45,986 matches
-
una de calm fericit fusese instantanee și cu totul neașteptată - în acele prime câteva săptămâni, simțeam că nu voi mai avea nevoie de nimic altceva în viață în afara vizitelor regulate la Stacey și a serilor cu cafea dezgustătoare și a păcii de neimaginat. Totul era uluitor de ușor: Lena mă acceptase fără împotrivire și chiar de la prima vizită atmosfera fusese atât de relaxată și non-critică încât invitația pe care mi-o adresase de a trece din nou pe acolo a doua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
explice- ceva cum că „încerca să scape din propriu-i cap“-, dar sunt sigură că de fapt era din cauza plecării lui tata. Ticălosul. L-am pus pe Ben să promită că se-ntoarce înainte de weekend, apoi l-am lăsat în pace. Am alergat jos în dormitorul mamei și-am bătut la ușă. Nu păruse că-i pasă prea mult de dispariția lui Ben, dar cred că trebuia să trec prin filmul în care mă prefăceam că e mama iubitoare, căreia îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
atunci știam că nu are nici un rost să-ncerc să deschid ușa ca să mă uit, chiar dacă aș fi fost suficient de curajoasă, pentru că încuia întotdeauna ușa când avea câte-o durere de cap, „ca să fiu sigură că sunt lăsată în pace“, spunea ea. Am strigat-o din nou, dar tot nu-mi răspundea, așa că am întors ușor clanța și am împins ușa. Când a început să se deschidă încetișor, m-am gândit că probabil nu era acolo. Dar mă înșelasem. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
așa e... e lucrul cel mai apropiat pe care mi-l pot imagina de... ei bine, în cadrul religiilor se numește stare de grație sau nirvana, sau extaz sau - starea lui Buddha sau așa ceva. Nu simt decât iubire și lumină, și pace, și minune și dacă aș fi un bărbat credincios aș spune... ei bine, aș spune că atunci când mă uit la tine și simt ce simt... văd fața Domnului. — La dracu’, Charlie. Câteodată ești de-a dreptu’ ciudat. — Știu. Nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
fizic pe care o cunosc, atunci cu siguranță există la toată lumea) de a căuta posibilele surse de pericol. Asta te atrage, la fel cum te atrage să zgândărești o rană pe care ai face mai bine s-o lași în pace sau să pui mereu cuiva drag o întrebare la care nu vrei răspunsul. Am ieșit din salon, am deschis ușa dinspre micul hol de la capătul scărilor ce duceau la pivnița noastră și am luat-o în jos încet, în ciuda creșterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
făcea. Normal că nu i-am zis ce-am făcut cu Crystal în seara-n care-am ieșit. N-are nici un rost să-l enervez - și-așa e destul de nervos, deci cre’ că-i mai bine să-l las în pace. Crystal Salut, scumpo! Ce faaci? Oau - mi-e tare dor de tine. Nu că ne-am distrat??? Fată rea ce ești! Bine, m-am întors iar la muncă acuma și spectacolu’ merge minunat. Le-am zis la toți și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
de siluetele îngrămădite în gangul de lângă oficiul poștal, m-am întrebat vag dacă mă vor recunoaște ca fiind femeia care le dăduse cei cincizeci de pence doar cu jumătate de oră mai devreme și dacă aveau să mă lase în pace sau dacă aveau să-mi încerce din nou bunăvoința. Apoi mi-am dat seama. Din cauză că mă tot întrebasem se declanșase, iar eu m-am oprit șocată când mi-am dat seama de ceva extraordinar și înfricoșător. Eu fusesem cea care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
ele. Bucurați-vă de viață și, pentru toate, mulțumiți lui Dumnezeu. Cu oamenii din jurul vostru, vecini, colegi de muncă, prieteni să vă stăruiți totdeauna să fiți corecți, nu supărați pe nimeni, ajutați pe tot omul dacă puteți. Numai trăind în pace cu toții veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi poate durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
viață și, pentru toate, mulțumiți lui Dumnezeu. Cu oamenii din jurul vostru, vecini, colegi de muncă, prieteni să vă stăruiți totdeauna să fiți corecți, nu supărați pe nimeni, ajutați pe tot omul dacă puteți. Numai trăind în pace cu toții veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi poate durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a păcii din familie. Două
