7,756 matches
-
celor scrise mai sus: "Locuitorii cetății Tentyra reușesc să-i înfrângă nu prin virtuțile neamului și sângelui lor, ci prin dispreț și bravură. Într-adevăr, ei urmăresc animalele care fug și le târăsc pe uscat, aruncând o plasă peste ele. Pier în număr mare cei care sunt lipsiți, în această vânătoare, de prezență de spirit". 585 Dimitrie Cantemir, op. cit., pp. 687-688. 586 Idem, p 688. 587 Ibidem. 588 Idem, p. 690. 589 Ibidem. 590 Idem, p. 755. ----------------------------------------------------------------------- DIMITRIE CANTEMIR. PERSPECTIVE INTERDISCIPLINARE
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
o etică. Cearta intelectualilor (atunci când are loc așa ceva) mi se pare desuetă: intelectualii au înțepenit în ideile lor fixe și în bătăliile lor conceptuale. Mă interesează, în schimb, cruciada interioară a românilor. În caz că ea mai este posibilă și nu a pierit de tot. Nu știu ce va aduce viitorul și nu pot să profețesc nimic. Lucreția Jurj a fost femeie-partizan timp de patru ani în Munții Apuseni (1950-1954) și apoi deținută politică vreme de zece ani (1954-1964). Am invitat-o mereu la cursurile
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
ori au îmbătrânit, plictisindu-se și ei să tot explice cum s-au petrecut lucrurile atunci. Au rămas să verbalizeze demagogii, profitorii și speculativii. Și, poate, cu jumătate de gură, pentru că au devenit mortificați și împietriți, rudele celor care au pierit atunci și a căror rană nu are cum să se închidă vreodată. Amoralul Sergiu Nicolaescu nu a transpus nici el evenimentele de atunci în ceva credibil: filmul său, 15, este o cacealma și aduce pe ecran multă impostură; totuși, voit
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
puroi ori prin metode chirurgicale. Și asta pentru că puroiul acela instrumentat astfel, fie chiar și în scopuri terapeutice, i-ar împroșca și pe „chirurgi”, mânjindu-i. De aceea, soluția cea mai la îndemână este ca Furunculul să fie lăsat să piară pe limba lui, înecat în propriul său puroi, în propria-i mâzgă lingvistică. Omul-furuncul este un individ întru totul căzut din paradis; s-ar putea crede că darea pe din afară a puroiului l-ar elibera - dar nu este sigur
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
varianta ta muritoare, însemna să rămîi întrucîtva captiv în legăturile lumii de aici, să nu te fi despovărat cu totul de determinismul ei, să mergi așadar îngreunat pe drumul lung al propriului destin. Ca și tatăl lui Hamlet, cavalerul Gaheris piere otrăvit, iar regele Arthur și toți cei de la curtea sa au fost atît de întristați de o moarte așa de urîtă și vulgară, încît nu vorbiră decît foarte rar despre ea. Inocenți sau nu, oamenii doborîți de o moarte neprevăzută
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
la contemplativi musulmani. Ibn Arabî, în Revelațiile de la Mecca I : Cufundă-te în oceanul Coranului dacă ai un suflu destul de puternic. Dacă nu, mărginește te la studiul lucrărilor care îi comentează sensul aparent, dar nu te arunca în el : vei pieri, fiindcă oceanul Coranului e adînc, iar dacă cel ce se cufundă nu s-ar mărgini să aleagă locurile cele mai apropiate de țărm, el nu ar mai reveni nicicînd către lumea creată. Profeții și moștenitorii-păzitori plonjează către aceste locuri apropiate
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
pot fi utilizate ca suport pentru descifrarea și chiar pentru exersarea unor mari teme spirituale. Pe urmele unor gînditori contemporani, m-am străduit să argumentez că Occidentul actual nu este un pustiu din care orice verticală a sensului să fi pierit, ci că el oferă un spectacol simbolic în multe privințe prețios, apt să stimuleze discernămîntul spiritual. Prin chiar singularitatea ei de lume secularizată, modernitatea tîrzie poate face semn un semn nou, despovărat de conformism spre teme perene, pe care ca
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
Jertfă (1909) a avut mai întâi premiera, în 1908, la Teatrul Național din București. Cu o gradație psihologică bine strunită, pândită totuși de neverosimil, textul, altfel, e destul de oarecare. Întâmplarea se petrece în timpul Războiului de Independență. Logodnicul Tincăi, Ștefan, a pierit pe front, la Rahova, și un apropiat al familiei, Doctorul, nu știe cum să-i aducă fetei la cunoștință îngrozitoarea veste. Îi vine însă ideea salvatoare să istorisească despre un alt flăcău, care, dând dovadă de bravură, își pierduse viața
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288104_a_289433]
-
