4,258 matches
-
răspunde la telefon, a scoate o haină din șifonier, sau a‑și turna un pahar de apă. Se purta de parcă În fiecare zi era Sabat, ea era din nou o evreică religioasă, iar eu eram, firește, servitoarea goi. O cameristă drăguță, Îmbrăcată Într‑o uniformă, cu ochii triști și umezi ațintiți În pământ, mi‑a deschis ușa și mi‑a făcut semn să intru. — Ahn‑dre‑ah! am auzit de undeva din fundul celei mai minunate sufragerii pe care o văzusem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
o tot ridica și o punea Înapoi pe podea, lângă pat. — Sunt trează de o veșnicie, ascult cum plânge Isaac. — A plâns? Zău? — Nu pot să cred că nu l‑ai auzit. A plâns fără Încetare de pe la șase și jumătate. Drăguț copil, Andy, dar chestia asta cu gălăgia cu noaptea‑n cap trebuie să Înceteze odată. — Fetelor! a țipat din nou mama. E careva treaz pe acolo? Oricine! Nu‑mi pasă dacă mai dormiți, dar spuneți‑mi cum stau lucrurile ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Al naibii de enervantă“ a numit‑o ea de fapt, dar când am ridicat o sprânceană și i‑am aruncat o privire Încruntată - à la Emily - ea a catadicsit să spună că au fost pe‑acolo, ce‑i drept, și câțiva tipi drăguți și n‑ar muri dacă s‑ar vedea și ea o dată În viață cu un tip care nu e bețiv. Destul de rezonabil. Părinții mei o convinseseră să facă, În cadrul programului de muncă În folosul comunității, curățenie În biroul decanului de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
was dry, and good old boys were drinking whisky and rye, singing this will be the day that I die...“ Și când m‑am uitat la Eduardo, el mi‑a zâmbit și mi‑a făcut cu ochiul. Și, În timp ce bruneta drăguță termina de cântat strofa respectivă, el mi‑a deschis ușa ca unei persoane importante. Joc de cuvinte - În original, clacker desemnează și zgomotul produs de pantofii cu toc, și o persoană bîrfitoare. Club select din New York. Faimoasă jucătoare de tenis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
-mi restituie un album etc. Mi-a spus că e foarte ocupat, ca o scuză că n-are timp pentru mine. În fine. Zi-mi, ce crezi? Eu mă voi purta În continuare politicos (ca și el, de altfel), veselă, drăguță și ce va fi vom vedea. Cu L. crezi că e ceva serios? Îl iubesc pe Mircea și sufăr pentru că nu știu ce-i În el. Vine primăvara și știi și tu ce Înseamnă asta. Crezi că iubește pe cineva? Sau nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
făcute În ultimul timp să le vadă. Ce să fac? M-am gândit mult la el, e o obsesie și-l iubesc așa adânc; tainic figura lui mă urmărește În tot ce fac. Cum să-i vorbesc? Natural, vesel, spontan, drăguț, nu crispată. Dar la Întâlniri nu-l pot invita eu. Dacă luni nu-mi mai spune ziua când să mă duc să discut cu el, sunt pierdută. Am uitat să-ți spun că i-am dat și un album cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
la timp, să fiu adică pe fază, și atunci pierdeam oportunitatea reacției. Dacă mă Înfuria ceva, deveneam Însă Îndrăzneț; chiar atunci, Întorcându-ne În tren de la Pitești, l-am biruit pe profesor În Încercarea sa de a curta o fată drăguță din Drăgășani, care fusese și ea la Olimpiadă. Am reușit să-l pun pe linie moartă și am simțit cum cresc În ochii lui. Aproape mă privea cu invidie. (miercuri) Citesc Camus. Ader la aceste afirmații: „Ce que je sais
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
au fost mândri că țara noastră a avut un asemenea talent literar și aceasta cu un entuziasm și o emoție care mi-au rămas adânc Întipărite În minte. Pe stradă, spre casă, am văzut că există o infinitate de băieți drăguți pe lume, mult mai bine decât Petre. Atunci de ce tocmai Petre să-mi fie țintă a visurilor? De-ar fi Petre un om cult sau dacă măcar ar acorda un interes oricât de mic culturii, l-aș iubi oare mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
lui de Don Juan sentimental, dar râd și-i mulțumesc (În gând, bineînțeles) și lui că mi-a arătat adevărata psihologie a bărbaților. Acum câteva zile mi-a plăcut un băiat. De fapt, și el mă fixa foarte insistent. E drăguț, gen Petre În miniatură. După patinaj, s-a tot Învârtit pe lângă mine, fiindcă Îl cunoaște pe Fane. Ieri seară mi-a dat telefon și mi-am dat seama că Îmi va fi sclav fidel. Vom face cunoștință jos la „public
