5,170 matches
-
Partea din dreapta, unde locuise Ma'am Catana și bătrânul, era un fel de casă de țară, spoită albastru, cu geamuri cu cercevele de lemn, cea din fund o casă negustorească, gălbuie, leproasă, cu galerie de lemn la etaj (acolo era vaporul, tot acolo stătuseră Elvira și Nenea Nicu Bă), galerie care, vopsită alb-murdar, se prelungea și pe latura stîn-gă a clădirii, sprijinind acoperișul cu niște stâlpi de lemn. Intre stâlpi se zăreau ferestrele cu obloane de scânduri ultramarin. Obloanele erau acum
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
avea în capătul opus scării o singură ușă, încuiată și ea, cu un geam oval având de partea cealaltă perdeluță roză. Mioara descuie și pătrunseră într-un alcov care-o lăsă pe Maria fără suflare. Era ca o cabină de vapor de lux, cu fereastră mică, închisă cu zăvor nichelat, licărind după perdeaua brodată cu păsări alburii. Mireasma de parfum ofilea catifeaua dulce a draperiilor și a acoperământului de pat până la nuanța cireșei amare. Cântăreața avansa în aerul acela de consistența
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dar numai câteva stații, după care trebuia să intrăm într-o stradă de mahala, mereu plină de noroaie, cu garduri vopsite dement în roz și azur și verde, ca să-ajungem, la capătul unui drum nesfârșit, la casa în formă de vapor. Deasupra acestui nou traseu neural cerul avea o cu totul altă înfățișare: era o pătură de lichid înmiresmat, cu vaste recife de corali, cu crini de mare legănîndu-se-n curenți primăvăratici, filtrând aerul înghețat prin bronhiile ca niște pene, cu bancuri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în jurul clostii semețe a bisericii. Prin case, mai nici o lumină, doar o izbă mai depărtată luminată ca ziua. Se gândi că o fi crâșma, dar nu era decât casa încăpătoare a unui gospodar, unde-n noaptea aceea se ținea un vapor. Și cum a doua zi era Sf. Vasile și flăcăul avea ceva bănet la el - venea de la Ciorogîrla, unde dăduse bine un butoiaș de rachiu -, se gândi că poate l-ar primi și pe el. Auzise multe despre vapoarele astea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un vapor. Și cum a doua zi era Sf. Vasile și flăcăul avea ceva bănet la el - venea de la Ciorogîrla, unde dăduse bine un butoiaș de rachiu -, se gândi că poate l-ar primi și pe el. Auzise multe despre vapoarele astea. La ei în sat nu se făceau niciodată, căci era încă vie amintirea izgonirii din munții Rodopi. Când auzeau de de-alde astea, sătenii se puneau pe blesteme iar popa cel bătrân, care-i mântuise din grele primejdii, tuna
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
copleșiți de rușine și de frica lui Dumnezeu. Încet-încet uitau însă, și-n ei se ridica din nou pofta nesățioasă, dorul de desfrâu și de blasfemie, așa că abia dacă trecea luna și alt gospodar chema flăcăii și fetele la alt vapor... Zile și nopți în șir, ca un acarian ce s-ar tîrî prin tubul solzos al unui fir de păr, Vasile înainta pe culoarul ce se curba ușor, dar tot mai pronunțat, pe când pereții deveneau tot mai sticloși și mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ciopârțit cu deosebire de cătane, care amestecau, cu jungherele, buze, sânge și sfărâmături de dinți pe chipurile sfinților agonici. Chlîștii nu aveau, nici unul, de o mie de ani, tată, căci singurul lor părinte era Ava, Tatăl ceresc. Pruncii născuți în urma vapoarelor ce țineau de Paști și de Crăciun (și-n afara cărora aleșii nu se-mpreunau niciodată) erau crescuți de mamele lor și socotiți fii legitimi ai Duhului, țăndări de Dumnezeire în înveliș de cocă pământească. Mujicii mai nestăpâniți, ce erau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și-n afara cărora aleșii nu se-mpreunau niciodată) erau crescuți de mamele lor și socotiți fii legitimi ai Duhului, țăndări de Dumnezeire în înveliș de cocă pământească. Mujicii mai nestăpâniți, ce erau munciți de diavol în timpul dintre cele două vapoare, erau sfătuiți de popi să se-mpreune cu subțioara muierilor pe care le doreau, ispășind apoi prin post și rugăciune. Selivanov însă nu cunoscuse păcatul. Râvna chlîștilor împotriva icoanelor idolești, înfrînarea lor la hrana pierzaniei (carnea și tot ce se atinsese
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
