4,511 matches
-
publică cunoscută la vremea lui, remarcabilă prin sobrietate și pu9 doare, n-ar fi avut curajul să și transcrie fără ocol propria trăire, să-și expună cel mai bine păzite „încăperi” ale sufletului. Deduc, prin urmare, că povestea cu Profesorul, transcrisă cu o sinceritate aproape „crudă”, mai ales „pe fundal erotic”, este o „defulare”. Sunt sigur că îi aparțin în întregime aceste „vizionări” (mărturisite fără nici o reținere) ale bogăției (sau „comorii”!) ascunse ale Teodorei. Domnului R. îi place să se contemple
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
Săptămâni, uneori chiar luni (!) trec fără a trăi acele ore de visare în doi sau, cum mai glumește Domnul R., „ore de navigare sub tropic”, duși de alizeul fierbinte scăpat din „tolba lui Eros” (nu a lui Eol, zeul furtunilor!). Transcriind expresii ori fraze puse pe hârtie de P.H.L. acum vreo 50 de ani, nu am deloc impresia de inactual sau perimat. Ce poate fi desuet în povestea repetată mereu, de mii de ani, de mii și mii de perechi umane
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
frază recentă a Teodorei i-a prilejuit lungi perioade analitice, parcurse de unul singur. O frază care, după părerea mea de cititor, conține mai mult decât întregi pagini declarative din romane cu temă erotică, și mai vechi, și mai noi. Transcriu: „Nu știu dacă ți-am spus vreodată cât de mult însemnezi tu pentru mine...” O frază înregistrată de Domnul R. fără nici un comentariu. A tăcut și atunci, și mai târziu, fără a înceta să o întoarcă pe toate părțile. Ar
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
dau seama că nu-și mai pot concepe existența unul fără celălalt. El a și găsit o soluție pentru a fi mai mult împreună. Știind că are mașină de scris și că a profesat cândva dactilografia, îi propune să-i transcrie, după dictare, „niște scrieri recente”, pe care ar vrea să le „depună” la o editură. Ar putea ea să și „rupă” ceva din timpul liber, pentru el? Teodora nu-i răspunde imediat. Doar ochii o trădează, cu luminițele acelea jucăușe
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
dă în foc” în prezența ei, Profesorul simte adesea nevoia să „se justifice” față de Teodora, să-i explice cum de a avut curajul să intre în viața ei și să o abată de pe „drumul” deja ales. Cred că merită să transcriu confesiunea, scrisă pentru ea și pusă într-un plic pe care, nu se știe de ce, nu i l-a înmânat niciodată. (Nici chiar P.H.L. nu are o explicație. Ori a uitat să o mai dea...) Iată textul: «Aș putea spune
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
fapt, nu chiar ultima. Mai sunt două file lipite de copertă. Nu știu dacă întâmplător sau intenționat. Le dezlipesc ușor cu un cuțitaș. Și iată surpriza: o notă de final scrisă de P.H.L., cu literă măruntă și aruncată grăbit: „Am transcris aceste întâmplări după povestirea bunului meu prieten și fost coleg de liceu - Vladimir Răuțki. S-a hotărât să-mi spună totul când și-a dat seama că boala de care suferea de mai bine de un an nu-l mai
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
o inspecție” a prefectului, efectuată la primăr ia comunei Cârja, în prezența a vreo 50 de săteni, la biroul de st are civilă. - Domnule notar, mi se pare că tocmai cu star ea civilă nu este în regulă... n ai transcris la timp toate nașterile. Notarul, un foarte bun funcționar, cercetează grăbit buletinele de naștere și condicile de transcriere și răspunde bucuros: - Domnule prefect, sunt în regulă, cea din ur mă naștere a fost la 5 septembrie. - Cum!... și prefectul se
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
le da spre a le corecta în „Spicuitorul Moldo-românʺ, „Icoana lumeiʺ și Foiletonul Albinei româneșt iʺ, și aceasta pe la anii 1841-1843. Cine va avea ocazia să citească toate epistolele Logofătului C. Sturza inspirate răposatului Gh. Asaky pe la anul 1842 și transcrise caligrafic de Asaky, foarte cu greu i-ar veni să creadă că Asaki, care avea mii de afa ceri pe capul său, a putut pune atâta răbdare în copierea caligrafică a atâtor corespondențe. Ce nu face omul numai ca să-și
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
Împotriva atitudinii Australiei În chestiunea refugiaților afgani. Sau albanezi. Explică lumii care este limba țării sale: latina. Dă din mîini În continuare, intră-n amănunte: eu unul nu vorbesc latina, zice, dar foarte mulți dintre supușii mei o cunosc, și transcriu legile și toate actele necesare unei bune guvernări În această nobilă limbă. Închid televizorul. Îmi evaluez apartamentul. Mă gîndesc că știrea din Sydney pare un plagiat vesel al unui paragraf pierdut dintr-un veac de singurătate și prostie. Faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
