5,121 matches
-
cana cu ceai pe podea, lângă Bill, Susan s-a ridicat repede, astfel ca bărbatul să nu-i poată observa expresia surprinsă de pe față. Susan știa că Bill era departe de a fi un prost, însă nu-l considerase nici un gânditor prea profund. — Nu mi se pare că e dură, în adevăratul sens al cuvântului, a răspuns Susan prudentă. Îmi închipui că-i e foarte greu. De fapt, că amândurora vă e foarte greu. —Așa. E gata! Bill s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
toate plăcerile și suferințele. Mic și pricăjit, era o parte a drumului, întocmai ca oricare din pietrele acestuia. într-una din rarele lui incursiuni în lumea cuvintelor rostite, îi spusese cu toată sinceritatea Elfridei Gribb, soția lui Ignatius Q. Gribb, gânditorul orașului, — De n-aș fi eu, drumul s-ar surpa. Pietrele au nevoie de dragoste la fel de mult ca și dumneata. Și, practic, el chiar proteja drumul, îl apăra zelos de năvala prafului de pe străzile lăturalnice și de stricăciunile provocate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
știință. întotdeauna mi s-a părut rușinos faptul că niște amărâți de tehnologi și-au arogat dreptul de a fi numiți astfel: oameni de știință, oameni ai cunoașterii. în absența lor, știința s-a întors la paznicii săi adevărați: învățații, gânditorii, teoreticienii abstractului, așa ca mine. Totuși absența tehnocratului nu înseamnă o întoarcere la superstiție, dragul meu Vultur-în-Zbor. Dimpotrivă, ea ne obligă și mai tare să fim raționali. Știi, lumea este așa cum o vedem - nici mai mult, nici mai puțin. Datele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
strigat, iar eul-Grimus dinăuntrul meu mi-a spus că acești monoliți pântecoși, uriași și înconjurați de un abur ușor erau cele mai inteligente forme de viață din toate galaxiile și că a doua formă de gând fusese cea a marelui gânditor Dota însuși. — Elementul non-Grimus pare să dețină un control limitat, a venit o a treia formă de gând. — Bine. îIarăși Dota.) Ascultă, a gândit el către mine, puțin cam prea tare, ca un om care are de-a face cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
separa rămășițele carbonizate ale nepoatei de bucățile de saltea. — Unde au găsit-o? am Întrebat. Era Întinsă pe pat? — Nu - și ea tot În baie a murit. Deși nu În jacuzzi. Era așezată pe closet - o postură macabră, semăna cu GÎnditorul lui Rodin. Am simțit În braț fiorul care a cutremurat-o pe Paula. — Cel puțin, adăugă Cabrera, a murit fericită. Am descoperit o seringă hipodermică... — Ce era-n ea... heroină? — Cine-ar putea ști? Focul a fost prea puternic, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
coltuc de pâine în mână și își curăță briceagul de miezul lui pufos și alb. Îl vîrî apoi în buzunarul pantalonilor. Luă un chibrit, O ciupi cu dinții la un cap, îl ascuți și se scobi în măsele. Mestecă resturile gânditor. Se mai uită pe geam, sugîndu-și limba, să mai adune sucurile rămase, și întrebă leneș: - Când ați plecat? Nu-i mai privi. Se apropie de geam. Aici era mai greu. Vorbi tot Gheorghe: - Păi să fi fost acum câteva săptămâni
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
deslușiri ți-l dăruiesc acum ție, dragul meu Daly. Ție Îți dedic acest studiu despre un om care și-a datorat celebritatea eleganței, tocmai ție, pentru că simți grația ca o femeie și ca un artist, Înstăpânindu-te și ca un gânditor asupra ei. Aș fi preferat să mă consacru cuiva care și-a dobândit gloria prin forța rațiunii, spre a putea dedica rodul cercetării mele minții tale, atât de bogată. Primește deci cartea așa cum e, ca pe un semn de prietenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
loc distinct, fapt care Îl Îndreptățește la a fi pomenit. Cât despre studiul meu detaliat al unui portret care rămâne Încă de făcut, trebuie să mărturisesc că nimeni până la mine nu a avut de dus o luptă mai dureroasă; nici un gânditor n-a Încercat să țină cont, la modul grav, sever, de această Înrâurire care corespunde fie unei legi, fie unei abateri de la lege (care e tot o lege). Spiritele profunde nu au destulă finețe pentru așa ceva. Cu toate acestea, mulți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
De aici rezultă următorul aforism: IX Un om devine bogat; elegant se naște. Sprijinindu-se pe asemenea temelii, văzut de la această Înălțime, un atare mod de existență nu mai este, prin urmare, o glumă efemeră, o vorbă goală, disprețuită de gânditori ca un ziar deja citit. Dimpotrivă, viața elegantă se Întemeiază pe deducțiile cele mai severe desprinse din alcătuirea socială. Nu reprezintă ea, oare, obișnuința și moravurile oamenilor superiori, ce știu să se bucure de avere și să obțină din partea celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
