4,932 matches
-
propriile greșeli și mai există, slavă Domnului, și bunul simț pedagogic sau psihologic al adulților, doar câți copii au devenit oameni de treabă contrar evenimentelor nefaste. Și mă încred în mila și intuiția părinților pe durată lungă. Încălzirea globală și broaștele țestoase Când cei doi pescăruși au aterizat pe catargul vaporului, absorbind efectele binefăcătoare ale odihnei, după lungi zboruri zdrobitoare, nu puteau renunța la polenul fertil al comunicării cotidiene, care aduse atâta noutate și zbucium cu ea. -Unde ai fost? -Departe
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
Când cei doi pescăruși au aterizat pe catargul vaporului, absorbind efectele binefăcătoare ale odihnei, după lungi zboruri zdrobitoare, nu puteau renunța la polenul fertil al comunicării cotidiene, care aduse atâta noutate și zbucium cu ea. -Unde ai fost? -Departe, unde broaștele țestoase își depun ouăle pe malul nisipos al mărilor și oceanelor. -Și ai stat de vorbă cu ele? -Plângeau săracele din cauza încălzirii globale, care dacă continuă în același ritm, se va reduce perimetrul zonelor nisipoase. -Dar ce au zis, din
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
perimetrul zonelor nisipoase. -Dar ce au zis, din ce cauză? -Atmosfera se încălzește datorită gazelor emanate de mașini, evacuate de coșurile fabricilor, calota glaciară se topește, ridicând nivelul apelor, și prin urmare se vor inunda plajele oamenilor, dar și ale broaștelor țestoase. -Asta înseamnă că oamenii și broaștele tot mai greu își împart suprafețele de nisip. -Așa-i., broaștele, să știi, că tot în acest nisip își depun ouăle, iar după eclozare, puii ieșiți la lumină se îndreaptă spre apa mării și
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
din ce cauză? -Atmosfera se încălzește datorită gazelor emanate de mașini, evacuate de coșurile fabricilor, calota glaciară se topește, ridicând nivelul apelor, și prin urmare se vor inunda plajele oamenilor, dar și ale broaștelor țestoase. -Asta înseamnă că oamenii și broaștele tot mai greu își împart suprafețele de nisip. -Așa-i., broaștele, să știi, că tot în acest nisip își depun ouăle, iar după eclozare, puii ieșiți la lumină se îndreaptă spre apa mării și dacă nu au văzut marea niciodată. Instinctul
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
mașini, evacuate de coșurile fabricilor, calota glaciară se topește, ridicând nivelul apelor, și prin urmare se vor inunda plajele oamenilor, dar și ale broaștelor țestoase. -Asta înseamnă că oamenii și broaștele tot mai greu își împart suprafețele de nisip. -Așa-i., broaștele, să știi, că tot în acest nisip își depun ouăle, iar după eclozare, puii ieșiți la lumină se îndreaptă spre apa mării și dacă nu au văzut marea niciodată. Instinctul îi duce către mare. Și când ajung adulți, tot instinctul
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
se poate face? -Am văzut pe unele maluri oameni grijulii care au împrejmuit locurile respective cu niște structuri speciale de metal ca să protejeze cuiburile. Turiștii, acolo, nu au voie să se așeze ca să nu perturbe venirea pe lume a micilor broaște țestoase. -Vezi, oricine poate avea nevoie de ajutor, cu atât mai bine dacă ne atrag alții atenția. Fiecare e sensibil la ceva și e bine să avem în vedere acest lucru. Cine știe când ne vine și nouă rândul să
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
brațele deschise de agenții, deja obosite de irosirea științei sale de milenii, a experienței sale, a know how-ului său, a corurilor sale de bocitoare, În organizarea de funeralii pentru câini, pisici și canari, din când În când un papagal, o broască țestoasă catatonică, o veveriță domesticită, un gușter de companie pe care stăpânul obișnuia să-l poarte pe umăr. Niciodată n-am căzut atât de jos, spuneau ei. Acum viitorul se arăta puternic și surâzător, speranțele Înfloreau precum rondurile unei grădini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
el nu este mai mult decât o zdreanță fetidă pe care este inutil să o speli. Agențiile funerare au trecut de la euforie la disperare, din nou ruina, din nou umilința de a Înmormânta canari și pisici, câini și celelalte animale, broasca țestoasă, papagalul, veverița, gușterul, nu, pentru că nu exista alt animal care să se lase așa, purtat pe umăr de stăpân. Liniștită, fără să se piardă cu firea, maphia se puse pe treabă să vadă ce se Întâmplă. Era simplu. Familiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
