6,372 matches
-
devine "până la predarea lucrării elaborate" (2006, 40). Multe dintre alegerile greșite din prima versiune produceau omonimii sau ambiguități comice: Dacă veți fi făcut teza cu gust..." (2000, p. 200; în 2006, corect, " Dacă ați făcut teza cu plăcere", p. 262). Comică era și confuzia dintre cuvîntul italienesc lasso (din lat. lapsum), cu sensul "perioadă", și anglicismul lasso, care producea în română sintagma "acel lasou de timp" (2000, p. 27) - retradusă acum, corect, ca: "acel interval de timp" (p. 27). Traducerea stîngace
"Teza este asemenea porcului..." by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/9775_a_11100]
-
lui a însemnat și eșecul literar al romanelor sale. Modul în care personajele dialoghează, în care își fac unul altuia declarațiile de amor ori de ură, în care își rostesc monologurile interioare, în care își scriu scrisorile este de un comic involuntar, adînc și fascinant. Își dau aici întîlnire neologisme neasimilate, termeni exaltați, diminutive în cascadă, superlative, cuvinte considerate de Bolintineanu „poetice” în sine: rezultatul e stupefiant. La început, cititorul zîmbește, apoi devine iritat, dar, după mai multe zeci de pagini
D. Bolintineanu, poet și nimic altceva by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/5431_a_6756]
-
În anul 1959 începe dezastru. Este arestat și judecat în lotul Noica-Pillat, fiind condamnat la 14 ani de temniță. Tânărul cu înclinații mondene suportă, spre surprinderea tuturor, neașteptat de bine regimul penitenciar, grație capacității sale unice de a vedea partea comică, chiar și în tragic, și unei filosofii de viață care convertea în cunoaștere până și aspectele cele mai dezagreabile ale existenței. Titlul unui interviu pe care mi l-a acordat la mijlocul anilor '90 (reprodus în volumul Nostalgia Europei, Polirom, Iași
Școala (auto)ironiei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9231_a_10556]
-
Voltaire și Florian), Alexandrescu tratează fabula ca pe o scenetă, istorioară morală cu personaje bine conturate, memorabile nu prin valoarea lor de simbol (Vulpea, Ursul, Lupul ori Boul preiau trăsături caracterologice imuabile), ci prin valoarea lor de unicat, ca personaje comice. Fiecare Vulpe sau Leu de la Alexandrescu înseamnă un individ care trăiește în Valahia epocii regulamentare, înzestrat deci cu atribute ce nu pot fi întîlnite aiurea. Sceneta-fabulă a lui Alexandrescu se desfășoară uneori sub ochii noștri, de la un capăt la altul
La Fontaine al nostru by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7936_a_9261]
-
uneori sub ochii noștri, de la un capăt la altul (Dreptatea leului, Boul și vițelul, Cîinele și cățelul); alteori asistăm doar la ultima ei scenă, cea crucială, în timp ce antecedente sunt doar sugerate (Lupul moralist); în toate cazurile, dialogul atinge un nivel comic remarcabil, iar autorul (spre deosebire de toți ceilalți fabuliști ai epocii) știe să speculeze la maximum dubla calitate a personajelor sale, concomitent oameni și animale. Savuroase efecte se extrag din gesturile umane făcute de animale sau invers. Fiind vorba de o convenție
La Fontaine al nostru by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7936_a_9261]
-
Tratat are toate șansele să rămână, asemeni atâtor și atâtor petece de hârtie pe care și-au pus amprenta politicienii români, o simplă și moartă literă dintr-un act care dacă n-ar fi întristător ar fi de-a dreptul comic. Chiar așa să mobilizezi câteva sute de oameni doar pentru a te întâlni cu dl. Putin, cel care, asemeni unei libelule, are inocența să spună că nu știe nimic despre tezaurul României? De ce era nevoie de pretextul unui tratat? Doar
Testamentul politic al lui Ilici cel Mare by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13730_a_15055]
-