adăugă el Întrerupându-l pe unul din ascultătorii săi și apucându-l de un nasture de la haină, nu este oare un adevărat miracol faptul că viața elegantă nu și-a găsit propriii legislatori În toată această lume de scriitori și gânditori? Nu sunt toate aceste manuale, chiar cele pentru folosul pândarului, al primarului și al contribuabilului, niște nerozii În comparație cu un tratat privitor la MODĂ? Nu ar fi de un imens folos publicarea principiilor de viață poetică? Atâta vreme cât la țară, de pildă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
decembrie. Dacă ar trebui s-o pornim pe mare, nu s-ar putea mai devreme de trei luni. — Veniți la mine la Neapole, iar de acolo vă veți îmbarca spre Tunis la începutul primăverii. Asta se poate, am zis eu gânditor. M-am grăbit însă să adaug: — Am să mă mai gândesc! Abbad n-a mai auzit ultimele cuvinte. Pentru a sărbători timida mea acceptare și a evita să mă vadă că-mi schimb părerea, strigă de la fereastră pe doi dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Nu pot. MACABEUS: Dă-i, dă-i! Să nu fugă! PARASCHIV: Nu fuge. E chiar lângă mine. MACABEUS: Cum? PARASCHIV: E în fața mea. MACABEUS: Cum, cum? PARASCHIV: E cu fața la mine... MACABEUS: Ești sigur? Nu e cu spatele la tine? PARASCHIV: Nu... MACABEUS (Gânditor.): Așadar nu suntem în spatele lui... PARASCHIV: Nu... MACABEUS: Urâtă treabă... PARASCHIV: Da... MACABEUS: E nebun? PARASCHIV: Nu știu... MACABEUS: De ce nu fuge? PARASCHIV: Nu știu. MACABEUS: Spune-i să fugă! PARASCHIV (Către INAMIC.): Fugi! MACABEUS: Ce face, ce face? PARASCHIV
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
cel care, prin anii ’70, elaborase, Împreună cu Roger Penrose, teoria cuantică a gravitației, făcând pasul Înainte spre ceea ce el numea o „teorie unificatoare” În măsură să configureze modelul inițial al universului și legile lui de evoluție, visul nebun al tuturor gânditorilor, pentru că o reușită ar echivala cu șansa de penetrare a rațiunii divine și de descifrare a proiectului pe care Dumnezeu l-a așezat la temelia Creației. Taciturnul nu era singurul personaj de asemenea calibru de pe-acolo; Centrul era Înțesat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și a omului pe Terra. Luate Împreună Însă... L-am privit contrariat. Vorbea serios, Într-adevăr? Cum adică „luate Împreună”? Păi, tocmai aici era problema, că se excludeau, că erau imposibil de conciliat pe fond, În ciuda tentativelor capro-varziste ale unor gânditori, altfel demni de toată stima. N-am spus nimic: să vedem ce urmează. - Ați observat, desigur, că am spus „apariția vieții și a omului pe Terra”, și nu crearea Universului și apariția vieții În general. Elucidarea ultimei chestiuni este sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
prin urechile acului decât bogatul În Împărăția lui Dumnezeu, parcă așa spune la un moment dat Isus, nu? Cum se face că două forțe uriașe (ca potențial, cel puțin), fundamental convergente, nu și-au dat mâna În istorie? Au fost gânditori care vedeau chiar posibila dizolvare a creștinismului În socialism, abandonarea pe cale naturală a Dumnezeului tradițional, al cărui rol esențial ar fi unul de natură socială, nicidecum transcendentală. Datoria lui este să satisfacă dorințele și aspirațiile oamenilor, ținându-i laolaltă În numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
cam tot atât rămânea În stand-by - În total, aproximativ un minut. Mie mi s-a părut că fâțâiala holomocită afară-Înăuntru și retur durase o oră. Într-adevăr, timpul este cel mai relativ dintre lucrurile absolute, după cum bine remarcase unul dintre gânditorii subteranei Într-un moment de inspirație. Foarte adânc... Încăperea În care mă strecurasem Într-o manieră nu tocmai ortodoxă era, pur și simplu, uriașă. Așa mi s-a părut când am aprins lumina cu o mână care era și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
condus la marea pierdere despre care aminteam. Cunoașterea mediată de rațiune ne-a Înstrăinat treptat de fenomene, de natură, de realitate, de adevărurile primare, dar esențiale, pe care nu le mai percepem la modul direct, frust, intuitiv, așa cum o făceau gânditorii din vechime, acei antici fabuloși care și-au apropriat În chip miraculos o mulțime de axiome, principii, paradoxuri, teoreme, aporii din fizică, matematică, astronomie, logică, drept, științe naturale etc., ce ne uimesc și astăzi prin adâncime și pertinență. Anecdota după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
