4,159 matches
-
voiam să mi-o lămuresc. A fost o noapte de legănări între vis șî amintire, cu parfumul iasomiei ispitindu-mi gura Maitreyiei, o noapte în care mi s-a părut că aud întîia oară cocorii Bengalului, strigătele lor deasupra câmpiilor inundate de la marginea golfului Am văzut atunci, pe acea poartă de fericire deschisă spre lume, o viață de legendă, pe un tărâm cu șerpi și tam-tam, în care eu pășeam alături de Maitreyi, doi amanți ai drumurilor. *** A doua zi am avut
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
furtună. - Ce e mai curios, spusese unul din interni, e că n-a plouat decât acolo pe unde a trecut el; de la Gara de Nord până aproape de bulevardul Elisabeta. A fost o aversă ca în miezul verii, care a durat destul ca să inunde bulevardul, dar la câteva sute de metri, nici o picătură. - E adevărat, adăugase cineva, am trecut pe-acolo când ne-am întors de la biserică, și apa de pe bulevard încă nu se scursese... - Unii spun că a fost o încercare de atentat
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mai cu seamă pentru englezi. în ziua de 8 mai a aceluiași an, Orléans a fost complet eliberat. Pe fondul realității istorice a acelui moment au apărut și legendele. Istoria spune că orașul întreg, dar mai ales bisericile, au fost inundate de oameni bucuroși de victorie. Toți înălțau osanele lui Dumnezeu. Inclusiv clericii, care se îmbrățișau cu soldații. Euforia era, deci, generală. Legenda vorbește mai mult despre eroina de la Orléans. Se spune că toți dușmanii fecioarei (La Pucelle) au fost pedepsiți
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
soare! Fructele păstrate așa, dădeau iarna un gust amărui, plăcut, ,,chiseliței” făcute din perje, cireșe și mere uscate. De câte ori nu se pierduse printre copaci, culcându-se apoi pe iarbă cu brațul sub cap, visător! Era acolo o poiană, ,,Poiana verde”, inundată vara de soare, iarna de zăpadă albă, curată. O descoperise odată, când abia ninsese, prin februarie. Pornise la plimbare, și crenguțele plecate sub stratul gros de zăpadă proaspătă, transparentă, erau arcuite, de te mirai că nu se rup. Luându-se
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
O să intrăm întro emisiune culturală "laif", după ce se termină telenovela. Cum sună replicile, pare gata să se termine: " Barbarita trăiește?" " Da, Santiago." Plouă cît poate să plouă. Nu știu de ce, îmi trece prin cap că insula Ada Kaleh a fost inundată. În ce vară? În ce an? A dispărut, atunci, sub ape, o mică lume. Genericul (da, recunosc saltul de leopard din Rapsodia albastră a lui Gershwin), treidoi-unu și... "sînteți în emisie". Ați fost scriitor interzis. Ați avut semnătură interzisă, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
spună: "Vreau să fii soția mea. Mărită-te cu mine. Fă-mi un copil". Nu s-a întîmplat asta. Dar a umplut un spațiu uriaș în albia existenței mele. Cum să nu se fi revărsat și după moarte, să fi inundat ce-a rămas din "viețuca" mea? Fac suportabile unele lucruri trecîndu-le în minor: "Păcat de tine, Iordana, păcat de viețuca ta!" A fost un om dramatic. Și-a pus în scenă iubirile, multele iubiri; de ce nu și-ar fi dorit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
din Est binefacerile socialismului și că în Franța, chiar dacă în politică domină dreapta, intelectualii erau deja sovietizați mental.” Moscova dicta în viața intelectuală franceză prin agenți intelectuali neplătiți, benevol fanatici sau prin acei tovarăși de drum. Marele scriitor Louis Aragon inundase planeta cu tezele sale pro comuniste, în timp ce procesul de condamnare a comunismului câștigat juridic la Paris, n-a reușit să clintească ideologia de stânga. Războiul din Coreea din 1950 1953 - prima mare confruntare dintre foștii aliați - stârnește o adevărată panică
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
această mică spovedanie, parcă simt o și mai mare „dragoste de viață”, așa cum magistral spune Vlahuță în una din poeziile sale. Deși azi a fost o zi cu ceață, în sufletul și inima mea am parte de lumina ce-mi inundă ființa vremelnică. într-o emisiune, Alina Mungiu afirmă că statul român se va reforma de jos în sus și nu de sus în jos. Se speră în ridicarea unei noi elite politice, dar mai trebuie să treacă timp. La Chișinău
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
