5,206 matches
-
cel al comunicațiilor. Aceste rețele sunt administrate de la sediul din țara de origine - SUA, Japonia, statele vest-europene și, în număr foarte mic, economii emergente, în curs de industrializare rapidă - și cuprind filialele, subcontractanții, clienții și alți actori economici din sfera corporațiilor transnaționale (Held, McGrew, Goldblatt, Perraton, 2004, p. 297). La baza expansiunii CTN se află investițiile externe directe (IED), iar guvernele țărilor-gazdă optează uneori pentru măsuri de limitare sau chiar blocare a intrărilor de investiții (fie pentru a favoriza capitalul intern
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
delocalizarea” activităților către alt stat reprezintă o armă redutabilă pe care CTN o poate folosi împotriva statului-gazdă, atunci când acesta din urmă are în vedere adoptarea unor reglementări sau politici ce ar leza interesele de profit ale companiei. Flexibilitatea sporită a corporațiilor le asigură avantaje în negocierile cu autoritățile birocratice ale statelor: ele pot transfera ușor bani, tehnici de producție și chiar forță de muncă înspre state cu regimuri investiționale mai favorabile. De mai bine de trei decenii, studiul relațiilor internaționale a
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
politică internațională, iar aceasta a favorizat, printre altele, și dezvoltarea unui set consistent de teoretizări privind CTN și efectele lor asupra raporturilor internaționale. Programele de cercetare liberal-pluraliste și cele neomarxiste, spre exemplu, s-au dovedit interesate de interacțiunile state (guverne) - corporații, din unghiuri diferite și, evident, cu implicații normative diferite. Dincolo de particularitățile fiecăruia în ceea ce privește definirea actorilor, se recunoaște capacitatea CTN de a provoca consecințe pe arena internațională. O recunoaștere a calității lor de actori a venit și din interiorul Școlii realiste
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
tip de dezbatere se regăsește și în literatura contemporană asupra globalizării, impactul CTN consituind una dintre marile teme de dezbatere. Astfel, curentul (hiper)globalist vede în CTN rivali serioși ai statelor, dacă nu chiar învingători siguri în acest duel. Modelul „corporației dezlănțuite” care sfidează autoritatea etatică și își impune propriile reguli asupra piețelor și politicilor economice naționale este un produs de prim rang al teoretizărilor (hiper)globaliste. La cealaltă extremitate a spectrului, scepticii (adesea asociați programelor de cercetare realiste) readuc în
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
cele mai multe cazuri, funcționarea „ONG-urilor crimei”. Grupările criminalității organizate - adesea veritabile „CTN-uri” ilegale - sunt, la rândul lor, abordate din perspectiva actorului. Cartelurile drogurilor - cu centrele în orașele columbiene Cali sau Medellin - sunt (sau, în orice caz, au fost) veritabile corporații transnaționale ilegale. În general, structurile traficanților de droguri au un pronunțat caracter transnațional, iar părți din profit sunt adeseori investite în alte activități ilegale, inclusiv în finanțarea unor acțiuni teroriste. Una dintre consecințe a fost lansarea unei mari campanii, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
însă extinde calitatea de actor și înspre alte entități decât statele-națiune. Pentru realiștii clasici, calitatea de actor (etatic) depinde de trei criterii: suveranitate, recunoașterea statalității și controlul asupra teritoriului și populației (Ibidem). În privința unor entități precum organizațiile internaționale interguvernamentale sau corporațiile transnaționale, participarea lor la interacțiunile internaționale este uneori recunoscută, însă realiștii consideră că funcțiile lor se subordonează funcțiilor statelor (Ibidem, pp. 18-19). Versiunea structurală a realismului - neorealismul - păstrează intact statocentrismul studiilor mai vechi, precum și perspectiva lor orientată către putere. Kenneth
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
