8,653 matches
-
generație în generație, de la maestru la discipol, de la arhitect la companion mai evoluat cu fiecare descoperire. Procesul în sine se numește tradiție. De unde și multitudinea de idei privind esoterismul și ordinele inițiatice. Cei care cunosc și posedă tradiția pot fi fericiți, după cum spune Homer. Gânditorii greci, inițiați de către preoții egipteni cu învățăturile pe care aceștia le tezaurizau în temple construite de arhitecții atlanți adorau înțelepciunea și cunoașterea prin Atena și Hermes. Egiptul rămâne originea inițierii biblice a lui Adam, Moise, Hiram
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
25 (tr.a.). Violarea legilor morale sacrificiul, adevărul, puterea, frumusețea, viața, memoria, ascultarea distruge realizarea construcției, îi distruge armonia, rostul și îi determină instabilitatea. Ruskin afirmă că ascultarea reprezintă încununarea preceptelor morale; numai astfel puterea poate fi stabilă, viața este fericită, credința poate fi acceptată, creația este într-o continuă realizare, adevărul poate fi lumină. Deci nu există și niciodată nu va exista libertate pentru că nici stelele nu o au, nici pământul, nici marea. Noi, spune Ruskin, numai ne închipuim a
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de străină și greu de atins. Aceasta pare o stare de trecere pe care aș opune-o la prima vedere afirmației heideggeriene: Nu noi ajungem la gânduri; ele vin la noi". Ca un blestem de dragoste etern, nimeni nu e fericit pe de-a-ntregul. "Și-o corabie-și cioplise,/ Și-n amurgul greu, de stânci/ A plecat pe mări s-o uite/ Clătinat de ape-adânci". Însuși actul cioplirii unei corăbii, sisific, robinsonian, mi se pare o ispășire, o binecuvântată mântuire prin
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
artă: "Eu mă duc în faptul zilei, mă așez pe malu-i verde/ Și privesc cum apa curge la coturi ea se pierde,/ Cum se schimbă-n vălurele pe prundișul lunecos,/ Cum adoarme la bulboace, săpând malul nisipos." Apare atitudinea estetică fericindu-se într-o soluție care nu îndepărtează misterul și permite tranziția prin realul dogmatic al imaginarului și al posibilului imaginar în contextul unui real plauzibil. Creația se bazează pe acest context: Când o salcie pletoasă lin pe baltă se coboară
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
oaza nemuririi. Poetul e un nemuritor. Dormind pe o pernă de aer, somnul, visul îl mângâie. Oare cât a căutat omul din poet mângâierea? " În ochii tăi îmi spăl întâi privirea/ Și apoi/ Privesc cerul". Poetul nu reușea să fie fericit, decât prin imaginație, respirând ispitele 384. Lumea urbană nu-i era inspirația, ci obsesia, obsesia a ceea ce n-avea să vină din cauza clară a pierderii purității cosmice în minciuna terestră. "Imn, templu, sărbătoare / Se roagă, cine, oare?". Ce minune a
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
îți sunt urcior),/ Dacă mă stric? (și băutură-ți sunt)./ Sunt meșteșugul tău și-al tău veșmânt, / cu mine rostul tău dispare 774. Deci menestrelul, artistul cu har divin este cel ce dă viață transmigrării haosului în ordinea lumii. Fii fericit când este haos în tine!775 spune filosoful și noi integrăm Cuvântul în realitatea palpabilă fără a ne desprinde prea mult de cele imaginare. Vid, Haos, Neant, Hău, Abis, fiecare e altceva. Și totuși... Nu locurile și timpul sunt Dumnezeu
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
aerul din slavă, curat, superior; Și bea, să te purifici, ca dintr-un sfânt izvor, Din limpezile focuri ce rătăcesc prin spații, Lăsând în urmă vaste mâhniri și lungi suspine Ce-apasă cu-a lor noapte un cenușiu destin, E fericit acela ce, de vigoare plin, Aripile-și deschide spre câmpuri mai senine: Cel ale cărui gânduri, cum stoluri ne-ntrecute, De ciocârlii, se-avântp spre cer în dimineți, Cel ce, planând, desprinde fără efort, semeț, Limbajul florilor și al lucrurilor mute915. Relația
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și greu de atins numită destin. Aceasta pare o stare de trecere pe care aș opune-o la prima vedere afirmației heideggeriene: Nu noi ajungem la gânduri; ele vin la noi". Ca un blestem de dragoste etern, nimeni nu e fericit pe de-a-ntregul. Și poetul continuă: " Și-o corabie-și cioplise,/ Și-n amurgul greu, de stânci/ A plecat pe mări s-o uite/ Clătinat de ape-adânci". Însuși actul cioplirii unei corăbii, biblic, sisific, robinsonian, gulliverian, mi se pare o
