4,117 matches
-
conjunctiv (MTCĂ (după Tizard, 2004Ă Criterii MM MTC Structura Numeroase și uniforme Granule puține dedimensiuni variabile Dimensiuni 19-20 µm diametru 9-10 µm diametru Proteoglicani Heparina Condroitin sulfat Histamina 15 pg/cel. 1,3 pg/cel. Supraviețuire > luni < 40 zile Localizare Mucoasa intestinala,Pulmon Cavitatea peritoneala, Piele Ambele subseturi eliberează prin degranulare histamina și/sau serotonină și numeroase interleukine, ca: ÎL-1, ÎL-3, ÎL- 4, ÎL-5, ÎL-6, INF alfa, TNF alfa, etc., participanți activi la procesul inflamator. Nu putem omite rolul lor în
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
celulele cu sertăraș sunt celule epiteliale specializate în preluarea antigenelor și transcitoza lor spre căile limfatice. Morfologia lor diferă de la specie la specie și de la o locație la alta. Cele mai studiate au fost celulele M de la șoareci, de la nivelul mucoasei intestinale. Butor și colab. (1995Ă le-au observat în toate epiteliile căilor de acces în organism, căile: respiratorii, digestive, urinare, genitale, etc., MORFOPATOLOGIA PROCESELOR INFLAMATORII 89 concentrate în general în segmentele specializate ale epiteliilor care acoperă foliculii limfoizi (domul plăcilor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
fagocitoza macrofagică. Limfocitele mature migrează spre formațiunile limfoide locale și apoi trec în circulația generală populând țesutul limfoid asociat mucoaselor. A fost bine studiată patogeneza infecției șoarecilor de laborator cu virusul tumorii mamare (MMTV - murine mammary virusă. MMTV pătrunde în mucoasa intestinala a șoricelului nou născut prin infectarea celulelor B și Ț existente în buzunarele celulelor M (Karapetian și colab., 1995, citați de Butor și colab., 1995Ă prin intermediul cărora este transportat în tot organismul, inclusiv în glanda mamara, unde găsește mediul
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
și colab, 1994. Celulele lui Russel sunt celule mari, globulare, cu caracter limfoplasmocitoid, bogate în granule intens PAS pozitive și colorate grialbăstrui, gri-roșiatic sau roșu aprins în metodă HEA. Sunt mai frecvente în primele zile de viață, în lumenul și mucoasa intestinala și mult mai rar după încetarea alimentației colostrale. Numai cu granule intens eozinofile și PAS pozitive pot fi văzute în toate organele limfoide și în apropierea mucoaselor. Ne însușim opiniile lui Dobson (1966Ă, Whur (1967Ă, Asdrubali și Mughetti (1968Ă
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
HEA. Sunt mai frecvente în primele zile de viață, în lumenul și mucoasa intestinala și mult mai rar după încetarea alimentației colostrale. Numai cu granule intens eozinofile și PAS pozitive pot fi văzute în toate organele limfoide și în apropierea mucoaselor. Ne însușim opiniile lui Dobson (1966Ă, Whur (1967Ă, Asdrubali și Mughetti (1968Ă după care celulele lui Russell ar fi transportoare de anticorpi. Celulele globuloase par să fie stadiul final, depozitar sau de stocaj de anticorpi, citoplasma lor fiind uniform eozinofila
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
Asdrubali și Mughetti (1968Ă după care celulele lui Russell ar fi transportoare de anticorpi. Celulele globuloase par să fie stadiul final, depozitar sau de stocaj de anticorpi, citoplasma lor fiind uniform eozinofila și omogena. Sunt mai frecvente la nivelul epiteliilor mucoaselor intestinale, respiratorii, genitale etc. Unii cercetători le consideră asociate cu infestațiile parazitare. Asdrubali G. și Mughetti L. (1968Ă, Stankiewicz și colab. (1994Ă cât și observațiile noastre nu confirmă această relație. Celulele Ț sau limfocitele sunt de 2-3 ori mai numeroase
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
polipeptide alfa și beta, unite prin același tip de punți. Ambii receptori se asociază cu mai multe polipeptide și formează complexul CD3. Celulele CD3/TCR1 reprezintă o minoritate de celule Ț circulante (CD4 și CD8Ă care se localizează în epiteliul mucoaselor fiind cunoscute și că limfocite interepiteliale - IEL, implicate în vehicularea antigenelor. Și celulele Ț pot fi subdivizate în celule funcționale sau cu viața scurtă și celule au memorie sau celule Ț cu viață lungă. Dar subpopulațiile de celule Ț sunt
