45,986 matches
-
yubani! - arătă o valijoară ce rămăsese în ambarcațiune. Îmi permiteți să vă fac niște fotografii? — Nu, încercă el să se disculpe. Îmi pare rău, dar nu vreau să mă transform în știre. Nu caut altceva decât să fiu lăsat în pace. — Dar...! jurnalistul părea într-adevăr descumpănit. Un reportaj fără fotografii nu valorează la fel... E nevoie să fiți văzut, să se știe cum este omul care se opune Progresului, aliatul yubani-lor... — Scuzați-mă, îl întrerupse zâmbind. Dar eu nu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Să stați deoparte. Nu e țara dumneavoastră, nu sunt semenii dumneavoastră. — Vă înșelați. Asta e țara mea, și ăștia, semenii mei. Mai mult decât au fost vreodată America și americanii. — Or să vă omoare. Și dumneavoastră ați venit să căutați pace. N-ați fugit din Vietnam pentru asta. — Poate că da. Se așeză pe vine în fața lui. Glasul îi suna diferit, iar chipul, marcat de umbrele schimbătoare ale focului, părea și el diferit, mai dur, mai de nepătruns. — Și puteți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
o dată: — Nu vom omorî pe nimeni. Moartea nu rezolvă problema și, în tabăra aia, sunt muncitori nevinovați. Dar dacă reușim să luăm ostatici, vom putea negocia încetarea lucrărilor la șosea. — Războinicii vor răzbunare. Cu un masacru nu vom obține niciodată pacea, le zise el. Vor pune armata pe noi și îl vor nimici și pe ultimul yubani de pe pământ... Trebuie să vă hotărâți: Ori alegeți răzbunarea și nimicirea, ori continuați să existați ca trib. A fost o lungă discuție și în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
N-am înțeles foarte bine... De ce mai întâi trimit un avion, iar acum vor să plătească morții? — E o problemă complicată, interveni preotul. Chiar și mie îmi vine greu să înțeleg... Important este să se știe dacă poporul tău vrea pace și să ajungă la un acord, sau preferă să continue războiul. Nu știm. Despre asta trebuie să vorbim. Indianul se ridică în picioare: — O să-i consult pe războinici. Se îndreptă spre ușă, dar o voce îl opri: Da...? — Dacă aleg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
Numele personajului lui Aldous Huxley din Minunata lume nouă este John Savage, „sălbatic“ în engleză. Ființele „clonate“, am spune noi astăzi, zămislite în laboratorul imaginat în anul 1932 de Aldous Huxley. Aici, este vorba de un drog euforizant, sursă a păcii sufletești, pe care îl iau personajele din Minunata lume nouă. Arborele achiote sau bija, cu denumirea științifică Bixia orellana, din semințele căruia se extrage o substanță roșie pe care o foloseau indienii să-și vopsească trupurile, iar azi este întrebuințată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
niște zimți de argint pe ea; dar dacă este ușă, o vom închide cu o scîndură de cedru. 10. Eu sunt un zid, și țîțele mele sunt ca niște turnuri; în ochii lui am fost ca una care a găsit pace. 11. Solomon avea o vie la Baal-Hamon; a închiriat-o unor păzitori; și fiecare trebuia să aducă pentru rodul ei o mie de sicli de argint. 12. Via mea, care este a mea, o păstrez eu. Ține-ți, Solomoane, cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85072_a_85859]
-
să punem destinul la încercare... Cine se crede în această categorie, în această eternă etapă de a fi, să ridice două degete... Stai măi că oprești traficul și încurci semafoarele, nu vezi?... Două degete în semn de victorie sau de pace? Dacă e pace, atunci e victorie. Dar acum deja navigăm în alte ape. Tineri și neliniștiți... nu neapărat întotdeauna avînd astfel de descrieri. Legenda spune că de ziua copiilor este ziua oricui... dacă așa i-ar plăcea acelui oricui și
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
la încercare... Cine se crede în această categorie, în această eternă etapă de a fi, să ridice două degete... Stai măi că oprești traficul și încurci semafoarele, nu vezi?... Două degete în semn de victorie sau de pace? Dacă e pace, atunci e victorie. Dar acum deja navigăm în alte ape. Tineri și neliniștiți... nu neapărat întotdeauna avînd astfel de descrieri. Legenda spune că de ziua copiilor este ziua oricui... dacă așa i-ar plăcea acelui oricui și pentru adevărul că
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
