7,087 matches
-
care prozatorul o definește contrapunctic: „porniri contradictorii, de senzualism primitiv și de sentimente de exaltare mistică; se împletește un romantism juvenil cu o brutalitate neînfrântă. Suntem în epoca marilor pasiuni, care au stăpânit Evul Mediu”. Personajele, cu excepția lui Seneslau, sunt imaginare și, mai toate, conturate izbutit. Protagonistul este un vlah din Câmpia Dunării, originar, ca toți vlahii din zonă, din Transilvania. Narațiunea este ritmată de acțiune: călcarea jurământului de castitate de către un crijac, o aventură amoroasă mistuitoare, năvăliri tătare, tâlhării făptuite
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289717_a_291046]
-
Imperiul de un nou război și răsplata va fi binemeritată.» Sfatul ministrului a fost ascultat. În Orient, unicornul simbolizează pace și liniște. În Occident, agresiune și patimă. În ambele locuri, unicornul rămâne însă un animal fabulos, și tocmai pentru că este imaginar, fiecare îi poate da orice semnificație dorește. Există și o specie de delfini care nu au un corn propriu-zis, ci mai degrabă un fel de colț crescut pe maxilarul superior. Acesta măsoară cam doi metri și jumătate și are formă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
meu și s-a lipit de mine. Am luat-o în brațe. Deși m-am mai liniștit puțin în privința craniului, starea penisului era neschimbată. Se pare că pe fată n-o deranja, pentru că își vedea mai departe de niște desene imaginare pe care le făcea pe abdomenul meu cu vârfurile degetelor. 10 La capătul lumii Zidul Era o după-amiază noroasă. Am luat-o spre ghereta Paznicului și am văzut Umbra dându-i o mână de ajutor. Reparau o căruță. O duseseră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
învălătucește șerpuit, iată biserica mea dragă Santo Stefano. Ce amintiri frumoase am în minte și în suflet despre primii mei 7 ani de preoție!». Rămâne o clipă tăcut, în tăcere, ca și cum ar fi răsfoit paginile tinereții sale prin jurnalul său imaginar. Apoi, cu o voce ușor alterată, suspină: «Toți mă îndrăgeau foarte mult!». Își scoate ochelarii obscuri, își freacă ochii de câteva ori și, murmurând ca pentru el, continuă: «Oh, pe atunci, nu mă gândeam nicidecum la această Operă! Nu aș
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
sigiliul veridicității absolute. Erau prea mulți martori în viață, pentru a tinde să se alunece în exemple edificatoare, fără o bază de autenticitate. Și, mai ales, era vigilent și don Calabria, care ar fi sărit ca un catâr în fața anecdotelor imaginare. Exemplele au parfumul inocenței franciscane. E frumos să le reamintim în aceste pagini păstrând stilul cu care au fost scrise. Fabulele poporului de rând «Prin poporul din Verona circulau povestiri despre existența unor fapte extraordinare și a unor evenimente miraculoase
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Dumnezeu, moșteniri fabuloase... Fantezii, fantezii. Nimic din toate acestea. Cu certitudine, Domnul are puterea să săvârșească aceste minuni, dar în general se servește de oameni; iar asta nu înseamnă că nu ar fi tot un miracol. Ironia sorții, aceste istorioare imaginare se propagau tocmai atunci când Casa se afla într-o dificultate economică extremă și se zbătea între penurie și datorii». Fonduri pentru restaurarea bisericii « Părintele Natale recomanda la începuturile Operei: „Gândiți-vă și la băieți, dar nu uitați să restaurați și
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
consumericus se străduiește să dea un răspuns palpabil, fie și superficial, eternei întrebări: cine sunt eu? Consum emoțional: ideea se bucură de mult credit la teoreticienii și actorii marketingului, care slăvesc meritele demersurilor ce permit consumatorilor să trăiască experiențe afective, imaginare și senzoriale. Această poziționare poartă astăzi numele de marketing senzorial sau experiențial. A trecut vremea funcționalității reci, e timpul atractivității sensibile și emoționale. Spre deosebire de marketingul tradițional, care punea în valoare argumente raționale și dimensiunea funcțională a produselor, numeroase mărci joacă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
vorbești de dispariția aparențelor în epoca triumfului mărcilor și al imaginii lor? Ce-i drept, pe măsură ce consumatorul se arată a fi mai puțin obsedat de imaginea pe care o oferă altora, deciziile sale asupra cumpărării sunt tot mai tributare dimensiunii imaginare a mărcilor. Evoluția publicității oferă o ilustrație edificatoare a acestui proces. Publicitatea a trecut, într-adevăr, de la o comunicare axată pe produs și pe beneficiile sale funcționale la o campanie care exaltă valorile și la o viziune care pune accentul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
