46,969 matches
-
el, întrebându-se dacă această demonstrație de emotivitate și frică explica incompetența care-i înlesnise lui intrarea în posesia navei. În cele din urmă, vorbi cu calm: - Avem de lucru, hai. Parcurseră împreună culoarele tăcute ale navei până la sala de comandă. După o oră reconstitui întregul tablou al situației. Fuseseră introduse niște circuite suplimentare în matricele plasate în trei fante de similaritate ale tabloului de control. Ele erau interconectate în așa fel încât dacă una, oricare, dintre ele era folosită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
-i spună căpitanului Free, dar nu-l văzu. Se apropie un sergent. - Căpitanul se spală pe mâini. Vine imediat. Gosseyn așteptă. Îi vor trebui, socoti el, un minut și jumătate agentului Discipolului pentru a merge de la scară la sala de comandă și apoi tot atât pentru a ajunge la sala distorsoarelor. Pentru că toate aceste distorsoare se-cunde utilizau matricea principală, trebuia mai întâi să se ducă la sala de control. Ar fi vrut să vorbească cu Leej, dar transportarea ei aici prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
De ce? Pentru că nu lipsea nimeni. De unde știam? Ei bine, dumneata, căpitane, ai rămas în contact cu subofițerii responsabili cu dormitoarele și te-ar fi înștiințat. Așadar, era încă la bord. O lună întreagă a așteptat jos, izolat de sala de comandă. Vă imaginați prin ce-a trecut; că nu avea, desigur, intenția de a aștepta atâta ca să scape. Avea el oare un mijloc în acest sens? Așa mi-am zis, pentru că un om prevede întotdeauna o cale de retragere când își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
aparent, căpitanul Free era din nou în cameră. - Suntem la șase ani-lumină și trei sferturi de bază, zise. Nu-i rău. Adică la unsprezece mii de ani-lumină de Venus. Gosseyn se ridică și, cu picioarele țepene, merse până-n sala de comandă. Se așeză pe canapeaua din fața domului transparent. Întrebarea era: Să pornească drept spre bază? Sau să se apropie din exterior? Aruncă o privire interogativă lui Leej. - Deci? zise. Tânăra se duse la panoul de control. Se așeză pe fotoliul turnant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
aproape un minut. În sfârșit, căpitanul Free răspunse: - Gosseyn, un om în situația dumitale, cu această putere deosebită, nu poate avea idee prin ce au trecut sute de mii de ofițeri ai Celui Mai Mare Imperiu atunci când Enro a luat comanda. S-a făcut cu multă îndemânare și, dacă asta a fost pentru ceilalți ce a fost pentru mine, cred că s-au simțit cam încolțiți. Era imposibil să știi ce să faci. Speranțe peste tot și strivitoarea majoritate a echipajelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
îi trebuiră aproape trei minute ca să se poată ridica pe canapea și spuse pe un ton obosit: - Doar n-o să ne mai întoarcem? - O clipă, zise Gosseyn. Căpitanul Free se agita și Gosseyn se temu să nu se arunce peste comenzi, crezând că nava era încă în pericol. Îl ridică numaidecât de pe fotoliu. Mintea-i lucra în vreme ce-l purta până la canapea, lângă Leej, gândindu-se la ce spusese adineauri. Întrebă: - Vezi că ne întoarcem? Încuviință cu părere de rău. - Dar asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
ocupa cu o secundă mai devreme, dar, la fiecare explozie, distrugătorul se găsea deja departe. După o oră de vânătoare fără sorți de izbândă, robotul central de control ordonă tuturor roboților să întrerupă urmărirea. Gosseyn se similariză la bord, reluă comenzile de la Leej, extenuată, și duse nava până la depozitul secțiunii Industrie militară. Nu le făcu nici o observație venusienilor. Trecerea navei era grăitoare. Prezicătorii puteau să depășească defensiva. Trei ore mai târziu, în timpul cinei, ea încremeni: - Nave! zise. Preț de câteva secunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Deocamdată aș dori ca Gosseyn să facă o încercare. Când i se explică, Gosseyn răspunse: - Dar e la nouăsprezece mii de ani-lumină de aici! - Încearcă, insistă psihiatrul. Gosseyn ezită, apoi se concentră asupra uneia din zonele memorizate în postul de comandă al aerulotei lui Leej. Se clătină ca printr-un vârtej. Uimit, se luptă cu o impresie de greață. Îi privi pe ceilalți stupefiat. - Trebuie să fi atins o similaritate puțin sub a douăzecea zecimală, zise. Cred că voi ajunge dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
