6,028 matches
-
hoteluri ieftine și interesante În orașul ăsta? Sunt convinsă că vrea să ne ia câte un interviu fiecăreia despre situația femeilor din țările musulmane și alte chestii de astea de... — Rahat! a terminat Caricaturistul Alcoolic propoziția În locul ei. — Exact! a exclamat Asya triumfătoare, găsindu-și șoseta pierdută. Într-o clipită, și-a tras pe ea fusta și cămașa și și-a trecut o perie prin păr. — Ei bine, ia-o cu tine la Café Kundera o dată. — O s-o Întreb dacă vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Înfățișările și, evident, dintre personalitățile lor, erau surori și că trăiau sub același acoperiș era o enigmă la care Armanoush a socotit că trebuie să mai lucreze un timp până s-o dezlege. — Bine ai venit, bine ai venit! a exclamat veselă mătușa Banu, Însă imediat a rămas În pană de cuvinte englezești. Pe când o urmăreau apropiindu-se, cele patru mătuși care stăteau la masă au Început să se foiască Într-un fel straniu, stânjenite, Însă cu zâmbetele largi, de la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de mâncare de pe masă cu un interes crescând. — Ce masă minunantă, a spus ea radiind. Astea sunt felurile mele preferate. Văd că ați făcut humus, baba ganoush, yalanci sarma... și ia te uită, ați copt churek! — Aaa, vorbești turca? a exclamat mătușa Banu uluită, pe când se Întorcea cu o oală aburindă În mâini și cu Sultan al Cincilea ținându-se Încă după ea. Armanoush a dat din cap pe jumătate serioasă, pe jumătate amuzată, de parcă i-ar fi părut rău să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
au Întors cărând fiecare câte o tavă uriașă, amândouă sincronizate perfect Într-un mers egiptean. Au pus tăvile pe masă. — Ați făcut pilaf, a zâmbit Armanoush și s-a aplecat În față cercetând mâncărurile. E și turșu și... — Uau! au exclamat mătușile În cor, impresionate de cunoștințele de bucătărie turcească ale musafirei lor. Armanoush a zărit dintr-odată ultima cratiță așezată pe masă. — Ooo, mi-ar plăcea să vadă și bunică-mea asta, asta da tratație, kaburga... — Uau! a Îngânat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
dea de urma unui cufăr În care se află o comoară, a adăugat mătușa Feride tulburată, cercetând acum conținutul unui cufăr imaginar, În timp ce chipul i se lumina gândindu-se la gustul aventurii și strălucirea rubinelor. — La naiba, ai dreptate! a exclamat Asya. Nu ți-am zis? Când s-a dat jos din avion căra o lopată și Împingea o roabă În loc de bagaj... — Of, taci din gură! a sărit mătușa Feride ofensată. Și-a Încrucișat brațele și s-a lăsat pe spătarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
chiar dacă se mișcă Într-un ritm al lor total discordant, În sus și-n jos, Încetinindu-ți În cele din urmă avântul. Legia inerției plus legea gravitației universale! Nu ai cum să câștigi. Of, a fost atât de jenant! a exclamat Asya veselă. Slavă Domnului că faza asta a trecut repede. După aceea, am luat lecții de pictură și vai, m-au obligat chiar să iau lecții de balet până când maică-mea s-a prins că nu mă duceam și m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
se Întâlniseră. — E un loc În care mi-ar plăcea să te iau cu mine cândva, a spus Asya. E o cafenea micuță unde ne Întâlnim de obicei. Se numește Café Kundera. — Adevărat? E unul din scriitorii mei preferați!a exclamat Armanoush Încântată. De ce se numește așa? — Ei bine, e o Întreagă dispută pe tema asta. De fapt, În fiecare zi elaborăm o nouă teorie. Pe drumul de Întoarcere spre konak, Armanoush a apucat mâna Asyei și a strâns-o spunând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să-l Întâlnesc niciodată. Când te Întâlnești cu cineva magia dispare. N-aș suporta să se Întâmple și cu el chestia asta. E prea important pentru mine, Întâlnirile și sexul sunt o altă poveste, una atât de Încurcată... — Magie! a exclamat Asya. Cine are nevoie de magie? Poveștile lui Layla și Majnun, Yusuf și Zulaykha, Molia și Lumânarea sau Privighetoarea și Trandafirul... Feluri de a iubi de la distanță, de a face dragoste fără măcar să atingi - Amor platonicus! Scara dragostei pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
exact de unde să Înceapă. Ce n-ar fi dat ca Baron Baghdassarian să fie acolo și să audă toate astea. Tăcerea lui Armanoush a fost umplută imediat de Întreruperea Asyei: — A, da? Credeam că nu ești naționalist! — Nu sunt! a exclamat Scenaristul Nenaționalist de Filme Ultranaționaliste ridicând vocea câteva octave. Ca să-și păstreze stăpânirea de sine a Început să-și mângâie barba. Însă respect adevărurile istorice. — Oamenilor li s-a spălat creierul, a spus ironic noua lui prietenă În Încercarea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
