6,026 matches
-
în România, în primăvară, am reîntîlnit-o la Berlin, unde am realizat, în studioul postului de radio Deutsche Welle, înregistrarea pe disc compact a poemelor colaj din Este sau nu este Ion. În cronologia , realizării" acestui volum figurează ca o foarte discretă notă de subsol și dialogul pe care l-am avut cu Herta Müller la Timișoara, după seara în care o auzisem pentru prima dată citindu-și poemele în limba română. Am început prin a o întreba pe autoarea ale cărei
Cu Herta Müller despre colaje by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/11289_a_12614]
-
de la mijloacele de comunicare ale prezentului și nesolicitat de ziarul la care scria odinioară. Fiul lui, singurul cu care mai comunică și pe care-l credea bine ancorat în Ministerul de Externe, e de fapt un ratat care face pe discretul, dar care-l ia la el când vede că și pe bătrânul lui tată viața îl depășește. Împărțindu-și puținele venituri, chivernisiți și boemi, își găsesc, până la urmă, un echilibru, o fericire... Craig Menzies, cel care-i refuză lui Llyod
Străini la Roma by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2821_a_4146]
-
realității. Concepția obișnuită potrivit căreia lumea are o omogenitate verificată, în virtutea căreia ierarhia se ridică printr-o trecere continuă de la un nivel la altul, aduce a pictură naivă: în intimitatea ei, realitatea nu e continuă și nici netedă, ci discontinuă (discretă) și încrețită. E făcută din praguri, muchii și asperități. Dacă am putea să ne plimbăm pe aceste muchii infinitezimale, am constata că nu putem merge pas cu pas, adică din aproape în aproape, ci numai sărind de la un prag la
Patru constrîngeri by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2854_a_4179]
-
Liviu Dănceanu Normalitatea muzicianului român al ultimilor decenii s-a exprimat, în principal, printr-o dârză și controlată introspecție, un soi de hărnicie interioară, discretă și echilibrată, în același timp covârșitor autentică și eficientă. Nu luăm aici în considerare acele cazuri atipice, sforăitoare și slugarnice, oneroase și ipocrite, cazuri nesemnificative, de altfel, pe care breasla le-a ignorat și izolat, și de care s-a
O remarcă by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/12523_a_13848]
-
Dar sunt și personaje cu identitate publică pe care, chiar dacă le știai și din relatările altora, îți rămân în minte așa cum Annie Bentoiu le-a reînviat epic. Iată-l, pentru a exemplifica, pe Camil Petrescu, prietenul bun al familiei, ocrotitorul discret al acesteia în vremuri grele: „...Ce m-a surprins cu deosebire la el era vivacitatea, asociată cu delicatețea fizică. Mișcările lui rapide îți sugerau uneori o pisică, o veveriță, o pasăre mică. Fără îndoială că ar fi fost foarte vexat
O retraversare a infernului (II) by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4880_a_6205]
-
Neagu, fentând mereu vigilența familiei pentru a bea alcool, distinsul Horia Lovinescu și paharele sale cu apă și vodcă (primul, mic, al doilea, mare), Mircea Dinescu, scamator și pescar, prieten al copiilor, Mircea Sântimbreanu, un uriaș blând plimbându-și pechinezul, discretul Marin Sorescu, făcându-le portrete celorlalți, înotătorul olimpian Octavian Paler ș.a.; aterizarea unui ceainic de la etaj (făptașul - Platon Pardău, deranjat că nu putea să scrie din cauza gălăgiei), furtul salamului ardelenesc al lui Gheorghe Schwartz (o șotie povestită în două variante
Marea nostalgiilor by Gabriela Gheorghișor () [Corola-journal/Journalistic/4430_a_5755]
-
câți critici vor dori să scrie despre ele. Unii au luat aceste apariții ca o sfidare a vremurilor, ca un refuz emfatic de a semăna cu trupa paupera a poeților. Activ de destulă vreme în viața literară, cu o prezență discretă, Theodor Răpan a țâșnit intempestiv în plenitudinea condiției de poet implicat în toate metamorfozele existenței, atent la ciclurile cosmosului și la metamorfozele naturii. Această carte poate fi evaluată ca un nou debut! Theodor Răpan (n. 1954, în comuna Balaci, Teleorman
Editura Destine Literare by AURELIU GOCI () [Corola-journal/Journalistic/101_a_271]
-
