44,748 matches
-
alt cadru se deschide într-o cameră în care stau aliniate corpuri de bibliotecă, albe și goale. Mă gândesc să inițiem un protest, zice. Să trimitem niște scrisori la ziar. Și zic: Păi eu sunt de la ziar. Parfumul ei se compune din mirosul scaunelor de mașină din piele, al trandafirilor de mult veștejiți și al șifonierelor cu furnir de cedru. Și Helen Hoover Boyle zice: — Stai un pic, Mona. Și, venind înapoi spre mine, zice: — Ce spuneați, domnule Streator? Flutură din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
n-are sorți de izbândă. Slab meseriaș îngâmfare de „fruntaș”! Ne străduim a rosti vorbe înțelepte despre viața noastră de aici și de dincolo... Aceste adevărate flori ale cugetului sunt ca niște izvoare de munte năzuind spre marea cea mare compunând și ele o mică istorie... Să te naști primăvara când dă colțul ierbii, de două ori fericire... Între probabilitate și certitudine - aceeași distanță ca de la vis la realitate. Locul unui om între semenii săi spune multe despre vremurile lui trecute
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
a patruzeci de mii de oameni; poetul Lucian Avramescu, pentru care eram "un tânăr pisălog și talentat", a vrut să se asigure și, înainte de filmare, m-a întrebat dacă știu textul; bineînțeles, nu-l mai știam... a trebuit să îl compun în timp ce-l interpretam; de atunci am cântat mereu unde am vrut... și unde n-am vrut! cel mai mult mi-a plăcut Serbia; cineva mi-a spus că voi trăi din artă dar talentul literar îmi va asigura reușita; cu
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
strângi cu aripile păsări albastre pe lună și-un țipăt de pescăruș orb tremură neclintirea un abur roșu-n noapte Doamne cît de frumos zicem deodată privind boarea de lumină prin ochii mei tu și eu prin tine ce ai compus aseară la ora cinci o sonată pentru noi iubito am simțit spun privind locul acela inefabil pulbere de suflet deasupra lumii noastre e noapte la margine de timp mă cuibăresc în aripi toată cu fruntea lipită de vis... licurici pentru
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
stați înfipți în amfiteatre, Măsurând de sus mulțimea cu priviri imaculate! Voi sunteți titani maeștri care spânzură afonii, Dau răspunsuri concentrate și vorbesc în alegòrii; Pentru voi cultura este doar așa cum o vedeți, Vindeți autenticitate cu talent de târgoveți! Voi compuneți pentru dive un libret, o epopee Și-orice galeșă duduie voi o faceți semizee! Tot ce puneți pe hârtie vă citiți, ca-ntre colegi, Și așterneți în prefață bibliografii întregi, Rumegând cuvinte care ocolesc sinonimia, Propunând eseuri, teze care vă
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
nici povestea cu studenții lălăind la fereastră în zdrăngănit de tigăi și de crătiți aria bufă a pețirii fetei în numele mirelui. Surpriza cea mare o produse Nichi Stelescu însuși, care, în toiul petrecerii de nuntă, își demonstră multiplele-i talente, compunând ad-hoc lied-uri, canțonete și romanțe și interpretându-le tot el, ca un adevărat om-orchestră, la vioară, la clarinet, la muzicuță și la pian, de se cruciră de mirare rudele miresei. Apropae toți studenții din grupă și din an luară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
plină. Pasiune Orice om în astă lume Cred că are-o pasiune Să cânte sau să danseze Sau, nu știu, să deseneze. Însă puțini reușesc Să facă ce eu îmi doresc Nu știu cât de bine sună Dar nu toți pot să compună. Pasiune-i pentru mine Și că mă pricep,zic eu Poezia-mi sună bine Luni sau joi sau, chiar mereu. Oricând am o supărare, Mi-o alină poezia Pe caiet pun câte-o rimă Și-mi revine bucuria. Altă lume
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
pentru mine Și că mă pricep,zic eu Poezia-mi sună bine Luni sau joi sau, chiar mereu. Oricând am o supărare, Mi-o alină poezia Pe caiet pun câte-o rimă Și-mi revine bucuria. Altă lume-i când compun Am spus-o și-am s-o mai spun Că e altfel lumea mea Cu rimă și vers în ea. Copilărie Timpul trece-n ritm alert Clipele se duc încet Tot ce-mi trece-acum prin cap Este visul ce-am
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
site al școlii, pe care să posteze săptămânal noutățile. Blogul cel mai vizualizat urma a fi anunțat câștigător în termen de o săptămână. Mi se părea ceva distractiv, dar și util, pentru a mă exprima, așa că am început prin a compune diferite eseuri cu teme educative. Nici nu finalizasem blogul că am primit sute de mesaje de la colegii care îmi admirau fiecare povestioară filtrată prin prisma originalității. Consideram că oricare cuvânt scris mă reprezenta într-un fel sau altul, acesta făcând
