4,904 matches
-
Iar directorul deși puțin amărât că prea îi imputa cumnata, coana preuteasă, că mă lasă să am cam multe inițiative deși el este directorul, i s-au luminat ochii a zâmbet: Păi cine să fie? Domnișoara noastră! Și zâmbea fiindcă micuța lui fiică, Melania, îi fă cuse o mare surpriză. În expoziție, la loc de cinste, se afla lucrul de mână semnat cu litere mari, Chiosea Melania. Și asta fără ca părinții să fi aflat o clipă de calitățile și munca micuței
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
micuța lui fiică, Melania, îi fă cuse o mare surpriză. În expoziție, la loc de cinste, se afla lucrul de mână semnat cu litere mari, Chiosea Melania. Și asta fără ca părinții să fi aflat o clipă de calitățile și munca micuței. Nu mai știu nimic de ei. Poate zâmbesc în cer iar micuța Melania de atunci leagănă pe brațe nepoți sau strănepoți. * La sfârșitul anului școlar, pe peronul gării știam că nu voi prinde și al doilea an la Filești. Dau
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
cer iar micuța Melania de atunci leagănă pe brațe nepoți sau strănepoți. * La sfârșitul anului școlar, pe peronul gării știam că nu voi prinde și al doilea an la Filești. Dau să urc scările vagonului cam înalte pentru o învățătoare micuță și firavă când un elev dintr-a doua, Sigănaș, îmi întinde doi iepuri, ca două păpuși vii. Luați-i, domnișoară învățătoare. Or să vă adu că aminte de noi. Dar cum, unde să-i duc? Unde mergeți. Și tot luptând
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
știa cum să facă și când anunțul nenorocit. Iar când l-a făcut, cele mai cumplite și dramatice fețe erau trei la număr: directorul, Luca și eu. Mai era o speranță. Să nu vie înlocuitorul. Și a venit: un băiețaș micuț, blond și liniștit, obosit de cei 40 de kilometri parcurși. Au urmat zile de trai în doi pe un salariu, Luca devenind gospodarul casei ajutat pe cât se putea și de Hașa. Dar iată că, precum în povești, cum ne urnim
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
fost găgăuză, adică turci ortodoxiți, însă în familia ei nu se vorbea decât rusește și românește. Erau trei fete. O soră, Manea, făcuse școala profesională. Lucra croitorie. Altă soră era măritată iar soțul era la armată. In sfârșit, Sașa. Era micuță, slăbuță, aproape brunetă și frumușică, chiar frumoasă. Avea un suflet de aur și dacă nu mi-ar fi spus că a fost logodită și apoi părăsită când, în realitate fusese ademenită de un plutonier de jandarmi, poate m-aș fi
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
el convenisem să intrăm în zile diferite, ca exercițiu de uitare a numelor la comisie. Dar n-a fost să fie așa. În lipsa unui candidat absolut necesar la număr același domn Mămăligă aproape c-a împins-o cu forța pe micuța doamnă și soție în fața comisiei. Cum vor fi căzut zarurile? * Domnul Mămăligă m-a dus condus până în fața comisiei. Se dădeau pe gratis bilețele de examen, examenul se lua însă greu de tot. Așteptam în bancă să se ducă ceața
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
mărimea celor pe care i-am avut acolo n-am mai văzut. Popușoii creșteau până dincolo de creștetul călărețului iar inul semănat mi-a deschis multe porți. Mulți ar fi dorit să poată croi din pânza aceea îmbrăcăminte. Aveam și o micuță grădină de zarzavat care nu mai prididea să ne bucure. Dar poate că experiența agricolă cea mai frumoasă a fost pentru noi orezăria. Pe terenul comun, tot un dar al apelor, s-a constituit un fel de cooperație a orezului
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
Marian... Majestate, dânsul nu mai e căpitan...a fost de gradat... Domnule căpitan Alexandru Marian, Vă mul țumim pentru cântecele pe care ni le-ați dăruit și totodată vă asigurăm de întreaga noastră compasiune atât pe dumneavoastră cât și pe micuța orfană. Întoarceți-vă și purtați-vă cu merit gradele și valoarea artistică. După ani de zile soțul a descoperit o nepoată a compozitorului la București, Aurel a încercat să sensibilizeze notabilitățile tulcene privind recuperarea marelui compozitor. Zadarnic. Ciudate vremuri, ciudați
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
coboare și ei pe șlep. Nu-i cazul încă, le-a spus acesta, mai întâi coboară bărbații în vârstă apoi, la nevoie, și bărbații mai tineri. După ani și ani de zile, ca o mărturie a acelui moment o statuietă micuță de argint reprezentându-l pe Sfântul Anton avea să fie primită de unul dintre băieți. Stă și acum pe rafturile memoriei la loc de cinste. Dar iată și Turnul Severin, portul. Aici refugiații suntem așteptați de reprezentanții Inspectoratului școlar Ismail