parte ierarhizează informațiile provenind din cele mai diverse surse. Această rubrică e de cîțiva ani datoare Google-ului pentru multe atestări ale unor cuvinte și forme românești, a căror circulație am verificat-o cu ajutorul său. Avînd de la început o sonoritate voit comică, conținînd o combinație fonică onomatopeică, expresivă, numele însuși al motorului de căutare Google evocă limbajul copiilor. Termenul e supus în româna actuală juvenilă unor modificări prin joc de cuvinte: de la autohtonizarea Goguleee, dintr-o parodie recentă, pînă la transcrierea fonetică
"A gugăli" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/12662_a_13987]
-
Educației, supărați că / S-a prăbușit podul cu loaze de peste Prut" (Evenimentul zilei = EZ, 1947, 1998, 1); " După poduri de flori, loaze sau mercur, premierul Vasile toarnă pilonii altei ghidușii: / Podul cu wați de peste Prut" (EZ 1951, 1998, 1). Efectul comic al exemplelor se bazează pe surpriza asocierii contrastante; imaginea pur caricaturală a unui "pod de loaze" este accentuată de caracterul depreciativ și familiar al termenului loază; parodia clișeului subminînd astfel euforia unionistă. Folosirea sintagmelor determină de obicei o extindere metonimică
Pod de flori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17336_a_18661]
-
întîmplări), Atelier. Crochiurile de proză saltă pe note, de la picanterii și plaisanteries culturale la politicale și, în cele din urmă, la cherchez la femme (și veți găsi legătura...), cîștigînd din ce în ce în vervă. Pasaje vesele și triste, interogatorii comice, anume cochetării și nădufuri alintate, de franctiror în critică și, din vreme în vreme, (aproape) polemist stau laolaltă în paginile scrise, despre neîntreruptul du-te-vino dintre prezent și trecut, cu judecata cîteodată pripită a zilei de azi. Mai fermecătoare cînd au
Amintiri cu de-amănuntul by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11741_a_13066]
-
tăieturi arbitrare (nemotivate lingvistic, prozodic) dau un aspect straniu lanțului de cuvinte - "cascadede cioburi"; "nam află tdect la sfîrșit", "argin tveki", "lobuu rekii ei". O altă caracteristică - folosirea destul de consecventă a literei "x" pentru grupul "sc" - apare că o inversare comică, sau ca o hipercorectitudine generalizată, pornită de la perechi de tipul "excursie" - "escursie"): "să vopsex", "sal iubeaxă", "să ne zdrobeaxă", "sîrbeaxo-tigăneaxă". Ajungem astfel la o altă trăsătură lingvistică generală a poeziilor din volum: oralitatea. Majoritatea textelor realizează o transcriere foarte plauzibilă
Scriere experimentală by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/18180_a_19505]
-
cu piesa „Cumătră, unde-i revolverul? “ de Görgey Gábor, în regia și decorurile lui Vadas László, costume de Szekeres Bernadette. În distribuție, actorii László Péter, Veress Attila, Molnos Csaba, Bandi András și Kocsárdi Levente. Cu un dens și savuros efect comic, piesa tratează foarte serios tema abuzului de putere, a deviațiilor și alienării ființei umane îmbătate de sentimentul forței. Următoarele reprezentații ale producției Teatrului Maghiar vor avea loc duminică, 16 ianuarie, de la ora 17, miercuri, 19 ianuarie, de la ora 19, duminică
Agenda2005-03-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283271_a_284600]
-
volumul post-mortem al Aglajei Veteranyi intitulat „Despre marea dereticată, șosetele închiriate și Doamna Untură“, sau cel mai nou roman al multilaureatei Julie Zeh, „Spieltrieb“, sau romanul scriitorului Richard Wagner, „Habseligkeiten“, epopeea unei familii din Banat, ca spectacol deopotrivă tragic și comic. Printre noile achiziții se găsesc lucrări standard și de specialitate în domeniul politicii economice, globalizării, controlling-ului, economiei financiare, enciclopedii, lucrări de istorie, artă, drept. De asemenea, C.C.G. pune la dispoziția cititorilor periodice germane și românești. În „pătrățelul“ copiilor micuții oaspeți
Agenda2005-03-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283271_a_284600]
-
