6,425 matches
-
de-a nu lăsa acest lucru necunoscut." "Croaziera" se sfîrșește între două zboruri spre Malaezia, la întîlnirea cu un bătrînel ca o jucărie, profesor de flaut, posibil "surogat" de tată niciodată găsit. și se reia, într-o altă variantă, cu chinurile lui Marcantoniu (cu numele lui e "botezată" a doua parte a cărții), un (aproape) nebun care se crede, la răstimpuri, Maria Magdalena. Un altfel de Felipe, care se pricepe cîte puțin la orice, alergic la banal, la prefăcătorii, deși "învățasem
Roman de mistere by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11812_a_13137]
-
scriitorul care a consimțit să-și lase malul Begăi pentru a se așeza în cazanul bucureștean are timbru ironic și înclinație meditativă, din încrucișarea lor ieșind o stofă mucalită de introvertit care gustă plăcerile vieții. Numai că, ajuns în pragul chinului septuagenar, vîrstă cînd degradarea biologică tinde să pună resemnare în colțurile sufletului, Livius Ciocârlie intră în pielea unui observator care descrie cu minuție ravagiile anilor. Judecat după detașarea cu care își contemplă declinul, Ciocîrlie dă aparența unui spirit crud, care
Algor senectae by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4800_a_6125]
-
una dintre nenumăratele promisiuni pe care le face cititorului român pe strălucitoarele coperte față și verso. Singurul adevărat merit al volumului este acela că oferă o ediție bilingva, o idee excelentă care poate salva cititorul cunoscător al limbii engleze de la chinul lecturii unei traduceri ce strălucește de erori grave, de omisiuni majore, de echivalări de o superficialitate cinica ce emană plictiseală autosuficientă a traducătorului. Din spectacolul literar al poeziei lui e. e. cummings nu mai rămâne, în traducere, decât un goblen
Camerele de tortură ale traducătorului by Paul-Gabriel Sandu () [Corola-journal/Journalistic/4480_a_5805]
-
o urmărea tartorul iadului, chinuind-o cu vedenii și coșmaruri. În ajunul Nașterii Fiului, necuratul a aruncat o piatră spre sânii Fecioarei, iar din ei a țâșnit către cer lapte sfânt, astfel luând naștere Calea Laptelui (Calea Lactee). Nemaiputând îndura aceste chinuri, Maria a plecat din pădure și a ajuns la casa lui Crăciun, un boier nemilos care-și tortura soția și fetele. Acesta era plecat de acasă și soția lui, o femeie cu suflet bun, a găzduit-o pe Fecioară în
Agenda2004-52-04-supliment () [Corola-journal/Journalistic/283213_a_284542]
-
cu muzicalitatea lui. Acum mă întorc la autorii francezi. Cum să-l traduci pe Giono? E o problemă. Cred că sînt autori care au neșansa, neșansa, repet, a intraductibilității. Vorbiți uneori în cărțile dvs. despre traducere în termeni de suferință, chin, trudă dar și bucurie, fericire, jubilație, despre o nesfîrșită urcare a muntelui, ca în cazul lui Proust. Este îndeajuns de gratifiantă truda traducătorului? Bucuria echilibrează suferința? Da, da, cu siguranță. Cel puțin în cazul meu. Cu cît truda e mai
Cu Irina Mavrodin despre Traducerea ca "nesfîrșită urcare a muntelui" by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16737_a_18062]
-
vremi bătrîne, cutumele sînt păzite cu strășnicie. Mediul e zăvorît lumii din afară și intrușii nu sînt tolerați (vezi capitolul cu ciobanul Miron din Gura satului a cărui acceptare în cadrele comunității vine tîrziu și dificil, după mult zbucium și chin), după cum depărtarea de îndeletnicirile îndătinate și angrenarea în sistemul relațiilor bănești atrage după sine aspre sancțiuni pedepsitoare. Ghiță din Moara cu noroc și-a părăsit coliba și îndeletnicirile de pantofar sătesc, lăcomindu-se după rostuiri rapide, arendînd crîșma de la răscrucea
Integrala Slavici (II) by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15857_a_17182]
-
