5,542 matches
-
Legătura se întrerupse. Comisarul ieși din cameră când ceasul arăta ora șase și douăzeci de minute. Citi mesajul pe care-l lăsase inspectorul pe masă și scrise sub el, Trebuie să mă ocup de o chestiune, așteptați-mă. Coborî la garaj, se urcă în mașină și se îndreptă spre rampa de ieșire. Acolo se opri și-i făcu semn responsabilului să se apropie. Încă marcat de schimbul de cuvinte și de tratamentul dur primit din partea chiriașului de la providențial, s.a., omul, temător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
găsit pe responsabil vorbind la telefon cu un aer secretos, poate povestindu-i soției că adineauri cunoscuse un comisar de poliție, poate informându-l pe portar cine sunt până la urmă cei trei bărbați în costum închis care urcă direct din garaj la etajul unde se află providențial, s.a., asigurări&reasigurări, poate una, poate alta, cel mai probabil este că despre această convorbire telefonică nu se va afla niciodată adevărul. Câțiva metri mai înainte, comisarul opri mașina lângă trotuar, scoase din buzunarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
în mână niște ochelari fumurii, elementar, dragul meu watson, da, dar pentru asta trebuia să ai ochi de comisar. Puse mașina în mișcare. Un impuls îl obligase să iasă din providențial, s.a., un impuls îl făcuse să-i spună responsabilului garajului cine era, un impuls îl duce acum acasă la femeia divorțată, un impuls îl va duce acasă la bătrânul cu legătura neagră și același impuls l-ar fi condus apoi acasă la soția medicului, dacă nu le-ar fi spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cu legătura neagră și fosta soție a tipului cu scrisoarea, prânziți dacă puteți, voi fi aici pe seară, aștept rezultate. Ordine clare, informații precise, de-ar putea fi totul așa în viața comisarului. Ieși din providențial, s.a. și coborî la garaj. Responsabilul era acolo, îi dădu bună ziua și primi răspuns, în timp ce se întreba dacă omul dormea chiar acolo, Se pare că nu există program de lucru în garajul ăsta. Era aproape opt și treizeci, Am timp, gândi el, în mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
fi totul așa în viața comisarului. Ieși din providențial, s.a. și coborî la garaj. Responsabilul era acolo, îi dădu bună ziua și primi răspuns, în timp ce se întreba dacă omul dormea chiar acolo, Se pare că nu există program de lucru în garajul ăsta. Era aproape opt și treizeci, Am timp, gândi el, în mai puțin de jumătate de oră sunt acolo, de altfel nu trebuie să ajung eu primul, albatrosul a fost foarte explicit, foarte clar, bărbatul mă va aștepta la ora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
bucurie, aruncă plasa. Prinsese un ziar. Fusese un vis urât, dar ar fi fost și mai urât dacă albatrosul s-ar fi întors ca să înțepe ochii soției medicului. Se deșteptă devreme. Se aranjă sumar și coborî. Nu mai trecea prin garaj, prin ușa cavalerilor, acum ieșea pe ușa obișnuită, cea care s-ar putea numi a pietonilor, îl saluta pe portar cu un semn din cap când îl vedea băgat în cușca lui, spunea o vorbă dacă îl găsea afară, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
conștientă că era răspunzătoare pentru tulburarea atent pregătitei petreceri a mamei ei. Am scos elefantul din casă și l-am întors cu fundul în sus pe iarba maronie de toamnă. Nici nu-mi amintesc câte scule diferite am scos din garaj, dar nici una nu a funcționat. Nici coada de la greblă, nici șurubelnița, nici sula sau ciocanul - nimic. Iar aparatul de ras continua să bâzâie, interpretându-și interminabila arie pe o singură notă. Mai mulți musafiri ieșiseră alături de noi în curte, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Lucy, i-am zis, dându-i paharul cu suc de portocale. Hai, mănâncă. Spre nord Mașina era o rămășiță a vechii mele existențe. La New York nu-mi folosea, dar îmi fusese prea lene ca să o vând și rămăsese într-un garaj de pe Union Street, între Sixth și Seventh Avenue, fără să o mai conducă cineva sau să se mai uite măcar cineva la ea de când mă mutasem în Brooklyn. Un Oldsmobile Cutlass vernil, o fierătanie care șoca prin urâțenie. Dar făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
