4,904 matches
-
o parte. „Tu, Dragoș“, am spus (acum nu mai boceam, îmi revenise vocea normală), „există undeva, nu mai știu unde, o balenă gigantică, umblă pe mări și pe oceane, poate că ea decide... Lipit de pântecul ei se ține masculul, micuț, cât un chibrit. El stă acolo nemișcat, cum stai tu acum, și nu funcționează decât atunci când ea simte nevoia să germineze. Pe urmă intră iar în nemișcarea lui. Iar tu, Dragoș, degeaba taci și te prefaci că dormi. Mă uit
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Te urmăream trecând în zori Pe lângă geamul meu micuț din internat, Dar într-o zi, plin de fiori Și cu emoții de copil te-am așteptat; Ai tresărit și te-ai oprit, Și cu ochi mari, întrebători, tu m-ai privit, Iar eu cuprins, de-un dor cumplit, Cu
BUCHETUL by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83751_a_85076]
-
pe față, în afară de Radu, care cu destulă stângăcie sărută mâna bătrânei doamne, iar în fața Ramonei făcu o plecăciune ușoară, abia schițând un zâmbet. în casă era o atmosferă de sărbătoare. Pe unul din pereți, sub o icoană mare, ardea o micuță candelă cu tămâie, care împrăștia un miros plăcut în odaie. După puțin timp Ramona îi invită pe cei trei în casa cea mare, ea considerând că este bine să-și lase mama liberă pentru a-și putea primi rudele și
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
pași întorcându-se cu spatele spre Angela, din a cărui ochi țâșneau scântei: -Această femeie este o "leoaică învrăjbită" după cum îi spune Andrei și Livia, zise Radu accentuând pe cele două cuvinte comparative. Ramona se mulțumi doar să zâmbească. Acest micuț și încrezut "făt-frumos" în curând îmi va implora în genunchi iertarea dacă planul meu se dovedește a fi împlinit iar "zâna lui bună" va lăcrima pe urmele lui. Deși l-am iubit, răzbunarea mea va fi crudă. Viața lui va
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
în salon. Acum planul răzbunării ei s-a împlinit, dar chiar din acel moment în sufletul ei de mamă simți un gol pe care tot restul zilelor ei nu va reuși să-l umple. Nici imaginea lui Radu, zâmbindu-i micuțului, ținându-l în brațe, nu i se mai putea șterge vreodată, la fel și cuvintele aruncate acum din ură pentru tatăl fiului ei, o grea povară-i va fi. Chiar din primul moment, când îl văzu pe micuț, Ramona l-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
zâmbindu-i micuțului, ținându-l în brațe, nu i se mai putea șterge vreodată, la fel și cuvintele aruncate acum din ură pentru tatăl fiului ei, o grea povară-i va fi. Chiar din primul moment, când îl văzu pe micuț, Ramona l-a luat în brațe cu multă dragoste. Ea observă cu mulțumire frumosul și angelicul chip al copilului, care era copia fidelă al tatălui său, omul de care-și legase viața și care pentru ea însemna atât de mult
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
iubea foarte mult, ajutată de tanti Aurica pentru ca Ramona să-și poată continua munca la școală. Bătrâna doamnă Neli reuși să se consoleze de dragul fiicei ei acceptându-l pe Radu ca ginere iar pe Ionuț Brădescu, acesta fiind numele micuțului, ca pe propriul său nepot. Mereu o auzeai șoptindu-i numele chiar și când el dormea liniștit, mângâindu-l și sărutându-l pe frunte. Uneori o vedeai îngenuncheată lângă pătuțul lui, rugându-se. Ori de câte ori Radu Brădescu își vedea soția tristă
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
acolo cât putu de repede, pe hol auzindu-se sunetul strident al bastonului ei, pe care acum era obligată să-l poarte. La celălalt capăt al firului o salută o voce care plângea, rugându-o să transmită la mulți ani micuțului Ionuț, care a doua zi împlinea cinci anișori. Apoi o mai rugă să-l aducă într-una din zile cu ea la școală pentru a-l vedea. Ramona fu de acord, deși se temea puțin de soțul ei, dar pentru
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
