4,183 matches
-
nu s-aleagă de (cutare) la judecată în divan..."396 De Sfântul Ilie, în Bucovina, mai ales în regiunile Crasna și Câmpulung, de sufletul morților se trimit ulcele cu apă, împodobite cu flori și legate, împrejurul gurii, cu "strămătură" roșie, sfințindu-se, astfel, drumurile pe care le străbat sufletele morților.397 Sfințirea gospodăriilor se face la început de august, de ziua Macaveilor (Macoveilor) sau Ziua Crucii de vară. În Bucovina, se face agheasmă în grădini, pentru insectele și viermii vătămători pomilor
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Ziua Crucii de vară. În Bucovina, se face agheasmă în grădini, pentru insectele și viermii vătămători pomilor și legumelor. Tot în această zi, în comuna Ropcea, se duc la biserică snopi de flori, buruieni și spice care, după ce vor fi sfințite, se pot întrebuința în scăldătorilor oamenilor bolnavi.398 O altă sărbătoare, când se obține "apa de leac", este Ovidenia (21 noiembrie), ziua în care "s-a vedit lumea pe care Dumnezeu a blagoslovit-o la Blagoviștenie", sărbătoare care se ține
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
în jurul focului, iar când flăcările se mai potoleau, săreau peste foc. În afară de acest obicei, se mai făcea un foc în grădini, pentru a afuma pomii ca să fie mai roditori, iar cu tăciunii rămași se afumau casa și grajdul, pentru a sfinți gospodăria, ferind-o de toate răutățile și de spiritele necurate.424 O altă datină închinată "focurilor", în jurul cărora se joacă alteori se fac "roți de foc" care se rostogolesc de pe dealuri datină păstrată aproape peste tot teritoriul românesc, cu denumiri
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
au trecut sfinții / Prin foc și prin apă, / Așa trecem și noi."426 De Alexii, pe 17 martie, în Bucovina se obișnuiește să se facă un foc din frunzele pomilor din grădină, din coajă de brad și din "poame" (fructe) sfințite de Ziua Crucii, cu care se afumă gospodăria, înconjurându-se casa și grădina de trei ori, pocnind, în același timp, în fierul plugului. Apoi, cu fierul de la plug se sapă puțin la rădăcina fiecărui pom pentru a rodi mai bine
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
să de pomană celui care face focul.429 Atât în Basarabia cât și în Bucovina, în noaptea de Paști, lângă biserică, se face un foc care prevestește Lumina Învierii 430, iar cârpa, cu care s-au șters ouăle roșii, se sfințește la Paști și se păstrează pentru a se aprinde la nevoie, pentru vindecarea diferitelor boli durere de dinți și de măsele, de urechi, de grumaz, de beșica cea rea, de roșață, când se umflă pulpa la o vacă etc.431
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
Până la Anul Nou, fiecare avea grijă ca rămurelele lui să înflorească; le puneau într-un vas cu apă și schimbau apa zilnic. Se credea că cel căruia îi înfloreau rămurelele sau făcea muguri era mai norocos.446 Ramurile de salcie, sfințite în Duminica Floriilor, se utilizează la binecuvântarea gospodăriei, atingându-se cu acești "mâțâșori" animalele și oamenii casei. "Mâțâșorii" se păstrează cu sfințenie, după icoane sau deasupra ușii, sub streașină, și se folosesc în caz de boală, de grindină sau de
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
legătură consfințită de prezența astrelor; în unele colinde, apar și ipostaze feminine ale soarelui care mijlocesc comuniunea dintre sacru și profan: "Sora Soarelui / Că așa zicea, / Că ea e mai mare, / Că-i frate-său Soare / Și de când răsare, / Până când sfințește, / Lumea o-ncălzește, / Că de n-ar sori, / Lumea n-ar mai fi. / Sora Vântului, / Ea așa zicea / Că ea e mai mare, / Că-i frate-său Soare, / Că de n-ar bori, / Oamenii-ar muri..."126 O altă prezență
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
de Crăciun, să se umble cu "steaua" , cu 6, 8 sau 12 colțuri. Steaua era purtată de așa-numiții "stelari", "colindari", "colindători" sau "crai" care vesteau Nașterea Domnului.140 În Bucovina se umblă cu steaua sau cu luceafărul, pentru a sfinți gospodăriile: " Sculați, domnilor, sculați, / Că vă vin colindători / Noaptea pe la cântători. / Noi în casă vom ura, / Pe Domnul l-om lăuda. / Bună seara, domni cinstiți, / De urat să ne primiți. Noi îmblăm și povestim / Tâmplarea din Rusalim, / Rusalim, oraș frumos
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
