4,475 matches
-
de țigări de foi, conversația civilizată, sclipitoare, spirituală... și, privindu-le, urmărindu-le pe toate cu o foame și o poftă tardive, americanul matur, grizonant. Era categoric un sujet de roman. Ce Îl adusese aici... nu Howells, bineînțeles, ci eroul fictiv care Începu pe dată să prindă formă În imaginația sa... și ce provocase această formulare? Dimineață, Înregistră În carnet Întâmplarea, cu o schiță sumară a poveștii care ar putea crește din această sămânță. Data de deasupra Însemnării era 31 octombrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
slav căpătat. Remarcabilă este, în acest context (nu o dată evocat, în diferite feluri, de marile cărți ale literaturii române, de la Mateiu Caragiale încoace), capacitatea lui Daniel Bănulescu de a transpune, aproape deloc tezist, tarele românismului în proză, ca mitologie. Refăcând fictiv (dar utilizând și unele repere documentare provenite din literatura foarte apropiată: cenaclurile "Universitas" și "De Luni"), istoria secretă a Bucureștiului aflat sub dictatură, romancierul-poet renunță adesea la coincidențele sincroniei pentru a coborî dureros într-o diacronie psihologizantă și nu foarte
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
contrabandă, exceptînd visul cu ochii deschiși de a-mi trece pe șest fratele peste granița spaniolă, și totuși mă simțeam la fel de neliniștit ca un deținut care Își Încalcă termenii eliberării condiționate și știam cum va fi răspuns Frank la acuzațiile fictive care conduseseră la arestarea lui În Clubul Nautico din Estrella de Mar. Eram convins de nevinovăția lui și presupuneam că era vorba de o Înscenare făcută la ordinul vreunui șef din poliție corupt care Încercase să-i ceară șpagă. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
rațiunii și ale științei, explozia iraționalismelor, a filosofiilor „neliniștii”, aventurii, disperării sau izolării, amoralismul, ruperea esenței de existență, exaltarea individualismului, dispariția entuziasmului moral, cultivarea apatiei, a epuizării nervoase, fascinația pentru stările morbide, pentru toate formele agonicului 1. Persoanele (reale sau fictive) care populează această lume „sunt de-a dreptul fascinate de viziunea apusului culturii, de spectacolul tuturor prăbușirilor, cu afinități și predilecții, uneori stranii, pentru stările de extenuare, degenerare și agonie. Voluptatea lor supremă este să se simtă și să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
sa de cercetare, aflată la frontiera mai multor discipline, se dovedește adecvată și pertinentă. Ceea ce nu o Împiedică la un moment dat să pună o suită de Întrebări exasperate În fața unei chestiuni echivoce: care e granița ce delimitează realul de fictiv? Cu alte cuvinte, unde să Îl căutăm pe adevăratul Wilde? În textele sale autobiografice? În scrisorile lui Constance Wilde? În mărturiile lui Douglas (numit de Wilde când Narcis, când Hyacint sau Hylas)? În comedia muzicală a lui Charles Brookfield? În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
registru al oricărei priviri asupra sinelui. Narcis moare pentru că nu poate ajunge la el, căci identicul nu poate fi atins. Specularitatea gândirii sau dedublarea conștiinței, variație de la același la același, se străduiește cu disperare să articuleze contrariile, suscitând o alteritate fictivă.”2 Numai că, iarăși, acest nou principiu, diferența, se lasă abordat din mai multe perspective. Formularea de mai sus se revendică unei interpretări filosofice, cu o funcție clară de mediator și unificator al diferitelor metode. Așa cum textele unor Lacan, Deleuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
zori, granadinii din Fès începuseră să se perinde cu toții. Boabdil sosise fără să fie anunțat, cu mult înainte de rugăciunea de la amiază. Nici unul dintre cei de față nu avea o părere prea bună despre el, însă titlurile lui, fie ele și fictive, încă mai impuneau respect foștilor săi supuși. De altfel, nu era nicidecum un prilej de manifestare a resentimentelor sau de reglare a răfuielilor. Nu și pentru Astaghfirullah care, intrat la puțin timp în urma sultanului, nu-i aruncă acestuia nici o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
arheolog“. Pagina se umplu. O prezentare veche de zece ani din The Jerusalim Post; o transcrire realizată de Canadian Broadcasting a interviului acordat de Guttman într-un stabiliment de pe Malul de Vest, catalogându-i pe palestinieni drept „intruși“ și „națiune fictivă“. Ambele făceau referiri frustrant de sumare la ceea ce Post numea „pasiunea lui patriotică pentru dezgroparea trecutului Israelului“. Urma Minerva, Revista Internațională de Artă Antică și Arheologie. Nu găsea referiri directe la Guttman, așa că activă căutarea pe text, dar și așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