alamă, cu țilindru de sticlă, mai așteaptă, cu resemnare, să sucombe în acest univers ruginiu. Odihnească-se în pace strada cuminte, ușile din lemn de stejar masiv, curat și sfânt, clematitele strânse în tufe, cu flori albe și violete, din micuța mea insuliță! murmură, câteodată, domnișoara Cristina, la urechea lui Mircea, când în fine pășesc, amândoi, pe segmentul de trotuar, izolat în mareea murdară a dărâmăturilor. Toată această mică societate, în care prețioasă, ca aurul, e numai Cristina, adastă, ca într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
de deziluzie, pentru primirea iritată pe care i-o rezervase ignoranța contemporanilor: Taci, dragă! Ma biche, bucură-te că mă revezi întreg, fiindcă m-am prăbușit într-o genune a Timpului... Sesizând că explicația lui are niscaiva efect emoțional asupra micuței sale jumătăți, ba chiar și asupra celorlalți excursioniști, plusă cu aplomb: Cine știe ce se putea să mai pățesc? Dacă nu mă salvau un Vânător primitiv și o Femeie cu gâtul lung strâns în inele de aramă, care m-au întărit cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
-o și nu a vrut să vadă de treaba lor. A trecut o perioadă după ce ne-am certat atuncea cu ei, p-ormă ei căuta tot timpul să se certe cu noi. A luat cu ei atuncea o bătaie așa, micuță, dar nu a fost suficient. Și, dac-am văzut că nu se potolesc și am zis: „Vedeți-vă de treaba voastră, noi nu la voi ne gândim, ne gândim la oamenii ăștia de conducere, că nu trebuie să le facem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
suntem dușmănoși pe ei, că nu avem treabă cu ei și nu dorim să se-ntâmple necazuri. Și, în fine, atuncea ieșeam (mai înainte când să se-ntâmple lucrurile), ieșeam la club, ieșeam la fotbal, când s-a întâmplat aceste micuțe discuții, ne scotea separat de ei. Fotbal, aer, telefon... astea. Și, după ce am demonstrat că nu suntem oameni dușmănoși, că nu vrem să facem probleme cu ei, s-au convins și ei și și-au dat seama. Și, pe ormă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
ieșit afară din cameră și e pe la colegi, pe altă secție. O să se întoarcă. E un animal de putem să ne înțelegem cu el, nu face rău și ne place. Câinele se zice că e prietenul omului și e și micuț, îl îngrijim, îi dăm de mâncare, ce mâncăm noi. Mai mult Mandin se ocupă de el, el îi face duș. Doarme când cu colegul în pat, când sub pat. Ne jucăm cu el, îl mângâiem și așa îl alintăm. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
mie. Și-aceasta, pentru mine, ce-nseamnă? Cum mă simt eu când primesc eu de la mama? De ani de zile... și eu nu pot să-i ofer, de-aicea, măcar o floare! Sau de ziua ei, o ciocolată sau un micuț cadou... Decât să-i scriu de ziua ei acolo-șa, ce-mi dictează sufletu’, nu? Poate să fac ceva aici pentru ea? Nu am încercat niciodată, să pictez, să sculptez, dar afară... ce am lucrat acolo, aici nu pot face. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
bătăuși. Aici nu am găsit un model să tind, mă refer la deținuți. animale De 2 ani am o pisică cucurigu și 2 hamsteri cafeni cu pete pe care îi cheamă buni și buna, au ceva vârstă, au patru pui micuți. Ele sunt indispensabile în viața mea. Înainte nu-mi plăceau animalele, deloc pisicile. Însă după întâmplările cu cucurigu a început să mă atragă animalele. Pisica a avut purici și am tuns-o cu foarfeca fiindcă nu știam ce să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pe ăsta, două mii de dolari, o geantă cu patru baxuri de băuturi, o geantă cu Kenturi. Mi s-a părut amuzant că omul avea prea mulți bani și era ce era. Tovarășul ăsta al meu fusese la minori, era mai micuț, mai frumușel și eu l-am luat victimă, ca să-i explic lui ăla să stea cu ăsta, ca să intru. A pus masa, am mâncat, când a scos Stalinșcaia, s-a ridicat Bachus la cap și l-am făcut. Eu mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
pentru că n-avea cum să stea cu mine nevastă-mea atât timp cât eu nu prea dădeam pe-acasă, nu prea ajungeam pe-acasă. M-am căsătorit imediat după ce-am terminat armata, în ’81. Ea avea vreun metru și douăzeci. Era micuță. Am cunoscut-o la un ceai. În cartier, acolo. Acolo ne-am plăcut, a durat ceva timp și, după aceea, ne-am luat. Nu știu dacă a fost mai bună decât celelalte, dar atuncea eram imediat după armată și îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