roșu. — Ăsta spune altceva, l-am contrazis. Tom a ridicat din umeri. Pesemne e stricat. Avem noroc că benzinăria e vizavi. În timp ce Tom își prezenta diagnosticul eronat asupra stării mașinii, m-am întors să văd pomenita benzinărie prin lunetă: un garaj prăpădit cu două pompe, care părea să nu mai fi fost zugrăvit din 1954. Și în același moment privirile mi s-au încrucișat cu ale lui Lucy. Stătea drept în spatele lui Tom și, fiindcă nici nu-mi trecea prin cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
încercare răbdarea cititorului descriindu-i lucruri care nu fac, cinstit vorbind, parte din povestire. În ce privește mașina, rezultatul e singurul care contează. De aceea, am să sar peste canistra cu benzină de bună calitate pe care Tom a cărat-o de la garajul de peste drum (dat fiind că nu a folosit la nimic) și am să omit toate referirile la vehiculul care, în cele din urmă, a remorcat Cutlass-ul până la același garaj (ce alternativă aveam?). Singurul care merită menționat este faptul că nici unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
benzină de bună calitate pe care Tom a cărat-o de la garajul de peste drum (dat fiind că nu a folosit la nimic) și am să omit toate referirile la vehiculul care, în cele din urmă, a remorcat Cutlass-ul până la același garaj (ce alternativă aveam?). Singurul care merită menționat este faptul că nici unul din tipii de la garaj (tată și fiu, cunoscuți drept Al senior și Al junior) n-a fost în stare să-și dea seama ce are. Seniorul și juniorul aveau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
fiind că nu a folosit la nimic) și am să omit toate referirile la vehiculul care, în cele din urmă, a remorcat Cutlass-ul până la același garaj (ce alternativă aveam?). Singurul care merită menționat este faptul că nici unul din tipii de la garaj (tată și fiu, cunoscuți drept Al senior și Al junior) n-a fost în stare să-și dea seama ce are. Seniorul și juniorul aveau cam aceleași vârste ca mine și, respectiv, Tom, dar, în timp ce eu sunt slab și Tom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
înțeleagă ce încearcă Tom să realizeze? Decid că va trebui să îl cunosc mai bine, că trebuie să petrec cât mai mult timp în compania lui. După vreo douăzeci de minute, cotim și ne întoarcem spre casă. Stanley intră în garaj, să ne aducă niște șezlonguri și, odată instalați, se scuză și dispare înăuntru. Are treabă de făcut, dar primii oaspeți plătitori din istoria lui Chowder Inn sunt liberi să trândăvească la soare cât vor. Timp de câteva minute, o urmăresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mă tem. În ultimii trei ani numai asta am făcut, m-am temut. Dar nu ajută nimănui dacă o băgăm în sperieți pe Lucy. A trecut și-așa prin destule. La ora unsprezece, în aceeași dimineață, Al junior sună de la garajul de la poalele dealului și îmi spune că problema s-a rezolvat. Zahăr în rezervor și pe conductele de alimentare, îmi comunică el. Verdictul mă surprinde teribil, abia dacă pricep ce tot vorbește. — Zahăr, repetă el. Parcă cineva ar fi turnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
fiu sigur că totul e normal. Da’ nu era. — Nu? — Am accelerat până la o sută, o sută douăzeci, pe urmă am încercat să încetinesc. Greu când n-ai frâne. Puteam să dau colțu’. — Frânele... — Da, frânele. Am adus mașina la garaj și le-am desfăcut. Plăcuțele erau subțiate rău, domn’ Glass, pe ducă. — Și ce înseamnă asta? Înseamnă că, dacă n-ați fi avut cealaltă problemă, cu rezervorul de benzină, n-ați fi aflat despre problema asta, cu frânele. Și dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Și de ce nu mi-ai spus? o întreb. Dacă ai văzut când s-a întâmplat, ar fi trebuit să-mi spui, Lucy. Am fi putut s-o prindem pe fetiță și s-o trimitem la închisoare. Iar dacă domnii de la garaj ar fi știut ce are mașina, ar fi putut să o repare imediat. Mi-a fost frică, spune ea cu capul plecat, temându-se să mă privească în ochi. Lacrimile curg acum de-a binelea și le văd căzând în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
fiecare seară. Ajunsesem la tufișul de lîngă gardul vecinului, acoperit cu o pelerină de volbură, care îl ascundea practic în întregime. Deodată, ceva a început să miște în tufiș și o arătare s-a strecurat pe sub volbură în luminișul din fața garajului. Am încremenit. — Gertrude, ce faci aici ? am strigat eu peste cîteva secunde bune de amuțeală. Din tufișul de volbură ieșise o rață. Iubesc rațele. Le ador ! Nu se compară cu gîștele, rudele lor vulgare și guralive ca niște țațe de