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
cu el în brațe. Sosise și Alexandru. —Ce-i cu potaia aia? Ce potaie, tată, uite ce drăguțel este! — Nu-mi trebuie câini în casă. Dacă îmi trebuia îmi cumpăram. Nu vrei să-l ținem? Nu! — Te rog, tată, e micuț săracu’ și rănit. E păcat să-l alungăm. Unde îl vei ține, Leni, în casă? — Acum, până se vindecă, apoi îi facem un coteț în curte. Îi facem? Tu-i faci. Îi fac, e hotărâtă Elena, bucuroasă că tatăl său
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
precum și nelipsita girafă În flăcări a lui Dali. O parte din salonul În care se afla Oliver se muta pe Karl Marx. Olivia prindea rădăcini pe stradă, iar lîngă ea răsăreau, ca din pământ, alte Olivii, mai mari și mai micuțe, toate Îmbrăcate În rochii de seară, fojgăind de melci. Viziunile din capul lui Oliver se mutau Încetul cu Încetul În capul năcălit de băutură al lui Noimann. Și, În sfârșit, cum făcea colțul pe Rosetti, În fața Casei Topârceanu, Îmbrăcat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
de stradă sau pe băncuțele din stațiile de autobuz, până când apărea Sfântul Fără-Mațe. Domnul Whittier așezat în față, lângă doamna Clark. Contele Calomniei. Tovarășa Lătrău și Sora Justițiară. Sfântul Fără-Mațe trage maneta ca să deschidă ușa pliantă, și pe trotuar e micuța domnișoară Hapciu. Cu mânecile puloverului ei umflate de șervețelele murdare îndesate înăuntru. Își ridică valiza, care răpăie sonor ca floricelele într-un cuptor cu microunde. La fiecare treaptă valiza răpăie tare ca un foc de mitralieră îndepărtat, și domnișoara Hapciu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
Sfintei Wendy. „Protectoarea Avorturilor Terapeutice”. Parcând în fața propriului său apartament, le spune pasagerilor: — Acolo e altarul Sfântului Fără-Mațe, iar Sfântul însuși, cu umerii lui de porumbel, cu buzele ca de cauciuc și cu tricoul prea larg se reflectă, și mai micuț, în oglinda retrovizoare. Sfântul protector al Masturbării. În timp ce pe fiecare rând de scaune din autocar, încuviințând, întinzându-și gâturile, se uită să vadă ceva divin. Mațe O povestire de Sfântul Fără-Mațe Inspiră. Trage în plămâni cât de mult aer poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
avion plin cu îngrășământ în Vatican... Ca să vezi, zice Webber. Privind pe fereastră, lăsat pe spate în fotoliul de piele albă, Flint zice: — Avem musafiri. În partea aia se văd două avioane de vânătoare. Flint le face cu mâna. Profilurile micuțe ale piloților nu schițează nici nu gest de răspuns. Și Webber se uită la gheața care se topește în paharul gol și zice: — Unde mergem? Din carlingă, Sheila spune: — Sunt după noi de când am luat spre interior, la Jedda. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
mea mediocră și am să vă povestesc ce am fost și ce am ajuns, dar cel mai curios, cum am ajuns. Am patruzeci și patru de ani, deci m-am născut în anul 1967 pe la mijlocul lui Decembrie, într-o localitate micuță, la 30 de km de Bacău, un oraș din România. Aparțin unei familii modeste, dar cu un simț al moralității deosebit de puternic. Mai am trei surori, care sunt mai mari ca mine, eu venind pe lume după o pauză de
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
tu să fii mulțumit pentru disconfortul tău, un taximetrist va încerca să te poarte la destinație întreg și nevătămat că doar a șa te va mai întâlni pe traseu, o bunică mai dă câte-un bănuț nepotului din pensioara ei micuță, un înțelept îți va mărturisi că este simplu să nu faci nimic și totuși poți fi bogat și fericit, etc. Mai modern și științific apare în final psihologul, care va încerca să te trezească și să te ajute să te
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
minunat arsenal uman care cuprinde sentimentele, emoțiile și afectele noastre. Cu trecerea timpului, multe lucruri și fapte neplăcute s-au înregistrat pe hard-discul nostru de memorie și toți știm că în fiecare dintre noi, trăiește un mic Hitler sau un micuț Iisus și doar noi alegem cine suntem în viață, alegând una dintre cele două opțiuni în mod conștient. Eu am experimentat cele două opțiuni și am putut face diferența, când eram un mic Hilter dețineam controlul asupra exteriorului, sau cel