întreaga literatură română. Solidari, monolitici. Până la urmă, ea e de vină. Cât îl privește pe A. P., să deplângem cu măsură prăbușirea poetului - riscul de a mai scrie în restul vieții o singură poezie bună - fie și din noi și noi chinuri amoroase - e cu desăvârșire exclus - să contemplăm cu compasiune barba-i scurtată, zuluful din colțul frunții, ascuțirea nasului, elefantiazisul verbal - și la celălalt capăt al firului, excelenta relație cu tipul de scriitor preconizat de Don de Lillo acela. Și nici
Scriitorul terorist by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13541_a_14866]
-
existență. Literar vorbind, el contează prea puțin. Fănuș Neagu nu-și investighează durerile. Nu intră în detalii și nu pozează. „N-am nevoie de nici un fel de consolare” (p. 95), afirmă tranșant într-un rând. Nimic somatic aici, din tot chinul, el nu reține decât o stare de disconfort, care-l împiedică să scrie. Rămâne, pe parcursul acestor ani, un evazionist și un idilic. Preferă să-și conceapă, în liniște, romanele și să exerseze posibile debuturi de nuvele. Să-și amintească de
Caietele Princepelui by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3622_a_4947]
-
dintre onoarea artei și degradarea ei. Cele cîteva trăsături prin care sunt individualizate victimele contribuie la performanța grupului. Memorabilă este prezența handicapatului mintal: interpretul sugerează supunerea, spasmul, destinderea cînd acesta încetează. Împins și dirijat de ceilalți el se integrează în chin; desigur suferă, desigur îl doare, dar faptul că nu înțelege cît este de umilit îi conferă o anume liniște și un fel de imobilism care îi dau relief. Neimplicarea sa afectivă devine un standard și pentru ceilalți. Rezistă dinamicii delirului
Fidelitate by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/17094_a_18419]
-
se dădea în spectacol la petrecerea vânătorilor, organizată de Sfârâiac, de câteva ori pe an! - cum o mașină a lovit groaznic o căruță... și cum calul și vizitiul au fost grav răniți! Polițistul, apărut la locul accidentului, văzând în ce chinuri se zbate calul, de milă, l-a împușcat în cap! Apoi s-a îndreptat, cu pistolul în mână, către căruțaș, și l-a întrrebat: "și dumneavoastră sunteți rănit?" Nu, nu, Doamne ferește, a răspuns căruțașul, așa de bine nu m-am
întoarcerea tatălui risipitor by D.R. Popescu () [Corola-journal/Journalistic/7811_a_9136]
-
a avut parte de un sfârșit cumplit, fiind găsită decapitată lângă o pădure de lângă Paris, latifundiarul din Pipera a făcut un gest minunat. Mama tinerei din Galați este sfâșiată de durere de când a aflat că fiica ei a murit în chinuri groaznice. Durerea femeii este dublată de neputință, pentru că nu dispune de bani pentru repatrierea trupului româncei. În ajutorul familiei disperate a sărit Gigi Becali, care și-a rugat un reprezentant legal să ia legătura cu Anișoara Mereuță. “O să facem tot
Gest impresionant făcut de Gigi Becali din spatele gratiilor by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/56799_a_58124]
-
pentru spiritualitate, artă, sensibilitate este fundamentală pentru o dezvoltare echilibrată. Așa cum literatura este fundamentală, la fel și muzica își are rolul său foarte important. Cei care promovează actul artistic de valoare, trebuie să aibă și instrumente performante. Altfel... este un chin”. Persoanele și instituțiile interesate pot face donații în in contul: IBAN: RO39VBBU2511MB0004222701 deschis la VOLKSBANK SA, Sucursala Mihai Bravu, București, de către Asociația Culturală HARISME având CIF: 1849829. Trezorier: Irina Rațiu (tel: 0722218535, e-mail: pian@dinulipatti.arts.ro). Cei care doresc
Strigăt de ajutor la un liceu din România. Ce se întâmplă dincolo de porțile instituției by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/39056_a_40381]