că statele nu sunt singurii actori, însă, la fel cum economiștii definesc piețele pornind de la firme, el definește structura sistemului politic internațional pornind de la state. Justificarea sa este aceea că statele prevalează aproape întotdeauna în confruntările cu actori nestatali (precum corporațiile transnaționale), au o durabilitate mai mare și, deși pot rămâne mult timp în planul secund al vieții economice, pot influența în mod esențial termenii interacțiunilor din acest domeniu (Waltz, 1979, p. 93). O opoziție puternică la adresa statocentrismului realist s-a
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în anii ’70, în jurul lui Joseph Nye și Robert Keohane. Modelul „politicii transnaționale” - dezvoltat și amendat ulterior sub forma „interdependenței complexe” - punea accentul pe apariția unei noi componente a raporturilor internaționale: relațiile transnaționale. Ele aduceau în centru „noii” actori nestatali: corporațiile transnaționale și organizațiile internaționale neguvernamentale. Acești actori erau transnaționali, în sensul că interacțiunile în care se angrenau nu mai erau filtrate de autoritățile (diplomația) statului de origine. Această perspectivă a stat ulterior la baza modelului „politicii globale”, influent în mediile
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
înțelege relațiile internaționale cu ajutorul metaforei non-ierarhice a rețelei, iar interacțiunile actorilor nu mai sunt constrânse de granițele naționale, ca în modelul realist. Astfel, se poate evidenția un domeniu al politicii globale în care interacționează guvernele, organizațiile internaționale (guvernamentale și neguvernamentale), corporațiile transnaționale (cu sucursalele lor localizate în diverse țări) și organizațiile neguvernamentale interne (Willets, 2005, pp. 442-443). Ceea ce caracterizează acest model este densitatea interacțiunilor, mai ales datorită angrenării în activități transnaționale a actorilor nestatali din interiorul diverselor societăți. Creșterea densității raporturilor
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
la adresa Școlii de gândire realiste a disciplinei și se referă la accentul tradițional pe state ca unități de analiză și, totodată, variabile independente. Ascensiunea actorilor nonstatali de-a lungul ultimelor decenii (a organizațiilor teroriste transnaționale, spre exemplu, dar și a corporațiilor multinaționale, dintre care unele cu cifre de afaceri ce depășesc net bugetele multor state ale lumii) complică mult „calculele” balanței de putere din sistem, oferind surse alternative de explicație. Cea de a doua critică se referă la posibilitatea schimbării în
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
este competiția economică dintre capitaliștii diferitelor state. Datorită logicii sale concurențiale, capitalismul este un sistem economic în continuă expansiune. Capitalurile vor căuta continuu noi resurse și piețe de desfacere, fie prin cursa pentru colonii din secolele trecute, fie prin înmulțirea corporațiilor multinaționale, din zilele noastre (Jackson și Sørensen, 1999, p. 185). Pentru ca o lume mai dreaptă să fie posibilă, proletarii de pretutindeni trebuie să-și unească eforturile pentru a scăpa de implacabila logică a concurenței. Unul dintre cele mai cunoscute exemple
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
în noul context și au regândit relațiile cu foștii inamici. A treia premisă majoră a teoriilor constructiviste este că înțelesurile pe care le atribuim lumii sociale, inclusiv lumii internaționale, rezultă din interacțiunile agenților. Cu alte cuvinte, actorii internaționali (state, organizații, corporații) atribuie sensuri, identități, roluri celorlalți actori și structurilor (ca de altfel și sistemului internațional în ansamblul său) plecând de la interacțiunile trecute, prezente și anticipate cu aceștia. Interesele actorilor sunt ingredientul de bază al identităților, iar identitățile (și interesele) se constituie
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