A făcut un pas Înapoi și l-a măsurat pe celălalt din cap până-n picioare. Era un bărbat oacheș, care ar fi avut o față tinerească și binevoitoare dacă n-ar fi fost asprimea privirii. — Ce se Întâmplă aici?!a exclamat Hovhannes Stamboulian. Și-a zărit soția și copiii și pe Marie aliniați lângă peretele din spate al bucătăriei, ca niște copii pedepsiți. Avem ordin să percheziționăm casa, a spus sergentul. În glasul lui nu se simțea nici un fel de ostilitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
era tentată să spună ceva În dispoziția aia, a răspuns pur și simplu: — De fapt, e armean. — Așa mă gândeam și eu, a zâmbit ușor Armanoush. Cinci minute mai târziu erau deja la salonul de tatuaj. — Bine ați venit! a exclamat mătușa Zeliha cu glasul ei tărăgănat și răgușit, Îmbrățișându-le din inimă pe amândouă. Indiferent cu ce parfum se dăduse, era ceva puternic - o combinație de mirodenii, lemn și iasomie. Părul negru Îi cădea pe umeri În bucle ce-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
ca pe un căpcăun pe jumătate negru, pe jumătate alb ce avea În loc de ochi două zaruri rotitoare. Apoi a aruncat zarul: „trei doi“. La naiba! Neputând să mute și-a strâns pumnii și a bombănit nemulțumită. — Biata de tine! a exclamat Armanoush. Asya a pus piesele negre rămase pe margine pe când asculta un vânzător ambulant care țipa afară cât Îl țineau plămânii: — Stafide! Am stafide aurii. Pentru puști și bunici fără dinți, stafide aurii pentru toți! Când a vorbit din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
chiar când era pe punctul să mute Încă o pereche de piese albe În spațiul deschis, Armanoush s-a oprit brusc, palidă și Îngrijorată. — O Doamne, cum de n-am fost În stare să-mi dau seama de asta!? a exclamat Armanoush neliniștită. Nu e vorba de mama, vezi tu, ci de tata. Ăsta e exact felul În care ar reacționa mama dacă tătălui meu i s-ar Întâmpla ceva rău... sau familiei tatălui meu... O Doamne, i s-a-ntâmplat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
bucăți, așezat Într-un sicriu și, În ciuda sfatului ferm al consiliului bătrânilor de a fi Îngropat În aceeași zi, Încărcat Într-un dric pentru a fi dus direct Înapoi la casa familiei Kazanci. Nu puteți să-l luați acasă! a exclamat bărbatul uscățiv care spăla morții, blocând ieșirea din curtea moscheii și Încruntîndu-se la toți cei implicați. O să pută, pentru numele lui Allah! Îl puneți Într-o situație jenantă. Undeva Între „Îl“ și „jenantă“ a Început să plouă; stropi rari, șovăielnici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
istanbuliții mor pe capete! S-a oprit gânditor, lăsându-i Asyei povara semantică a ultimei fraze pe care o construise. Apoi s-a uitat la un trecător Îmbrăcat În frac, ce țipa Într-un telefon mobil, dând ordine și a exclamat: — Toți bogătașii ăștia! Pfuui! Strâng grămezi de bani o viață-ntreagă și pentru ce? Ce prostie! Au cumva giulgiurile buzunare? Fiindcă În cele din urmă toți ajungem să Îmbrăcăm un giulgiu de bumbac. Asta e tot. Nu tu haine șic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Bule de aer ieșiră din aparatul de respirație al scafandrului. Acum suntem sub apă, anunță pilotul. Ajustară valvele de deasupra capului și auziră surprinzător de puternic șuieratul aerului și apoi bolboroseala apei. Prin hublou pătrundea o minunată lumină albastră. — Încântător, exclamă Ted. — Acum părăsim sania, anunță pilotul. Motoarele uruiră și submarinul avansă, scafandrul dispărând din câmpul vizual. Nu se mai vedea nimic prin hublou, În afară de apa albastră și uniformă. — Luați loc, domnilor, Îi invită pilotul. Coborâm cu o viteză de douăzeci și patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
de metri. Prin hublou văzură scafandrii care lucrau la structura de rezistență a grilei. Aceștia făcură semne cu mâna către submarin. Pilotul le răspunse acționând un miniclaxon. Pot auzi asta? — Firește. Apa e un foarte bun conducător pentru sunete. — Dumnezeule! exclamă Ted. Drept În fața lor, gigantica aripă de titan se ridica zveltă deasupra fundului oceanului. Norman nu se așteptase deloc la asemenea dimensiuni; În timp ce submarinul cârmi la stânga, aripa le acoperi În Întregime câmpul vizual timp de aproape un minut. Metalul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