la aura proprie a evoluției... Asta nu înseamnă că e mai bine să nu ne fie bine. Că trebuie să prețuim mai mult suferința decît fericirea, conflictul decît înțelegerea sau mai mult încrîncenarea decît înțelepciunea. Că nu trebuie să căutăm pacea sau că ar trebui să ne agățăm de negativ pentru a nu fi ridicoli în prea mult pozitiv nepotrivit cu această lume amestecată! Binele nu poate fi vreodată prea mult sau inutil sau fără sens. În această lume, nu e
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
cît înțelegi și cum înțelegi? Și cum anume ești? Și cît din ceea ce ești înseamnă fericire? Și de ce ar fi nefericirea, suferința, obstacolele, întunericul, o cale de preferat, atîta timp cît trebuie de fapt să găsești înseninarea, limpezimea, intensitatea, înțelepciunea, pacea, sensul, esența și adevărul de a fi viu?... Dacă nu înțelegi aceste cuvinte, ce rost are să le mai citești? Are vreo importanță?... Cine n-ar vrea o viață cît mai aproape de adevărul de a fi viu, cît mai aproape de intensitate
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
o aspirație sau un vis ce se destramă cu fiecare moment, de ce să nu avem un pămînt așa rotund și verde albăstrui cum e care să se rotească în armonie și înțelegere, natural și universal valabil miraculos, de ce să fie pacea doar un cuvînt invocat atît de multe ori și nerealizat decît temporar, de ce să nu fim în stare să facem o lume mai bună decît este, de ce trebuie întotdeauna să fie binele întunecat de rău, de ce să fie bunăvoința atît
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
și să spună aceste lucruri în acest fel... sau măcar într-un fel oricare, să încerce același lucru sau poate unul asemănător, sau oricum ar fi, dacă eu n-aș mai fi aici, tot ar trebui ca acel ideal de pace a unui pămînt verde albăstrui să fie valabil, universal și miraculos realizabil, pentru că așa ar fi bine să fie... acest cuvînt spus de atîtea ori, de atîția oameni, în atîtea situații, ar trebui perceput nu ca slogan fără înțeles, nu
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
de atîtea ori, de atîția oameni, în atîtea situații, ar trebui perceput nu ca slogan fără înțeles, nu ca motiv de discuție ci ca stare de a fi, ca înțelepciune și bunătate sufletească, a fiecăruia în parte și în general, pacea nu doar ca idee și aspirație superioară a evoluției, ci mai mult ca trăire armonioasă, cu sens și înțelegere, pacea nu ca bunăstare materială temporară, ci mai mult ca îndeplinire spirituală completă și depășind așteptările... însă această stare pare destul de
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
de discuție ci ca stare de a fi, ca înțelepciune și bunătate sufletească, a fiecăruia în parte și în general, pacea nu doar ca idee și aspirație superioară a evoluției, ci mai mult ca trăire armonioasă, cu sens și înțelegere, pacea nu ca bunăstare materială temporară, ci mai mult ca îndeplinire spirituală completă și depășind așteptările... însă această stare pare destul de departe de noi, dacă nu reușim să ajungem să ne înțelegem, om cu om și popor cu popor, om cu
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
completă și depășind așteptările... însă această stare pare destul de departe de noi, dacă nu reușim să ajungem să ne înțelegem, om cu om și popor cu popor, om cu natură și om cu sine însuși... Este destul de important acest cuvînt: pace. Pace, un cuvînt și un subiect atît de mult pronunțat, discutat, încercat, așteptat... și care rămîne idealul încă nerealizat al lumii. Aș fi preferat, aș fi sperat, aș fi vrut, aș fi visat, aș fi încercat și poate dacă aș
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
și depășind așteptările... însă această stare pare destul de departe de noi, dacă nu reușim să ajungem să ne înțelegem, om cu om și popor cu popor, om cu natură și om cu sine însuși... Este destul de important acest cuvînt: pace. Pace, un cuvînt și un subiect atît de mult pronunțat, discutat, încercat, așteptat... și care rămîne idealul încă nerealizat al lumii. Aș fi preferat, aș fi sperat, aș fi vrut, aș fi visat, aș fi încercat și poate dacă aș încerca
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