mulți alți mari șefi de orchestră (Richard Strauss, Bruno Walter, Karl Böhm, Karajan, Lorin Maazel) au înscris "Liliacul" în repertoriul teatrelor de operă, cu distribuții strălucite. Chiar și severul Eduard Hanslick a decretat că Strauss a compus "o adevărată operă comică". Caracterul cvasi-simfonic al orchestrei cu pasaje dezvoltătoare și textură elaborată, raportul dintre textul vorbit și muzică, dificultatea unor partituri vocale, amploarea ansamblurilor îl așează la granița dintre cele două genuri. Am făcut această introducere pentru a explica prezența concomitentă a
Un "Liliac", doi "Lilieci" by Elena Zottoviceanu () [Corola-journal/Journalistic/17148_a_18473]
-
și 22.00, va fi organizat evenimentul cu intrare liberă ”Paris, ieri și azi”, informează un alt comunicat citat de aceeași agenție. Astfel, pe scena special amenajată în parc, cei interesați vor urmări spectacolul ”Monsieur Choufleuri”, de Jacques Offenbach (Opera Comică pentru Copii), filmul francez ”Paris, je t`aime!” (2006), precum și concertul de muzică veche franțuzească ”De dragoste și cavalerism”, susținut de formația Truverii. Spectacolul ”Paris, ieri și azi” este organizat de Primăria Sectorului 3 și de Centrul Cultural Casa Artelor
Ziua Franței, sărbătorită și în România by Colaborator Extern () [Corola-journal/Journalistic/55770_a_57095]
-
artistică. Vechea prospețime a unui imaginar morbid a fost pierdută. Nici un element de reală noutate, nici o rupere de ritm, nici o "rezolvare" sintactic-simbolică mai ingenioasă nu observăm în aceste lungi poeme, dorite probabil terifiante, dar alunecate, de multe ori, sub umbrela comicului involuntar. Să vedem câteva fragmente: "cu agrafa cu care ea își prindea părul/ mâinile au învățat singure să-și desfacă venele să le așeze/ prin cameră ca pe-o beteală și atunci corpul mă are pe mine/ are rochia albastră
O rochie strâmtă by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10100_a_11425]
-
cinismul clasei politice, dramele "amărăștenilor" din mahalele ori sate, masacrele ordonate chiar de oamenii puterii și lupta gherilelor. Se naște treptat un roman postmodern trepidant, ritmul alert are drept concurență neloială o cascadă a poantelor și a situațiilor de un comic împins încet-încet spre absurd. Inserțiile de nume reale, de momente ale conflictelor ce au frământat Mexicul de multă vreme, dau narațiunii o densitate extraordinară. De la o pagină la alta râzi singur, te-apucă plânsul, și iar râsul, și iar plânsul
Răul și Răii lumii by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7486_a_8811]
-
însoțește logodnică bovarică, Inez (Rachel McAdams), la cumpărături alături de viitorii socri, doi americani bogați și obtuzi. Caricatură americanului venit să târguiască la Paris mobilă rococo sau empire și obiecte de anticariat la mâna a doua este doar un aspect al comicului lui Woody Allen. Gil nutrește dorința de a fi mai mult decât un scenarist de duzină, mai precis, el vrea să fie un adevărat scriitor, ori Parisul epitomizează toată această libertate și frumusețe pe care cei din anturajul său, logodnică
Un american la Paris by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5289_a_6614]
-
tonalități brutale și decise; caricatura se impune pînă la hidos, iar expresionismul își face apariția. In bucățile sale antologice, Delavrancea înlocuiește abstracta „analiză psihologică" cu o invazie a concretului truculent. Vocația picturală îi rămîne întreagă, fie în regim ironic și comic, fie în regim liric. „Se scutură din salcîmi o ploaie de miresme. Bunicul stă pe prispă. Se gîndește. La ce se gîndește?La nimic. Innumără florile care cad. Se uită-n fundul grădinii. Se scarpină-n cap. Iar înnumără florile
Complexele avocatului de succes by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6211_a_7536]
-
