4,193 matches
-
suferinței. Totul e deșertăciune. Totul. Această lume îndărătnică nu și-a însușit încă înțelepciunea necreștinească a lui Solomon. Dar acela care ocolește spitalele și închisorile și trece în fugă prin cimitire și vorbește mai degrabă despre opera bufă decît despre infern, acela care îi consideră pe Cowper, Young, Pascal, Rousseau niște bieți oameni bolnavi și jură, toată viața - lipsită de griji - pe Rabelais ca pe un înțelept acceptabil, adică vesel - omul acela nu e vrednic să se așeze printre morminte și
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
și alta care transcrie pagini dintr-un posibil roman în care este vorba de un doctor Luca - filosof privat - și de custodele unei biblioteci dintr-un loc care se cheamă Asybaris. Asybaris înseamnă, în ficțiunea lui P., partea noastră de infern. Interesul, la lectură, merge spre jurnalul propriu-zis (jurnal de idei etice). Aici se poate intui mai ușor portretul omului care nu știe să-și facă prieteni, omul sentimental care poartă în el o tristețe nelămurită și se rușinează să vorbească
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
Azilul este simbolul societății totalitare. Suferința și ticăloșia se țin, aici, de mână. Vânătorul are în spatele lui un alt vânător, turnătorul este, la rândul lui, turnat. Deasupra tuturor se află Bătrânul, un mit impus de cei care conduc acest mic infern. Când sculptorul vrea să îl demaște arătând că Bătrânul nu există, nimeni nu îl crede și este eliminat. Încă un eșec pentru Daniel Petric, artistul care, recunoscându-și mediocritatea, este de două ori condamnat să nu aibă liniște: o dată pentru că
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288629_a_289958]
-
Mariana Neț, Integrala „Luceafărului”, JL, 2001, 5-10; Victor Cubleșan, Când critica devine artă poetică, ST, 2001, 5-6; Carmen Vlad, Textul poetic și „monadele magice”, ST, 2001, 12; Constantin Cubleșan, Eminescu în oglinzile criticii, Cluj-Napoca, 2001, 49-55, 180-182; Cristina Florescu, Un „infern” exegetic, „Timpul”, 2002, 10; Flavia Teoc, Din capitala provinciei. Interviuri cu scriitori clujeni, Cluj, 2002, 104-111; Ion Mureșan, Eminescu și computerul, TR, 2003, 9; Cristina Florescu, Regăsire prin ludic, „Timpul”, 2003, 60; Constantin Cubleșan, Hermeneutică semiologică, LCF, 2003, 44; Irina
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288023_a_289352]
-
parcă fără voie din tema dominantă, a păcatului și a pierderii de sine, iar, prin ea, situațiile lubrice dobândesc un sens. Romanele urmează, ca discurs, două axe. Una este dată de patetismul sumbru al ororii și spaimei, cu reflexele de infern ale tăvălirii în noroi (un astfel de delir al maculării mai există doar la Mateiu I. Caragiale) - „uciderea sufletului” ca față a disperării. Cealaltă este axa burlescă: bagatelizate, aceleași impulsuri se prezintă într-o poză comică, țipătoare, de scamatorie de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285811_a_287140]
-
Stanciu, Cezar (2008), Devotați Kremlinului. Alinierea politicii externe românești la cea sovietică în anii '50, Târgoviște, Cetatea de Scaun. Stanciu, Cezar (2009), Frăția socialistă. Politica RPR față de țările lagărului socialist, 1948-1964, Târgoviște, Editura Cetatea de Scaun. Stanciu, Cezar (2010), Traversând infernul. Scurtă istorie a comunismului românesc (1948-1989), Târgoviște, Editura Cetatea de Scaun. Stanciu, Cezar (2011), Războiul nervilor. Dispute Ceaușescu-Brejnev, 1965-1971, Târgoviște, Cetatea de Scaun. Stanomir, Ioan (2006), "De la Regatul României la Republica Populară România: tranziția către totalitarism și semnificația ei", în
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