profitând că sunt cu mâna pe pană, să denunț faptul că biserica, cu aceste poziții ambigue ale ei, nu vrea decât să câștige timp fără să se compromită, de aceea s-a apucat, așa cum Îi este obiceiul, să imobilizeze piciorul broaștei, să servească una albă și alta neagră. Prima dintre aceste expresii populare provocă perplexitate printre jurnaliști, care nu citiseră, nici nu auziseră așa ceva vreodată În viața lor. Cu toate acestea, În fața enigmei, stimulați de un sănătos elan de competiție profesională
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
de un sănătos elan de competiție profesională, coborâră de pe rafturi dicționarele cu care uneori se ajutau când Își scriau articolele și știrile și se porniră să descopere ce făcea acolo batracianul acela. Nu găsiră nimic, sau mai exact, da, găsiră broasca, găsiră piciorul, găsiră verbul a imobiliza, dar n-au reușit să atingă sensul profund pe care trebuia să-l aibă În mod sigur cele trei cuvinte alăturate. Până când cineva se gândi să-l cheme pe un portar bătrân care venise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Însemna și el răspunse că da, domnule, știa. Atunci explică, spuse șeful redacției, A imobiliza, domnilor, Înseamnă a pune atele la oase rupte, Până aici știm noi, ceea ce vrem e să ne spui ce are de-a face asta cu broasca, Are totul de-a face, nimeni nu reușește să pună atele unei broaște, De ce, Pentru că ea nu stă niciodată cu piciorul liniștit, Și asta ce vrea să Însemne, Că e inutil să Încerci, ea nu te lasă, Dar nu asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
A imobiliza, domnilor, Înseamnă a pune atele la oase rupte, Până aici știm noi, ceea ce vrem e să ne spui ce are de-a face asta cu broasca, Are totul de-a face, nimeni nu reușește să pună atele unei broaște, De ce, Pentru că ea nu stă niciodată cu piciorul liniștit, Și asta ce vrea să Însemne, Că e inutil să Încerci, ea nu te lasă, Dar nu asta trebuie să fie ceea ce vrea să spună fraza folosită de cititor, Se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
Dar nu asta trebuie să fie ceea ce vrea să spună fraza folosită de cititor, Se mai folosește și când ne ia prea mult timp să terminăm o treabă, și, dacă o facem dinadins, atunci tragem de timp, atunci punem piciorul broaștei În atele, Prin urmare, biserica trage de timp, imobilizează piciorul broaștei, Da, domnule, Prin urmare, cititorul care a scris are toată dreptatea, Cred că da, eu nu fac decât să păzesc intrarea, Ne-ai ajutat mult, Nu vreți să vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
folosită de cititor, Se mai folosește și când ne ia prea mult timp să terminăm o treabă, și, dacă o facem dinadins, atunci tragem de timp, atunci punem piciorul broaștei În atele, Prin urmare, biserica trage de timp, imobilizează piciorul broaștei, Da, domnule, Prin urmare, cititorul care a scris are toată dreptatea, Cred că da, eu nu fac decât să păzesc intrarea, Ne-ai ajutat mult, Nu vreți să vă explic și cealaltă frază, Care, Cea cu una albă și alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
carne. Mă culcam cu nimeni. În rătăcirile acelea euforice și patetice, deveneam tânărul temerar care aș fi vrut să fiu și nu fusesem. Coboram să mă joc în curte în ciuda mamei, în ciuda mâinilor ei palide rămase nemișcate pe pian. Tăiam broaște. Scuipam în farfurie. După aceea eram singur, exact ca înainte. Dar parfumul crimei rămânea, urca din întuneric și-mi ținea companie acum, în timp ce un smoc de trestii pe marginea grădinii se legăna în bătaia ușoară a vântului. — Îți aduci aminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
înconjurat de suflete în suferință. Manlio vorbea cu Elsa și doar din când în când îi arunca o scurtă privire soției sale elvețiene. Martine își mișca sacadat capul, urmând mișcarea ochilor prea proeminenți și prea căscați. Minusculă, slabă, ridată: o broască țestoasă cu un colier de briliante. Bea. Nu acum, pentru că Manlio o supraveghea. Bea singură, când el era în operație. Nașteri, chiuretaje, fixare și scoatere de ovule, prolapse uterine, de preferat în clinici private. Manlio ținea la ea, o ducea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