înfrînarea lor la hrana pierzaniei (carnea și tot ce se atinsese de carne) și lungile postiri ale nevoilor tinereții nu i se păruseră îndeajuns pentru premiul mântuirii promis de Hristos oricui va fi ca El. Căci Hristos nu știa de vapoare și nu cunoscuse împreunarea trupească. Și la Evanghelie scria răspunsul Domnului nostru când îl ispitiseră întrebînd a cui avea să fie, în rai, femeia ce avusese șapte soți: "Fiii veacului acestuia se însoară și se mărită; dar cei găsiți vrednici
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
martorii semnelor și minunilor ce le făcea (căci se atingea de bubele de scrofuloză de pe gâtul sătenilor și ele se desprindeau și cădeau în palma lui, unde se preschimbau în mărgăritare), se lăsară cu totul de imboldurile cărnii, condamnară des-frîul vapoarelor și, precum odinioară pustnicii esenieni, hotărâră să-și înmulțească biserica doar prin luminarea și aducerea-n sânul ei a cât mai multor oi rătăcite. Cei prinși în urâciunea împreunării trupești erau izgoniți pe loc, cu blesteme grele, din adunarea sfinților
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
erau ca o pastă groasă - ca piureul de mere și biscuiți pe care-l mâncam încă - în care se amestecau fețe și nume și umbre și lumini: caldarâmul curții, florile la fel de înalte ca mine, galeria de la etaj, forfotind de lume, vaporul de vreun metru lungime, vopsit verde, al lui Nenea Nicu Bă, senzația cinestezică a mersului pe bicicletă cu un vecin beat, care căzuse cu mine așa de rău, că-i de mirare că nu mi-a rupt oasele, apoi intuiția
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
clipă de soare, și trupul i se aprinse în toată tinerețea, grația și minunea lui. O clipă mai târziu redeveni cenușiu, anonim. Gara se vedea deja în fundal, palat de cărămidă ocupând tot orizontul. În spatele ei era Ij-ul încărcat de vapoare și bacuri. Pe țărmul lui se ridicau depozite zmolite, cu pereți orbi, ca niște flamuri negre, care o speriaseră întotdeauna. Găsi, în fine, ușa stacojie pe una dintre fațadele din stânga. Într-o parte și-ntr-alta a ei se aflau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
atunci în plină "glorie", și, fără multă vorbă, ne duce la Direcția Generală a Marinei Comerciale, ne prezintă pe la cei mari de acolo și pe loc ni se dau bilete de călătorie gratuit, până la Neapole. Ar fi trebuit ca pe vapor să plătim costul mesei, dar până la urmă nici asta nu am plătit. De la București, fiind dați în grija comandantului ca oameni de talent care merg în străinătate pentru studii, am fost primiți, pe vaporul Dacia, cu toate onorurile și înlesnirile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
Neapole. Ar fi trebuit ca pe vapor să plătim costul mesei, dar până la urmă nici asta nu am plătit. De la București, fiind dați în grija comandantului ca oameni de talent care merg în străinătate pentru studii, am fost primiți, pe vaporul Dacia, cu toate onorurile și înlesnirile cuvenite. Ne îmbarcăm la Constanța. Iarnă, frig și umezeală. După o noapte de călătorie liniștită, a doua zi în zori, intrăm în Bosfor, cerul se luminează și ochii ni se desfată cu priveliști verzi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
numeroase erau urmele războiului, vase scufundate multe și unele apărând mai mult, altele mai puțin, altele aruncate pe o coastă aproape de mal. Pe mări circulau, libere, mine smulse din lanțuri și nenorocirile erau numeroase. Noaptea se naviga la noroc cu toate că vaporul avea reflector care lumina calea înainte. Cu grijă și emoții ajungem cu bine la Pireu într-o dimineață luminoasă și argintie, în aer lumină, pe pământ multe alburi, marea luminoasă, imaginația luminată de trecutul glorios al orașului. Plecăm, conduși de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
aproape pustiu, cu multe case, încă în mină. Lume puțină și după străini se țineau dame ca țânțarii lângă oameni. A doua zi, suntem la Neapole, oraș frumos între cele frumoase. Fiind sub protecția comandantului, suntem invitați să locuim pe vapor toate cele patru zile cât staționau în port până la înapoierea lor în țară. * Primul drum ce-l fac, ajuns la Neapole, este la Muzeul Național. Foarte multă sculptură adusă de la Pompei. Mă interesează și mă opresc. Am umblat prin sălile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
Privind urmele săpate în piatra pavajului de roțile carelor, mi s-a părut o clipă că mă aflu într-un oraș viu în vremea de odihnă de la amiază. După-amiaza zilei a patra de ședere la Neapole, am petrecut-o pe vapor pregătindu-mă sufletește pentru ultima etapă a călătoriei. Spre seară, s-a început o mică petrecere la popota ofițerilor, trenul spre Roma pleca la ora 11 noaptea, vama pasagerilor veniți pe mare se închidea la 7 seara și petrecerea mergea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