acolo. Atât! A!... și să las toate gândurile aici pe pământ... să rodească amintiri. (pauză lungă, lungă...) Auzi?!... când Dante, exilat din Florența, trecea pe străzile Ravennei, cineva, zărindu-l, a spus: Uite-l pe cel care a fost în Infern. 2015 INDEX DE AUTORI ȘI PUBLICAȚII ÎN VOLUM LA DATA EDITĂRII MATERIALELOR "Der Bund" Berna Adrian Dohotaru publicist, dramaturg, redactor Flacăra Adriana Rotaru critic teatral, redactor Informația Bucureștiului Anca Ioniță filmolog Andrei Strihan critic teatral, prof. univ. Aurel Bădescu critic
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
-te sau care, dimpotrivă, te poate împiedica să-ți satisfaci nevoile. Pe lângă această condiție umană generală, există perioade din viață, cum ar fi copilăria, bătrânețea sau boala, când pentru satisfacerea nevoilor proprii, depinzi în cea mai mare măsură de ceilalți. „Infernul sunt ceilalți”ne spun existențialiștii (Sartre, 1964). Când celălalt refuză să-ți recunoască nevoile sau în cunoștință de cauză le tratează cu violență, prin comportamente ce se înscriu într-un registru mergând de la ignorare, manipulare, până la atac fizic, celălalt este
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
sunt ceilalți”ne spun existențialiștii (Sartre, 1964). Când celălalt refuză să-ți recunoască nevoile sau în cunoștință de cauză le tratează cu violență, prin comportamente ce se înscriu într-un registru mergând de la ignorare, manipulare, până la atac fizic, celălalt este infernul. Pe de altă parte, Sartre ne atrage atenția asupra înțelesului sintagmei infernul este celălalt, căci: „ceilalți sunt în fond ceea ce este cel mai important în noi înșine, pentru a ne cunoaște pe noi înșine” (Sartre, 1964). în cazul copiilor, al
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
recunoască nevoile sau în cunoștință de cauză le tratează cu violență, prin comportamente ce se înscriu într-un registru mergând de la ignorare, manipulare, până la atac fizic, celălalt este infernul. Pe de altă parte, Sartre ne atrage atenția asupra înțelesului sintagmei infernul este celălalt, căci: „ceilalți sunt în fond ceea ce este cel mai important în noi înșine, pentru a ne cunoaște pe noi înșine” (Sartre, 1964). în cazul copiilor, al bătrânilor, al bolnavilor, al persoanelor cu handicap, dependența de celălalt este sporită
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
de comunicare, răspunsul la negare nu poate fi decât nebunesc, menit să impună existența emițătorului, atenției receptorului (Cabier, 2002). Aceeași idee o exprimă Sartre (1964) în fraza: „Dacă raporturile cu celălalt sunt tensionate, viciate, atunci celălalt nu poate fi decât infernul”și în continuare „căci ceilalți sunt în fond, ceea ce e cel mai important în noi înșine, pentru propria noastră cunoaștere de noi înșine”. A da atenție acuzelor de durere și, în general, mesajelor pacientului înseamnă a stabili o relație în
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
cu evidente tușe morbide. Iar descrierea pe care le-au făcut-o colegii ca având un aspect „diavolesc, jumătate vii, jumătate morți”, sintetizează perfect structura și conduita acestor tineri, capabili de orice. în elucidarea cauzelor întâmplării, comparabile doar cu un infern dantesc, s-au invocat un întreg repertoriu de cauze, care au concurat fără îndoială la orchestrarea deznodământului, dar care întrucât gravitează doar în sfera postnatală, nu accesează cauza majoră și subtilă a tragediei. Sonne (2000), fructificând o bogată experiență psihoterapeutică
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
disperarea și neputința ating paroxismul. Apariția unor monștri arhetipali, devoratori potențează aceste trăiri agonizante. Traversând un asemenea calvar, individul respectiv se poate identifica și empatiza cu martirii din istoria umană. Decodificând simbolic, matricea perinatală II, ea înseamnă experimentarea plenară a infernului, când, așa cum scria Grof (1998, p. 141), omul traversează „o tortură emoțională și fizică insuportabilă, fără nici o speranță de scăpare”. Sumarizând, această matrice semnifică pentru ființa umană una dintre cele mai crude și mai terifiante experiențe de care poate avea