economice, de apartenență socială sau religioasă. În astfel de state, experimentul modernizator a eșuat, autoritățile statale nu controlează efectiv întreg teritoriul țării și sunt concurate de actori non-statali precum carteluri de droguri, bande criminale, rebeli și gherile paramilitare, dar și corporații economice transnaționale, organizații interși non-guvernamentale etc. Consecințele sunt teribile: masacre sângeroase, războaie interetnice, fluxuri masive de refugiați, foamete, dezastre ecologice și răspândirea bolilor infecțioase (Akihiko, 2002, pp. 165-166). Pentru restabilirea ordinii interne și asigurarea serviciilor minim necesare pentru cetățeni, statele
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
fascismul și nazismul; o de extremă stânga: comunismul. a) Fascismul -a fost instaurat de Benito Mussolini în Italia, pe fondul nemulțumirii generale provocată de situația precară a țării; -a îmbrăcat forma corporatistă, propunând o societate organizată în grupuri profesionale, numite corporații; -urmarea înlocuirea Parlamentului cu o Adunare a delegaților corporațiilor care să asigure prosperitatea tuturor categoriilor sociale; -a pus accent pe naționalism și pe promisiunile de restaurare a “onoarei naționale”; -considera că statul-națiune avea viața sa proprie, diferită de viețile ființelor
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
Fascismul -a fost instaurat de Benito Mussolini în Italia, pe fondul nemulțumirii generale provocată de situația precară a țării; -a îmbrăcat forma corporatistă, propunând o societate organizată în grupuri profesionale, numite corporații; -urmarea înlocuirea Parlamentului cu o Adunare a delegaților corporațiilor care să asigure prosperitatea tuturor categoriilor sociale; -a pus accent pe naționalism și pe promisiunile de restaurare a “onoarei naționale”; -considera că statul-națiune avea viața sa proprie, diferită de viețile ființelor umane care-l compuneau. -Mussolini a organizat “marșul asupra
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
distrugere în masă". Astfel s-a ajuns la o situație în care "riscuri foarte mari s-au concentrat în mîinile număr relativ mic de dealeri", iar "derivatele au împins companiile pe o spirală care poate duce la o descompunere a corporației". Aceleași critici le-a pronunțat și George Soros, care vede și el lucrurile evoluînd într-o spirală de criză, dacă nu se implementează reforme fundamentale. Este un moment de cumpănă pentru în-treaga planetă. Structuri și instituții de care de-pindem cu toții
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
din inovația produsă. Să nu vă mirați dacă vom avea în curînd zone libere de la Hamburg la Dubai și de la Barcelona la Hong-Kong, pe toate continentele. Organizațiile militare parastatale vor deveni jucători geopolitici printre cei mai agili în noua eră. Corporațiile multinaționale vor rămîne în număr mare pe lista celor mai mari entități economice ale lumii, iar diplomația lor comercială va avea un cuvînt greu de spus. Va apărea însă și fenomenul "cozii inversate": companiile vor sta la coadă și nu
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
caracteristică primei faze. Occidentul este atacat cu propriile-i arme. Astfel de fonduri, de stat, dar care joacă după regulile pieței, au înființat deja țări ca Kuweit, Qatar, Abu-Dhabi, Singapore și, desigur, Rusia și China. Se pregătește Japonia. Pentru multe corporații americane, în criza actuală, acestea au rămas practic singurele surse de lichidități. Astfel, aceste fonduri pot ajuta, dar au și un puternic potențial destabilizator. Cum să controlezi, într-o economie liberală, astfel de fluxuri imense de capitaluri? Responsabilitatea principală pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
dolari pe oră), în schimb fiscalitatea centrală a regresat, în favoarea regiunilor, iar nivelul de trai crește continuu din 1978. Așadar, ceea ce de-acum se numește "modelul chinez" se bazează pe creștere econo-mică, investiții interne și externe, excedent comercial, delocalizări ale corporațiilor multinaționale, inclusiv în domenii de vîrf, dar și pe salarii mici, inegalități sociale și regionale importante, în special între sat și oraș, dependență energetică, poluare, replici protecționiste din întreaga lume și, cel mai periculos, tensiuni politice. Sindicatele sunt mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
