. Personajele acestea nu sunt lipsite de chip, ci chipul lor e compus din mii de chipuri, ca și cum ar fi fost amestecate Într-un mixer. Asta era senzația! Urmăream imaginile acelea mult mai excitat decât atunci când văzusem pentru prima oară un film pornografic, când m-am auzit brusc strigat pe nume: Miyashita! Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
Nu-mi mai aduc exact aminte ce-am discutat pe urmă, Însă un singur lucru m-a marcat. După contactul cu operele mele, adică cu persoana mea, mai bine zis, fata asta a Început să studieze pianul, a Început să compună versuri pentru melodiile ei, cu alte cuvinte, să-și creeze un univers nou, să-și recupereze visele de mult uitate. Bineînțeles, pentru așa ceva e nevoie și de timp, și de bani. Era din ce În ce mai epuizată. Mi-a povestit cum, Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
când va crește mare, că viața În sine este o șansă uluitoare, prețioasă care i s-a oferit, că trebuie să o trăiască din plin. Acesta era motivul care o făcea să continue să ia lecții de pian și să compună versuri, deși era conștientă că nu va ajunge niciodată la un nivel cu adevărat profesionist. Când am auzit-o vorbind astfel, am simțit o mare compasiune pentru ea și m-am emoționat până la lacrimi. Îmi amintea de cineva, de profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
fost scris de la început astfel, incomplet și misterios, ca și cum cineva ar fi vrut să lase fiecărui călător posibilitatea de a-i da ce nume vroia. Într-o zi, am luat o bucată de cretă și m-am jucat încercînd să compun un cuvânt adăugând o literă: EROS. EROU. ZERO. Am și un decalog aici. Eu l-am scris și tot eu l-am atârnat pe peretele sălii de așteptare. Cum ridic ochii, îl văd. Și de fiecare dată citesc una din
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
să înțeleagă ce anume căuta. Vroia să afle din jurnal dacă a renunțat sau nu la ideea lui nebunească și ce intenții avea. Iritat, a început să scrie în jurnal mai mult decât avea de gând să facă. Și-a compus o psihologie de ins care bravează totul, care iese în stradă și strigă, în sfârșit tot ce i-a trecut prin minte, ca s-o sperie și s-o pedepsească, fără să se gândească la urmări. Scria și lucruri de
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
perplex. 14. Între timp nu mai plouase deloc, cerul era ca de scrum, fără un nor, iar vântul, când ieșea din letargie, semăna cu respirația unui om bolnav. Mari crăpături apăreau în pământ ca niște șerpi. Sporind, ele ajunseseră să compună desene ciudate, astfel că întreg câmpul din fața gării semăna acum cu un pergament uscat, acoperit cu o scriere necunoscută. Un gust de cenușă, care la început stăruia în aer numai la amiază, devenise aproape permanent. Până și noaptea căldura era
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
lada care trebuia să marcheze locul unde stăteau judecătorii, am aranjat-o cu meticulozitate de regizor și, câtva timp, m-am plimbat pe peron ca în fața unei săli arhipline care aștepta cu sufletul la gură rechizitoriul meu. Vroiam să-mi compun și "o stare" de procuror... Pe care o simt și acum. Reînvie pe măsură ce vă povestesc. Ca o stare de febră. Parcă retrăiesc totul, fiecare gest, fiecare cuvânt. Și, de ce să nu recunosc, îmi place să mă ascult, domnilor. Ce vreți
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
le recunoștea. Deschidea câte o carte și citea câteva rânduri. Nimic. Nici o amintire. N-avusese niciodată în mână cartea aceea, deși în ea existau semne cu creionul care ar fi putut fi ale lui. Treptat, exasperat și derutat, și-a compus o memorie, un trecut, o biografie, dar false. După care a început să sufere pentru vinile din acest trecut fictiv. În cele din urmă s-a sinucis, lăsând o scrisoare în care a explicat totul. Dumneavoastră credeți că poți să
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
vrajă livada exact la momentul acela al zilei. Sampath se întinse amețit în patul lui de sfoară. Își ținea palmele în sus astfel ca umbra lor să se reflecte pe trunchiul iluminat din fața sa și-și privea degetele mișcându-se, compunând o floare de lotus cu petale care se deschideau și se închideau, un pește înotând, o cămilă balansându-se. Era uimit de gradul de sofisticare al umbrelor pe care le făcea. Își lăsă degetele să se miște ca un păianjen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
știa din experiențele trecute că, atunci când te temi de ceva atât de mult, adesea se întâmplă. Bietele maimuțe, își zise. Bietele, sărmanele maimuțe... Și bietul, sărmanul de mine... Ce-o să se-ntâmple acum? Jos, Pinky căuta stilou și hârtie ca să compună un bilet. Deși se bucura că-l mușcase pe Hungry Hop, era dezolată de faptul că asta părea să semnalizeze finalul lungii lor asocieri. Ne știm din copilărie, își zise. Nu-i frumos să ne certăm dintr-odată pentru un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
rău de fata cu zece rude. Ce știu ei despre aurul cel fin al înotătoarei, repetase, tremurând din tot trupul. Niciodată în zilele petrecute în așezământul acela groaznic nu se mai simțise atât de mișcat ca atunci. Acum încerca să compună și el ceva. — Dar nu, nu răspunde, spuse cu voce tare. Rămâi în copac. Ce știu ei despre... despre... De ce? Ce știu ei despre... despre soare? Ce știu ei despre copacul meu? Despre problema cu maimuțele? nu... nu suna bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
a elementelor antisociale. Vor lucra la găsirea unei soluții pentru această problemă delicată. Apoi, parcă pentru a anula orice urmă de calm pe care ar fi putut-o aduce asigurările date, Templul Hanuman se folosi de ocazie pentru a-și compune propria declarație combativă, aderând oficial la protest și exprimându-și revolta în ceea ce privea tratamentul inaccetabil aplicat acestor maimuțe. Era clar că forțele se orientaseră către coruperea marilor tradiții hinduse, spuneau ei. Aveau să se sacrifice pentru bunul renume religiei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
rezolvată. Nu trebuia să-și uite responsabilitățile. Întoarse lucrurile pe toate părțile, dar nimic nu-i ridica moralul. Când bucătarul îi servi cina, căci era destul de târziu, fu și mai descurajat; văzu, cu o strângere de inimă, că masa era compusă din niște cotlete aparent arse, puse pe una dintre farfuriile cele mai jegoase pe care le văzuse vreodată. Exact unde ar fi trebuit să fie un model cu flori sau, să spunem, cu dungi, farfuria era pătată cu urme de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
instruit în timp ce contemplam harta sau imediat după." Se uită la femeie, dar era tot cu spatele la el. Se uită la Jurig, îl aprecie. Ar trebui să fie el sursa de informații imediată. Colosul răspunse la întrebările lui fără șovăire. Planeta se compunea din mii de mari insule. Singuri, oamenii aerulotelor, prezicătorii, erau liberi să se deplaseze oriunde. Restul populației se afla în grupuri, pe fiecare insulă. Un pic de comerț între ele și călătorii, dar numai într-o mică măsură, ca între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]