unor președinți ai perioadei de tranziție, printre care și Iliescu, afirmînd că toți au fost oponenți ai vechiului regim. În special Iliescu, care-i președinte și-acum, după 11 ani de opoziție. Ceva mai departe, Dan Popa, nu știu de ce transcriu numele astea, Toate numele n-a fost Încă scrisă, Începe cu Tora Vasilescu și-ncheie c-un sfat: „Actrițele gîște să nu mai stea ca caprele rîioase cu coada-n sus”. Unu, gîștele nu stau În ruptul capului cu coada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
sînt splendide bijuterii. Unul dintre cele mai frumoase eseuri se numește Trei floci S.A. Ținuta grafică deosebită face ca reproducerile să se prezinte ochiului Înlăcrimat Într-o naturală stare de sălbăticie. Încercînd să relanseze interesul pentru literatura de calitate, revista transcrie scenariul de la baza răsunătorului film de succes Emmanuelle, ce continuă să ruleze prin capitală spre salivarea generațiilor de toate vîrstele. Un binevenit act reparator. Mă Îmbrac și mă duc să-l văd. Îl văd. Mai Întîi, Emmanuelle e În avion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
revista numită la Începutul paragrafului, unde Dan Ioan Mirescu, cutremurat de admirație, Își glorifică patronul „care-a cheltuit 15 milioane, banii lui, În scopuri caritabile”. Rău e să fii inteligent. Lucru confirmat și de Cristina Paț, la pagina 12, unde transcrie năduful unei vecine bosumflate pe motiv că Tatulici „descărca lăzile cu pui În curtea interioară a blocului, exact pe locul de joacă al copiilor”. Se pare că vecina, În ciuda privirilor languroase, n-a primit nici un pui. Ca să se joace și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și de stomac. ― Să bei brandy cu soda și whisky cu soda!... mi-a strigat el încă o dată, urîndu-mi drum bun. III Astăzi am răsfoit multă vreme jurnalul meu din Assam. Cu câtă trudă descifram însemnările de peste zi și le transcriam în caietul început o dată cu noua mea viață. Eram cuprins de un sentiment ciudat: că trăiesc o existență de pionier, că munca mea de construcții ferate în junglă este mult mai eficace pentru India decât o duzină de cărți asupra ei
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
plictiseală, ca să mai aud vorbindu-se englezește și să bem împreună. Duminecile, în timp ce servitorii mei plecau cu trenul la Shillong după provizii, dormeam până la prânz, mă deșteptam cu capul greu și cu gura încleiată și rămâneam ziua întreagă în pat, transcriindu-mi în jurnal însemnările. Voiam să public mai târziu o carte despre adevărata viață a albului în Assam și mă analizam cât puteam mai precis; zilele mele de marasm și neurastenie, alături de zilele, mai numeroase, firește, de pionierat, de orgolios
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
blestemam că primisem prea repede o propunere care mă va face să-mi pierd aproape tot timpul liber. (După câte înțelesesem eu, trebuiau copiate titlurile pe mici bucățele de hârtie, apoi clasate alfabetic, cu numărul lor respectiv de raft, și transcrise din nou într-un dosar, pentru a fi date la tipar. Munca aceasta îmi repugna.) Și mă temeam, de asemenea, că jocul nostru ar putea să reînceapă într-un timp când eu izbutisem să mă cumințesc. Pe Maitreyi am întîlnit-o
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
odaia mea, ca să răspund scrisorilor, cu o neliniște și nerăbdare necunoscute până atunci. Dar, pe când scriam, am simțit deodată nevoia de a vedea pe Maitreyi și m-am dus. Ziua aceea își are o mare însemnătate în povestirea de față. Transcriu din jurnal. Am găsit-o abătută, aproape plângând. I-am spus că am venit, pentru că m-a chemat, și aceasta a surprins-o. Ne-am despărțit, apoi, pentru cinci minute, ca să sfârșesc scrisoarea. Când m-am întors, dormea pe canapeaua
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
o traducă. Iat~o: "Neuitata mea lumină, nu pot veni astăzi să te văd, căci pe tine nu te pot vedea decât singură, numai pentru mine, așa cum te aveam eu cândva, în brațele mele, și ziua aceea..." Nu mai pot transcrie. Sufăr de o gelozie nebună, inumană. Îmi venea să mușc lemnul mesei. Aș fi vrut să mă cheme Maitreyi la telefon atunci. Doamne, când mă înșel eu? Unde mă înșel eu? Sau toată lumea are, totdeauna, dreptate?... ...N-am mai scris
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de care aflaseră nu numai instructorii și studenții faimoasei universități din Nalanda, dar mai mulți maeștri, asceți și contemplativi. Când împlinise 40 de ani, devenise discipola faimosului filozof Chandrakirti. Petrecea mai multe luni pe an într-o peșteră, meditând și transcriind operele maestrului ei. Acolo se afla când, dezlănțuindu-se o furtună, auzi trăsnetul căzând deasupra, în munte, apoi mai multe stânci se desprinseră și, revărsîndu-se ca un râu de pietre, astupară gura peșterii. Încercase zadarnic să iasă. Apoi se trezi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
repetă după pauză. I se păru că ghicește o urmă de ironie în glas și-și plecă intimidat privirile. - Ea era, mon General. Chicago, New York, decembrie 1971 Curry (praf de curcuma și alte mirodenii sau mâncarea gătită cu acest praf), transcris într-o variantă care aproximează pronunția (kari) (n. ed.). ?? ?? ?? ??
