6,602 matches
-
mușchilor și a oaselor se făcea cu dureri care Îl aduceau adeseori În pragul leșinului. Mii de lovituri la makiwara, sărituri, răsuciri, blocări, Întinderi ale picioarelor, lupte reale cu adversari mai puternici decât el, eșecuri, apoi de la capăt, tehnici de ucidere cu degetele, cu pumnul, cu „sabia palmei”, cu piciorul, alergări de zeci de kilometri, salturi din ce În ce mai Înalte pentru evadări, Înot subacvatic, mersul pe apă cu Mizu Gumo, supraviețuirea sub apă, respirând prin bățul de bambus. Trecuseră Încă șase luni și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
acestor luni, Oan-san crezuse că nu va putea merge mai departe. Poate doar o zi, după care În corpul lui se va rupe ceva sau plămânii lui vor lua foc, sau va leșina În plin antrenament și prima tehnică de ucidere aplicată de adversar Îl va anihila. În multe nopți tremurase, dar nu de frig, ci din cauza epuizării. „Nu mai pot...” Își spunea singur, dârdâind sub pătură. „Mâine Îi voi spune lui Shiro... nu mai pot...”. Dar a doua zi fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
rămase Încremenit. Își reveni repede și spuse: - Ninja... Codul onoarei Îți cere să lași adversarul cel puțin să scoată sabia din teacă. Apoi, Într-o altă fracțiune de secundă, se Întâmplară două lucruri simultan. Tachibana aplică o tehnică Iai-do, de ucidere a adversarului prin scoaterea sabiei din teacă, iar Katana lui Oan-san coborî atât de rapid, Încât lovitura nici nu putuse fi văzută. Mișcarea samuraiului se opri la mijloc. Războinicul rămase o clipă nemișcat, cu mâinile pe mânerul sabiei pe jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nu e doar atât. Suferea Încă la amintirea luptei de la Veneția, unde un singur spadasin, purtând același semn, ucisese aproape Întreaga echipă mongolă trimisă la palatul Frassetti. Nu doar prinderea lui Ștefan era misiunea trimisului Cuceritorilor pe lângă Eminek, ci și uciderea lui Oană. Zdrobirea Apărătorilor. De aceea, Amir avea libertatea de a contesta deciziile lui Eminek și ale lui Mamak, dar nu și puterea de a schimba strategia hoardei. - Ne supunem cu toții Legii lăsate de Ginghis-Han, spuse Eminek. Tot ce e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
avut viziunea lui, căzut sub iataganele ienicerilor. Va fi Într-o iarnă, căci zăpada era Înroșită de sânge. Mai mult decât atât, moartea lui Oană va slăbi enorm puterea lui Ștefan. Nu vor trece mai mult de șase luni de la uciderea căpitanului, și voievodul va fi Înfrânt de Semilună. - Allah și Eternul Cer Albastru vor veghea ca viziunile tale să se adeverească, spuse mongolul, iar cei patru Cuceritori se Înclinară adânc, În tăcere. 1 ianuarie 1474, Veneția. Jurnalul lui Gianluca Fontanelli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
a se putea apăra. Acolo a rămas o vale a sângelui, pe care o ocolesc cu groază toți călătorii. Cuvintele Cuceritorului se opriră, dar murmurul lor nu Încetă În mintea lui Amir. Totul se Învălmășea. Luptătorul necunoscut, Înfruntarea din deșert, uciderea Cuceritorilor, toate erau fragmente dintr-o derulare imposibilă a evenimentelor. Așa ceva nu putea exista. Deși privirile Celor Patru spuneau că totul e real. Târziu Își dădu seama că se aștepta un răspuns de la el. Se Înclină cu fruntea la pământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
fără oprire spre Cetatea Albă. Rămâne câte unul la fiecare răspântie, În cazul În care avem semnal prin săgeată. Aveți, fiecare, săgeata galbenă, de atac dușman, și pe cea roșie, pe care n-am folosit-o niciodată, de prindere sau ucidere a căpitanului. Folosiți-le. Mesajul trebuie să ajungă de la Simion la noi și de la noi mai departe, până la măria sa. De acord? - Așa rămâne! se auziră mai multe voci. Simion descălecă, Își puse arcul și săgețile la spate și o luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
tatălui său acoperise albul curat al zăpezii, ci aici. La două sute de pași, În palatul Ak Sarai, unde se luaseră toate hotărârile aducătoare de moarte, vreme de prea mulți ani. Unde se luase, poate, și hotărârea atacării Albeștilor și a uciderii unui copil de cinci ani, care nu era vinovat decât pentru că se născuse. Și pentru că apărea În viziunile bolnave ale unui Clarvăzător. În scurtul timp petrecut pe străzile Istanbulului și În dimineața aceea din fața palatului, fostul Ninja Înțelesese mai multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Hanului Crimeii, iar Ali se supusese. Dar era conștient că Ogodai nu aștepta decât primul prilej să ucidă prizonierul. Ceea ce ar fi anulat Întreaga operațiune, care urmărea obținerea tuturor informațiilor necesare pentru anihilarea rețelei Apărătorilor