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
folosesc ambele căi de citotoxicitate pe când limfocitele TCD8, utilizează numai calea ligandului Fâs. Literatura de specialitate mai recentă (Emoto M., 2003Ă, adaugă acestor celule ucigașe celulele NKT, clasice și nonclasice, mai abundente în ficat, puține în timus și în epiteliul mucoasei intestinale (IELĂ, limfocite intraepiteliale. Inițial li s-a atribuit origine hepatică, pereții capilarelor sinusoide, iar mai recent, timică sau chiar măduva osoasă pentru NKT clasice. Contribuie la supravegherea imuna a ficatului. Alte celule participante la procesul inflamator Încheiem coloana celulelor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
sinonima cu factorul inductor al sintezei de IFN gamma; se aseamănă structural cu ÎL-1 și funcțional cu ÎL-12. Este produsă de celulele TL1 și NK, la care le crește activitatea și pare să joace rolul de neuroimunomodulator și inductor al mucoaselor. A fost identificat și receptorul pentru ÎL-18 (ÎL-18RĂ care este expresat mai ales in splina, timus, leucocite, ficat, pulmon, cord, intestin, rinichi, pancreas (Cristea V. și colab., 2002Ă. Interleukina - 19 ÎL-19 este expresată de monocitele activate din papilele dermice și
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
fi „lemnoasa” în pasteureloza rumegătoarelor sau „păstoasa” în celulitele aviare. Și culoarea zonelor afectate diferă de la cenușie - roșiatica la gălbuie. Examenul histologic relevă distrugerea accentuată a teritoriilor afectate. Inflamațiile papulo-veziculoase sunt cantonate cu predominantă la nivelul pielii și a mucoaselor și se caracterizează prin acumularea exsudatului sub forma unor papule sau vezicule în grosimea epiteliilor afectate. În papule, exsudatul este localizat predominant interstițial și determina apariția unor proeminențe emisferice cenușii- roșiatice de IOAN PAUL122 dimensiuni relativ reduse (până la 1-2 cmă
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
liza celulelor locale alterate. Papulele și mai ales veziculele se pot deschide la suprafață epiteliului și să genereze eroziuni - inflamație eroziva, cănd alterarea epiteliala nu depășește membrana bazala, sau ulcere - inflamația ulcerativa, cănd afectează straturile dermice sau lamina propria a mucoaselor. Sunt inca perfect valabile observațiile lui Reclus P. (1885Ă după care orice ulcer este precedat de o soluție de continuitate, care este elementul capital în desfășurarea lui. Este greu de stabilit când sfârșește plaga și când începe ulcerul. În general
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
a fibrinei, component final al sistemului coagulării sângelui, respectiv a polimerizării fibrinogenului în fibrina, în prezența tromboplastinei și a trombinei tisulare. Exsudatul fibrinos apare sub forma unei pelicule sau pseudomembrane cenușii gălbui de grosimi variabile, la suprafață seroaselor sau a mucoaselor afectate; este deci o inflamație superficială. Pseudo-membrana de fibrina se desprinde cu ușurință de țesuturile subiacente, fără să lase eroziuni ale suprafeței acestora. Histologic, depozitul fibrinos apare ușor oxifil în colorația tricromica, ușor PAS pozitiv, amorf sau fibrilar, cuprinzând în
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
și seroase. MORFOPATOLOGIA PROCESELOR INFLAMATORII 123 Fig. 2.23. Inflamație (pericardităă crupală, la vacă. Sacul pericardic plin cu fibrina coagulata; 1. miocard; 2. sacul pericardic îngroșat; 3. fibrina. Instalarea inflamației crupale implică distrugerea stratului de acoperire sau de apărare al mucoaselor, neglijat de histologi. În absență integrității acestuia, fibrina și agenți patogeni intra în contact direct cu celulele specifice ale gazdei și le activează, orientându-le spre metaplazie și multiplicare, așa -numita epitelizare. În evoluțiile cronice se observa astfel apariția unor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