botezului creștin.” Un alt exemplu de mamă creștină este Monica, mama Fericitului Augustin, care atunci când fiul său rătăcea pe căi pierdute, plângea și se ruga lui Dumnezeu pentru el. Referitor la acest lucru, Sfântul Ambrozie exclama: „Nu se poate să piară copilul atâtor lacrimi!” La fel de rugătoare a fost și Antuza, mama Sfântului Ioan Gură de Aur; Emilia, mama Sfântului Vasile cel Mare; sau mamele atâtor sfinți mucenici, dascăli sau ierarhi ai Bisericii lui Hristos. Mamele sunt datoare să le vorbească fiicelor
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Mariana DINTER, Adriana NASTASĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2133]
-
și actele de moștenire dintr-un oraș. Munca îi părea plictisitoare. Iată însă că într-o zi a dat peste numele lui într-un testament, prin care i se lăsa ca moștenire o mare avere. Din acel moment plictiseala îi pieri și citea cu plăcere și atenție totul. Și noi, creștinii ortodocși, suntem moștenitorii celei mai mari împărății Împărăția cerurilor. O avere mai mare ca aceasta nici că există. Iar Testamentul nostru este Sfânta Scriptură. S-o citim tot timpul și
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Cine vizitează Roma, are de văzut și renumitul Colosseum, amfiteatrul monumental, construit în timpul lui Vespasian și Titus și inaugurat în anul 80. Ruinele Colosseumului sunt vestigii sfinte pentru cei care le vizitează și-și aduc aminte de creștinii care au pierit acolo sfâșiați de fiarele sălbatice, pentru că n-au voit să renunțe la credința în Hristos. În ziua inaugurării împăratul spuse în aplauzele mulțimii: Ne-am adunat aici, ca să inaugurăm Colosseumul. Facă zeii ca el să fie plin de glorie! Ziua
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Așa a trecut mai bine de un an, dar acum Petrișor nu mai era singur, ci peste 20 de tineri se mărturiseau și se cuminecau în fiecare lună. Multă lume a urmat pilda cea bună a lui Petrișor, batjocura a pierit, credința s-a întărit, faptele bune s-au înmulțit și harul lui Dumnezeu peste mulți a coborât. 28. Să nu minți! Primul mincinos din lume a fost diavolul; el a mințit-o, 32 pe Eva, ca dacă vor mânca din
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
răspunsul copilului. Atunci învățătorul, care nu întâlnise așa ceva în viața lui, cercetă amănunțit cazul copilului și ce credeți că a aflat? A aflat că tatăl și mama lui se certau foarte des. Când tatăl venea beat acasă, nevasta îi striga: „Piei, drace, din fața mea!” Atunci copilul se speria și voia să se ducă în brațele mamei, dar aceasta îl alunga, zicându-i: „Fugi, satano, nu mă mai necăji și tu, nu vezi ce iad e în casa asta?” Și copilul a
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Dar după câteva ceasuri, cei care urziseră complotul năvăliră înarmați și-i măcelăriră pe toți. Dacă ar fi citit scrisoarea când a primit-o, ar fi scăpat împăratul și toți ai lui cu viață; dar pentru că a amânat, toți au pierit. Adeseori lăsăm să citim MÂINE scrisorile trimise nouă de Dumnezeu, prin atâtea chemări la biserică, la credință în EL. Ne trimite câte un necaz, o boală, o întâmplare deosebită, dar noi nu vrem să le citim „AZI” adică în timpul cât
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
am supărat decât o dată și pe mine nu mă ierți... Atunci Dumnezeu i-a răspuns: E adevărat că oamenii Mă supără necontenit, dar tot adevărat este că ei își cer iertare... Tu Mi-ai cerut vreodată iertare? Rușinat, diavolul a pierit atunci din fața lui Dumnezeu. 51. Judecata cea Mare Câțiva oameni, ca să râdă de un creștin care tocmai ieșea de la biserică, îi ziseră: Măi Vasile, dar bun stomac trebuie să ai, de poți înghiți atâtea slujbe și atâtea rugăciuni... Dar el
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Era glasul mamei, care la ea nu se mai gândea, ci numai la copilul ei, fie el chiar acela care-i ducea inima să i-o vândă pe un pumn de aur. DRAGOSTEA este mai tare ca moartea, ea nu piere NICIODATĂ. 57. Lucrează Dumnezeu pentru noi Oare cel ce a lucrat duminica sau în zi de sărbătoare, se află la sfârșitul anului mai îmbelșugat decât cel care în acea zi a fost la biserică și s a rugat? Oare casa
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
Hristos! Mersei apoi spre perete și pusei la loc fotografia străbunicului, care mi se păru că ia înfățișarea unei icoane vechi. Prietenul nu mai zise nimic, dar când i-am strâns mâna la plecare am simțit că pornirea împotriva icoanelor pierise din sufletul lui, care de obicei nu era un suflet rău. 99. Dragostea. Bunătatea. Iertarea Doi oameni se certau. Adică, la drept vorbind, numai unul îl certa pe celălalt. Zicea: Ce? Credeai că am fost sincer cu tine? Nu eram