din ciocolată și lut în ambalajul de hârtie. Făcu acest lucru cu aproape o sută de batoane, rupând uneori staniolul, alteori hârtia, până când adună, în cele din urmă, douăzeci de exemplare perfecte, gata să fie transportate spre rudele lui expatriate, fictive, dar înfometate de ciocolată. Le așezase unele peste altele în geanta lui diplomat. Se gândise să le bage într-un seif, ca să fie în siguranță, dar știa că acest lucru va stârni suspiciuni: dulciurile de la Cadbury erau bune, dar nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
meu ați putea-o găsi. Desigur, își spuse Uri, hotărât să rămână pe firul acestor gânduri și să nu cadă în abisurile iadului de jos. Desigur. Tatăl său nu vorbise despre un frate real. Mai curând se referise la fratele fictiv dintr-o poveste pe care presupunea că fiul său și-o va aminti imediat. Și aceasta era menită să-l ducă la altă creație fictivă, miticul Ehud Ramon. Sondarea rănii se intensifică; foloseau acum un fel de instrument. Iar întrebarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Desigur. Tatăl său nu vorbise despre un frate real. Mai curând se referise la fratele fictiv dintr-o poveste pe care presupunea că fiul său și-o va aminti imediat. Și aceasta era menită să-l ducă la altă creație fictivă, miticul Ehud Ramon. Sondarea rănii se intensifică; foloseau acum un fel de instrument. Iar întrebarea era repetată la nesfârșit. Unde e tăblița? Unde e? Dar Uri rămânea închis în sine. Ce înfloritură retorică tipică pentru un Guttman, își zise. Profesorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
instrument al revoluției și cea mai sigură armă a reformei sale financiare - sinceritatea. Găsește că e mai simplu să pună de la început țara întreagă în fața adevărului, oricât ar fi el de dezagreabil. A continua cu bugete trucate și cu reforme fictive nu e numai ineficient, e de-a dreptul primejdios. Oamenii trebuie să înțeleagă că se află pe marginea prăpastiei, și că nu se pot salva decât singuri. Salvarea poate fi făcută cu mijloace simple, așa zisele procedee clasice; economii, firește
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
un șarlatan care nu lăsa nici o urmă pe hârtie, era unealta ideală, de vreme ce Îmi puteam imagina orice doream În timp ce mâzgăleam. Din păcate și aceste creioane au fost răspândite printre personajele din cărțile mele pentru a da o ocupație unor copii fictivi; acum nu mai sunt cu totul ale mele. Undeva, În casa cu mai multe apartamente a unui capitol, În camera cu chirie a unui paragraf, am plasat oglinda aceea Înclinată și lampa și lacrimile policandrului. Puține lucruri au rămas, multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
te duce, nu înainte.” Vis urban, rusticul devine și realitate rurală, reducînd astfel pînă la anihilare diferențele de scală și prestigiu dintre oraș și sat. În plus, rusticul poate fi astfel identitar într-un mod ce se vrea firesc, ancorat (fictiv) în propriul trecut, dar și în visele unui viitor comun. Dar acest rustic, așa cum este el promovat la țară, nu trebuie redus la recuzita sa ; el este, mai presus de toate, un discurs. Un discurs care încearcă să confere sens
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
multă nevoie. Morala fabulei trece mult dincolo de anecdotică. Iată deci doi jurnaliști și două moduri de abordare a realității. Pe de o parte, analize realiste, operînd cu fapte sociale și constituind premise ale cunoașterii realității ; pe de altă parte, sinteze fictive, operînd cu credințe culturale și exprimînd concluzii despre sensul ultim al realității. Dominarea din ce în ce mai tiranică a celor din urmă învăluie realitatea, în loc să o dezvăluie, și o face să dispară, într-un final, din orizontul preocupărilor noastre : noi știm deja, nu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
ales ca lucrări de istorie a ideilor culturale. Puțini anticipau pasul următor al autoarei, către ficționalizare totală. Acest pas era însă prezent implicit în cărțile ei precedente. De fapt, ambele erau fundaluri de roman, care nu-și așteptau decât personajele fictive. Căci altfel musteau de personaje cu existență istorică reală: scriitori, jurnaliști, medici, avocați, împreună cu soțiile și copiii lor, alcătuind o țesătură socială vastă și neobișnuită pentru noi, locuitorii unui alt secol. Ei vor continua să trăiască și în Viața începe
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
mă iei de nebun! Cu cine te-ai întâlnit pe furiș, în toiul nopții? Chiar sunt curioasă! M-am întâlnit cu doi din eroii lui Ion Creangă. Imposibil! Exclamă ea privindu-l în față. Drept cine mă iei? Personajele sunt fictive, iar autorul, despre care vorbești, e mort de... peste 120 de ani; nici urmă de-a lui nu mai există! Apoi, văzând seriozitatea de pe obrazul soțului, continuă: Și zici că i-ai întâlnit cu adevărat? Ai discutat totuși cu ei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