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
mine, fiindcă Îl cunoaște pe Fane. Ieri seară mi-a dat telefon și mi-am dat seama că Îmi va fi sclav fidel. Vom face cunoștință jos la „public“. Ce-o mai fi și asta? În orice caz, băiatul e drăguț, inteligent și pe deasupra mai și ține la mine. Nu trebuie să mă stabilesc la nici un bărbat. Atunci când Îl voi găsi pe Arthur, Îi voi da toată iubirea mea. Până atunci, trebuie să cunosc, să caut, să Înving, să lupt. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
băieții l-au dus de braț pe cel lovit de dambla. A dat bună seara și mi-a spus că mă cunoaște. Într-adevăr, mă cunoștea de la Dinamo. I-am chemat pe amândoi la masa noastră. Mi se păruse mai drăguț de departe, celălalt la fel. Ne-au propus să mergem noi două și cu ei la bar. Nu știu de ce, am refuzat, tot În șoaptă. Câteva vorbe de duh, câteva pahare În plus, și atmosfera s-a Înfierbântat din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
dată nu știa cum să fugă mai repede, acum de-abia se dădu dus. Mimi i se păru interesantă și ispititoare. " Mă țin de prostii în loc să-mi văz de necazurile mele! își zise după ce se retrase în odăița lui. E drăguță, nici vorbă, dar acuma nu e momentul să-mi pierd vremea cu aventuri d-astea." Nu putea ști când va pleca cu Iuga. El i-a spus: două-trei zile. Deci trebuie să fie gata în orice clipă. În cameră era
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
nu știu ce face prin Italia, se pare c-ar fi în diplomație. Moșia o ține în arendă un colonel pensionar, Ștefănescu, om foarte de treabă, cu trei fete de măritat, pe care nu le poate urni cu nici un chip, deși sunt drăguțe și au câte ceva zestre. Tot restul a fost un singur trup până la moartea bunicului, când s-a împărțit între tata și un frate al său, Teofil, care apoi și-a vândut treptat toată partea lui. Odinioară, vasăzică nu tocmai așa
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
în același timp pe amândoi și chiar dând dreptate în sinea sa amândurora, după fiecare replică. Spre fericirea lui, fu anunțat arendașul moșiei Vaideei, pe care îl chemase Miron. Cosma Buruiană avea treizeci și cinci de ani, șapte copii și o nevastă drăguță, care promitea să-i mai sporească numărul urmașilor. A fost logofăt pe la diferite moșii prin Teleorman până ce în sfârșit i-a ajutat Dumnezeu de a putut lua, acum patru ani, pe seama lui, proprietatea Vaideei de la Banca Agrară, cu o arendă
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de amănunte toate fazele luptei... Și-a zis: ce să se căciulească el, cogeamite deputat serios, pe la Adevărul și Universul, să riște vreun refuz, când are jurnalul partidului. Deliceanu i-e coleg de Cameră și prieten. Hai la Deliceanu! El, drăguț și fin, acceptă fără nici o dificultate, dar îl trimite să se înțeleagă cu administratorul. Hai și la el! Acolo, răceală și văicăreală. Administratorul, un ovrei gras și cu ochelari de aur, îl ia cu teorii și cu cifre, că ziarul
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
cuminte? Vrei să-mi pară rău c-am intrat?... Nu se poate acuma, crede-mă! Altă dată! Ai răbdare! Își îndreptă pălărioara peste buclele aurii. Era cu spatele în ușă. Spre a evita un nou asalt, puse mâna pe clanță: ― Drăguț și cuminte, înțeles?... Fug. Trecusem numai ca să știe măicuța c-am fost aici... Pe curând, grăbitule! În urma ei rămase un surâs promițător. 2 Sezonul se anunța mai bogat și mai vesel ca totdeauna. Nadina era în friguri. Avea, numai pentru
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
de chitariști spanioli, își învîrtește temperamentul cu stridente vibrații de castaniete. Orchestra mai continuă un răstimp cu arii madrilene și sevilane, apoi dispare pe urmele dansatoarei, făcând loc unui pianist care preludează somnolent și nonșalant, pregătind intrarea unui șansonetist francez, drăguț, elegant și foarte răsfățat, primit cu ovații frenetice de publicul cunoscător. Cântărețul surâde galant în dreapta și în stânga, lumina se stinge, rămân numai câteva becuri albastre ― e romanța reveriei. Urmează altele, fiecare cu lumina ei. Apoi un chelner îi oferă o
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