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Contact internațional, 1992. 419 proba simțurilor (prin înfometare), a spaimei (arătându-i abisul) și a puterii absolute (dăruindu-i toate împărățiile lumii) evanghelia după Matei. În urma experiențelor, Isus spune: Fericiți cei ce cerșesc duhul, că a lor este împărăția cerurilor, fericiți cei ce plâng, că aceia se vor mângâia, fericiți cei ce flămânzesc și însetează de dreptate, că aceia se vor sătura, fericiți cei curați cu inima, că aceia vor vedea pe Dumnezeu. 420 Lucifer este însă cel care ne ajută
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
evanghelia după Matei. În urma experiențelor, Isus spune: Fericiți cei ce cerșesc duhul, că a lor este împărăția cerurilor, fericiți cei ce plâng, că aceia se vor mângâia, fericiți cei ce flămânzesc și însetează de dreptate, că aceia se vor sătura, fericiți cei curați cu inima, că aceia vor vedea pe Dumnezeu. 420 Lucifer este însă cel care ne ajută să vedem adevărul, precum șarpele din Eden și de aceea participă la illuminare. 421 Iov 28:25-26, Pildele 3:20, 8:22
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
capabil și conștiința faptului că nicăieri în imensitatea spațiului astral nu cunoaștem ceva de o asemenea valoare. (...). Omul care a priceput odată fie și în chip trecător și pentru scurtă vreme, în ce constă măreția sufletului nu mai poate fi fericit dacă își îngăduie să fie meschin,egoist, tulburat de mici necazuri, temător de ceea ce i-ar putea rezerva soarta. Omul capabil de magnanimitate va deschide larg ferestrele minții sale, lăsând să pătrundă în ea vânturile venite din toate părțile universului
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
dominației actuale a economiei și monedei americane erau puse. La finalul Conferinței, J.M. Keynes a fost întrebat de ce a cedat în fața americanilor, transformând Marea Britanie într-un nou stat american. Se spune că ar fi răspuns printr-o exclamație: "Să fim fericiți dacă va fi așa!". După cum se vede, concurența între națiunile învingătoare, chiar aparținând aceleiași lumi, cea occidentală, era destul de mare. De altfel, la momentul respectiv occidentalismul nu se constituise încă într-o alianță și o lume comună, cu valori comune
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
toată lumea, pentru că nimeni nu poate ajunge la "nivelul,, lui. Astfel este un vierme comod, care își găsește mereu un sprijin în cineva care are nevoie de el. Cercul vicios se extinde și asupra ciocoiului. În România nici el nu este fericit, pentru că ne aflăm cu toții sub un val de nefericire. Până și familia a început a fi puternic afectată de problemele noastre individuale de raportare la sine și la lume. Ea nu mai este spațiul de liniște și reculegere, pentru că "copiii
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
876 Ibidem. 877 Ibidem. 878 Ibidem. 879 Claude Jessua-co., Dicționar de științe economice, Editura ARC, București, 2006, p. 147. 880 Ibidem. 881 Ibidem, p. 149. 882 Ibidem. 883 Deplasând discuția în plan filosofic, uman, vom spune că oamenii sunt ființe fericite prin natura lor deși, cu toții au o singură certitudine și anume aceea că vor muri. Este aici un înțeles profund al modului în care suntem creați și în modul în care în noi există și se manifestă forța vieții. Pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
modului în care suntem creați și în modul în care în noi există și se manifestă forța vieții. Pentru om starea naturală este aceea de bine, fericire, adevăr, frumos. Dualitatea ființei noastre ne pune practic în slujba acestor valori. Suntem fericiți pentru că fugim de nefericire, suntem buni pentru că urâm răutatea și suntem drepți pentru că echilibrul nostru interior este stabil numai dacă ne situăm de partea dreptății. Faptul că în faza de ascensiune, de boom, al ciclului economic ne bucurăm și nu
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
este o cunoaștere harică, cuminecătoare, ale cărei izvoare se regăsesc în Tradiția Ecclesiei, cunoaștere sui generis prin intermediul căreia ființa umană se racordează esențial la verticala divină, restaurând ordinea pierdută. Știință și credință Raportarea la savantul George Manu constituie o posibilitate fericită de recuperare a unei paradigme culturale esențiale pentru istoria intelectualității românești din secolul XX, personalitate care și-a pus amprenta, într-un mod decisiv, atât în planul cercetării științifice, cât și în planul conștiinței umane. Raportul dintre știință și credință
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
vor trece mările și că vor fi citite, atît la Utica în Africa, cît și la Ilerda în Spania. Ovidiu se consolează în exil constatînd că este poetul cel mai citit al timpului său. Pliniu cel Tînăr este surprins și fericit să afle că există librării la Lyon unde se vînd cărțile sale; de asemenea, el scrie unui tînăr poet că, dacă s-ar hotărî să-și publice versurile, acestea ar putea fi citate de oameni și ar fi răspîndite peste