dar nu-i așa. Iar acum, Încheie Beth ridicând din umeri, cine știe ce vom găsi? Vom afla cât de curând, spuse Ted. Se auzi declicul intercomului. — Căpitane Barnes, scafandrii au montat sasul. Robotul este pregătit să intre În astronavă. — Ce robot? exclamă Ted. UȘA — Eu nu cred că așa trebuia procedat, spuse Ted indignat. Noi toți am venit aici pentru ca primul pas pe o navă extraterestră să fie făcut de către un om. Și tocmai asta cred că ar trebui să facem. Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
formă ce părea a fi a unui om. — Ce chestie... — E un om acolo? Să aruncăm o privire, spuse Beth, apăsând pe butoanele de pe cotieră. Fotoliul zumzăi, se deplasă Înapoi și se desfăcu. — Dumnezeule, după, toți acești ani... perfect conservat, exclamă Ted. — Era și normal, remarcă Harry, având În vedere că e un manechin. — Dar pare viu... — Nu trebuie să ne surprindă progresele Înregistrate de descendenții noștri, zise Harry. Sunt atât de avansați față de noi. Împinse manechinul Înainte, lăsând să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
nișe de depozitare de dimensiuni uriașe. Deschiseră o nișă și o găsiră plină cu containere grele din plastic, ce semănau mai degrabă cu containerele aviatice contemporane, dar de câteva ori mai mari. Desfăcură un astfel de container. — Nu se poate! exclamă Barnes, holbându-se Înăuntru. — Ce poate să fie asta? — Hrană. Hrana era Învelită În straturi de folii de plumb și material plastic, În stilul rațiilor alimentare de la NASA. Ted luă o astfel de porție: — Hrană din viitor! exclamă el, plescăind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
se poate! exclamă Barnes, holbându-se Înăuntru. — Ce poate să fie asta? — Hrană. Hrana era Învelită În straturi de folii de plumb și material plastic, În stilul rațiilor alimentare de la NASA. Ted luă o astfel de porție: — Hrană din viitor! exclamă el, plescăind din buze. — Ai de gând să mănânci chestia asta? Îl Întrebă Harry. — Bineînțeles! Știi, odată am avut o sticlă de Dom Perignon 1897, dar acum ar fi prima oară când aș mânca ceva din viitor, din anul 2043
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
costume spațiale. — Gata, În sfârșit m-am lămurit, spuse Ted. Această navă trebuia să zboare către stele. Ceilalți murmurară, incitați de ipoteza enunțată. Brusc, totul căpăta sens: dimensiunile mari, Întinderea navei, complexitatea consolelor de zbor... Ah, pentru numele lui Dumnezeu! exclamă Harry. Nu putea fi făcută să călătorească spre stele. Asta este În mod evident o navă spațială convențională, deși foarte mare. Iar la viteze convenționale, cea mai apropiată stea se află la o depărtare de două sute cincizeci de ani. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
Barnes, puteți vedea că unele dintre aceste dispozitive par a fi niște arme supradimensionate. Altele, precum acest braț extensibil, ar putea fi feluritele accesorii necesare pentru apucarea obiectelor, făcând din această navă un gigantic robot. — Un robot... Nu mai spune! exclamă Beth. — În cazul ăsta, cred că era mai adecvat pentru operațiunea asta un robot, spuse Ted Îngândurat. Poate chiar s-ar fi potrivit. — O potrivire agreabilă, spuse Beth. — O potrivire de țevi, zise Norman. — Ca de la robot la robot, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
prăjitură. „Aha, Își zise el. lată unde a dispărut prăjitura.“ — La fiecare douăsprezece ore benzile sunt transferate pe submarin, spuse Tina. — De ce? Întrebă Beth. Pentru că, dacă se-ntâmplă ceva aici, submarinul se duce În mod automat la suprafață. — Ah, minunat! exclamă Beth. Mi s-a luat o piatră de pe inimă. Unde este doctorul Fielding acum? — A renunțat la sferă și s-a deplasat, Împreună cu Edmunds, În cabina principală de pilotaj, răspunse Tina. Norman privea atent la monitor. Tina ieși din imagine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
se mai pot Întoarce să ne ia și pe noi. Cel puțin câteva zile, până se mai liniștește oceanul. — Deci suntem blocați aici? — Exact. — Pentru cât timp? — Câteva zile, spuse Barnes. — Câte anume? — S-ar putea o săptămână. — Doamne Dumnezeule! exclamă Beth. Ted Își aruncă sacul pe canapea: Ce noroc fantastic! Beth se Întoarse spre el: — Nu ești Întreg la minte? — Să ne păstrăm calmul, sugeră Barnes. Totul se află sub control. Este doar o Întârziere temporară. N-avem motive să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]