ceea ce confirmă o resurecție a personalității în alte contexte sociale și existențiale. Poetul își denumește volumul de sonete cu termenul inventat - Sonetar - care s-ar putea să prindă în lumea cunoscătorilor. Aceste sonete petrarchiste, închinate unei „donna angelicata”, exprimă sentimente discrete, iluminate de pasiunea interioară, temperată de echilibrul personalității și o conștiință armonioasă cenzurată de credința în puterea Divinității, oferă o lectură extrem de agreabilă. Dragostea de aici e o motivație și un imbold pentru meditație și contemplație. Volumul sugerează o rotunjime
Editura Destine Literare by AURELIU GOCI () [Corola-journal/Journalistic/101_a_271]
-
de rigoare -/ Calul troian își consultă blogul și mobilul./ - Sunt sigur că la multe partide ar fi o pâine albă de mâncat!/ Mare păcat, mi-ar mai fi trebuit zece frați de ajutor,/ Pentru a face schimb de informații calde, discrete./ De fapt, se știe, noi, caii troieni/ suntem conducătorii în prea multe cetăți." Dar să nu dăm atenție cailor troieni care s-au înmulțit în lume și nu lasă pacea poeților la locul ei, și care au devenit cârcotași, uitând
Poemul si scriitoarea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/7878_a_9203]
-
părea asemănătoare, Iosif n-a ascultat niciodată de preceptele artei clasice, s-a ferit de sonoritatea țipătoare, a refuzat să compună balade ori basme versificate de zeci de strofe: muzica poeziei sale evocă mici compoziții de cameră, în gamă minoră, discrete și elegante. Virtuoz al versului, ritmurile lui rămîn însă catifelate, fără nimic mecanic, fără sunet de alămuri. Modelul lui Coșbuc a fost preluat, în cazul lui Iosif, de un poet cu sensibilitate simbolistă, perfect contemporan literaturii de la începutul secolului al
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
devine pretext de exploatare a stărilor de spirit fugare, a bucuriei devenită melancolie, a nefericirii estompate prin iubire (precum Vara, Furtuna, Artiști), nu mai amintesc prin nimic de Coșbuc: tabloul e concentrat, schițat din cîteva linii, o guașă impresionistă. Melodia discretă topește contururile, întîmplarea ajunge la noi sub forma unor vagi impresii: „Abia o creangă s-a mișcat, Și-n freamăt lung, neașteptat,/ Lumina-n zări se stinge.../ Un roi de frunze joacă-n drum -/ Tot codru e-un vîrtej acum
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
un străin ar dori să învețe limba română plecînd de la texte poetice, poezia lui Șt. O. Iosif i-ar putea servi drept îndrumar didactic ideal. Poetul atinge capodopera atunci cînd, ignorînd parcă deliberat tema convențională, își transformă versul în muzică discretă. Iosif a vînat oriunde muzica și a fost fericit cînd a găsit-o. În asemenea cazuri, aparența poate fi cea a unui pastel tradițional, a unei prelucrări folclorice, a transcrierii unei impresii fugitive, dar rezultatul nu are nimic a face
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
Am mai scris, fără îndoială, despre Flori de mucigai. Scriu, acum, nu despre o carte, ci despre un exemplar, oferit de domnul Dimisianu, cu un prilej anume, acestei rubrici. I-am cercetat mai cu băgare de seamă legătura și jocul discret de culori, cu inițiale verzi presărate ici-colo, la începuturi de vers și-n numărul paginii, ca urmele concentrate pe care le lasă o otravă. Pe-o cale care începe cu râvnă disperată (celebrul „le-am scris cu unghia pe tencuială
Flori primite by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/4013_a_5338]
-
eram o mână de oameni, toți din generația veche. Poetul contemporan cu cei mai mulți moștenitori literari nu a fost condus de niciunul pe drumul din urmă...”. Înțelegem de ce, dincolo de fireasca amărăciune omenească, pe Gabriel Dimisianu îl scandalizează (în felul său foarte discret) astfel de lucruri, dacă ne uităm cum este alcătuit volumul. Cu intenție, presupun - dacă nu, e una din frumoasele potriviri din viața cărților. Primul text de după precizările preliminare se cheamă Generația mea în anii ‘60. Ultimul, care încheie selecția, Prieteniile
Plăcere și datorie by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2833_a_4158]
-