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
cu toții veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi poate durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a păcii din familie. Două lucruri nu se pot face neavând credință: nu se pot crește copii înțelepți și nu se poate trece ușor peste necazuri. Feriți-vă de vorbirea de rău și de cei ce vorbesc rău de alții, căci cel
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
rău de alții, căci cel ce vorbește permanent rău și urât despre alții, vorbește rău și despre voi cu alții. Vorbirea de rău vă va aduce cele mai multe probleme cu cei din jur și vă va face să pierdeți liniștea și pacea. Să nu duceți niciodată vorba de la unul la altul că, de cele mai multe ori, acest lucru se va întoarce împotriva voastră și veți rămâne vinovați de cele întâmplate. Să nu spuneți niciodată vreo unei persoane tot ce aveți pe suflet, înafară
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
față. Tata și mama au fost primii, cei mai importanți învățători din viața mea. Ei m-au învățat lucrurile cu adevărat utile și valoroase. Ei au fost Universitatea mea și profesorii care mi-au predat arta Omeniei. Odihniți-vă în pace, tată și mamă! V-ați îndeplinit misiunea de părinte cu succes! De acolo de unde sunteți, vegheați și mai departe pașii noștri, ca să putem și noi ajunge acolo unde sunteți voi!”. Scrierile Lidiei Vrabie alcătuiesc într-un fel original o epopee
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
cuiva dușman. Nu cer prieteni mulți, o, Doamne, Nici rude nu-mi doresc bogateDă-mi mie frați întru Hristos Și dă-mi o sfântă simplitate. Nu cer un nume-n astă lume, Nu cer să fiu de toți cinstitDă-mi pacea Ta cea sfântă, Doamne, Și dă-mi un suflet liniștit. Și nu cer, Doamne, răzbunare Pentru acei ce-mi fac vreun răuVreau să le dăruiești iertare Și lor, și sufletului meu. Nu cer, o, Doamne, casă mare Care să aibă
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
cel ce mă strigase să-i dau pâine era îngerul meu păzitor. Dumnezeu îmi auzise rugăciunea și-mi împlinise cererea. Aunci, anume în acea noapte, s-a lucrat prima mea rugăciune din suflet. Eram atât de fericită și plină de pace! A doua zi i-am povestit soțului întâmplarea din timpul nopții și el avuse aceeași părere ca și mine; că era înger cel ce mă trezise și pâinea pe care o ceruse nu era altceva decât rugăciunea. Aceasta se întâmplase
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
fără răspuns. Necătând la toate greutățile și problemele pe care le avusem, absolvisem cu succes studiile la universitate, după care începusem munca pe tărâmul pedagogic, împreună cu soțul meu, în aceeași școală. Creșteam doi copilași și eram fericiți și plini de pace. Îmi plăcea foarte mult să mă aflu printre copii, munca pe care o exercitam îmi aducea satisfacție. Dorul de părinți și de sfaturile lor le simțeam mereu. Plecam în ospeție imediat cum se ivea o posibilitate. Ce mult se bucurau
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
ele. Bucurați-vă de viață și, pentru toate, mulțumiți lui Dumnezeu. Cu oamenii din jurul vostru, vecini, colegi de muncă, prieteni să vă stăruiți totdeauna să fiți corecți, nu supărați pe nimeni, ajutați pe tot omul dacă puteți. Numai trăind în pace cu toții, veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi pot durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
viață și, pentru toate, mulțumiți lui Dumnezeu. Cu oamenii din jurul vostru, vecini, colegi de muncă, prieteni să vă stăruiți totdeauna să fiți corecți, nu supărați pe nimeni, ajutați pe tot omul dacă puteți. Numai trăind în pace cu toții, veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi pot durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a păcii din familie. Două
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