și membrana bazala nu sunt modificate. Or trebuie subliniat faptul că granulocitele cât și exsudatul seros, care constituie conținutul pustulei migrează din capilarele subbazale prin diapedeza. Pustulele sunt frecvent întâlnite în epiteliile care vin în contact cu factorii traumatici (piele, mucoasa prestomacelor, dar și în unele boli specifice virale sau bacteriene (exantemele infecțioaseă. Abcesul (lat. abcesus = delimitata este inflamația purulenta a unui organ sau țesut, delimitata de o anumită zonă. Aceasta delimitare este opera țesutului mezenchimatos local, care la incitația produșilor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
inflamate sunt în contact direct cu mediul extern, inflamația gangrenoasa se poate termină prin mumifierea țesuturilor și desprinderea lor de suprafață corporală, producându-se mutilarea animalului (mamita gangrenoasa a oiloră. Inflamațiile catarale Inflamațiile catarale sunt forme de inflamație exsudativa caracteristice mucoaselor. Se mai numesc și inflamații descuamative pentru că celulele epiteliale ale mucoasei se desprind din angrenajele naturale și sunt eliminate în lumen; inflamații mucoase sau mucoide pentru că sunt însoțite în evoluția lor de hiperproducție de mucus/mucoid. Denumirea de inflamație
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
poate termină prin mumifierea țesuturilor și desprinderea lor de suprafață corporală, producându-se mutilarea animalului (mamita gangrenoasa a oiloră. Inflamațiile catarale Inflamațiile catarale sunt forme de inflamație exsudativa caracteristice mucoaselor. Se mai numesc și inflamații descuamative pentru că celulele epiteliale ale mucoasei se desprind din angrenajele naturale și sunt eliminate în lumen; inflamații mucoase sau mucoide pentru că sunt însoțite în evoluția lor de hiperproducție de mucus/mucoid. Denumirea de inflamație catarala provine de la observația clinică prin care se constată că țesuturile
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
prin care se constată că țesuturile cu inflamație catarala au la suprafață un depozit care curge (gr. catharrein = a curgea. Caracterele morfologice ale produsului care curge sunt diferite. În cazurile incipiente se observă un lichid seros, transparent, incolor, situat pe mucoasa tumefiata, roșiatica, IOAN PAUL130 lucioasa. Este aspectul caracteristic al inflamației difuze a mucoaselor cunoscut sub denumirea de catar seros. În evoluția ulterioară, exsudației seroase i se adaugă hipersecreția glandelor și a celulelor mucoase, care imprimă exsudatului un caracter mucos sau
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
depozit care curge (gr. catharrein = a curgea. Caracterele morfologice ale produsului care curge sunt diferite. În cazurile incipiente se observă un lichid seros, transparent, incolor, situat pe mucoasa tumefiata, roșiatica, IOAN PAUL130 lucioasa. Este aspectul caracteristic al inflamației difuze a mucoaselor cunoscut sub denumirea de catar seros. În evoluția ulterioară, exsudației seroase i se adaugă hipersecreția glandelor și a celulelor mucoase, care imprimă exsudatului un caracter mucos sau mucinos. Atât exsudatul seros cât și mucusul, acționând asupra celulelor epiteliale ale mucoaselor
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
mucoaselor cunoscut sub denumirea de catar seros. În evoluția ulterioară, exsudației seroase i se adaugă hipersecreția glandelor și a celulelor mucoase, care imprimă exsudatului un caracter mucos sau mucinos. Atât exsudatul seros cât și mucusul, acționând asupra celulelor epiteliale ale mucoaselor, determină desprinderea acestora din angrenajul celular și amestecarea lor cu exsudatul seromucos, dând naștere catarului mucocelular sau descuamativ, forma cea mai frecventă a inflamației catarale (Fig. 2.28Ă. Uneori, descuamația este atat de pronunțată încât lamina propria rămâne denudată. Această
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