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
ceea ce l-a "mișcat" pe celălalt, reacționăm la ceea ce l-a impresionat pe seamănul nostru. Spinoza distinge între două posibile afecțiuni: "celălalt", cel pe care îl percepem ca asemănător și pe care îl imităm, poate suferi sau, dimpotrivă, poate fi fericit. Ceea ce îl afectează poate fi de natură negativă sau pozitivă: în primul caz, vom resimți milă; în cel de-al doilea, dorință. Dacă e un lucru care l-a făcut fericit, îl vom pofti la rândul nostru. O spune foarte
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
este dinamica dezvoltării Sarei, conform conceptului lui Mahler, Pine și Bergman (1975) de realimentare: copilul iubit se separă mai ușor decât cel neglijat. Așa că Sara ne spune că, după ce a stat aproape de mama ei până la 4 ani, a fost foarte fericită la grădiniță, „Așa că întotdeauna mă-ntorceam într-o casă plină de bucurie, cu prânz gătit și cu mama care era acasă, care era acolo pentru noi, ne ura bun-venit”. Lumea de afară e străină, iar Sara menționează în câteva rânduri
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
acestui tip seamănă la bază cu cea din cazul bărbaților, ea tinde totuși să prezinte distorsiuni mult mai frecvente în traseul spre punctul superior al graficului. Un al doilea grup (trei femei) amintește de ceea ce Gergen și Gergen numeau plotul „fericiți până la adânci bătrâneți” (1988). Acest grup, fiind dominat de axa familiei, presupune stabilizarea de îndată ce familia începe să se contureze. Ca și în povestea Sarei, o fază inițială de necazuri și erori în viața acestor femei tinde să se încheie de îndată ce
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
Nici una din cele două povești nu prezintă tranziția ca pe un punct culminant, urmând deci ca perioada imediat următoare să cunoască o slăbire în intensitate sau în satisfacție ori să atingă un plafon, așa cum se întâmplă în intriga de tipul „fericiți până la adânci bătrâneți”. Aceste narațiuni nu sunt nici în genul celor numite în mod uzual „povești romanțate” - ce prezintă o căutare căreia i se găsește un răspuns într-un obiect sau într-o stare - ci se referă la descoperirea unui
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
și pe el altfel. Iar dacă se ajunge până la acel stadiu, atunci defectologul și medicul psihiatru pot să fie mândri de activitatea depusă cu subiectul respectiv. În practică lucrurile nu iau decât mult mai rar un astfel de final fericit. (Fericit pentru pacient și fericit pentru anturajul lui.) Însă fiecare ameliorare chiar și trecătoare rămâne un succes pentru care merită să acționezi. Capitolul XI Bolnavii cronici În dicționarele medicale există un număr mare de entități definite ca "boli cronice" (hepatita cronică
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
Iar dacă se ajunge până la acel stadiu, atunci defectologul și medicul psihiatru pot să fie mândri de activitatea depusă cu subiectul respectiv. În practică lucrurile nu iau decât mult mai rar un astfel de final fericit. (Fericit pentru pacient și fericit pentru anturajul lui.) Însă fiecare ameliorare chiar și trecătoare rămâne un succes pentru care merită să acționezi. Capitolul XI Bolnavii cronici În dicționarele medicale există un număr mare de entități definite ca "boli cronice" (hepatita cronică activă, insuficiența renală cronică
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
lor și suferă, alții nici măcar nu realizează ce se întâmplă cu ei. Trebuie să-i ajutăm doar pe cei conștienți și să-i lăsăm în întunericul lor pe "cei săraci cu duhul", despre care se mai și spune că sunt fericiți așa cum sunt? Pentru a ajuta cu succes un subiect cu nevoi speciale, din punct de vedere tehnic, este nevoie de multe cunoștințe de specialitate, de o pregătire multidisciplinară, de o mare investiție de timp, voință, răbdare și... bani. De pildă
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
să ajungă s-o practice ajungând un meșter bun și să devină independent financiar și alta este să rămână o povară un adult povară pentru familie și pentru societate. Munca unui defectolog nu se termină niciodată. Până și în situațiile fericite de reușită deplină, majoritatea cazurilor grave se cer urmărite și în continuare. Un handicap sever nu se vindecă, chiar dacă subiectul respectiv învață să se adapteze în condiții speciale la grup, comunitate, societate. El va trebui asistat și în continuare (juridic
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]