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
stipulează în cartea sa, Tărâmurile inconștientului uman (1983), substanțele psihedelice sunt amplificatori ai conștiinței, care prilejuiesc autoexplorări profunde, cu dezvăluirea unor vestigii psihologice (preponderen traumatice), inaccesibile mijloacelor standard. Consumul sălbatic și abuziv de droguri, fără un control specializat, scenele de infern dantesc, cauzate prin derapajele psihologice și comportamentale ale mișcării hippie, au condus la proscrierea oficială de către guvernul american a utilizării psihedelicelor, inclusiv în beneficiul terapiei și al cercetării. Așa cum am mai consemnat și anterior, această interdicție secantă și nenuanțată, nu
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
dacă nu chiar contradictorii și, pe alocuri, ireconciliabile), aceasta (Comisia) s-a aflat "la mijloc", reușind să iasă în cele din urmă din încurcătură prin Comunicarea asupra flexisecurității, dar, în opinia unor analiști, este doar o "încercare de definire a infernului." 36 Document COM (2007) 627 final, p. 5 37 Document COM (2007) 627 final, p. 5 38 Anterior, acestea fuseseră dezbătute în Consiliul ECOFIN ȘI EPSCO. 39 Document COM (2007) 627 final, p. 11 40 Document COM (2007) 359 final
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
cu obloanele trase zi și noapte, ca să nu auzim tranșantul "communistes, assassins!", venit de jos, din stradă, m-am prelins pe sub pistolul portarului și, după o oră, eram la Moulin Rouge. Sacrificîndu-mi ultimii frăncuți, am reușit să intru în sclipiciosul infern și să iau, undeva, la o masă, figura hirsutului din Absintul lui Degas. Părăsită însă, după un timp, în favoarea celei a lui Toulouse și începînd să schițez hapsîn mișcări din micul iad, ce mi se părea că mai rămăsese din
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
chiar mai mult: un topos al medievalității populare - "țara în care curge lapte și miere" − vizitată de eroul "cavaler" al taberei țiganilor, într-o replică dată unei realități niciodată mulțumitoare. Legendele apocrife notate de Grigore din Măhaciu atestă frecvența reprezentării infernului − tema dezvoltată cu predilecție de evul mediu și prin care imaginarul românesc se așează în același plan cu occidentul și cu orientul îndepărtat. Apocalipsul Apostolului Pavel, Apocalipsul Fecioarei și Moartea lui Avraam se desfășoară pe aceeași schemă cosmico-eschatologică, dominată de
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
aceste trasee existențiale apar mai întâi proiectate în vise fantastice, împrumutate ca schemă din prevestiri (aparițiile proorocului Ieremia în Alexăndria sau premoniția lui Esop în legătură cu harul său). Destinul eroului cere în mod necesar o geografie mitică; drumul prin rai sau infern, teritorii interzise la început, capătă funcțiile și valorile unei adevărate inițieri magico-ezoterice (și în Halima, și în Alexăndria). În aceste spații, tânărul pășește dincolo de tabu-uri, dovedindu-și puterile necunoscute anterior. Imaginarul îl suprinde chiar pe filosoful Avicena într-o
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de către cruciați în 1204). O istorie a imaginii religioase occidentale duce așadar de la statuile gotice ale catedralelor de secol XII sau XIII la exercițiile sistematice ale iezuiților, de imaginare, de reprezentare și de contemplare mistică a scenelor Nașterii, Răstignirii sau infernului, ca faze prealabile ale viziunii "reale" a lui Iisus Christos din timpul Judecății de Apoi. În urma crizei provocate de Reformă (și care începuse în fapt să se manifeste încă din timpul creștinismului medieval), războaiele religioase și mai ales Războiul de
