44,748 matches
-
reformele statului și, paradoxal, seria de împroprietăriri cari au urmat nu au dus la o întărire a spiritului de proprietate individuală”, constată bătrînul Stahl în anii ’30. Patruzeci de ani mai tîrziu, tînărul Stahl observă și el că „satele se compun la rîndul lor din gospodării, nu din indivizi”. Nu trebuie să fii marxist pentru a-ți imagina că obiceiul proprietății și muncii „la comun” nu are cum să genereze din sine o practică individualistă în adevăratul sens al cuvîntului. În
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
Mărie cu altă pălărie ; și, mai presus de toate, că propria mea viață nu este ruptă nici ea în două vieți ce-și întorc reciproc spatele, una în timpul comunismului, cealaltă după comunism. Altfel spus, că societatea și oamenii care o compun își petrec timpul în moduri mai subtile și mai profunde decît lasă să se înțeleagă căprăriile și frontierele noastre temporare. Desigur, nu e nimic profund inedit în toate acestea, e o înțelepciune împărtășită de mulți și de mult. Dar exact
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
al XX-lea sunt furnizate de conținutul unui act de vânzare și de cel al procesului verbal din 1923, în cuprinsul cărora se menționa atribuirea lui Gheorghe I. Chirilă a unui imobil „situat în Iași, în Strada Tătărași No. 4, compus din 4 odăi, bucătărie acoperite cu tablă, grădina cu pomi roditori și cu tot locul și atenansele lor după stăpânirea de față, venit în proprietatea mea de la defuncții mei părinți Ene și Margareta Chirilă”, în urma achitării contravalorii de 60 000
Documente inedite referitoare la microregiunea T?t?r??ti. Pia?a Chiril? by Claudia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83575_a_84900]
-
întunecase la față, așa că se grăbi să-l lămurească, cu multă amabilitate în glas. — George Lahovary a fost, sunt sigur, un om de caracter. Să vezi, anul ăsta, în ianuarie, chiar înainte de ziua Unirii, Indépendance i-a publicat o scrisoare compusă în termeni de maximă gentilețe, dar cu fermitate, adresată șefului partidului conservator, venerabilul domn Lascăr Catargiu. Lahovary era și el la conservatori, ba încă și-n comitetul executiv, iar prin scrisoare și-a anunțat retragerea. O să mă întrebi de ce - spuse
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
misterul timpului, la faptul că trecutul și viitorul se regăsesc simultan în prezent. Finalul va rezerva o mare surpriză cititorului care urmărește această temă. Trama polițistă alcătuiește „osatura“ romanului, al cărui suflet e tema fantastică și metafizică. Fundalul ei e compus dintr-o serie de evenimente istorice interconectate, evenimente senzaționale dintre cele care fac deliciul presei de scandal dintotdeauna. Unele sunt de interes internațional: mitul lui Jack Spintecătorul sau afacerea Dreyfuss. Altele țin de viața urbei: un duel în care un
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
spatele și umerii tungușilor din Transbaikalia. Un bun șaman știe, variindu-și mișcările, să producă o muzică nuanțată, care va sublinia peripețiile ședinței. În pofida diferențelor în ceea ce privește decorul, simbolizarea și uneori croiala costumelor tungușilor (excepție făcând cele ale golzilor), acestea se compun în mod normal din aceleași elemente: - o mantie, cel mai adesea din piele, deschisă în față și oprindu-se de obicei la pulpă și ale cărei două pulpane din față, mânecile și mai ales spatele poartă diferite pandantive din piele
Costumele ?amanilor ?ungu?i by Dan Cristian R?caru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83573_a_84898]
-
el într-un deșert ce se pare că e „al lui“ - dădu din cap cu neîncredere. Se presupune că deșertul este „al nostru“, domnule colonel. Că întreaga țară se află sub jurisdicția armatei și a forțelor de ordine. — Țara se compune din nouăzeci la sută deșert, Excelență, interveni generalul comandant al regiunii, pe același ton de vădită indignare. Cu toate acestea, restul de zece la sută, zona de coastă, acaparează toate bogățiile și toate eforturile noastre. Trebuie să controlez o regiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
-i atrag atenția că a greșit un semiton, că n-a respectat nu știu ce măsură. Mai târziu, aveam să realizez că Jojo mi-a fost primul maestru în universul armoniilor. Când am învățat primele note muzicale, prima melodie pe care am compus-o n-a fost una originală: pur și simplu am transcris, ca pe un lamento, tânguirile lui Jojo. Am dat operei și un nume: Simfonia canină mofturoasă. Eram tare mândru de această creație, deși, mai târziu, atunci când am priceput ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