esența a ceea ce viața ar ajunge să însemne, adică ceea ce e posibil să fie... dacă oricare ar înțelege, dacă oricine ar ști și ar fi în stare să simtă că aceste lucruri depind de fiecare, într-un fel sau altul, pacea și binele ce stau la baza unei lumi mai bune pornesc de la fiecare și există numai dacă oricine încearcă să aibă un suflet mai bun, nu doar de ochii lumii, ci în mod esențial și pentru faptul în sine, pentru
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
ar fi să fie așa? Dacă ar fi, ce bine ar fi!... În ziua de azi, ca și întotdeauna de cînd lumea și pămîntul, ne punem mereu întrebarea, ce-ar fi dacă ar fi mai bine? Și se pare că pacea e unul din mijloacele prin care am reuși să ajungem la acest bine... după cum par lucrurile în general, lumea tinde spre unitate în diversitate, cu toate acțiunile de “globalizare”, “integrare” sau “mediatizare”... Dar cu înțelegerea diferențelor cum stăm?... * Cică erau
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
hai, nu glumi. Știi ce? Mulțumesc pentru felicitări și du-te în p... mă-ti. Nu mai pot să dorm. Am luat o decizie de nezdruncinat. Închid telefonul și-l deschid doar cînd am nevoie. Este bine, multă liniște și pace. Dar dacă... cutremure, inundații, războaie, bombe atomice și alte chestii oribile? Dacă mă caută dom' președinte, dom' prim ministru și eu... Deschid blestematul ăla mic și-i spun că-l urăsc. Nu peste mult timp sună de credeam că acu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
creierul total inactiv, Ionel vegeta. Într-un fel, era rupt de realitatea din jurul său și indiferent la foiala leneșă a animalelor de curte. Fiu unic la părinți, Ionel preluase cîrma gospodăriei situate pe dealul Galata și conviețuia în liniște și pace cu bătrînii săi părinți. Făcut mai spre bătrînețe, Ionel a fost lăsat să facă tot ce vroia și nu i s-a impus nici o regulă. Crescuse într-o libertate excesivă și nu dădea socoteală nimănui de faptele sale. Cu toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
bîntuie Cezar noaptea, se plînge lui Vasile MacKena, rezemat de poartă. Și pe mine. Mă mustră că nu l-am lăsat să-și termine treaba. Hau, hau-uuuu, se aude foarte clar Cezar. Nu l-ai... Nu. Atunci lasă-l în pace, a luptat cinstit. De atunci, MacKena nu mai este bîntuit de Cezar. N-a văzut raiul Cerul devenise lăptos și stelele încercau să se remarce prin strălucirea cu care ne obișnuiseră. Cele mai palide însă și-au luat rămas bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
la iveală pentru cei cu imaginația bogată. Închid ochii și nu sînt deranjat de țînțarii care fac rost de o cină fără plată. Mă întreb mereu și mereu dacă să... Nu-i păcat să renunți la această tihnă, la această pace atît de mult dorită? Gîndește-te la campania electorală, la murdăriile inimaginabile care se vor vărsa în capul tău! Acum lumea ți se adresează cu "Excelența Voastră" și în curînd te vei "ciondăni" cu oameni fără scrupule, capabili să ucidă chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
mult nepotul nu mai lucra, venea la unchi și mai ajuta, mai fura cîte ceva și arar mai lingușea. Era singurul moștenitor de drept și veghea doar ca moșneagul să nu facă ceva fără știrea lui. Bătrînul Damian nu avea pace aproape deloc. Treceau pe acolo mașini, opreau și-l întrebau: Nu vindeți o parcelă, dom' Damian? Totul este vîndut, mințea omul ca să scape de insistență. Păcat. N-au rămas vrea 4-500 mp? Nu, îmi pare rău. În lumea asta, fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
cîțiva amici, Ionel află niște lucruri la care niciodată nu s-a gîndit. Tot se ține de capul tău măgarul de șef? îl întreabă amicii de pahar. Da. Nesuferitul ăsta, de cînd am vîndut terenul nu mă mai lasă în pace. Poate vrea să-i dai și lui ceva? Cred. Și? I-am făcut mici cadouri, dar nu l-am îmbunat. Dacă aș fi în locul tău, i-aș face-o urît de tot. Cum? Aș cumpăra postul de șef. Ai bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
povestești cum l-ai urmărit și prins pe "banditul" Popovici care organizase după război o oarecare rezistență prin munții din jurul localității Cîmpulung Moldovenesc. Bandiții erau vînați fără cruțare și Popovici ăsta, fost căpitan și legionar, nu se lăsa prins și pace. Era deștept Popovici, dar nici Tincu nu era prost. Banditul era ajutat de alți bandiți de prin sate și aici Tincu a dat dovadă de geniu militar. S-a informat și a aflat de Maria Pohoață, tîrfa banditului. Dar de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]