se gândi, ocupați mereu cu sarcinile lor." Se uită afară. Sub ei se întindea o câmpie plată. Departe pe dreapta întrezări luciul apei. Sub ochii lui, marea dispăru. Aceasta îl făcu să se gândească la ceva anume. Se aplecă peste comenzi și se îndreptă aproape imediat constatând orientarea lor. Aparatul urma mereu orbita circulară fixată de el înainte de tentativa sa reușită de a pune mâna pe distrugător. Nu încercă să modifice traseul. S-au putut întâmpla atâtea între timp, deși nava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
afla câte un funcționar.. Mai departe, un birou închis cu geamuri, cu o masă mare. Când trecu de barieră, mai mulți funcționari se ridicară în semn de semi-protest. Gosseyn nu-i luă în seamă. Deplasă mental cablul în postul de comandă al aerulotei și dorea să ajungă la biroul de sticlă până ca Yanar să-i simtă prezența. Deschise ușa. O închise, când prezicătorul îi simți prezența. Omul ridică ochii și tresări. În spatele lui Yanar, mai era o ușă, iar Gosseyn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
deschise ușa și intră în biroul personal, presupus a fi al Discipolului. Așa cum sesizase, locul era liber. Curios, Gosseyn se uită în jur. Erau niște fișiere în peretele din stânga și un sistem complex - complex și aparent special - de mecanisme și comenzi de distorsoare. În același timp, ușurat și descumpănit, Gosseyn se întreba ce să facă, Yanar fiind eliminat. Desigur, acest fapt nu schimba situația: omul era jenant, nu periculos. Gosseyn se îndreptă spre fișiere. Toate aveau încuietori magnetice, dar le putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
prea mare, marja de eroare prea restrânsă față de cele nouăzeci de ore petrecute de navă, așa că exactitatea conta prea puțin. O oră și ceva. Parcurse adânc tulburat cei treizeci de metri care-l separau de cupola transparentă a postului de comandă al navei. Nu era cazul să aibă nevoie să i se explice imensitatea spațiului, iar aceasta făcea ca noua putere a creierului său să fie cu atât mai impresionantă. Întunericul se lipea de geam. Nu avea o asemenea impresie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
al instrumentelor va duce la întârzieri însemnate. Și aici Gosseyn era de acord. Constatase și el divizarea cablajului în două secțiuni. Una dintre ele comporta trei distorsoare cu controale reglabile după orice indicativ. Cealaltă secțiune nu conținea decât un instrument. Comanda consta într-un tub mic, care putea fi scos sau împins cu ajutorul unui levier. În trecut, Gosseyn descoperise că acest gen de distorsoare nu funcționau decât în direcția unei matrice permanente. Nădăjduia că acesta era reglat pe cartierul general personal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Discipolului de pe Yalerta. Descoperire tulburătoare. Gosseyn hotărî să nu se arate înainte de a vorbi lui Elliott și celorlalți. Dar nu voia încă să părăsească Gorgzidul. Reveni în bibliotecă și examină distorsorul. Ca și cel din refugiu era un aparat cu comandă unică. Părea logic să vadă unde ajungea. Manevră levierul. * Se pomeni într-o mică debara. Într-un colț se aflau niște stive de lăzi de metal, mai multe etajere. O ușă închisă părea singura intrare normală. Nici un alt distorsor în afara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
întorcându-se, arătă spre distorsorul prin care Gosseyn venise de pe Yalerta. - Unde duce? întrebă el. Gosseyn îi spuse și el încuviință. - Mă gândeam eu, dar nu puteam să fiu sigur. Pentru a te servi de el, trebuie să manevrezi o comandă la distanță pe care nu am reușit să o descopăr. Să-l audă pe Crang punând o întrebare despre ceva ce el nu cunoștea, iată o experiență inedită pentru Gosseyn. Până să pună și el o întrebare, la rândul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
de menținut, fuga spre securitatea relativă a in-sanității. Prima tentativă a lui Secoh pentru a rezolva conflictul fu pur fizică. Corpul său se încețoșă, iar, când spectatorii scăpară un ușor murmur, se întunecă. Discipolul stătea în fața lor. Gosseyn, tot la "comenzile" sistemului nervos neantrenat al "Zeului", se aștepta la transformarea lui Secoh. Dar acesta era sfârșitul. Încet, coborî treptele. Încet, pentru că mușchii Zeului erau încă prea anchilozați pentru a-i permite să facă gesturi rapide. Exercițiul din spațiul îngust al "camerei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
din documente și mărturisiri o mică istoriei a Curseștiului. Se poartă acum moda monografiilor, scriitorii s-au înspăimântat că locurile lor de baștină vor rămâne în uitare și generațiile viitoare vor afla despre trecutul țării doar sinteze seci în interpretarea comenzilor politice ale vremii. Că bine zicea marele Nicolae Iorga: Istoria României va fi completă când fiecare cătun va avea scrisă istoria sa! Și mi-ași dori ca acest Istoric și evocări la capăt de veacuri și milenii să constituie o