un grav accident la centrala atomică de la Fukushima. După primele imagini pe care le prezintă televiziunea, apar aspecte apocaliptice ale sfârșitului lumii, în care potopul biblic pare o nimica toată pe lângă dezastrele combinate ale cutremurului și valurilor uriașe care au inundat o parte a teritoriului japonez. Un oraș cu 27.000 de locuitori este spulberat de valuri. Mașini, case, ambarcațiuni și chiar nave cu tonaj sporit sunt purtate haotic pe valuri ca niște simple coji de nucă. Mai grav este faptul
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
picior peste picior și îți spun ceea ce nu ai fi dorit niciodată să auzi. Înjurăturile curseră una după cealalaltă, interveniră paranteze suculente, inventă înjurături, în vreme ce ploaia de afară se milogea să fie lăsată înăuntru, să curgă prin acoperiș și să inunde sufrageria, poate chiar să distrugă prin umezeala aferentă grămada de bani din debara. Un geamantan care plutește pe apă, din loc în loc, căutându-și limanul. Un geamantan care nu caută insula izbăvitoare, ci victima izbăvitoare... - Du-te la dracu`, Magicianule
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
revenise la normal. Câteva secunde stătu cu ochii închiși. Apoi trase aer în piept și îi deschise. Cuvintele îi traseră câteva palme zdravene, înroșindu-i obrajii... Iar Magicianul pocni din degete și întreaga sala izbucni în aplauze, în fața unei scene inundată de o lumină orbitoare. Din tavanul sălii curgeau picături mari de apă, o ploaie torențială, paradoxală, care atingea mocheta roșie și se transforma în șuvoaie ce șerpuiau pe sub scaunele acoperite cu o catifea albastră. Curios, spectatorii nu protestau în fața umezelii
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
niciodată nevoie de tine? O ploaie inversă va duce la falimentul tuturor celor care confecționează umbrele. Iar eu sunt singurul care știe cine este vinovatul. Țipă din nou: - Magicianule, cât va mai ține ploaia asta? Ai grijă, nu cumva să inunzi apartamentele celeste, sunt sigur că în fața lui Dumnezeu nu poți să faci față cu bagheta aia de trei parale! Uite că iepurele fricos îți dă cu tifla. Și voi merge către Lucia, farsele acestea de prost gust pe care le
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
de sufletul ei. Era poate de vină singurătatea ce se instalase în întreaga cameră. Ina era bântuită de impresia că se sufocă; voia s-o alunge, nu ținea să-i ofere ospitalitate. Se hotărî să deschidă larg ferestrele. Imediat, o inundă mirosul florilor din întreaga grădină. În clipa aceea avu impresia că ceva ieșise pe fereastră. O fi fost chiar singurătatea?, își spuse ea. Deodată însă, îi veni o idee ca un colac de salvare aruncat într-o apă adâncă unui
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
biroul ei. Mi-a trebuit o singură secundă ca să pricep mesajul din spatele gestului, și anume Cară chestia asta cu tine și Îți pierzi toată credibilitatea. Apoi m-am pomenit chiar În biroul ei, un spațiu imens, cu ferestre Înalte și inundat de o lumină albă, strălucitoare. Nici un alt amănunt referitor la biroul ei nu mi-a lăsat vreo impresie În ziua aceea: nu-mi puteam lua ochii de la ea. Dat fiind că nu văzusem niciodată nici măcar o poză cu Miranda Priestly
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sigur, m‑am bâlbâit și am Încercat să prelucrez În creier faptul că trebuia să plec undeva cu ea. Un flashback din ziua precedentă - când mi se spusese În ultima clipă că trebuie să merg undeva cu ea - mi‑a inundat creierul și am avut senzația că mă sufoc. I‑am mulțumit femeii și i‑am spus să adauge tratamentul la factura camerei, deși nu beneficiasem decât de primele zece minute de masaj, și m‑am repezit la etaj ca să găsesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
o bătaie ca la triplu salt, Înșurubarea mâinilor În aer, apoi ridicarea lină, Încă o bătaie dublă de picioare, mai sus deasupra copacilor, tot mai sus, zbor. În sfârșit, am o senzație bruscă de ușurare și o bucurie imensă mă inundă. Uneori, În vis, ieșind din apă, mă Înconjoară din toate părțile armate de șerpi Încolătăciți, Încârligați În snopi solzoși; aceștia șuieră amenințător, Încercând să mă muște, se zbat Împletindu-și trupurile În grămezi răsucite, se rostogolesc cu limbile Învinețite atârnând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