precum Mumbai, Bangalore sau Hyderabad au devenit celebrități în domeniu. Multe firme indiene au început să aibă succes pe plan internațional, cum e Tata Steel, sau Mittal Steel, care pot fi găsite pe lista Fortune 500 a celor mai mari corporații multinaționale, la care putem adăuga firme ca Videocon, Moser Baer, Bharat Forge, sau Reliance Industries. De asemenea, marile companii occidentale sau asiatice sunt prezente în India: Nokia, Hyundai, Renault, Posco, BMW, Nissan, Suzuki, Ford ș.a. Deși are o populație activă
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
a creat un întreg păienjeniș de persoane loiale și de interese în jurul său. Acești oameni au redistribuit averea fostei Uniuni Sovietice. Ei l-au arestat pe Mihail Hodorkovski, conducătorul celei mai mari companii petroliere private din lume, și conduc toate corporațiile importante de stat. Și tot Elțîn a scris o Constituție potrivit căreia președintele are o putere uriașă și nu poate fi tras nicicum la răspundere. O Constituție de care a profitat și Putin, Altfel, instituțiile statului rus sunt veritabile sate
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
a fost născut de lăcomia umană, cauza tuturor relelor. E ca și cum un compus chimic s-ar descărca în stomacul tău în clipa în care banii tăi se în-mulțesc, creînd dependență. Aceste tulburări economice, politice, climaterice permit guverne-lor, băncilor și marilor corporații să profite de șocul în care se află populația și să implementeze politici în propriul interes (vezi Naomi Klein, Doctrina șocului. Nașterea capitalismului de-zastrelor, Editura Vellant, București, 2008). Pe de altă parte, aceste vremuri dificile generează cele mai bune oportunități
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
nu curajul cum își imaginează cei străini de chirurgie. În Evul mediu, chirurgia era tolerată și rezervată pentru situațiile limită, practicată de persoane provenite din rândul preoților. În secolele XII-XIII, acestora li se refuză practicarea chirurgiei și astfel, se formează corporația chirurgilor din care făceau parte bărbierii chirurgi, fără a se bucura de prea multă stimă. O excepție a fost Guy de Chauliac, medic și chirurg al papilor (Avignon, secolul al XIV-lea). Sfinții Cosma și Damian erau patronii chirurgilor. Primul
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
intermediare și construirea statului absolut, fără concurență din partea altor actori (pentru aceasta trebuie să așteptăm contribuția lui Hobbes). Cînd citim "Les Six Livres de la République" descoperim o "constituție" deosebit de complexă, o articulare subtilă de corpuri și colegii, de ghilde și corporații, de orașe și de stări... care reprezintă tot atîtea "limite și elemente de control" ale puterii regale. Este descrisă o guvernare mixtă care încearcă să echilibreze puterile în așa fel, încît nici una să nu o domine pe cealaltă; și care
Europa politică: cetăţenie, constituţie, democraţie by Paul Magnette [Corola-publishinghouse/Science/1437_a_2679]
-
1950), „Pareto, Lorenz, Cournot, Bernoulli, Juran and Others”, Industrial Quality Control, McGraw-Hill Book, New York 23. Juran, J.M. (1951), Quality Control Handbook, First Edition, McGraw-Hill Book, New York 24. Juran, J.M. (2002), Supremația prin calitate, Editura Teora, București 25. Karten, D. (1995), Corporațiile conduc lumea, Editura Antet, București 26. Kauffman, A., Aluja, J. (1995), Tehnici speciale pentru gestiunea prin experți, Editura Expert, București 27. Klein, N. (2008), Doctrina șocului, Editura Vellant, București 28. Kotler, Ph. (1985), Power and influence, The Free Press, New York
Clasele concentrării economice și factorul 80% by Cezar MEREUŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/221_a_165]