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
lui, aștepta răbdător să revină În lumea reală. Nu departe de acolo era un mic restaurant care vindea sendvișuri și alte fleacuri culinare de aceeași natură. Ori de câte ori venea de dimineață În acest parc, violoncelistul era clientul lui și nu varia comanda pe care o făcea. Două sendvișuri cu ton și maioneză și un pahar de vin pentru el, un sendviș cu carne În sânge pentru câine. Dacă timpul era plăcut, ca azi, se așezau pe jos, la umbra unui pom, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
cu atenție documentele la lumina lanternei, mi-a dat voie să pășesc prin ușă în spațiul arcuit al porții, unde mi-am repetat povestea și am prezentat actele, numai că de data asta unui tânăr locotenent, aflat în aparență la comanda serviciului de pază. Există o singură modalitate de a trata în mod eficient cu tinerii ofițeri SS aroganți, care arată ca și cum au fost special concepuți cu ochi în nuanța potrivită de albastru și păr blond, și aceasta este să îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
-se însuși Kaiserul Wilhelm I), are o suprafață de 65 ha și adăpostește cca. 200 de cai. . Beniamino Gigli (1890-1957), unul dintre cei mai mari tenori italieni ai vremii sale. . Unitate militară nazistă alcătuită din voluntari din Luftwaffe, aflată sub comanda Falangei Spaniole în timpul războiului civil din Spania. . Termen generic care se referă la o femeie de moravuri ușoare sau la o femeie adulterină. . Grunewald este numele atât al cartierului, cât și al pădurii la marginea căruia se află. . Eroul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
sunt sigur că regretă viața. Făcea parte din mine ca o coadă preistorică, ceva mutilat de evoluție, ceva din care păstrez haloul, ca o misterioasă prezență în gol. Mi-e foame. O fată se apropie de mine să-mi ia comanda. Are o față turtită, un șorțuleț cu dungi, o tavă sub braț. Este ultima femeie din povestea asta. 1 Persoană acuzată în timpul ciumei de la Milano, din 1630, că răspândește boala ungând ușile caselor, bisericilor etc. cu materii infectate (n.tr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
la locul de muncă, un fel de amuletă sau talisman, te expune unor tentații intermitente, din când în când câteva secunde substrase de la obiectul principal al atenției tale, fie el un perforator de cartele electronice, cuptoarele unei bucătării, manetele de comandă ale unui buldozer, un pacient întins cu intestinele scoase pe masa de operație. În fond, e preferabil să-ți ții în frâu nerăbdarea și să aștepți să deschizi cartea când ești acasă. Acum da. Ești în camera ta, liniștit, deschizi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
vrem să știm nimic despre asta, acum. Ia rapidul de unsprezece. — Dar nu oprește aici... Va opri. Du-te la peronul șase. În dreptul vagonului de mărfuri. Ai trei minute. Dar... — Șterge-o, sau trebuie să te arestez? Organizația e puternică. Comanda poliției, căile ferate. Trag valiza pe pasajele dintre linii, până la peronul numărul șase. Merg de-a lungul peronului. Cheiul de încărcare a mărfurilor e acolo, în fund, cu pasajul de nivel care dă în ceață și întuneric. Comisarul e în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
că scriitorul irlandez e gata să accepte contracte cu firmele interesate să figureze în roman: mărci de whisky sau șampanie, modele de mașini, localități turistice. „Se pare că imaginația lui e cu atât mai stimulată, cu cât primește mai multe comenzi publicitare.“ Femeia e dezamăgită: este o cititoare pasionată a lui Silas Flannery. - Prefer romanele care comunică un sentiment de neliniște încă de la prima pagină - spune ea... De pe terasa vilei elvețiene, Silas Flannery privește, prin ocheanul montat pe un trepied, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
pentru că nu avea de-a face cu oamenii care consumau mâncărurile la prepararea cărora ajuta și ea. Nu-i plăcea să stea închisă câte opt, zece ore în bucătării fără ferestre, pline de aburi, unde se auzeau doar strigătele pentru comenzi și troncănitul oalelor care îi aminteau că nu se află în iad. Nimic din toate astea nu apăruse în imaginea idealizată despre viața ei ca bucătar renumit. Încă și mai surprinzător era cât de mult îi plăcea să servească la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]