11 noaptea, vama pasagerilor veniți pe mare se închidea la 7 seara și petrecerea mergea înainte. Pe la 10 1/2, ne luăm rămas bun de la cei ce se întorceau în țară a doua zi și coborâm într-o barcă a vaporului cu un ofițer și doi lopătari. Pe tăcute, după câteva minute, suntem pe un chei și puțin după asta, în gară, la unsprezece fără zece, în vagoane. Isprava asta, a celor cu vaporul, după câteva luni, la Roma mi-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
zi și coborâm într-o barcă a vaporului cu un ofițer și doi lopătari. Pe tăcute, după câteva minute, suntem pe un chei și puțin după asta, în gară, la unsprezece fără zece, în vagoane. Isprava asta, a celor cu vaporul, după câteva luni, la Roma mi-a adus oarecari neplăceri cu cei de la chestură. Plecăm. A doua zi dimineața, descindem în gara Roma, luăm o trăsură, dăm birjarului adresa scrisă pe o bucățică de hârtie, omul ne duce pe unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
manifestare a mea în București.6 Iarna din 1920-1921 a fost foarte geroasă, noi am plecat din București la 13 decembrie pe un ger de minus 20 de grade și după o călătorie cu peripeții până la Galați, unde așteptam plecarea vaporului două săptămâni, din cauza gerului cumplit care înghețase Dunărea pe distanțe mari, tot cu emoții ajungeam la Neapole. De data aceasta, eram doi. Aveam cu mine o ființă de care eram legat cu tot sufletul și ființa mea. Viața începe să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
substantivul și toate numele proprii. Numele de popoare se scriu cu majusculă. Titlurile de adresare și politețe se scriu cu majusculă. Numele de luni, anotimpuri și de zile ale săptămânii se scriu cu minusculă. Numele proprii de străzi, monumente, edificii, vapoare se scriu cu majusculă. Titlurile ecleziastice se scriu cu minusculă. Denumirile sărbătorilor civile și religioase se scriu cu majusculă. Când titlul începe cu un articol, se scrie cu majusculă și primul substantiv. Denumirile partidelor politice și ale altor organizații politice
BIBLIOTECONOMIE ÎN ÎNTREBĂRI ŞI RĂSPUNSURI by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/452_a_876]
-
Se purta frumos cu Asuka. Eu nu aveam mamă, iar tata nu avea cum să mă ajute. Soacra mi-a spus: «Vino la noi!» A crescut și copilul cumnatului, deci era veterană. Mă simțeam în siguranță, ca la bordul unui vapor mare. Dacă rămâneam singură, cred că mă îmbolnăveam de depresie postnatală. Acolo eram înconjurată de o familie numeroasă. Erau nouă persoane cu tot cu noi. Cumnatul avea doi copii (cam în aceleași timp cu Asuka a venit pe lume și cel de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
care a fost promis Un bătrân s-a trezit în propria moarte Mark Strand Acesta este locul care mi-a fost promis când am adormit. Luat când m-am trezit. Nimeni nu are știință de locul acesta, unde numele de vapoare și stele sunt departe de atingere. Munții nu mai sunt munți, soarele nu mai este soare. începem să uităm cum era; Mă privesc, văd pe frunte o lumină întunecată. odată eram întreg, odată eram tânăr... De parcă ar mai conta asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
compartimentul unde erau puse bagajele. Odată coborâte din tren, pe peronul gării, mama spusese cu nostalgie: Abia aștept să văd marea... . Mare....caldă...calmă și...udă. Râd amândouă Îndreptându-se spre stația de troleibuz. Mi-ar place să călătoresc cu vaporul, mamă! Credeam că-ți place să călătorești cu mine, zisese mama amuzată de fanteziile fiicei sale. N-am putea lua un taxi? Cu atâtea bagaje... Întrebase Andreea. Hai să ne mulțumim cu troleul sau cu un autobuz mai rapid. Cu
În vâltorile Dunării de Jos by Flora Mărgărit Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1138_a_2049]
-
37). Cu alte cuvinte trebuie să fim atenți în primul rând la ce roade dă inima noastră, să fim atenți la gândurile noastre pentru că ele ne vor determina și acțiunile și până la urmă destinul nostru. Din portul vieții zilnic pleacă vapoare spre zări necunoscute și noi tăcuți, privim cum se îndepărtează în larg și apoi realizăm că ne aflăm în fața unei dileme: trebuie să alegem între a rămâne pe țărm sau a ne urca în vaporul care tocmai se pregătește de
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]