de viață „modă”, teama de dispreț și de respingere umilitoare de către ceilalți activează noua obsesie a mărcilor. La ora hiperconsumului, trebuie să înțelegem acest fenomen drept una dintre manifestările individualismului egalitar care a reușit să-și extindă exigențele până la universul imaginar al tinerilor. Cum să vorbești de individualism când conformismele de grup au un relief mult mai marcat decât exigențele privitoare la calitatea vieții sau la singuralizarea personală? Adevărul este că, atunci când cumpără cutare sau cutare marcă, adolescentul face o alegere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
pe de alta, ea este contemporană cu unificarea mondială a piețelor și a gamelor de produse prin intermediul dezvoltării megamărcilor sau a hipermărcilor care, prezente pe cele cinci continente, se bazează pe un marketing global, pe produse și sloganuri, logouri și imaginare gestionate la scară internațională și adaptate, mai mult sau mai puțin, la specificitățile locale. În afară de aceasta, economia centrată pe bunuri materiale s-a transformat în economie de servicii: era hipermărfii este dominată de prestațiile nemateriale și de furnizarea de servicii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
intimitate, câștig de timp și facilități de trai, distracții și destindere. În miezul acestei mitologii sălășluiesc simplificarea muncilor obișnuite, automatizarea funcțională, absența muncii grele și a cunoștințelor specializate din partea utilizatorului. După confortul-lux tipic fazei I burgheze, faza II a promovat imaginarul confortului-libertate („tehnica eliberează femeia”), dar și confortul-evadare dominat de plăcerile pasive procurate de produsele „gata de consum”, cărora televiziunea le oferă cea mai bună ilustrare. Vitrină a progresului tehnic și a raționalizării cotidianului, instrument al unei vieți mai bune, confortul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
dată, „confortul minim” nu mai e suficient, amenajările și inovațiile tehnice trebuind să răspundă mai bine dorințelor și ritmului fiecăruia, să contribuie la dezvoltarea calității cadrului de viață în multiplele lui dimensiuni, estetice și culturale, conviviale și ecologice, senzoriale și imaginare. Modelul dominant al confortului modern era tehnico-funcționalist; cel pe cale să se instaleze se vrea un confort al plăcerii și al agrementului, un confort mai individualizat, resimțit, interiorizat, capabil de a produce senzații plăcute 10. Nu e vorba doar de a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
experiențelor făcute doar pentru plăcere 37. Pe măsură ce abundența îi permite fiecăruia să aleagă dintre nenumăratele elemente ale ofertei, gusturile se singularizează și se diversifică pretutindeni, concomitent cu modelarea de către registrul estetic a unui consum încărcat cu așteptări hedoniste, senzoriale și imaginare. Dincolo de dematerializarea lumii, progresează și ceea ce am putea numi un erotism extins, polisenzualist și estetic, avid de delectări calitative și de senzații noi în domenii ale vieții din ce în ce mai largi. Cu cât se propagă un anumit „ascetism” igienist, cu atât se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
necesare vieții pentru că viața trebuie să inspire încredere. Dar ar însemna să ne îndepărtăm de la direcția bună, asimilând promisiunile societății de hiperconsum cu un sistem de intimidare, când ele sunt, înainte de toate, un complex de mituri, de visuri, de semnificații imaginare care, propunând scopuri și inspirând încredere în viitor, favorizează reoxigenarea unui prezent adesea epuizat. Dacă, așa cum vom vedea, există și iluzia unei înțelepciuni, există și o înțelepciune a iluziei. Rațiuni de a spera care sunt cu atât mai necesare, cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
în prima dintre acestea autorul zugrăvind un tablou critic asupra societății engleze contemporane cu el, pentru ca, în cea de-a doua, cu un caracter profund expozitiv, să fie prezentată maniera de organizare socială a unui stat așezat într-un loc imaginar, insula Utopia. Utopia apare ca o construcție statală de tip familial, în care familiile sunt grupate în triburi, iar fiecare trib este condus de un filarh. La rândul lor, filarhii aleg pe viață un ,,principe”, cel care reprezenta autoritatea supremă
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
instruire, de permanenta îmbogățire ,,a minții lor”. Tommaso Campanella (1568-1639) rămâne cel de-al doilea gânditor umanist de factură utopică, fiind autorul Cetății soarelui, o lucrare de factură socialist-utopică pentru acel timp reformator din zorii lumii capitaliste. În cetatea sa imaginară, toți oamenii sunt egali, motiv pentru care funcționarii publici și cei care dețin funcții în stat urmau să fie aleși. Șeful statului era cel mai învățat dintre toți, ,,luminându-i pe toți ceilalți după cum o face soarele cu pământul”. Oamenii
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