și, În cele din urmă, uciderea lui Ștefan. Ali se afla deja la mijlocul fluviului, iar gheața părea a rezista. Rezistase la trecerea primului rând de spahii. Grupul care Îl transporta pe Oană ajunsese pe malul celălalt. Se lăsa o ceață ușoară, obișnuită În zona Dunării, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cineva care știe?! - Nimeni, slăvite... Trebuie să așteptăm Întoarcerea. Sultanul Îi făcu semn comandantului gărzii să se retragă. Prea multe lucruri Îi scăpau În toată această poveste. În cele din urmă, era posibil chiar ca Cei Patru să fi plănuit uciderea lui. Era meseria Cuceritorilor. Totul avea un sens. Dar prezența lui Ștefan Oană În palatul Ak Sarai era, de departe, lucrul cel mai copleșitor. Amir se desprinse din fața ferestrei, unde privise marea, portul și fațada palatului, păzită de războinicii Bordjighin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
prietenie. - Iusuf, răspunse solul, uimit de Întrebarea care nu se Încadra În nici un protocol. - Iusuf... repetă Ștefan, gânditor. Spune-mi, Iusuf, cât de mare crezi că ar fi norocul tău dacă ai părăsi această sală fiind În viață? Solul Îngălbeni. Uciderea solilor era semnul de război al sultanilor. Dar, după cum toată lumea știa, Ștefan nu se sfiise să-i ucidă pe solii tătari care sosiseră, cu aceeași fală, după bătălia de la Lipnic. - Oricât de Îngâmfat ar fi stăpânul tău, care nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
că În jurul lui există și multă legendă. Trebuie să fim atenți. Poate fi un joc al spionajului turcesc pus la cale demult și exploatat acum cu beneficii care pot fi imense. - Ce vrei să spui? - Sunt unele Întâmplări neverosimile. Prima, uciderea unui grup de o sută de Cuceritori la marginea de vest a deșertului Gobi. Mi se pare o pură fantezie, pe deasupra imposibil de verificat. A doua, petrecută recent, o așa-zisă rebeliune a Cuceritorilor care nu acceptau ordinul de desființare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
fusese singur, ci doar Însingurat. Era alături de Vlad și, uneori, alături de Matei. Erau, Într-un fel, o familie. Iancu de Hunedoara era tatăl lui Matei și protectorul lui Ștefan. Era și protectorul lui Vlad, chiar dacă rumorile spuneau că participase la uciderea lui Vlad Dracul, tatăl lui Vlad. Nu. Nu fusese o singurătate adevărată nici aceea. Singurătatea adevărată fusese doar În sufletul lui. Singurătatea fusese, atunci, o formă a așteptării. Aștepta ocazia de a lupta pentru tronul Moldovei. Așa cum Vlad aștepta ocazia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Dar răzbunarea cerută de Marele Maestru era semnalul suprem. Ea depășea orice alt legământ. Mii de priviri se Îndreptară spre Midhat și spre oamenii lui. Războinicii cei mai temuți ai imperiului. Antrenați ani de zile doar ca să execute misiuni de ucidere și capturare. Destoinici cu toate armele sau fără nici o armă. Fanatici ai războiului. Midhat ascultă și Închise ochii. Știa că acea clipă avea să vină. Își amintea perfect cuvintele Marelui Maestru, În ziua aceea Întunecată, la Istanbul. - Midhat, alege patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
în urma pierderii Basarabiei: dar față c-un monarh care nu mai e, față c-un suveran puternic care-a fost oaspetele pământului și poporului nostru credem c-ar fi fost cuviincios ca Parlamentul român să-și esprime regretele în urma unei. ucideri atât de odioase, a unei morți atât de tragice, oricari ar fi încolo sentimentele sau resentimentele politice, ce priveau guvernul, nu persoana monarhului. Ne aducem aminte că, cu ocazia atentatului Pietraru, toată lumea, adversarii politici cei mai înverșunați ai d-lui
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ba mai aspru chiar se rostesc foile ultramontane precum "Vaterland " din Munich și "Mainzer Journal". Eu nu găsesc nimic surprinzător în toate acestea. Reprezentanții fanatici ai bisericii nu s-au sfiit de nici un mijloc față cu adversarii lor. Vă amintesc uciderea lui Enric al III [-lea ] printr-un călugăr credincios. {EminescuOpXII 113} - (Voci din centru). N-a fost credincios. - Domnilor, n-o pot apreția aceasta, căci sunt ateist (ilaritate ). și cine nu știe că papa Clement IV a murit de moarte
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
Mai observ că ceea ce zicem noi socialiștii acum e departe ca cerul de pământ de ceea ce scriau în acest înțeles oameni ca Freiligrath, de Sallet și actualul consilier de curte d. de Gottschall. Oare Schiller nu sărbătorește în Guillom Tell uciderea tiranilor? Oare în gimnaziile noastre, la studiul istoriei, nu ni se reprezintă scăparea țării de tirani ca o faptă lăudabilă? Nu suntem profesori și n-avem influență asupra învățămîntului, dar ministrul instrucției ar fi putut să corijeze în această privire