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
VIZUAL I. București: Tana, 2007. Mihăilă, Gheorghe. Cultură și literatură română veche în context european. București: Ed. Științifică și Enciclopedică, 1971. Mink, L.O. Mind, History and Dialectics: The Philsophy of R.G. Collingwood. Bloomington: Indiana UP, 1969. Minois, Georges. Istoria infernurilor. București: Humanitas, 1998. [1991] Moisescu, Cristian. Arhitectura epocii lui Matei Basarab. București: Meridiane, 2002. Mondzain, Marie-José. Image, icône, économie. Les sources byzantines de l'imaginaire contemporain. Paris: Seuil, 1996. Montandon, Alain (coord.) Fortunes et infortunes des genres littéraires. Caietele Echinox
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de ascunsă conflictualitate dintre curgere, sfâșiere lăuntrică și dorința de geometrie raționalistă. Și volumele târzii, Cronică (1993; Premiul Filialei Timișoara a Uniunii Scriitorilor) și Abaddon (1995), sunt expresii ale aceluiași suflet bântuit alternativ de duhul paradisului și de cel al infernului, ale unei conștiințe lucide care trăiește, paroxistic, sentimentul alienării într-o lume dezaxată spiritual. Vibrațiile eului ultragiat consemnează cu acuitate apropierea „îngerului adâncului”, textele constituindu-se în adevărate „cărți ale infernului personal”. Efortul de izbăvire existențială, culturală și spirituală al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286834_a_288163]
-
bântuit alternativ de duhul paradisului și de cel al infernului, ale unei conștiințe lucide care trăiește, paroxistic, sentimentul alienării într-o lume dezaxată spiritual. Vibrațiile eului ultragiat consemnează cu acuitate apropierea „îngerului adâncului”, textele constituindu-se în adevărate „cărți ale infernului personal”. Efortul de izbăvire existențială, culturală și spirituală al poetului convertește glasul Apocalipsei în cântec. D. captează liric mesajul transcendenței, devenind un adevărat exponent al poeților religioși, de esență tradiționalist-mistică. Câteva din volumele sale fac parte dintr-un amplu proiect
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286834_a_288163]
-
vecini de bloc ai profesorului devenind creaturi suprarealiste, întruchipări grotești ale fricii funciare, ale spaimelor acumulate pe traiectoriile unei vieți de supunere lașă, de compromisuri și alinieri obediente. Sub agresiunea acestor făpturi goyești, viața de familie a profesorului devine un infern, iar, iar ființa lui e supusă unei devastări catastrofale. Peste toate acestea, piesa lui Const. Popa, în întregul ei, e o amplă metaforă a agresiunii și ocupației în general. Ea se înrudește direct cu un text al lui Max Frisch
[Corola-publishinghouse/Science/1566_a_2864]
-
obligă la o coerență nu Întotdeauna comodă: nu poți fi un sociolog de nicăieri, evoluând cu seninătate În răspăr cu liniile majore de evoluție ale societății tale. Ești, Într-o măsură mai mare decât În orice altă meserie umanistă, În infernul lumii. Pe care ți-l asumi, căruia Îi răspunzi, după măsura și capacitatea ta. (Nu e vorba aici despre o invitație la empirism. Agenda unei societăți este de fiecare dată infinit mai subtilă și mai variată pentru a putea fi
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
care fuseseră învestite mari instituții ale modernității. Națiunea, statul, binele public au fost recunoscute rînd pe rînd ca avînd un statut secund, derivat, slujitor față de ființa umană, în unicitatea ei concretă. Inversînd complet acest raport, totalitarismele secolului XX au produs infern. în societățile liberale de astăzi, nici politicul, nici religia nu mai constituie un orizont care domină existențele individuale, care și le subsumează. A te dedica binelui public, țării tale își păstrează desigur noblețea, dar obiectul acestei dedicări nu mai e
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1739]