mai mari. / Paltinii și căprănașii / Ți-or fi ai tăi pretenașii.../ Da pe tine cine te-a jeli? / Mioarele când or veni, / Că n-are cine le mulge, / Nici la strungă cine le duce."172 În ritualul "Marii Treceri", Soarele sfințește legăturile dintre lumea de aici și lumea de dincolo, înlănțuind răul și descătușând lucrarea binelui: "Roagă-te lui Sfântu Soare / Să ție ziua mai mare. / Asta-i ziua dumitale, / Zi de toți despărțitoare, / Și de lună, și de soare, / Și
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
să îmble și toate necurățeniile"; "toate farmecele cele rele la lună nouă se fac și totul ce se face de bine se face la lună veche"; Tot răul la lună nouă se înnoiește și rămâne cum a fost până se sfințește luna"; Când e lună plină, merg toate în plin și la lună veche îți merge bine, e lucru cu temei și ține."185 c. Imaginea-cronotop În legendele românești, luna apare ca făptură mitică, masculină sau feminină. Potrivit credințelor populare, luna
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
o gatea / Cu peteală de mireasă, / Cunună de-mpărateasă, / Și rochița nețesută, / Din pietre scumpe bătută. / Apoi mândri, el și ea / La biserică mergea. / Dar când nunta se făcea, / Vai de el, amar de ea! / Candelele se stingea, / Clopotele se dogea, / Sfinții fața-și ascundea, / Preoți în genunchi cădea. Iar mireasa, vai de ea! / Frig de moarte-o cuprindea / Căci o mână se-ntindea / Și pe sus o ridica / Și-n mare mi-o arunca! / Valurile bulbucea, / Iar ea-n valuri cum
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
sunt toate vietățile și oamenii, atât cei vii, cât și cei morți. Toamna, când e ziua lui, atunci se desparte vara și el dă vietățile în mâna lui Sfântul Neculai de la poartă și le hrănește până la Iordan, ș-atunci când se sfințește agheasma și bate preotul cu piciorul în piatră, piatra crapă și toate vietățile se împrăștie, merg iar la mâna Arhanghelului. De Arhanghel să aprinzi o lumânare la biserică și aceea luminează în veci, precum și pentru cei spânzurați, înecați etc. Totdeauna
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
ciocnesc, numai de Sfântul Gheorghe și de Ispas."260 Simbol solar, vestitor al luminii care risipește forțele întunericului, cocoșul purifică și sacralizează orice loc: "Cucoș dacă e la casă, el alungă toată necurățenia, tot răul. La casă nouă, când se sfințește, totdeauna se dă preotului un cucoș, ca să fie casa veselă (...), ca să le meargă ușor în gospodărie."261; Cucoșul e mare pază de la Dumnezeu. De casa unde e cucoș nu se apropie nici o necurățenie. (...). Noaptea, după ce a cântat cucoșul, poți merge
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
căci e curat peste tot pământul. Dar până la cântatul cucoșilor e mare groază; atunci necurățeniile umblă, sunt ceasurile lor..."262 Fie că este așezat la temeliile caselor, pentru statornicie, sau vestește timpul diurn sau nocturn, cocoșul este o pasăre binecuvântată, sfințind așezările omenești: Cucoșul este blagoslovit de Domnul Christos. De nu era cucoșul, nici Domnul Christos n-ar fi înviat. Cucoșul e la casă ca un ceasornic; așa are talent de la Dumnezeu, că știe când e miezul nopții. Zice că el
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
care mi-a dat un fiu. Am un tablou în care este reprezentat în fața Maicii Domnului, oferindu-i acesteia coroana și sceptrul său“ (trad. n.). Noua misiune a călugărului era aceea de a călători încă o dată la Cotgnac, spre a sfinți tabloul. Fratele Fiacre a rămas un vizitator binevenit la Curtea Regală, având acces oricând la rege, această onoare revenindu-i, așa cum i se adresase chiar el lui Ludovic într-o discuție, datorită contribuției pe care a adus-o„la fericita
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
Rugăciunea ne întărește în credință, în răbdare, dragoste și înmulțește faptele bune. Dumnezeu ne întâmpină ca un părinte, iar noi îl descoperim ca un tată, așa cum i-a învățat Mântuitorul Iisus Hristos pe ucenici: „Tatăl nostru, care ești în ceruri, sfințească-se numele Tău”. Prin rugăciune simțim și trăim mila lui Dumnezeu și aceasta ne determină să avem și noi milă față de aproapele nostru aflat în necaz. Păcatele sunt biruite prin puterea harului care, prin rugăciune, ne apără și ne ajută
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
pe care Mi i-ai dat, că ai Tăi sunt... Nu mă rog ca să-i iei din lume, ci ca să-i păzești pe ei de cel viclean. Ei nu sunt din lume, precum nici Eu nu sunt din lume. Sfințește-i pe ei întru adevărul Tău; cuvântul Tău este adevărul.... Părinte, voiesc ca, unde sunt Eu, să fie îmoreună cu Mine și aceia pe care Mi i-ai dat, ca să vadă slava Mea pe care Mi-ai dat-o, pentru că