să o plictisească cu gelozia, fiindcă destul o sâcâie bărbatul ei cu d-astea. Firește, tânărul s-a resemnat cu situația. Își zise că, la urma urmelor, ea îi dăruiește ce poate și de ce ar refuza el pe o femeie drăguță, când nici nu-l costă nimic. Totuși, se iviră și inevitabilele mici complicații. Eleva lui, Marioara, a mirosit ceva și a început să-i facă imputări că ea nu e fată de pe străzi, că dacă n-o iubește cu adevărat
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
plictisită. La Lespezi, unde au fost opriți și la cină, s-a plâns de bărbatul ei, spunând că sensibilitatea firească îi e maltratată în căsnicia asta în fiece moment. Spre seară s-a mai înviorat, iar la întoarcere a fost drăguță și veselă, a ciripit tot timpul, a râs de glumele lui Titu, a oprit sania ca să admire luna și a lălăit felurite cântece franțuzești cu glasul aburit de ger. Nadina într-adevăr se simțea într-o situație încurcată și nu
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
3 Titu Herdelea află în tren de la Nadina vestea divorțului. Nu credea. De-abia când, peste vreo zece zile, i-a confirmat-o Grigore, s-a convins. Și a exclamat cu multă părere de rău: ― Cu toate astea, ce femeie drăguță! ― Prea drăguță! a surâs Grigore. Oricât de mult ținea însă la Grigore Iuga și oricât admira pe Nadina, tânărul Herdelea nu mai avea răgaz să se ocupe deosebit de încurcăturile lor. Se întîlnea deseori cu Grigore, se ducea pe la dânsul și
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
Iuga și se retraseră într-un colț al vestibulului să fumeze o țigară. Titu era încîntat și căuta să-l convingă pe Grigore, parcă I-ar fi bănuit de altă părere, că iată, lumea bună a aranjat un spectacol foarte drăguț și în românește, ceea ce dovedește câtă dreptate au avut studenții când au protestat să nu se mai zbenguiască în limbi străine. Și ca să-și sublinieze mai mult ideea, vru să releveze în special pe domnișoara care a jucat românește și
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
la o partidă interesantă de cărți. Pretextase că-l doare nițel capul și iese numai până-n stradă să ia puțin aer, ca să nu se mai îndoape cu piramidoane... Fusese prezentat de vreo lună fiicei subdirectorului său de la minister, o fată drăguță și cu zestre, singură la părinți. Domnișoara părea să-l simpatizeze, iar el, la a treia întrevedere, i-a făcut aluzii că ar avea intenții serioase. Era o partidă strălucită, dublată de o protecție eficace în cariera lui funcționărească, subdirectorul
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
scoase la aer. Pe Calea Victoriei, între Bulevard și Palat, femeile frumoase întinereau în toalete ispititoare. Plimbăreții cotidiani de ambele sexe își șopteau pe trotuare obișnuitele chemări: "iubire", "păpușica"... Titu Herdelea stătea acuma mai puțin pe acasă, deși camera lui era drăguță și prietenoasă. Tocmai într-o după amiază pe care se hotărâse să o jertfească unei cărți interesante, se pomeni cu vizita doamnei Alexandrescu, însoțită de surâzătoarea Mimi. Tânărul se miră. Fosta-i gazdă îi spuse că s-a abătut pe-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
privi chipul din buletin, care se căznea, rigid, să adopte o expresie serioasă, cu ochii larg deschiși și amân două urechile la vedere. Nu cred că o să mai arate vreodată așa, spuse Cosmina, bănuind că acela era sensul întrebării. Altfel, drăguț. — Lasă asta, uită-te dincoace. Ieri, băiatul ăsta tocmai a împlinit treizeci și trei de ani... Nu știu ce nu i-o fi plăcut. Și nici tortul de aniversare nu-l văd nicăieri. Puseră totul la loc. Cosmina roti prin încăpere un ochi femeiesc
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pe deasupra. Copilul ăla și-acuma plânge și țipă în somn, de trebuie să-l legene toată noaptea, să-i treacă de frică. În loc să fie înduioșată, femeia scoase un suspin de ușurare. — Eu n-am copii, spuse, nu sunt măritată. — Tânără, drăguță, o pradă numai bună pentru vânătorii de zestre. Ea clipi cochet, părând, în privința ipotezelor, să nu aibă vreo obiecție. În privința concluziei însă, spuse : — Lasă că mă descurc eu... — N-aș fi așa sigur de asta. Cei care pândesc câștigurile mari
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]