-
adolescenței. Lamentația lacrimogenă pare să-l fi copleșit pe poetul în formare: "Văd eu bine că durerea nu se curmă-n al meu sân/ Doruri triste-umilitoare nu se-alină ci rămân" (p. 36). Suspinele, dorurile, lipsa de speranță, amenințarea morții, chinul, mâhnirea au pus stăpânire pe sufletul adolescentului. Nopțile, plâng până și florile, "încinse în lacrimi" (p. 44). Cad stele palide, ce răspândesc confuzia între viață și moarte (p. 45). Râsul este învins de "durerea infernală" (p. 46). În poemul Vântul
O datorie anacronică by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11839_a_13164]
-
ca Octavian Goga, extinsă la întregul neam: Se plânge poporul în grea sărăcie,/ Un altul suspină căci carte nu știe./ Se miră poetul când vede în lume/ Deșerte de stare, avere și nume!!// Astfel în viață mereu omul plânge/ De chinuri și rele ce inima-i frânge/ De lacrimi ce varsă pâraie s-au strâns/ Și râuri îneacă planeta de plâns.// Căci asta-i viața, viața-i în lume/ Un dor, o nevoie, un vis sau un nume./ O vale prin
O datorie anacronică by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11839_a_13164]
-
cu Lili (scenă amintind izbitor de Leda lui Michelangelo) privitorul-estet trece de la contemplare la empatie: "Simt cum îi frige tabla spatele, / pulpele, coastele, coatele ...". Să fie, totuși, Lili o ingenuă ca Florica din Zburătorul lui Heliade Rădulescu, cuprinsă de neînțelese chinuri ce-i aduc "vinețele" pe sîn și îi smulg confesiuni delirante : "Îmi ard buzele, mamă, obrajii-mi se pălesc" sau, mai degrabă, o cochetă cu temperament aguichant trecută deja, generic, în rîndul curtezanelor ? Numele ei poate fi derivat, deopotrivă, de la
Ianuarie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/9954_a_11279]
-
aceea, unii, eliberați de un anumit soi de emoție, își prezintă personajele în nota firească a asumării partiturii. Alții, după cîteva spectacole, cad în extrema cealaltă, rezultat al rutinei: turația motoarelor se reduce considerabil, pot apărea tușele groase, distorsiunile, spre chinul regizorului. Prefer să sparg și eu cîteodată obișnuința premierelor și să văd noile producții în săli "normale" și neobositoare din punctul de vedere al protocolului. Așadar, căutînd în programele teatrelor reprezentații pe care le-am amînat, am descoperit titlul unui
Despre singurătate by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17249_a_18574]
-
fantasmele minții lui, creând înfrigurat între un amor devastator și accidentul de mașină care-i va rupe o mână, picioarele sau îi va curma viața etc. Ilustrativ poate fi, spre exemplu, Quills (2000) al lui Philip Kaufman, un film despre chinurile creației la propriu și la figurat ale divinului Marchiz, Marchizul de Sade. O altă serie de stereotipuri, și ne apropiem de filmul nostru, îl prezintă pe scriitor amestecat într-o crimă, deodată romanul său prost prinde contur, crimele chiar au
Scriitorii și fantomele de hârtie by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6201_a_7526]
-
bun început întocmit anapoda: temperamentul, sensibilitatea sau pur și simplu viziunea asupra vieții. Că tocmai în acești perdanți limba ajunge să capete virtuți literare este un amănunt care ține de geneza frumosului: dacă nu suferi nu scrii, și fără fermenții chinului nici un om nu ajunge să se exprime mai aparte. În cazul Mihaelei Stănișor, suferința apare pe linia unei predispoziții ancestrale, la capătul unei încrucișări nedeslușite de impulsuri obscure. Cînd în două familii ardelenești (din Rod și Săliște) ultimele generații se
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