procesul apărând deci că o modificare predominant alterativă. Dacă privim însă procesul inflamator dinamic și în toată complexitatea lui, constatăm că modificările alterative din MORFOPATOLOGIA PROCESELOR INFLAMATORII 131 inflamația catarala sunt secundare modificărilor exsudative care se continuă și după descuamarea mucoasei. Acesta este considerentul pentru care includem inflamația catarala în cadrul inflamațiilor exsudative chiar și în cazurile când histologic predomina descuamația celulară. În evoluția ulterioară a procesului inflamator, depozitul mucocelular existent la suprafață mucoaselor se îmbogățește prin prezența granulocitelor neutrofile, transformându
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
în cazurile când histologic predomina descuamația celulară. În evoluția ulterioară a procesului inflamator, depozitul mucocelular existent la suprafață mucoaselor se îmbogățește prin prezența granulocitelor neutrofile, transformându-se treptat în catar purulent, forma principala de manifestare a inflamației purulente la nivelul mucoaselor. Trebuie subliniat faptul că primele faze ale inflamației catarale sunt foarte greu de diferențiat, pe cadavru, de modificările cadaverice autolitice. Macroscopic, se poate vorbi de inflamația catarala numai în cazurile când mucoasa este tumefiata și hiperemiată, iar histologic când piesele
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
principala de manifestare a inflamației purulente la nivelul mucoaselor. Trebuie subliniat faptul că primele faze ale inflamației catarale sunt foarte greu de diferențiat, pe cadavru, de modificările cadaverice autolitice. Macroscopic, se poate vorbi de inflamația catarala numai în cazurile când mucoasa este tumefiata și hiperemiată, iar histologic când piesele au fost recoltate și fixate în bune condiții, imediat după moartea sau sacrificarea animalelor. Pe cadavrele vechi cât și în secțiunile provenite de la cadavre vechi, diagnosticul de inflamație catarala trebuie pus cu
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
cadavrele vechi cât și în secțiunile provenite de la cadavre vechi, diagnosticul de inflamație catarala trebuie pus cu foarte mare rezervă. Este total eronat să se aplice eticheta de inflamație catarala unor inflamații ale rinichilor, ficatului, limfonodurilor etc., organe lipsite de mucoase. Ea se aplică doar căilor de acumulare și eliminare a secrețiilor biliare sau urinare. Nici noțiunea de inflamații catarale cronice nu este prea fericit utilizată. În stadiile cronice ale inflamațiilor catarale exsudatul nu mai curge, epiteliul mucoaselor în cauză este
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
organe lipsite de mucoase. Ea se aplică doar căilor de acumulare și eliminare a secrețiilor biliare sau urinare. Nici noțiunea de inflamații catarale cronice nu este prea fericit utilizată. În stadiile cronice ale inflamațiilor catarale exsudatul nu mai curge, epiteliul mucoaselor în cauză este populat în cea mai mare parte cu elemente limfomacrofagice recrutate prin capilarele din vecinătate sau multiplicate pe plan local. Inflamațiile limfomonocitare Explozia în epoca noastră a infecțiilor virale, cu apariția în țesuturi la scurt timp după infecție
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]
-
limfoplasmocitare eozinocitar-eozinofilice mastocitare celulare acelulare mixomatoase granulomatoase fibroase în focare difuze IOAN PAUL134 Fig. 2.29. Nefrita limfohistiocitară la vițel. La examenul histologic se va acorda o atenție deosebită aglomerărilor limfoide asociate porților de intrare în organism - țesutul limfoid asociat mucoaselor - pentru aprecierea limitelor dintre reacția limfoida imunologica locală - inflamația imunologica parafiziologică sau benefică - și instalarea inflamației patologice (Fig. 2.30Ă. Poate mai mult ca în oricare alt proces patologic, experiența examinatorului are un rol hotărâtor. Fig. 2.30. Peribronhită limfoida
PROBLEME DE PATOLOGIE GENERALĂ by IOAN PAUL () [Corola-publishinghouse/Science/91479_a_92289]