cerc de prieteni, iar când e vorba despre respectul pentru prieteni el este foarte devotat. Vă imaginați ce repede m-am alăturat comitetului de primire al tablagiilor, având și aceste prețioase informații. Am adunat iute gașca din cartier și am compus, cât ai zice pește, o capodoperă de poezioară. Cu vioara pe care mi-o făcuse Nineta cadou am reușit să îngân câteva acorduri care au așezat poezeaua pe un portativ de toată frumusețea. Refrenul era partea forte a melodiei: "Nea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
pendula pe culoar, cu corpul zdruncinat de viteza trenului, ea trezea o dureroasă compătimire. Nu se plânsese de frig. Comentase În privința acestuia ca despre un rău necesar. Acum, Într-o străfulgerare interioară, Myatt deveni conștient de nenumăratele rele necesare care compuneau viața fetei. Auzi pasul monoton al omului pe care-l văzuse trecând Încoace și-ncolo prin fața compartimentului și-i ieși În cale. — Sunteți doctor? Este aici o fată care a leșinat. Omul se opri și Întrebă cu o ezitare: — Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
așa, de modă veche, cu gulerul Înalt și cravata lui Îngustă și cu nodul strâns, stând În colțul compartimentului cu mâinile Încleștate pe genunchi, În timp ce ea Îi spune o groază de minciuni despre Belgrad. „Doctorul Czinner trăiește“, se gândi ea, compunând titlurile, dar nu acesta va fi cel mai de sus, căci trecuseră cinci ani și nu vor fi mulți cei care Își vor aminti numele lui. „Întoarcerea Omului Misterios. Cum a Scăpat Doctor Czinner de Condamnarea la Moarte. Relatare În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Reveni la Belgrad. Acolo era o planșă cu o hartă, care se desprinsese, dar nu era numerotată ca filă. Mabel examină fiecare pagină care trata despre Belgrad și apoi fiecare pagină despre Serbia, fiecare pagină despre fiecare din statele care compuneau acum Iugoslavia. Nu găsi nici măcar un punct de cerneală. Ar fi renunțat să mai cerceteze dacă nu ar fi fost poziția În care găsise cartea. Încăpățânată și Împotriva oricărei evidențe vizibile, era convinsă că fusese ascunsă acolo și că, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
scria „Cu dragoste, de la Carl“, pentru că se hotărâse să-i spună astfel. Nu puteai spune „Te iubesc, Carleton“, dar „Te ador, Carl“ era ușor. Ea râse tare și bătu din palme, având brusc senzația că dragostea era o afacere simplă, compusă din recunoștință, daruri și glume prietenești, un apartament, lipsa obligației de-a munci și o cameristă. Ea Începu să alerge pe culoar, aruncată dintr-un perete În celălalt, dar fără să-i pese. O să mă duc la teatru cu trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Seara acestei zile, începea în același ansamblu de frumuseți, și de valori, ca și cea de ieri. Mai încărcată, însă, cu una: a omeniei. Dormitorul de pe treptele primăriei Grupa la care mă voi referi în rândurile de mai jos era compusă din optsprezece vânători. Pentru ziua respectivă era programată o partidă de vânătoare de iepuri, vulpi și fazani, pe terenurile din preajma Comunei Solești. Pe atunci, numărul mașinilor era extrem de scăzut. Mai cu seamă dintre cele mai încăpătoare. Deci, am plecat cu
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
Numele lui a intrat în istorie Și toți Oamenii-Memorie o să și-l amintească Miti Matái! Miti Matái! Viteazul care fără nici un ajutor a-ngenuncheat vântul și a supus marea. — Mi se pare în continuare o prostie. În ziua când l-ai compus ar fi trebuit să-ți taie limba, concluziona, convins, căpitanul Mararei, în timp ce se ridică în picioare, bătând de două ori din palme și ordonând: Iar acum, la vâsle! Vâsliră toată noaptea. Și următoarea. Și cea de a treia. Și cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
vor îneca și peștii... Ploaie, ploaie, ploaie. Ploaie, ziua, și ploaie, noaptea. Apă ce curgea din cer și un abur dens, de saună finlandeză, ridicându-se din pământ. O umezeală de sută la sută, pentru că lumea încetase să mai fie compusă din patru elemente și s-ar fi zis că nu exista pământ mocirlos, nici aer înecat de ploaie, nici foc, care refuza să ardă în lemnul udat ciuciulete. Selva își pierduse înfățișarea și culorile și nu era nici un alt zgomot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