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
narativă, scenete și poeme. Prozele, însă, sunt narative doar parțial, ele devin secvențe ale unui ansamblu narativ. Scenetele intră compozițional în genul dramatic, însă, prin sens, dramatismul lor intrinsec disimulat converge cu cel din "povestiri". "Povestirile" narează, dar și descriu, compun priveliști, unele vrednice de pictura impresionistă și expresionistă; ele analizează stări sufletești, proiectează viziuni, disertează. Conțin, astfel, alături de epic (sau chiar, uneori, în absența lui), fantezie, lirism, tensiune dramatică și, mai ales, reflecție. Două dintre textele cuprinse în volum, Considerații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
semnul Aspidei, ce conferă acestora o unitate de ton, de atmosferă interioară, de sens, atât de pronunțată, încât la o lectură continuă, ele nu sunt percepute ca "bucăți", ci în totalitate. Găsindu-se în raport osmotic și cu poemele, prozele compun un roman sui-generis. Indiferent de vizualizările formale (vers, proză, teatru), însușirea definitorie comună scrierilor Roxanei Pavnotescu e aceea de a transmite o vibrație. O anume vibrație. Roxana Pavnotescu nu scrie literatură în sensul de facere, de elaborare ghidată de căutarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
adaugă ea îngrijorată. Dacă este posibil să intre numai pentru câteva minute!? Domnul este foarte insistent. Împinge albumul într-o parte și un fior electric îi străbate spinarea când atinge din greșeală suprafața umedă și lipicioasă a Okurinei. Și în timp ce compune un refuz plictisit din mâna stângă, un glas înăbușit de ventriloc tună din adâncurile ființei lui, spre stupefacția secretarei și a lui însuși. Să intre! Desigur... Câteva secunde mai târziu, un domn distins în costum negru și pălărie, pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
păcate separate, doar ce spune unul dintre noi nu face sens decât în contextul opiniei celorlalți doi. Ar fi o imagine incompletă și eronată a lui Philip. Trebuie să ascultați cu atenție ce spune fiecare dintre noi și apoi să compuneți informația, să integrați. Numai așa vă puteți face o părere despre cum gândește Philip. Niciunul dintre noi nu poate acționa fără sprijinul celorlalți doi. Suntem ca un punct în spațiu, domnule. Fiecare dintre noi reprezintă o coordonată. Suprimați o dimensiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
limbii. Totuși, M.M. vorbește o limbă arhaică, crede jurnalistul, expresiile pe care le folosește sunt un pic bizare, ele nu țin de limbajul colocvial și nici de cel literar sau academic. Printr-un vizibil efort de concentrare, ea pare să compună răspunsurile ca și cum ar extrage cuvintele din întrebările interlocutorului, combinându-le cu altele, aduse, cel puțin la început, cu mare greutate din adâncurile conștiinței. Apoi, dintr-odată, ele răsăreau singure, ca ciupercile, și se lipeau ciorchine unul de altul, de abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
esența artei. Însă dacă, în calitate de auto-afectare a ek-stazei Ființei, opera de artă are același statut ca și lumea sensibilă, prin ce anume se deosebește de aceasta? Prin aceea că ea este o lume aranjată, ale cărei elemente sunt dispuse și compuse în așa manieră încât să producă sentimente mai intense și determinate acelea chiar, așa cum tocmai am văzut, pe care vrea să le exprime artistul. Sau, dacă vreți, natura este o operă supradimensionată, al cărei efect, adică percepere, nu este frumos
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
află obiectele, ea nu se înfățișează niciodată ca unul dintre acestea. Imanența radicală a vieții și a tot ceea ce-i aparține, a modalităților vii ale activității științifice mai cu seamă, care nu apar niciodată în orizontul nici unei transcendențe și nu compun niciodată nici o obiectivitate, este cea care le sustrage reflecției științifice atunci când nu le sustrage reflecției filozofiei înseși. În calitate de modalități vii ale subiectivității absolute, prestațiile științifice nu îi aparțin doar ca unele dintre determinările sale, cu titlu de efectuări incontestabile; acestea
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
ani În urmă, la Bologna... Îți aduci aminte? repetă el cu un dram de dezamăgire, văzându-l perplex. Dante nu Își amintea nimic. Apoi, În mintea lui apăsată de durere, numele acela deșteptă un ecou. Cu ani În urmă, pe când compunea versurile de dragoste pentru Beatrice, pe timpul scurtei sale perioade de studii universitare... — Da... acum da. Iartă-mă. Durerea pe care o Încerc mi-a Întunecat trăsăturile chipului dumitale. Spera ca aceste cuvinte să fi fost Îndeajuns. Însă celălalt, În loc să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