poate că reușea să mă vadă. Privirea i se pierdea în gol, dar era ca și cum ar fi știut că eram acolo, i se vedea pe față că se gândea la mine. Nu merse mai departe. Se întoarse, vârî cheia în broască și închise ușa în spatele ei. În seara următoare cinam împreună cu Manlio într-unul dintre localurile din centru cu mese puse afară, mese care se mișcă pe pavaj și trebuie să te apleci să pui o bucățică de lemn sub un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
am așezat pe pat. I-am spus mamei tale că în weekend-ul acela nu mă duceam la ea. — De ce? — Sunt de gardă. De pe perete maimuța mă privea și eu o priveam pe ea. Am auzit cheia învârtindu-se în broască. — Mai ești aici? — Sigur că sunt. Am îmbrățișat-o. Avea un alt miros, de alte încăperi. — Unde ai fost? — La lucru. — Ce lucrezi? — Sunt sezonieră într-un hotel, cameristă. Era un miros de autobuz, cel pe care-l simțisem, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
umeraș și un scaun așezat pe o scândură plutitoare, pe care o trage după ea în apa aceea nu prea adâncă. Un scaun gol. Nu este obosită, nici tristă, dimpotrivă, e plină de energie și pare să aibă în păr broaște întunecate. În toiul nopții a intrat cineva mirându-se de atâta întuneric. — Unde e lumina? Și mâna acelei voci a pipăit zidul, iar eu am văzut-o pentru că ghiceam pe întuneric. Era un preot, un bărbat scund și robust, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
cu singalezul m-am gândit că era ceva la mijloc. Nu cumpăr crocodili, jeune homme - i-am spus. Du-te la grădina zoologică, eu fac comerț cu alte mărfuri, aprovizionez magazinele din centru, acvarii de apartament, pești exotici, cel mult broaște țestoase. Mi se cer iguane din când în când, dar eu nu mă ocup de astea, sunt prea delicate. Tânărul, să tot fi avut optsprezece ani, stătea acolo, cu mustața și sprâncenele ca niște pene negre pe obrajii portocalii. — Iartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
de o voce străină, de vocea acelui tăcut nimeni, făcut din cerneală și spații tipografice, pot deveni ale voastre, un limbaj, un cod al vostru, un mijloc de a schimba semnale și a vă recunoaște. O cheie se învârte în broască. Tu taci, de parcă ai vrea să-i faci o surpriză, sau să-ți confirmi ție însuți și ei că e natural să te găsești aici. Dar nu sunt pașii ei. Încet, un bărbat se mișcă prin vestibul, îi vezi umbra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
binelui și răului, plin de fructe. Scena se impune prin mulțimea animalelor, unele stând, iar altele în plină mișcare. Dintre animalele reprezentate se pot identifica: cai, căprioare, câini, vulpi, urși, lupi, lei, cerbi, elefanți, etc. Sunt și numeroase reptile, o broască țestoasă și multe păsări ce zboară în zare. Multe animale sunt în starea lor naturală, iar altele sunt redate în chip fantastic. Se văd și două figuri omenești, Adam și Eva, destul de stângaci redate. Un copil se joacă, iar altul
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
la o astfel de posibilitate se gîndea deseori Antonia, deși nu ar fi trebuit, pentru că, știa ea bine, numai Domnul putea să facă om; din lut. Darwin zisese că oamenii se trăgeau din maimuță, iar maimuța fusese un fel de broască sau pește mai Înainte, iar la Început bacterie: aici era totul: nici o bacterie, cît dura Universul! Adio, maimuță! Adio, om! Antonia judeca după ceea ce vedea În preajma ei, auzea și mirosea, viciul avea și un damf, ea Îl simțea, desigur; altfel
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Îl ia la Întrebări pe Thomas, acesta putea să o trimită la plimbare imediat, avea nevoie doar de un motiv, simțise ea În ultima vreme. Un prefăcut, și cum nici ea nu era altfel, putea, neavînd Încotro, să Înghită și broasca americană, spunînd - la Întoarcerea hoinarului - că a fost chiar cireașa de pe tort. Departe, Thomas Încerca să dea de urma lui Bert. Avea adresa, a găsit, nu prea greu, locuința, o vilă În stil colonial, dar În mod sigur construcția era
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Gwendolyn Baines și Cynthia Kirk n-or să priceapă nimic. Pe la șase după-amiază Julie, în plină criză de isterie, m-a sunat: —Doamne Dumnezeule! Tocmai am terminat cartea. Cum o să discutăm despre supraviețuirea a șase oameni numai cu sângele unei broaște țestoase, în timp ce-o să sorbim câte un Sea Breeze 1? țipă Julie. Iar așezarea la masă mă înnebunește. N-am unde s-o pun pe Jazz Connassey. S-a culcat cu toți soții și prietenii invitatelor. Mimi nu discută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]