cu toții, veți avea pace și voi. Să nu râdeți de nimeni niciodată, că fiecare om este diferit, pe unii oameni îi pot durea tare atunci când cineva râde de ei. Să știți că credința este temelia unei vieți liniștite și a păcii din familie. Două lucruri nu se pot face neavând credință: nu se pot crește copii înțelepți și nu se poate trece ușor peste necazuri. Feriți-vă de vorbirea de rău și de cei ce vorbesc rău de alții, căci cel
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
rău de alții, căci cel ce vorbește permanent rău și urât despre alții, vorbește rău și despre voi cu alții. Vorbirea de rău vă va aduce cele mai multe probleme cu cei din jur și vă va face să pierdeți liniștea și pacea. Să nu duceți niciodată vorba de la unul la altul că, de cele mai multe ori, acest lucru se va întoarce împotriva voastră și veți rămâne vinovați de cele întâmplate. Să nu spuneți niciodată vreo unei persoane tot ce aveți pe suflet, înafară
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
sunt ca frați. Când se întâmplă câteodată să se supere de la ceva între ei, era deajuns să spună cineva: „Oare ce ar zice bunelul Tudose dacă ar vedea de la ce ne supărăm noi?” și imediat, pomenirea numelui lui le aduce pace și liniște. Vara, peste doi ani, plecasem din nou acasă și zburasem ca gândul să-l mai văd pe tata. Ce se mai bucurase! Mă întrebă când ne întoarcem acasă. Vorbisem despre multe, ca de obicei. Atunci, în acea vară
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
față. Tata și mama au fost primii, cei mai importanți învățători din viața mea. Ei m-au învățat lucrurile cu adevărat utile și valoroase. Ei au fost Universitatea mea și profesorii care mi-au predat arta Omeniei. Odihniți-vă în pace, tată și mamă! Va-ți îndeplinit misiunea de părinte cu succes! De acolo de unde sunteți, vegheați și mai departe pașii noștri, ca să putem și noi ajunge acolo unde sunteți voi! Îmi pare rău că multe lucruri le-am înțeles prea
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
următoarea istorioară: „Ne căsătorisem de câțiva ani, trăiam în dragoste și înțelegere. Visam ca toți tinerii să avem casa noastră cu toate cele de trebuință în ea. Ne făceam iluzii. Eu îmi imaginam un cuib al nostru, unde să domine pacea și voia bună, unde să se audă voci de copii, iar eu să le pot da toată dragostea și atenția mea. Era o dorință greu de realizat, ca să nu zic, imposibil de realizat. Într-o zi, niște prieteni buni, veniseră
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Ion Dascăl și moș Ion Vinaru erau vecini. Casele și grădinile lor erau despărțite de un gard. Tot satul îi cunoștea. Aceste două familii erau foarte deosebite una de alta, dar aceasta nu-i împiedica pe vecini să trăiască în pace și respect, așa cum este creștinește, mai ales la țară, când trăiești gard în gard cu o persoană. Toți oamenii buni și gospodari se străduiesc să păstreze această tradiție, sau învățătură, primită de la părinții lor: „Cu vecinii voștri, trebuie să păstrați
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
face să se simtă mai bine și mai ușurată sufletește decât aceste întâlniri de suflet și vorba blândă și înțeleaptă a părintelui ei. - Ce frumosă ar fi viața, dacă n-ar fi pe lume acei „răi defăimători”, care îți răpesc pacea și liniștea și nu te lasă să te bucuri de ele, zise cu durere Zinaida. De ce unii oameni nu pot suporta să vadă pe alții fericiți și se stăruie din răsputeri să le facă viața de nesuferit? Nu facem rău
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
ales cu nimic. Ești oarbă! Plecam acasă. Era luna august și timpul vacanței. Zborul era la orele șase dimineața. Sosisem la aeroport cu două ore mai înainte de zbor. Nu fusesem acasă de doi ani și emoțiile nu mă lăsau în pace. Mă gândeam la bucuria pe care le-o voi face părinților, când mă vor vedea intrând pe poartă. Simțeam o adevărată bucurie, care nu-mi mai lăsa timp să mă mai gândesc la altele. O lună întreagă mă voi afla
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]