În poțiunea dumitale, magicul chandu? — Nu știu, messer Alighieri. Cine mi-a dăruit-o nu mi-a dezvăluit acest lucru. — Și nu ai Încercat... — L-am studiat cu grijă. Însă nu am izbutit să Înțeleg nimic, În afară că e compus din cinci substanțe diferite. Dante clătină din cap. Avea senzația că omul acela Îl mințea. Pentru o clipă, și-l imagină În butuci, În subteranele de la Stinche. Oare cât ar fi rezistat la tortura cu frânghia, apărându-și secretul? Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
oamenilor? Nu mi-ai răspuns, messer Alighieri. Cum a murit meșterul Ambrogio? Îl mai Întrebă o dată Cecco. — Ambrogio a fost coborât de viu În mormânt - priorul descrise pe scurt scena crimei. Dar poate că victima a avut vreme să Își compună propriul bocet, fie și În niște semne ambigue, conchise el. — Niște semne? Care? Dante Își Înmuie degetul În cupă, unde mai rămăsese niște drojdie de vin, și trasă pe masă literele scrijelite pe zidul bisericii. Apoi se opri dintr-o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
miza pe cantități diferite: unicitatea lui Dumnezeu adevărat, Adam și Eva, Treimea nemăsurată și necognoscibilă, cei patru călăreți ai Apocalipsei, cei patru evangheliști, cele patru fundamente ale naturii... Oricât s-ar fi străduit, nu izbutea să găsească nici un grup semnificativ compus din cinci elemente. Cei șapte Înțelepți, cele șapte minuni ale lumii, cele nouă ceruri, cei doisprezece apostoli... ca și când cinci ar fi fost cu adevărat un număr blestemat, exclus din numărătoarea condiției umane. Puteau fi cinci obiecte. Sau cinci condiții. Sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
de durere... Dante continua să privească În jur. Nimic din ceea ce Îi spunea Teofilo nu i se părea de bun simț. Antilia se Îndreptase spre prăvălie Îndată după ce ascultase predica lui Bruno. — Deunăzi mi-ai spus că leacul dumitale e compus din cinci elemente. Chiar nu le cunoști? Spițerul avu o tresărire imperceptibilă. Ochii Îi fugiră instinctiv spre casa de fier, ca și când ar fi vrut să se asigure că e bine Închisă. — Compoziția lui e secretă, messer Durante, zise el pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
trebuia el să ajungă, Încă o dată. Întrucât acolo erau Înfipte rădăcinile crimei. Se gândi la lecțiile la care asistase la Paris: i se părea că evocă străvechea ceartă asupra Universaliilor, care Îl pasionase atât de mult În răstimpurile În care compunea rimele de iubire pentru Beatrice. Da, murmură el. Nu există entitățile colective. Universaliile, ca și cabalinitatea lui Platon, trăsătura comună tuturor cailor, gândită nemijlocit de Dumnezeu În lumea ideilor, sunt numai o abstracție a minții. Cu siguranță, nu putea exista
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Cobor pe țărm același drumDoi pași tăcuți, după apus; în jos, pe râu, mai sunt acum Doar visele în joc expus. întorc o foaie prin destin, Privesc în palmă spre trecut, Amorul nostru clandestin îl simt în piept doare acut. Compun pe ram cu frunze gri O pastorală pentru doi, Un greiere mai cântă "Cri!", într-o grădină, prin trifoi. Nu am avut atunci noroc, Un răsărit s-a prăbușit, în mine, arde-același foc, Blestemul tău l-am ispășit. O candelă
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
sau soare, Nu-i va șterge sărutul tău ... de pe picioare!” Linearul F Mai mult ca... frumos; Mă trag din perfectul simplu Și mă deplasez pe jos. Unde marea este... mare Frunza îmi este cărare, Unde dorul e mai greu, Mă compun perfect... în EU Te-am așezat Te-am așezat în inimă Pe partea stângă, Ca să-i fie greu să plângă Și-n fiecare zi, la răsărit Să-ți ureze:"Bun găsit!". Pentru zilele din urmă, Când gura îmi va fi
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
lucrările acestui cerc familial extins. Faptul că opinia îmi era prețuită a fost o chestie grozavă pentru un șoarece de bibliotecă în devenire (bine, pentru tocilară în devenire) ca mine, așa că mi-am petrecut multe după-amieze pitită în dormitor și compunând scrisori detaliate, pline cu gândurile și sugestiile mele. Poate că prietenii noștri nu voiau decât să-mi facă o plăcere, dar posibilitatea de a lucra cu niște scriitori sclipitori, de a-mi redacta primele mele „scrisori editoriale“, de a prinde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]