permanentă depășire. Ființa omului se creează prin imaginație și alegere, adică prin libertate. Omul este conștiință, pentru-sine, negativitate, neantizare, transcendență, lipsă de ființă, ființă posibilă. Toate acestea spun același lucru: determinarea ființei umane ca libertate. Libertatea omului nu este libertate imaginară și abstractă, ci ea trebuie dobândită prin acțiune. Din acest motiv, libertatea înseamnă facticitate și responsabilitate. Existența umană în optica lui Sartre prezintă două trăsături: facticitatea și transcendența (permanenta depășire). În ,Ființă și neant, lucrare publicată în 1943, autorul conexează
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
a murit la scurt timp după terminarea cărții). Camera de filmare se eliberează din prizonieratul condiției de ochi extern al lui Bauby (Mathieu Amalric) și începe să zburde prin paradisul lui interior, învîrtindu se în jurul lui și al frumoasei martinicane imaginare cu care se sărută pe malul oceanului sau înălțîndu-se pentru a-l vedea cum coboară pe schiuri o pantă înzăpezită. Există două probleme. ̨ n primul rînd, deși Harwood e un mare scenarist și deși a primit multe laude pentru
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
un autocar care nu mai vine ca să mă scoată dintr-un oraș în care nu e nimic de văzut. în Batman (1989) și în Batman revine (1992), Tim Burton făcuse din Gotham City unul dintre cele mai de văzut orașe imaginare din istoria cinemaului un amestec, nu lipsit de umor, de fantasmagorie gotică și monumentalism fascist, populat majoritar de garguie. La Nolan, Gotham devenise un oraș recognoscibil (Chicago), populat majoritar de fețe patibulare pe care le știam din alte filme cu
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
o stare febrilă de acceptare a lumii prezentului.“ (Luceafărul, 16 octombrie 1976) CIACHIR Dan „[Ă] Eugen Ionescu - că-i uitasem hramul -, ajuns anticomunist la vârsta pensionării, când alții se ocupă de grădinărit, băsnește și el despre libertate, drepturile omului, călușe imaginare și o ține pe coarda asta razachie. Că la mijloc sunt și informații denaturate, aduse de lichele, de vânzători de țară, de oameni care pentru două cravate și un pachet de țigări americane sunt gata să jure că în Piața
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
În prezent, Florin Piersic jr se află în faza de postproducție și finalizare a lungmetrajului Nimic despre dragoste, la care semnează scenariul și regia. În volumul de față se regăsesc povestirile publicate în revista Unica între 2011 și 2014 (Jurnal imaginar), precum și o serie de texte inedite (Aventuri obișnuite). Pentru Andreea și Sașa The things that keep us apart keep me alive And the things that keep me alive keep me alone Fink This is the Thing Aventuri obișnuite Chip cioplit
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
ei cartea-n hârtie de salam de vară și să scrie pă pachet că-ț trimite rețete de cum să faci bulionu. Adicătelea țeapă că așa ie bine. Că alfel ț-o fură poștașu și nu ț-o mai aduce. Jurnal imaginar Belșug Paznicul ridică bariera. Îl întreb dacă aici e petrecerea, iar el aprobă din cap, plictisit. Intru pe o alee strâmtă și văd câteva mașini parcate. Parchez și eu. Mă uit la ceasul de la bord. Unșpe și cinci. Coborâm. Clădirea
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
frigorifică plină cu multe feluri de înghețată. O întreb dacă vrea o înghețată. Se uită spre vitrină. De pe locul pe care stă n-are cum să-i vadă interiorul. Ezită, apoi își întoarce privirea și îndepărtează de pe masă o scamă imaginară. Nu, lasă, n-avem timp. Mă uit spre recipientele metalice. Fără s-o privesc, trec în revistă, cu voce tare, sortimentele de înghețată. Îmi termin discursul, apoi mă întorc spre ea. Se gândește. Da, vreau una de căpșuni. Mă uit
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
există azi în imaginația maghiarilor un oraș care poate să fie considerat centru? Se poate considera un oraș care să fie centru cultural și/sau politic al comunității maghiare din România? Ce reprezintă Budapesta și București în viața cotidiană și imaginară a maghiarilor? Aplicarea clivajului Biserică/Stat pune probleme asemănătoare. Lipset și Rokkan le definesc astfel: "direct products of what we might call the National Revolution: the conflict between the centralizing, standardizing, and mobilizing Nation-State and the historically established corporate privileges
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
decât cu apelativul domn elev și te obliga, astfel, să-i respecți și disciplina la care preda, chiar dacă nu erai pasionat de acest obiect. Vasile Pușcașu, la geografie, nu punea niciodată nimănui nota 10 și te plimba, de fiecare dată, imaginar, prin toată lumea, să descrii locuri pe care parcă le-ai fi văzut de când lumea, când tu, în fapt, abia așteptai să le vezi. Dar Alfred Jeanrenaud, la franceză, Ion Stati, la filozofie, Constantin Sârbu, la vioară, Angelica Ocneanu, la fizică
PANORAMIC ARTISTIC (consemnări de regizor) by MIHAI ZABORILĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91815_a_93193]