Este altceva! Nici nu știam că viața poate fi atât de frumoasă! Mihai este un bărbat care mă satisface din toate punctele de vedere. Are aceeași vârstă cu mine, nu este persoană publică, lucrează în domeniul IT, este un om discret, liniștit, de altfel copiii, Maximus și Eduard s-au atașat de el", a declarat Adriana Bahmuțeanu, în exclusivitate, pentru Libertatea. Întrebată de când îl știe, Adriana ne-a spus: "Ne-am cunoscut de Revelion, când am prezentat evenimentul de la un restaurant
Adriana Bahmuțeanu recunoaște că are un iubit care o satisface by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/72701_a_74026]
-
lectura unui actor german care mi-a făcut o puternică impresie. Citisem cartea lui Thomas Mann, ea figura deja între cele mai apropiate mie din opera scriitorului, însă abia ascultînd acea voce cu stranii inflexiuni de blîndețe și cruzime, cu discrete accente de compasiune și controlate stridențe de veritabilă răutate am înțeles ceea ce pentru mine constituie o marcă estetică și umană distinctivă a autorului. Și anume, neașteptata combinație de ironie, poate chiar cinism, și senină înțelegere a unui univers în care
Calmul valorilor by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17185_a_18510]
-
Thomas Mann parodia este o modalitate de a scrie prin care tradiția este în același timp lichidată și confirmată cu nostalgică iubire". Remarca mi se pare atît de importantă pentru că în ea stă, cred eu, actualitatea lui Thomas Mann. Un discret filon parodic, omniprezent, subminează autoritatea naratorului omniscient, aruncînd totodată valul unei ambiguități și a unui indefinit misterios asupra destinelor narate, a personajelor și întîmplărilor. E un parodic complex și flexibil, în măsura în care el funcționează intertextual dar și intratextual, ca o conversație
Calmul valorilor by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17185_a_18510]
-
găsești vechituri ceva mai proaspete, cărți bune de după război. Înșelătoare bănuială, cînd ochii mi se opresc pe Sonatinele lui Cosașu, apărute undeva în toiul Supraviețuirilor, în '87, la Cartea Românească. O copertă simplă, aproape interbelică, alb - foaie, negru - text, cu discrete înfloriri căprui (sic!). Un subtitlu în trei măsuri, Portrete, schițe, tragedii, căruia cine nu i-ar recunoaște cheia, și, imediat, un lanț al slăbiciunilor, în dedicație: "ŤDomnului Scărlătescuť, cum era numit Domenico Scarlatti, de către cel care a dat unui volum
Lângă Mântuleasa by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10429_a_11754]
-
Există un mare fotograf. Un artist desăvîrșit al imaginii în alb și negru. Un comentator vizual al istoriei literaturii române. Un însoțitor de zeci de ani al celor mai importante nume și figuri din literatura noastră. Un tip formidabil, mucalit, discret, modest, îngrozitor de modest, doldora de povești și de mii de fotografii fantastice. Tipul nostru este în viață. Face expoziții, albume, alimentează non-stop, de pildă, revista noastră cu inedite, cu portrete, și nu numai, care vorbesc despre scriitori și varii ipostaze
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/8742_a_10067]
-
prin care poți așeza, între vieți diferite scrise diferit, drese cu sosurile vremii, bățul de chibrit pe care sari din una-n alta. De aici, o coerență de piesă într-un act, în care adăugirile Lianei Cozea par didascalii. Simetrice, discrete, eficiente. Așadar, ce ,umblă", aproape neschimbat, de la Jeni Acterian la Tia Șerbănescu, pe notele unui diapazon de doamne? Nemulțumirea. Nu, firește, cozeria măruntă, ca-ntre cucoane înfrînte de cine știe ce malumore, ci critica unui sine mereu neconform cu țintele lui. La
Femeia la malul mării by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11091_a_12416]
-
Este o relație foarte frumoasă care mă face fericită", a spus Andreea Raicu într-un interviu acordat la Antena 2. Întrebată dacă își dorește să se căsătorească, Andreea a refuzat să dea un răspuns concret, din dorința de a rămâne discretă în ceea ce privește viața sa intimă. Prezentatoarea TV Andreea Raicu și tenismenul Horia Tecpu formează un cuplu din toamna anului trecut.