a vlăstarelor intră în colaps și dă la iveală o persoană prăbușită în sine, a cărei substanță intimă e făcută din otrăvuri și frămîntări. Din acest motiv, ce o doboară pe autoare nu e vitregia împrejurărilor, ci predispoziția francă spre chinul gratuit. „Gratuit“ e luat aici în accepția etimologică a termenului, de chin descins dintr-o grație pe care fie o pui în seama numenului, fie o negi coborînd-o la treapta absurdităților sorții. Numai că la Mihaela Stănișor soarta nu e
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
în sine, a cărei substanță intimă e făcută din otrăvuri și frămîntări. Din acest motiv, ce o doboară pe autoare nu e vitregia împrejurărilor, ci predispoziția francă spre chinul gratuit. „Gratuit“ e luat aici în accepția etimologică a termenului, de chin descins dintr-o grație pe care fie o pui în seama numenului, fie o negi coborînd-o la treapta absurdităților sorții. Numai că la Mihaela Stănișor soarta nu e absurdă. Chiar pusă în condiții de huzur, cu toate înlesnirile luxului sub
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
tribulațiilor ținînd de timbrul sufletesc. Așa cum în fiziologie există dureri cronice, cărora nu numai că nu le poți găsi o etiologie, dar cărora pe deasupra nu le poți prescrie un analgezic pe măsură, tot așa la Mihaela Stănișor dăm peste un chin fără remedii în această viață. Autoarea suferă pentru că aceasta e formula ei de suflet, iar situația nu se va ameliora nici azi, nici mîine și nici peste un deceniu. Autoarea va trăi chinuinduse și va muri în același mod, nici o
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
azi, nici mîine și nici peste un deceniu. Autoarea va trăi chinuinduse și va muri în același mod, nici o motivație rațională neputîndu-i aduce alinarea. Atinsă de un tropism ce o împinge invariabil spre trăiri dureroase, Mihaela Stănișor e patotropică, căutînd chinul așa cum plantele caută soarele. E drept, din carte reiese că trauma care i-a declanșat chinul a fost moartea mamei, numai că, înainte de decesul matern, autoarea avusese parte de alte întîmplări menite a-i prevesti natura patotropică. În copilărie, se
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
același mod, nici o motivație rațională neputîndu-i aduce alinarea. Atinsă de un tropism ce o împinge invariabil spre trăiri dureroase, Mihaela Stănișor e patotropică, căutînd chinul așa cum plantele caută soarele. E drept, din carte reiese că trauma care i-a declanșat chinul a fost moartea mamei, numai că, înainte de decesul matern, autoarea avusese parte de alte întîmplări menite a-i prevesti natura patotropică. În copilărie, se împrietenește cu un ied, căruia îi vorbește, îl ia în brațe îi explică ce frumoasă e
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
fiind fluidul mamei, ca într-un vîrtej de trăiri ce o scufundă pe autoare în ea însăși. Cînd iese la suprafață, adică în lume, își resimte inadaptarea, iar cînd coboară în obsesie, suferă. Într-o parte inadaptarea, în cealaltă parte chinul, autoarea fiind un medium care se încarcă pînă la identificare cu ființa mamei: îi simte mirosul, îi aude glasul, se înfășoară în șalul ei, se gîndește deja la deshumarea sorocită după șapte ani, într-un cuvînt entuziasmul autoarei vine din
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]
-
Introspecțiile de ordin general pe seama unui sentiment nu fac decît să altereze sentimentul, iar suferința nu se transmite meditînd în marginea ei, ci descriind sec întîmplarea cu pricina. De aceea, impresia de perorație făcută cu intenția de a-și etala chinul dă pe alocuri o neplăcută tentă de ostentație livrescă. E aceasta proză feminină? Da, sub unghiul visceral al zvîrcolirii continue. Nu, dacă îi judecăm rangul elevat la care e ridicată zvîrcolirea. Paginile de aici nu conțin urmă de ficțiune, ci
Patotropia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2899_a_4224]