în decursul cărora aceeași realitate se face, se desface, se reface, conform unei legi și unor alternative imuabile. Nu numai că aceeași cantitate de ființă se păstrează fără ca nimic să se piardă ori să se creeze, ci mai mult, unii gânditori de la sfârșitul Antichității - pitagoricieni, stoici, platonicieni - ajung să admită că în interiorul fiecăruia dintre aceste cicluri de durată, aiones sau aeva, se reproduc aceleași situații care s-au produs în ciclurile anterioare și se vor reproduce și în ciclurile următoare - la
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
națiune etnică. Nu întîmplător, în zorii acestei construcții naționale, Nicolae Bălcescu așeza explicit naționa litatea deasupra libertății, spunînd că atîta vreme cît un popor nu există ca națiune, acesta nu are ce face cu libertatea. De asemenea, cam toți marii gînditori sociali ai nației au pus pro gramatic colectivul etniei sau poporului (nu pe cel al „omenirii”) deasupra și înaintea individului. „Poporul este nu numai înaintea individului, dar este și mai complet decît individul. Poporul cuprinde, în fondul său, toate aptitudinile
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
ar fi imaginat vreodată; că se scurg și vin spre el într-un șuvoi continuu care peste puțin timp îl va învălui și îl va topi cu totul. Când și-a dat seama că nu era altceva, decât un nimic gânditor pe un meteorit în derivă de dimensiuni apreciabile, într-un spațiu nemărginit sinistru și înspăimântător, a zărit în depărtare un mic corp rotund. Acesta, cu o viteză uimitoare, venea direct spre el și care, pe măsură ce se apropia, se mărea din
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
din cale-afară de mândră de el. Timpul, însă, trecuse. Treptat, pe măsură ce băiatul crescuse, pornise - la început timid, iar, mai pe urmă, cu din ce în ce mai mult avânt și mai multă plăcere - să facă cunoștință cu lumea remarcabilă a cărților, cu toți marii gânditori ai vremurilor 154 Rareș Tiron trecute, cu raționamentele logice, pe care se bizuiau nu știu ce sisteme filosofice celebre, ce-L negau aprig pe Dumnezeu și-L înlăturau necruțător din mințile oamenilor ș.a.m.d. Așa stând lucrurile, este de la sine înțeles
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
El, umflându-se în pene, sarcastic, superior peste poate, cu aerul insului care mă prinsese la smântânit oalele: Evident că de Sonata nr. 3 în re minor este vorba. Să te vedem..." Am luat un aer grav, de mare cugetător gânditorul de la Hamangia era la degetul mic mi-am scanat repede memoria și am oferit un recital de vis, timp de peste zece minute. Și ce aplauze! Nu numai milițienii erau în delir. Chiar și muzicianul oficial al școlii și-a călcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Dacă nu-mi dați drumul acasă, o să dați de dracul cu unchiul meu de la partid!"... Strategie pe termen scurt, evident... Dacă nu ținea figura, mai rămânea să le spun că mă trag de șireturi cu Dumnezeu. Stilații au făcut ochi. Gânditorul profund a început să-și așeze gulerul la cămașă, în vreme ce terestrul a tresărit de parcă l-aș fi picurat cu smoală din iad. Formula lui nea Onuț funcționa de minune, precum Sesam... deschide-te!... Profundul începe să aibă altfel de curiozități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
un etaj, două etaje, trei etaje, și iată geamul luminat de la studioul lui Herr Kolber - patru etaje, iar silueta clădirii se pierdea În cerul cenușiu și Încărcat. Ar fi fost o cădere urâtă. — Der Kaffe mit Milch, spuse el. Amestecă gânditor În cafea. Josef Grünlich, omul destinului. Nu avusese nici o altă soluție, nu ezitase nici o clipă. O urmă de nemulțumire Îi umbri trăsăturile când se gândi: Dar nu o pot spune nimănui. Ar fi mult prea periculos. Chiar și prietenul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
se instalase în gât în timp ce urmărea cum provele semețe și agresive se apropie tot mai mult. Pentru câteva minute, la bordul Peștelui Zburător domni un haos de nedescris, în care doar două persoane păreau să-și fi păstrat sângele rece: gânditorul Navigator-Căpitan, ai cărui ochi nu pierdeau nimic din ceea ce se petrecea în jurul lui, si zâmbitoarea Anuanúa, în vreme ce Tapú Tetuanúi își amintea de cuvintele pe care Navigatorul-Căpitan le pronunțase cu mult timp în urmă: „Marara este un vas foarte rapid, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]