lovitură a sorții, am mers În dublu cu el. Când mâna lui, pentru prima dată, mi-a atins-o pe a mea, am simțit un lung fior, care m-a străbătut În tot corpul. Apoi, o bucurie neasemuită m-a inundat, când, singuri În vestiar, am repetat niște figuri acrobatice. Sunt veselă, veselă, veselă, cu toate că la istorie am luat un 5 pentru neînvățare. Însă presimt că e prima și ultima dată când visul meu cel vechi are speranțe de realizare. Dinu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
unei păsări, din colivia robiei. Nu, nu trebuie să distrug În mine ce am mai pur, căci dacă până acuma viața nu mi-a oferit nici măcar o mică satisfacție, de ce să-mi distrug chiar eu bruma de fericire ce mă inundă acum atât de plină, atât de liniștitoare... Mai e un băiat, Fane, el mă iubește foarte mult, o simt, a mers cu noi acasă și ne-am mai plimbat Împreună, În drum spre casă eram foarte, foarte gânditoare și i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
muzică simfonică sau când mă Îndrăgostesc de o privire și aceasta mă citește brusc. Mă umplu de o senzație imensă de fericire, mă ridic deasupra mea ca ființă indiferentă și constat că eu exist În acea clipă; conștiința aceasta mă inundă ca o lumină interioară, mă uit la cele două fete (Savu Mihaela și Ghiocano Eugenia) și mă bucur chiar de faptul că eu pot să stau așa cu ele de vorbă În acest moment de revelație și că ele vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
sus ca pe o păpușă și o întoarse cu fața spre dânsul, cuprinzîndu-i cu celălalt braț picioarele peste șolduri. Își lăsă capul pe spate ca să-și înalțe privirea spre ochii ei. Nadina, zvîrcolindu-se, întîlni privirea aprinsă și-i văzu obrajii inundați de o bucurie mare. Începu să-l izbească cu pumnii peste față, peste cap, îi smulse căciula și-l lovi peste ochii în care pofta ardea ca o vâlvătaie. El răbdă loviturile ei ca niște mângâieri până ce, luîndu-și seama, își
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
ar dăuna sănătății. — Nu mă deranjează. Vreau să o aud. Acum e prima oară când am ieșit din casă. Nu am călătorit niciodată ca tine. — Călătorie? Nu a fost deloc o experiență plăcută. În timp ce continui să vorbesc, mintea îmi este inundată de amintiri despre tata. Mirosul de putrefacție al sicriului și muștele care se țineau după el. Ca să îndepărtez tristețea, schimb subiectul: Ai mers la școală, Nuharoo? — Am avut preofesori particulari, îmi răspunde ea. Trei. Fiecare m-a învățat o altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
rochia și podoaba de cap înainte de a mă ajuta să cobor din scaun. În timp ce mă ridic, mă simt precum o căruță mare și ruginită. Cordoanele pline de nestemate zornăie când se trag de pe scaun și cad la pământ. Strada e inundată de gărzile imperiale și eunuci. Kuei Hsiang, care așteaptă la poarta din față, îl primește pe ambasadorul Majestății Sale. Așezat în genunchi, Kuei Hsiang spune numele tatălui meu și recită un scurt discurs de bun venit. În timp ce vorbește, lovește pământul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
dulci și desăvârșite. Ele sunt tot ce am și pe ele le iau cu mine. De îndată ce simt că palanchinul se deplasează constant, deschid o fantă în draperia din spate și privesc afară. Familia mea nu se mai vede. Priveliștea e inundată de praf și de gărzi de ceremonie. Pe neașteptate, îl zăresc pe Kuei Hsiang. Este încă în genunchi, cu capul lipit de pământ. Inima mă trădează și izbucnesc precum o lăută chinezească, ce se sparge în toiul cântecului său fericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Da, poți să-mi ceri orice, în afară de sămânța mea. Înțeleg ce vrea să spună și mă simt insultată. Îmi piere cheful de a mai vorbi. — Hai. Dă-i drumul, sclavo, ți-am dat permisiunea mea. Îmi piere glasul. Disperarea îmi inundă inima. Mă gândesc la ce am făcut ca să obțin această șansă unică. Parcă aud cum se scurge timpul și vocea lui Shim spunând: „Timpul Domniei Voastre a expirat, doamnă Yehonala!“ Încerc să mă conving singură că trebuie să mă împac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mie, cât și lui Su Shun, și este extrem de îngrijorătoare. Împăratul Hsien Feng lasă ceaiul jos: — Ce s-a întâmplat? — Digurile de pământ din jurul Fluviului Galben s-au prăbușit în apropiere de granița dintre provinciile Shantung și Kiangsu. Au fost inundate douăzeci de sate. Patru mii de oameni au murit. Cineva va fi pedepsit! Împăratul pare mai mult enervat decât preocupat. Prințul Kung pune jos documentul și oftează: — E foarte ușor să decapitezi doi-trei primari și guvernatori. Însă cei morți nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]