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
post”. Iată cele două aripi cu care trebuie să-și împodobească sufletul fiecare creștin: postul și rugăciunea. Fiecare creștin trebuie să ducă până la capăt osteneala rugăciunii sfinte și stăruitoare care este o lucrare a minții și a sufletului. Rugăciunea ne sfințește viața și ne ajută să ne schimbăm modul de a gândi, să devenim iubitori de Hristos și să împlinim voia Lui în viața noastră ca să putem spune și noi ca Sf. Ap. Pavel „nu mai trăiesc eu, ci Hristos trăiește
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
Dumnezeu Tatăl, Dumnezeu Fiul și Dumnezeu Duhul Sfânt. Totodată, făcând Sf. Cruce, noi mărturisim și ne arătăm credința, că Fiul lui Dumnezeu, Domnul nostru Iisus Hristos, s-a pogârât din cer pe pământ și prin patima Sa pe cruce a sfințit cugetele noastre, simțirile, dorințele și faptele și ne- a mântuit pe noi de păcat și de moarte. Când copilul va crește mai mare, va deveni necesar și bine ca mama lui să-i explice cuvintele acestea: în numele Tatălui, și al
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
omului rugător sau nerugător. De aceea, socotesc că este de mare folos ca mama să lămurească copilului înțelesurile rugăciunii, însemnătatea ei și cum trebuie să fie făcută. Părinții trebuie să fie atenți cu rugăciunea copiilor pentru că ea este sfântă și sfințește omul, sfințește și momentul în care o rostim. Prin rugăciune, copilul are pace sufletească, are o stare de echilibru a conștiinței și o permanentă înclinare spre cumpătare, ca un adevărat creștin. Metoda folosită de părinți, și în special de mamă
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
sau nerugător. De aceea, socotesc că este de mare folos ca mama să lămurească copilului înțelesurile rugăciunii, însemnătatea ei și cum trebuie să fie făcută. Părinții trebuie să fie atenți cu rugăciunea copiilor pentru că ea este sfântă și sfințește omul, sfințește și momentul în care o rostim. Prin rugăciune, copilul are pace sufletească, are o stare de echilibru a conștiinței și o permanentă înclinare spre cumpătare, ca un adevărat creștin. Metoda folosită de părinți, și în special de mamă, trebuie să
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
suntem în Biserică și ne rugăm cu credință, ne împărtășim și ne îmbrăcăm în haina curățeniei sufletești. Aici ne rugăm unii pentru alții, aici ascultăm citirile sfinte și ne luminăm cu tâlcuirile lor. Aici învățăm, aici ne rugăm și ne sfințim, aici ne mângâiem cu rugăciunea, aici câștigăm nădejdea și răbdarea, aici primim mila și compătimirea și tot aici căpătăm dragostea. Prin dragoste putem urma cu sârguință cuvântul Sf. Ap. Pavel, de a ne face și noi toate, ca pe toți
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
de aproapele nostru în care descoperim imensitatea și veșnicia destinului său. Valoarea rugăciunii constă, însă, în a descoperi, a afirma și a trăi faptul că totul are o dimensiune veșnică. Creștinul știe că „nicăieri, ca în biserică, nu ne putem sfinți pe noi înșine mai adânc, mai sincer, mai deplin, fiindcă aici este prezent în chip deosebit Dumnezeu, Cel ce ne mântuiește. Aici lucrează în chip deosebit harul Său, aici, cu ajutorul bisericii, al rugăciunilor din Sfânta Scriptură și mai ales din
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
cu vorba sau cu fapta. Rugăciunea în Biserică ne înalță la Dumnezeu și Domnul nostru Iisus Hristos devine viața noastră. Rugăciunea ne cheamă la realitatea vieții și la mântuirea sufletului nostru. Este întâlnire și dialog cu Dumnezeu, prin care se sfințește viața noastră și toate faptele noastre devin slavă și mulțumire aduse lui Dumnezeu. Ea reprezintă convorbirea noastră cu Dumnezeu și Dumnezeu ne dăruiește credință, putere de rugăciune, iubire milostivă față de aproapele și dorința de a căuta împărăția lui Dumnezeu. Să
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
se rostesc de slujitori. Acesta este păcat împotriva lui Dumnezeu însuși. Noi venim la biserică să ne rugăm și vrem să fim ascultați, dar gândurile și sufletul nostru sunt în slujba celor lumești. Să luăm aminte! Rugăciunea este sfântă și sfințește omul, locul și timpul rostirii ei. Și cel mai important loc al rostirii rugăciunii și al întâlnirii noastre cu Dumnezeu este Sfânta și Dumnezeiasca Biserică. Aici totul este pregătit și potrivit pentru rugăciune. Biserica este sfințită prin altarul sfințit. Aici
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]