și critică a existenței Comentarii ample ar merita fiecare povestire din volum (s-ar putea scrie o carte despre cartea lui Ștefan Aug. Doinaș). O atenție specială ar merita narațiunea (neterminată, după cum precizează autorul ) T de la Trezor, parabolă esoterică și comică despre cenzură. Protagonistul povestirii, influent sfetnic al unui dictator, este înălțat la rangul de trezorier al tuturor cuvintelor din țară. În această calitate, el organizează și supraveghează producția de texte literare, ajutat de o echipă de filologi - pretext epic pentru
Ștefan Aug. Doinaș, prozator by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16270_a_17595]
-
interpretare. Isterizarea progresivă a detectivilor ad-hoc, preparativele lor înfrigurate de capturare a temutului terorist internațional, ocuparea strategică a căilor de acces înlăuntrul și în afara locantei, dublată de gesticulația excesivă și dialogul prăpăstios al protagoniștilor întâmplării virează subit într-un anticlimax comic de efect irezistibil: apariția lui Boris Sarafoff nu este decât o farsă pe care le-o joacă tânărul magistrat care se deghizează în bulgar și se comportă astfel încât să le inducă iluzia că se află față cu marea șansă a
I.L. Caragiale: de la literatură la istorie și retur by Gelu Negrea () [Corola-journal/Journalistic/3760_a_5085]
-
un fel de suprasaturație obositoare și pentru că mai nimeni n-a avut o idee nouă, un gînd de a le pune în scenă, de a le descoperi. Ce a făcut însă Goga este o bijuterie teatrală, o citire în cheie comică perfect argumentată scenic. Totul este gîndit milimetric, pînă în cele mai subtile detalii. Fiecare personaj este studiat în sine, poartă un semn: tatăl - bolovănos; fata - foanfă; pretendentul papă-lapte - dar este pus în relație cu ceilalți doi. Acest trio este luat
Cerere în căsătorie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16319_a_17644]
-
există "învins" și "învingător", amîndoi sînt "învinși" sau amîndoi sînt "învingători", depinde de optimismul sau pesimismul celui care privește și judecă. Claudiu Goga a reușit să-i facă pe cei doi protagoniști tineri să înțeleagă cum se joacă în registru comic, nu cu strîmbături și scălămbăieli accentuînd că este ceva de rîs. Acest tip de pleonasm scenic s-a instalat comod în diferite compartimente actoricești. În spectacolul lui Goga, actorii își joacă foarte serios problemele, stîrnind un rîs sănătos, în cascade
Cerere în căsătorie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16319_a_17644]
-
și foarte puțin predispus să apeleze la ele. Ceea ce le-a propus regizorul nu este deloc simplu, iar rezultatul este încîntător. Va fi greu să vedem prea curînd o montare atît de spumoasă și de savuroasă, alcătuită perfect în spiritul comic și ludic, al lui Cehov, cu piesa Cerere în căsătorie. Spectacolul de la Brașov al regizorului Claudiu Goga va deveni un punct de referință nu ușor de depășit. Este și teatrul în care regizorul se simte cel mai bine și unde
Cerere în căsătorie by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16319_a_17644]
-
Dar ați observat ce fel de îngîmfare,... cum era îngîmfat tipul, adică?... Aici, - dacă mai aveam nevoie de vreo dovadă că insul era foarte inteligent, răspunsul lui îmi oferi pe loc dovadă: - Era îngîmfat - răspunse el - într-un fel aproape comic. În orice caz, - precizase, - se vedea de pe mutra lui că nu purta în el cauza, sau sentimentul, simțirea reală ce reflectă pe fata omului expresia specifică de înfumurare, îngîmfare etc. - Just! concedasem. Măcar în acest punct, orice suspiciune între noi
I have met the enemy... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17753_a_19078]
-
Radu Cosașu. Dar între aceste două fețe nu e o luptă, așa cum se întîmplă în Moromeții și nu e nici o farsă, o caricatură a luptei așa cum se întîmplă în Scrinul negru, ci o ciocnire care de multe ori are efecte comice, o ciocnire între doi actori întîmplători care compun cu un gag reușit. Femeia cu blană de vulpe înspicată, cu numele voievodal și anacronic Maria de Mangop și "tovarășul de la ghișeu" sînt un fel de Stan și Bran ai unei epoci
Comunismul cu Stan și Bran by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/14923_a_16248]