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
nu lipsite de conotație socială. La hotarul dintre mormintele celor avuți și a celor nevoiași, Bandura se Împletici când să urce pe un podium Înalt al unei lespezi de marmură neagră (un Înger din bronz ținând o coroniță deasupra unei micuțe răposate), și‑n fața mulțimii tăcute a marinarilor cu capetele dezgolite și a prostituatelor boite va ține un discurs solemn. Va relata pe scurt, chiar schematic, biografia Marietei: existența chinuită a unui vlăstar de proletar, dintr‑o mamă spălătoreasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Ținuta sa nu‑i trădează menirea tenebroasă. Corpolent, dinamic, totdeauna cu un surâs pe buze, cu barba În formă de potcoavă, cu ochi vii, aducea mai degrabă cu tipul juisorului decât cu tipul rus, corintian. Indiferent de slăbiciunea sa față de micuțele pariziene, el era, fară Îndoială, unul dintre cei mai destoinici Organizatori din câți existaseră În zece capitale europene“ (L’Echo de Paris, 21 noiembrie, 1901). Baronul Taube, care, la vreo zece ani de la revoluție, Încercase În cartea sa Politica rusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
capul ornamental fiind o replică exactă a aparatului de spionaj cu raze, imaginea acestuia era alcătuită într-o formă solidă prin forțe atomice generate de sursa de energie din interiorul inelului. Soluția cea mai rapidă ar fi fost să elibereze micuța pîrghie automată legată tocmai în acest scop de inel, dar lucrul cel mai important îl constituia starea sa de nervi. Era o sarcină la fel de delicată ca și pusul aței în ac. De trei ori îi tremură puțin mîna, ceea ce-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
ÎNCĂ ÎN PICIOARE. ATERIZEAZĂ PUR ȘI SIMPLU CU NAVA PE CARE TE AFLI, CONFORM INSTRUCȚIUNILOR, ȘI... ÎMPĂRĂTEASA CONTINUĂ SĂ VORBEASCĂ, DAR HEDROCK SE CONCENTRA ASUPRA EVADĂRII. ÎNTRERUPÎNDU-L, EA ÎL DĂDUSE TIMP SĂ-ȘI CORECTEZE ÎNCĂ O DATĂ RUTA ȘI ACUM MICUȚA LUI NAVĂ SE ÎNCLINA CĂTRE EMISFERA SUDICĂ, ÎN DIRECȚIA CENTAURULUI. NU AVEA COORDONATELE PRECISE, DAR BĂNUIA CĂ ACCELERAȚIA DE CARE AR FI AVUT NEVOIE PENTRU A SCĂPA DE NAVELE DE RĂZBOI L-AR FACE SĂ-ȘI PIARDĂ O VREME CUNOȘTINȚA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
care nu mai putea fi compensată niciodată pe de-a-ntregul, rezultatul fiind distrugerea inevitabilă a călătorului. În acest spațiu nu exista timp; era doar o metodă de adaptare a spațiului la un anume timp din lumea normală. Hedrock ridică ușor micuța navă cosmică și tot ce era în ea pînă la locul unde se afla andocat crucișătorul Arsenalelor, alături de spărtura din zidul palatului. Prin carena dură a crucișătorului el concentra vîrful mașinii; apoi opri motoarele și porni adaptorul temporal principal, împingînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
TRUC, NU RECURSERĂ LA PARADOXURI. EUL SĂU "ANTERIOR" PĂȘISE PRIN SCUT ȘI DEVENISE ÎNCĂ O FORMĂ CEȚOASĂ DIN SALA PALATULUI. HEDROCK STROPI SCUTUL COMBUSTIBIL CU UN PRAF EXPLOZIV LIPICIOS ȘI-I DĂDU FOC. AȘTEPTĂ PÎNĂ CE ARSE ȘI APOI TRIMISE MICUȚA NAVĂ PRIN ORAȘ CĂTRE UNUL DIN NUMEROASELE SALE APARTAMENTE SECRETE. CURÎND PUSE SENSORIALELE SĂ MENȚINĂ NAVA ÎN RITMUL TEMPORAL NORMAL PENTRU O EVENTUALĂ FOLOSIRE VIITOARE, APOI CONCENTRĂ ASUPRA LUI ÎNSUȘI PUTEREA DISPOZITIVULUI DE RIDICARE ȘI COBORÎRE ȘI SIMȚI CUM ACESTA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
față cît și pe cea din spate și era vizibilă și pe panourile din dreapta și din stînga. În locul unde se aflase anterior era acum un abis al spațiului în care înotau doi sori albi, cu nuanțe gălbui. La început erau micuți, puțin mai mari decît niște stele strălucitoare. Dar creșteau. Creșteau mereu. Și mult spre stînga apăru un alt soare, mult mai mic. Cele două stele mai mari apărură după o vreme cu un diametru de vreo cincisprezece centimetri. Păruseră a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
multe dintre acestea în diferitele lor puncte de debarcare. Soarele coborî spre ― mă rog ― spre Apus. Hedrock se hotărîse în ciuda voinței lui să-i spună astfel. Tîrziu în cursul după-amiezii se înălță la Răsărit cel de-al doilea soare, mai micuț, un glob palid. Apoi o vreme se încălzi, pe urmă se răci iarăși, cînd se ascunse îndărătul orizontului soarele mai mare și se așternu "noaptea". Era ca o zi mohorîtă pe Pămînt, cu o fantomă a soarelui ițindu-se printre norii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]