cheamă unele pe altele, lătratul îndepărtat al unui câine... E ca o orchestră. Și există ceva magic în starea bună care ne invadează. Selva mea, asta este, dar nu o orchestră, ci o întreagă Filarmonică din Londra... Și scena se compune din milioane de copaci, de flori, de insecte, de păsări. Pot asculta și privi toată viața și să descopăr în fiecare zi lucruri noi. Să mă minunez la fiecare pas, să mă simt ca un Columb în căutarea lumilor noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
și-au scos țara la mezat. Ăsta este prețul minim. În alte regiuni, mai aproape de șoseaua Transamazoniană, în Statul Pará, au urcat prețul la 53 de cenți pe un sfert de hectar. Se gândesc să vândă milioane. Primul lot se compune din peste 12.000 de kilometri pătrați din selva amazoniană, inclusiv indieni, copaci, râuri, minerale, țiței și tot ce poate exista. În 1860, Guvernul Statelor Unite își vindea pământurile cu 31 de cenți pe hectar. În anii următori, tăietorii de lemne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
noi va putea spune: „Pe vremea mea, când în selvă erau copaci...“ Sierralta râse de vorbele lui de duh: — Și ce poate fi în selvă, dacă nu copaci...? — Căcat! răspunse Inti foarte serios. Căcat, dragul meu prieten. Selvele se vor compune din tone și tone de gunoi urât mirositor pe unde părinții își vor duce copiii să se plimbe. Tot ceea ce nu vor fi străzi, sau case, sau fabrici, vor fi niște imense gropi de gunoi și acolo vor trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
reproșez. Furios pe situație, spune o prostie. Eu am făcut-o cu acte... Cu acte sau nu, mare diferență nu-i. Ce nasol este să fii mai bătrîn decît..., meditează amărît Ionel. Lara Lara moștenise o căsuță acoperită cu paie, compusă dintr-o cămăruță și o tindă. Tinda nu avea tavan, iar fumul ieșea în pod și de acolo se strecura cu dificultate în afară. Un strat gros de stirigie (gudron) se așezase pe paiele care formau acoperișul și conserva întreaga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
științifică, urcați-vă la tribună și spuneți platitudini cît încape. O să remarcați că, în loc să vă spargă capul cu un pantof, veți fi aplaudat. De ce oare? Mulțimea este o noțiune care, în general, face abstracție de calitățile elementelor ei. Mulțimea se compune din indivizi și punctum. Calitățile indivizilor preocupă o altă matematică și anume "analiza". Prin urmare, mulțimea uniformizează componentele sale prin abstractizarea tuturor trăsăturilor care diferențiază indivizii. Popular și jignitor se folosește oribilul cuvînt de "turmă". Aspect surprins foarte exact în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
lege"). Poți avea mari surprize. Întotdeauna neplăcute. Harpagon Cîteodată încerc să analizez România de pînă la '89 și România de după această dată. S-ar putea ca unii să fie tentați să afirme că este tot România, că piesele care o compun rămîn veșnice, săpate în piatra lui Decebal și a lui Traian. Nimic mai fals decît o astfel de părere. Noi am trăit în România lozincii Agnita-Botorca, a genocidului de la Jilava și Canal, a poeziilor care se terminau cu "Pobeda spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
păreau plăsmuite de spiritul meu, toate acele Întruchipări Îndelung așteptate mi se ofereau sub revelația unei atracții fulgerătoare, momente irepetabile cînd Îmi aflam culoarea unei stări Într-o rochie ce nu putea fi decît a mea, cum numai pentru mine compusese Stravinski „Focuri de artificii“ și Richard Strauß „Moarte și transfigurare“, cum Rimbaud fără Îndoială mie Îmi scrisese acel „Anotimp În infern“ și Boris Vian și Gellu Naum mă iubiseră. Un imperiu locuit numai de existențe cu care simțeam că pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
miez de pîine proaspătă. Trăiește. Respiră. Mănîncă. Plînge. Urinează. Îi cunosc fiziologiile pe de rost. E viața. E realitatea cu zgomotele ei, cu mirosurile ei, cu secrețiile ei; mi se oferă simțurilor, e asemeni mie alcătuit din carne și sînge, compus din toate elementele universului deopotrivă cu porumbelul și porcul. Deosebirea dintre noi e doar una de uzură; el Începe competiția, eu o Închei. La apus e alt copil care culege pietricele, o fetiță de doi ani, oacheșă și vorbăreață. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
de fapt mai rău, ar fi un gest mult, mult mai evident decât a privi pur și simplu. Uitându-mă în altă parte îmi afișam oare stânjeneala copilărească pe care ea n-o arăta deloc? Încercând fără speranță să-mi compun o mină goală și neinteresată, m-am întors. Scuturându-și pantalonii de camuflaj înainte să-i îmbrace, Scout nu păru să-i pese dacă mă uitam sau nu când se schimba. Nu păru să o intereseze nici măcar dacă privirea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]