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
dată în Londra contra lui Most. Nu e vorba aici, zice Sir W. Harcourt în Camera Comunelor, de o crimă în contra unei țări străine, ci de o crimă comisă înlăuntrul țării. E o atingere a moralei publice de-a predica uciderea în contra cuiva, oricine ar fi acela. Guvernul nu și-ar fi înțeles misiunea daca ar fi permis ca să se abuzeze de azilul unui stat liber pentru propagarea uciderii. Toate datele istorice citate de d. Bebel nu dovedesc teza că ar
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
comisă înlăuntrul țării. E o atingere a moralei publice de-a predica uciderea în contra cuiva, oricine ar fi acela. Guvernul nu și-ar fi înțeles misiunea daca ar fi permis ca să se abuzeze de azilul unui stat liber pentru propagarea uciderii. Toate datele istorice citate de d. Bebel nu dovedesc teza că ar fi existat vrodată un partid în lume care să aibă înscris în programul său principiul regicidului sau principiul uciderii în genere. Enunțarea unui asemenea principiu e deja o
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
se abuzeze de azilul unui stat liber pentru propagarea uciderii. Toate datele istorice citate de d. Bebel nu dovedesc teza că ar fi existat vrodată un partid în lume care să aibă înscris în programul său principiul regicidului sau principiul uciderii în genere. Enunțarea unui asemenea principiu e deja o vină ce merita pedepsită, după opinia țării celei mai libere, a Angliei. Cu toate astea cu principiile lui Bebel ne va amenința pătura nouă de patrioți de meserie pe care-i
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
împărtășea, ca și tatăl său, nepopularitatea momentului, pe când ridicarea Caterinei dădea asasinării lui Petru III caracterul unei revoluțiuni și, de altă parte, concilia toate interesele, toate opiniunile, favorizând totodată ambițiunea acelora cari au îndeplinit faptul. În numărul viitor vom descrie uciderea acestui țar. [27 martie 1881] ASASINAREA LUI PETRU III După cum am spus deja, câțiva generali și boieri ruși nemulțumiți hotărâseră să se scape de Petru III. Comitele Panin era sufletul complotului. Locotenenții săi au fost hătmanul comitele Rasumovski și generalul
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
în fruntea revoluțiunii, nu s-a cutezat a pune mâna până acum. Se zice însă că în curând va veni și rândul lui. Ambasadorul turcesc din Berlin, Sadullot - bei, este de asemenea amenințat în pozițiunea sa în urma cercetărilor făcute în privința uciderii lui Abdul-Aziz. Ambasadorul este deja chemat la Stambul. Acuzarea ce i se aduce este că, în numele sultanului, Abdul-Aziz ar fi scris o epistolă falsă către Murad (succesorul lui Abdul). Oarecari amenințări ce conținea această scrisoare au înfuriat pe Murad și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
14 alți suverani, pentru că s-a suit pe tron încă de la 2 iulie 1868, deși încă sub tutelă atunci. El este fiul prințului Mihail și prințesei Maria. Tatăl său a fost ucis la 10 iunie 1868, în parcul de la Top-kapî, ucidere de către asasini puși de către partidul rival al descendenților lui George cel Negru, și cari l-au împușcat. Muma sa a trăit mai târziu în legături nelegitime cu prințul Cuza. Tânărul prinț și-a primit educația sa la Paris. La 22
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
fiind, reproducem următoarele șiruri din numărul lui de la 2 mai 1875: Ei vor acum să facă ca cuvântul stabilitate să semnifice: jafuri, hoții, bici, impozite ruinătoare pentru cetățeni și sleitoare sorginților averii publice, ruinarea sătenilor pîn-a cerși pe stradele orașelor, uciderea comerțului ș-a născândei noastre industrii, și darea statului român în deplina posesiune a Germano-Ungariei, prin Porțile de Fier, prin căile ferate și prin convențiunea comercială. Cunoscut fiind c-aceasta este ceea ce partida ordinei, sub direcțiunea ministrului Catargi, numește stabilitate
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
mai ocupă cu nimicuri, nu fură o pîne de nevoie; ea comite tot crime temeinice. Statistica tribunalelor cu jurați din Prusia ne arată că s-au înmulțit în 4 ani: Crime contra moralității cu 294 procente Omor............ cu 138 procente Ucidere........... cu 102 procente Ucidere de copii...... cu 76 procente Prădăciune......... cu 164 procente Escrocherie criminală... cu 290 procente Faliment fraudulos..... cu 146 procente Crime comise în exercițiul unei funcții publice.... [cu] 375 procente Și așa în toate provinciile Împărăției. Dacă
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]