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
recomandă "coautorilor" să nu fie ademeniți de finalitatea beletristică. Doamna T. e îndemnată să scrie "fiind sinceră cu dumneata însăți până la confesiune". Trebuie să aibă în vedere că romanul nu presupune "stil", care totdeauna duce la artificialitate: " " Totul este a transcrie trăirea, nimic altceva. Transcrierea trebuie să fie neîmpodobită pentru a fi sinceră: Lui Fred îi cere să povestească "totul ca într-un proces-verbal", fără măsură, potrivit cu procesul proustian "al parantezelor și, la nevoie, al frazelor fără sfârșit." Lipsa de compoziție
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
aștept să-i Îmbrățișez. Și, mai ales, să-i mângâi chipul și părul alb mamei Maranda. ― Știu că ea - În sufletul tău - ține și locul mamei tale, iubito... Dacă nu mai ai nimic de adăugat, te-aș ruga să o transcrii frumos, cum numai tu poți, și... mâine, când voi pleca la spital, s-o expediez. ― Treaba e ca și făcută, dragule. Îndată, Mărioara ta scumpă va caligrafia - așa cum a Învățat ea la Școala Pedagogică - scrisorica către mama Maranda și tata
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Moașele au dreptate când Îți spun că nou-născutul care doarme liniștit nu are crampe abdominale. Dar... aceste neplăceri le poate avea - câteva luni - mama. ― Și? ― Până acum nu am necazuri de acest fel... ― Atunci e bine. După ce vei reuși să transcrii scrisoarea, somn de voie, iubito!... Nu Înainte Însă de a vedea dacă stăpânul casei - adică excelența sa domnul Tudor - nu reclamă oarece Îngrijiri speciale... ― Bine, dragoste. Tu bagă-te În pat. Voi veni și eu Îndată ce termin de scris. ― Abia aștept
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
mai nesigură pe ea. Nici nu m-aș lăsa developată la rece de nimeni. Poate că încordarea ei e cauza, dar îi promit că da, surioară, o să facem cartea. Să știi că am practicat și eu interviul. Înregistram pe mag, transcriam... Am făcut rost de un casetofon abia în '72. Aș putea să-i povestesc multe și mărunte despre reporterul socialist, care convorbea cu omul muncii, în fraze-șablon. Cu betonistul, cu oțelarul, cu minerul, cu excavatoristul, cu Ilenuța tractorista și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
începea scrisoarea. Singura pe care am primit-o de la el: "Grăbește-te. Cel mai tîrziu în noiembrie am să mor. Vino să ne luăm rămas bun. Dacă nu vii, n-o să mă visezi niciodată". Mai erau și telegramele: "Te aștept"; "Transcriu: te aștept"; "încă și încă te aștept". În repetiție, te aștept". "Și ultima, ca un big-bang genezic: "Mîine". Poți să fugi de trecut, nu să și scapi de el. Fără Iordan nu se poate, nu s-a putut și n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
se avea bine cu Leonte Răutu. Mai bine decît Mistrie: îl alinta Leonea. "E o răfuială personală. Nu interesează Partidul". Vocea mea de-a doua vrea și ea să pună punct: "Ai intrat la ananghie din cauza acestui Mistrie și-l transcrii în cheie grotescă, Iordana. Încheie!" Nu, nu vreau, nu trebuie să închei. Nici nu dețin știința asta, învățul de-a face o încheiere. Am citit documentele arhivei scriitorilor comuniști cu markerul în mînă. Dumbravă a publicat documentele Filialei, perioada 1949-l959
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]