Andreea Raicu vorbește în premieră despre relația cu Horia Tecău by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/72763_a_74088]
-
avut, asupra acestor furtunoase operațiuni, cenaclul Universitas. De ce toți acoliții Ierbii Fiarelor comentează, din când în când, versurile citite, la întâlnirea rituală cu Mircea Martin, de un anume, extrem de familiar, Cristi? Puțini își vor mai fi amintind serialul animat, de discret prozelitism biblic, ce făcea, în primii ani postrevoluționari, vogă între copiii abia ieșiți dintr-o lume intens cenușie. Se numea, ca și ciclul mamut de opere complete ale unui poet invocat ceva mai sus, Cartea Cărților. Și nu era, cred
Cartea cărților by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7949_a_9274]
-
prezidiul fatal de unde pleacă monotone și solemne discursuri!) Alvaro și Heloisa Lins (ambasadorul Braziliei la Lisabona și soția sa, el însuși scriitor și care nu se sfiise să-și arate pe față aversiunea față de regim, n.n.) au intrat în sală discret, aproape într-ascuns, pentru a evita aplauzele cu care opoziția portugheză obișnuia în general să salute, de câte ori îl vedea, pe ambasadorul care oferise azil generalului Humberto Delgado (fost contracandidat al lui Salazar în alegeri, care ulterior va fi asasinat în
Centenar Erico Verissimo - Solo de clarinet by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/11241_a_12566]
-
semnate de Doris Lessing reprezintă crochiuri ale viitoarele obsesii. Dincolo de acestea - tema autorului, de pildă, admirabil radiografiată în The Golden Notebook (Caietul de aur) - subzistă mereu o temă secundă. Un apendice evitând, miraculos, descrierea amă- nunțită, mulțumindu-se cu o discretă, dar neobosită, reiterare: tema singură- tății, tema femeii albe neadaptate, alienarea negrului constrâns la o existen- ță marginală în societatea ostilă a albilor, drepturile femeii într-o societate condusă de bărbați. Cvintetul The Children of Violence (Copiii violenței), moment crucial
Despărțirea de Doris Lessing by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3029_a_4354]
-
cu cele ale lui Negruzzi ori Kogălniceanu, dar prolixe și fără darul notației concrete (Provincialii și ieșenii, Vînătoria). Singurele pagini care mai pot prezenta astăzi oarecare interes sunt cele în care Ralet își arată veritabila sa vocație - aceea de moralist discret: într-adevăr, ce-i rămîne individului cultivat, lipsit însă de talent literar, decît registrul moralist, adică notarea detașată și științifică a spectacolului uman? în pagina care deschide volumul său de debut (bucata Eu de mine), Ralet își schița autoportretul fără
îndrăgostitul de Stambul: Dimitrie Ralet by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8095_a_9420]