în haine de lucru și te duceai la muncă. Lucram pentru diferite firme. Deci era firma „Liebich“, care se ocupa cu cutii pentru cadouri, cutii pentru ambalat sticle de vin, de ambalat bomboane. Sau pentru firma BMW, aveam niște polizoare micuțe, care funcționau cu aer, și curățam cutiile de ulei, de la motoare. Le curățam, le-ndreptam, le puneam la vinclu și făceam treburile astea, deci. Mai făceam covoare, deci n-am lucrat numai într-un singur atelier. M-am dus în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
și arăta ca un butoi umflat, din care ieșeau două mâini și două picioare subțiri ca niște așchii - pe scurt, era genul de tip pe care Fellini l-ar fi angajat bucuros ca figurant Într-un film. Avea un neg micuț ce de-abia se zărea sub o ureche, părul ras la zero lăsând să se vadă pielea scalpului, gura, nasul și ochii foarte mici. Porcușor era sigur trecut de treizeci de ani, judecând după aspectul pielii. Vorbea chiar cu acea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
meu? mă gândeam eu În timp ce acceleram mișcarea de du-te-vino. Valul de plăcere se apropie de momentul ejaculării, apoi se retrase de parcă nu voia să precipite lucrurile. Aveam impresia că de-a lungul membranei mucoase a vaginului lui Akemi niște mâini micuțe, ca de pitici sau de bebeluși minusculi care nu puteau fi văzuți decât la microscopul electronic, Îmi frecau vârful penisului, surâzând. Am fost de mai multe ori pe punctul de a ejacula, dar de fiecare dată valul plăcerii se retrăgea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
și top modele străine care lucrau În Japonia și pe care le putea atrage ușor cu bani și droguri. — Eu o să-mi invit prietenele lesbiene, tu invită-ți amantele. Prima pe care a contactat-o Keiko Kataoka era o fată micuță de statură, o maniacă de 24 de ani, care lucra Într-un magazin de articole BDSM din Harajuku. O chema Kyōko și o venera pe Keiko Kataoka atât ca regină SM, cât și ca lesbiană. Prima ședință s-a desfășurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
nu mi-am dorit să mă culc cu fete japoneze. Mie Îmi plac fetele Înalte. Cu cât mai Înalte, cu atât mai bine. Eu am un metru nouăzeci și cinci, dar Îmi plac fetele mai Înalte decât mine. Japonezele, așa micuțe cum sunt, Îmi provoacă mila. Ce bine-ar fi dac-aș găsi o femeie de doi metri cincizeci! Nu există Însă așa ceva, de-aia sunt Încă celibatar. Nu sunt homosexual, să știi. Nu te mint. Engleza nu era tocmai punctul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
ar fi amintit ceva și se Îndreptă spre rafturile pe care erau aliniate o mulțime de cărți. Luă de acolo o fotografie pe care mi-o Întinse. În fotografie erau Gan, Yazaki, Keiko Kataoka și o fată cu o față micuță și niște ochi mari, pe care cu ușurință o puteai lua drept personajul principal dintr-o shōjo manga. — Cea din colțul din stânga e Reiko. Era cu totul diferită față de cum mi-o imaginasem. Din ceea ce-mi mărturisise Keiko Kataoka
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
-și prepare ceaiul de rooibos de dimineață. Odată gata ceaiul, știa că-i place să stea afară cam o jumătate de oră, să privească păsările de pe fâșia ei de iarbă. Erau pupeze, cu dungile lor alb-negru, ciuguleau insecte ca niște micuțe jucării mecanice, și turturelele țanțoșe, antrenate în eternul lor joc de-a iubirea. Lui Mma Ramotswe îi plăceau păsările și, poate, dacă și-ar exprima dorința, i-ar putea construi un porumbar. Ar putea crește porumbei, poate, sau, cum făceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
fericită, chiar dacă îi fusese luată mama pe când era foarte mică. Tatăl ei și o verișoară avuseseră grijă de ea, o învățaseră ce înseamnă să-ți oferi dragostea - o dragoste pe care, la rândul ei, o dăruise, în timpul acelor zile binecuvântate, micuțului ei prunc. Când lupta copilului pentru viață a luat sfârșit, s-a întrebat, în treacăt, de ce i-a făcut Dumnezeu una ca asta, dar cu timpul a înțeles. Acum își revărsa din nou bunătatea asupra ei, de data asta sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]