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
șezători, nu mai pot fi văzute decât la muzee sau în magaziile marilor teatre din oraș. Nu mai sunt nici grajdurile și nici curțile oamenilor cu diferite acareturi. Pe locul lor s-a turnat asfalt, s-au construit vile și garaje... Acesta e un semn bun; un element de progres, de prosperitate... Da. De acord cu dumneavoastră. Cu condiția să fie locuite de ființe vii, să le folosească cineva, indiferent cine. În marea lor majoritate ele stau nelocuite. Porțile ferecate dau
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de cât să se asorteze cu cele vechi, fusese o singură cameră. Nu ziceai nici că ceea ce avea atractiv camera cea mică de pe colț, erau tocmai holul de la ieșire, care pe timpuri, ducea în pivniță și în fosta prăvălie devenită garaj, dar și scara de incendiu, blocată de multă vreme, pe care te urcai direct în podul casei, fără să treci prin celelalte apartamente. Mobila aceea, aranjată cu gust și bine conservată, cu mescioare rotunde, cu lampadare extrem de vechi, cu broderii
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
ruptă doar de foșnetul frunzelor de palmier agitate de ușoara boare și de schelălăitul unui șacal înfometat. Gacel se înveli în pătură, își sprijini capul pe șa, aruncă o ultimă privire spre barăci și vehiculele parcate în rând într-un garaj rudimentar și adormi. Zorii îl găsiră în vârful palmierului cel mai bogat în roade, aruncând la pământ ciorchini grei de curmale coapte. Umplu un sac; de asemenea umplu cu apă toate gerbele pe care le luase cu el și înșeuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
Înțeleg situația și pun pingelele la treabă. Ajung sfârșit la Marcel. Chiar nu mai sunt sensibil la ritual. Dar Marcel e cinstit cu mine și mă plătește corect... Obosite, pingelele îmi pun mintea la muncă. Iau găinile, le duc în garajul Trabantului, joc rolul lui nea Marcel, duc găinile iar acasă la clienți, transmit salutări de la haham și încasez și porția de parale a maestrului. Dar nu exagerez. Merg și la Marcel, cu mai mult de jumătate dintre găinile clienților. Marcel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
vă recomand un spectacol pentru seara asta. Iar acum, dacă doriți, vă comand un taxi pentru după-amiază de la o firmă de Încredere. Amândouă deschiseră gura În același timp și spuseră: — Ar fi minunat, domnule Kalebgian. Și, În timp ce el suna la garajul vărului lui de-al treilea de la Pera, ele trecură În cealaltă parte a holului, spre anostul stand cu dulciuri, și se Întrebară dacă să-i cumpere cumva o cutie cu dulciuri. Hotelul țipător și mare, cu holul lui pavat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
ne îndeplinim îndatoririle, față de alegători, în chip exemplar! Bocancii blestemați Ca în fiecare din toate diminețile care s-au scurs, în ultimii aproape treizeci de ani, tanti Măcrișa veni la containere, prima, din întreaga echipă, se așeză, liniștită, lângă peretele garajului de alături, desfăcu pachetul de mâncare, il ingurgită, păși peste coada măturii, se duse la primul container, aruncă resturile de mâncare și porni spre scăunelul de pe care tocmai se ridicase. Îi atrase atenția, niște bocanci scâlciați, pe care în timpul serii
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
urmă cu trei ani. Ia ți cu mata și telefonul mobil. Ca să te întorci, numai după ce-ți vom comunica noi că expulzarea a luat sfârșit. A plecat, bietul și blândul Bubu, ce era să facă? S-a retras în garaj și a stat acolo până când l-au apucat dracii. După aia, a făcut pustiu de inprudență, și a revenit la apartament. Norocul său, că a revenit, nițel mai devreme decât îi preziseră copiii; că, altfel, găsea chiar totul devastat. Curat
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
preluat comanda, șeful. Ce facem cu tot ce-am adus aici? Ducem, totul, înapoi. și abandonăm, totul, în poarta proprietarei. Dar mașina? Asta, să și-o recupereze, cei care nu i-au asigurat protecția necesară, atunci când au parcato, neglijenți, în fața garajului de la primărie! O inaugurare istorică Inaugurarea care avea să devină istorică se apropia cu pași repezi. Febrilele pregătiri erau pe ultima sută de metri. Drumarii, zidarii, vopsitorii, tencuitorii și ceilalți constructori angajați în acțiunea aplicării celor din urmă finisări, lucrau
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]