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
mai ții lumea aceasta cu atâtea ticăloșii și nu o prefaci deodată în praf și pulbere?! Cum să o pierd Petre, zise Dumnezeu. Mai sunt atâția oameni buni și atâția copilași nevinovați pe pământ. Cu ce sunt ei vinovați ca să piară?! Păi, pierde-i numai pe cei răi Doamne, căci s au înmulțit și fac atâtea rele. Deodată, Sfântul Petru călcând într-un mușuroi de furnici, începu să dea cu mâinile de sus până jos, omorând furnicile care-l înțepau. Ce
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
nevoie, fiindcă biserica este ca o corabie. Căci, precum în vremea potopului, câți oameni și câte vietăți au intrat în corabia aceea au scăpat de potop, iar câți oameni și dobitoace au rămas afară de corabie, s-au înecat și au pierit. Așa și acum, câți creștini se duc la sfânta Biserică și intră în ea, se izbăvesc de potopul cel înțelegător al păcatului și al patimilor, iar câți rămân afară din Biserică, se îneacă și se pierd." 417), dar care nu
[Corola-publishinghouse/Science/84995_a_85780]
-
XIXe siècle, ț.4, Plon, Paris, 2002, p.101-139 ARON, Jean-Paule, Misérable et glorieuse la femme au XIXe siècle,Fayard, Paris, 1980 AUERBACH, Eric, Mimesis. Reprezentarea realității în literatura occidentală, Polirom, Iași, 2000 AUGÉ, Marc, Non-Lieux, Seuil, Paris, 1992 AURÉGAN, Piere, Flaubert, Nathan, Paris, 1991 AURÉGAN, Piere, Flaubert, Nathan, Paris, 1991 BABEȚI, Adriana, Dandysmul. O istorie, Polirom, Iași, 2004 BACHELARD, Gaston, La poétique de l'espace, P.U.F., Paris, 1957 BAFARO, Georges, Nana. Zola, Ellipse, Paris, 2000 BAHTIN, Mihail, Probleme
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
2002, p.101-139 ARON, Jean-Paule, Misérable et glorieuse la femme au XIXe siècle,Fayard, Paris, 1980 AUERBACH, Eric, Mimesis. Reprezentarea realității în literatura occidentală, Polirom, Iași, 2000 AUGÉ, Marc, Non-Lieux, Seuil, Paris, 1992 AURÉGAN, Piere, Flaubert, Nathan, Paris, 1991 AURÉGAN, Piere, Flaubert, Nathan, Paris, 1991 BABEȚI, Adriana, Dandysmul. O istorie, Polirom, Iași, 2004 BACHELARD, Gaston, La poétique de l'espace, P.U.F., Paris, 1957 BAFARO, Georges, Nana. Zola, Ellipse, Paris, 2000 BAHTIN, Mihail, Probleme de literatură și estetică, Univers, București
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
o analogie cu zdrobirea trupului viteazului martir pe roată. Duhul lui, care nu a putut și nu poate fi zdrobit de nimeni, trăia în noi mai viu și mai puternic peste veacuri; așa nici duhul Frăției de Cruce n-a pierit. În prigoană se mențineau greu legăturile, mai ales cu șefii, dar noi, deși cu destule riscuri, reușeam să ne simțim umărul și sufletul alături. CAPITOLUL II Școala Normală din Buzău: 1938-1942 „Un frate de cruce nu este niciodată singur și
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
nu ne lăsa pe noi în uitare că-n Mâna Ta e al nost’ noroc... Pașii Omului-Dumnezeu, călcând pe undele spumegânde ale valurilor, liniștesc zbuciumul firii și dau siguranță plutirii celor ce, prin furtună, abia li se auzeau glasurile: „Învățătorule, pierim!”: O, Dumnezeu, al tuturor Părinte, Înalt, sublim, al lumii Creator! Ascultă-n Ceruri a noastră rugăminte și fii al nostru Bun Protector! De sus, din Cer, umbrește cu-a Ta Mână și-ntinde Brațul Tău Ceresc spre țara mea, spre
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Numai așa ne putem apropia de ceea ce lumea dorește: Pacea! Și aceasta o aduce în fiecare ins și în lume numai Hristos. Orice altceva, oricum se va numi și orice drepturi și-ar aroga, în numele oricui pe acest pământ, va pieri, va fi spulberat de „piatra din capul unghiului”, de puterea pe care au tăgăduit-o și ignorat o „ziditorii”. Atunci când vor dori poate să se salveze va fi prea târziu. Până mai e vreme, treziți-vă, toți care nu știți
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
nu vor voi să înțeleagă lucrarea aceasta și se vor împotrivi ei vor cădea, ca și Lucifer, sub sancțiunea sabiei de foc a Arhistrategului Mihail. Biserica lui Hristos nu poate fi biruită de porțile iadului; Antihristul și slujitorii lui vor pieri în focul cel veșnic. Bucurați-vă, neamurilor, mântuirea voastră este aproape. Hristos bate la uși! Ieșiți-I întru întâmpinare!” * În capela școlii, o bisericuță interioară, părintele Ion Morărescu săvârșea duminical și în sfintele sărbători slujbele religioase, iar corul școlii dădea
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]