zor. Numai că ziua, cu părere de rău, ea era parcă numai soția lui Sima, o dactilografă și o contabilă deosebit de sfioasă, iar seara, noaptea, contesă de Bethlen, îndrăgostită de Mihai de Giulești. Atât în realitate cât și în lumea fictivă, destinele lor, de bine de rău, se întâlneau cât de cât, și acest gând îl consola. Ceea ce îl nenorocea însă, era faptul că în finalul piesei, contesa de Bethlen trebuia să moară scalpată de un urs. Da. Ceea ce știa numai
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
din selvă, pentru fiecare stârc, fiecare maimuță, fiecare papagal... ...Și pentru fiecare floare. SFÂRȘIT Regiune din America de Sud, de-a lungul bazinului central și inferior al fluviului Amazon. Cu puține excepții, numele orașelor și ale afluenților Amazonului menționate în carte sunt fictive. Mamifer rozător din America de Sud de mărimea unui porc mic, cu carne foarte gustoasă. Căutător de metale și pietre prețioase, (în portugheză, în orig.). Puternic imperiu întemeiat în secolul al XII-lea de un trib de limbă quechua provenit din regiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
gunoi. Tot ce cumpărase în ultimii douăzeci de ani se găsea în apartamentul său cu patru camere. Acum să nu creadă lumea că Rîmbu era așa de zgîrcit în orice situație. De exemplu, în fața Dianei, o studentă pe la o facultate fictivă, era chiar generos. Nu aveți o carte de chimie organică? Sigur că am, s-a repezit profesorul. A invitat-o la el, a cumpărat cafea din aia scumpă, un vin acătării, prăjituri, flori și două pahare de cristal, plus lumînări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
zilele cu ea; punctate de bătăile ei În ușă, acestea se scurgeau lin spre deznodămîntul lor firesc - moarte, iertare, pedeapsă sau pace. Îi lipseau și cărțile, David Copperfield și Magazinul de rarități; nu-și mai putea Îndrepta mila asupra suferințelor fictive ale micuței Nell; mila rătăcea acum aiurea, descoperind o sumedenie de obiective, o sumedenie de șobolani care trebuiau uciși. și el Însuși era unul dintre ei. Aplecîndu-se peste parapet, În clasica poziție a sinucigașilor, Începu să se gîndească la amănunte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
În fața unei cești de cafea cu calvados, Își răsucea țigări, netulburat de foiala din jur. Atelierul de acuarelă era abia la ora zece, avea tot timpul să discute. — Ca vechi spațiot... (Bruno râse pentru a stabili o complicitate mai curând fictivă), probabil Îți amintești de Începuturile Locului, de eliberarea sexuală, de anii 70... — Eliberare, o laie! mormăi străbunicul. Întotdeauna au fost gagici care-o dădeau la tot cartierul, În orgii. Și totdeauna au fost tipi care-au zguduit-o. Nu s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
acasă de când venise Michel. Nu aveau să-și spună mare lucru: Michel nu știa nimic despre problemele micii Întreprinderi, iar Jean-Pierre erau total străin de problemele pe care le ridică cercetările din biologia moleculară; totuși, o complicitate masculină, În parte fictivă, se Înfiripă Între ei, seara, la un aperitiv. Annabelle trebuia să se odihnească și mai ales să nu ridice obiecte grele; acum Însă putea să se spele singură, să mănânce normal. După-amiaza, rămânea așezată În grădină; Michel și mama ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
care clănțăneau spasmodic, le-am făcut loc. Înăuntru, simțind apropierea omului, bicicletele fixe și benzile de alergare au prins a hurui nebunește, recunoscând În noi pe semenii sportivilor de apartament care le chinuiseră suratele pe distanța a sute de kilometri fictivi pentru a-și asigura un aspect statuar, deșelându-le În mod organizat, fără a le oferi măcar bucuria unei călătorii de-un metru. Din interiorul cuștii verticale a ascensorului răzbăteau vaietele oamenilor rămași captivi, aruncați de sus și-n jos
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
cu autograful frizerului verișoarei lui Steven Seagal, cei care stăteau Îngropați de dimineață până seara În Facebook, Badoo sau Twitter. Câteva cazuri interesante veneau din Second Life, de pildă, doi portoricani care se simțeau atât de vii În existența lor fictivă, Încât dezvoltaseră până și acolo o adicție teribilă pentru calculator. Lipsiți de fluxul megabiților, păreau niște pacienți În stadiul terminal, decuplați de la aparate. Degetele arătătoare și cele mediane de la mâna dreaptă le pulsau spasmodic pe brațele scaunelor, ca și cum, fără mouse
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]