4,596 matches
-
fiecare chenzină drumul la angroul din Militari să cumpere mâncare pentru cățeii Politehnicii, cu banii adunați din toată redacția). Îmi vine să spun că, până nu vor da frigurile, nu mai am ce să caut acasă, unde îmi voi regăsi intactă recuzita romanului: ghiocul ținând loc de scrumieră, Figaro la o înălțime respectabilă pe baloții de maculatură, în curând strivită între turnul lor și tavan, tot sus, pe dulap, felicitarea de ziua mea pe care Țâru mi-a schițat la ultimul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
cinstiți, că nu te mai poți Încrede În nimeni. Eu zic că mai există și oameni din aceștia Însă, este adevărat, Îi numeri pe degete, numai norocul te face să dai peste ei. Sunt oamenii aceia care și-au păstrat intacți cei șapte ani de acasă, bunul simț și care s-au autoeducat pe parcurs. De curând mi s-a Întâmplat un lucru pe care vreau să vi-l Împărtășesc și vouă: luna trecută, sora mea cea mică a venit câteva
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
complet, sau mai bine zis nu mă interesase niciodată sărbătoarea aceea stupidă de pe paisprezece februarie. Victor Însă avea cu siguranță o altă părere, pentru că zâmbea mulțumit de sine cu un trandafir În mână. M-am Întrebat cum de floarea arăta intactă, din moment ce cu siguranță o Îngrămădise În ghiozdan. Am luat-o, neavând alternativă. Apoi m-am așezat cu el la unica masă liberă, În timp ce creierul meu procesa disperat În căutarea unei ieșiri din acea situație. ― Sper că te-am luat cât
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
sufeream din cauza asta. Îmi uitasem prea multe dintre amintiri și oricine mi le povestea aveam senzația că nu-mi mai aparțineau deloc. Că nu le trăisem niciodată. Mama Încă credea că nu era o cauză pierdută, că memoria mea era intactă și că aveam să-mi recuperez amintirile curând. Victor m-a vizitat din nou Într-o sâmbătă. Părea mai obosit decât Îl văzusem vreodată. Zgârieturile de pe fața lui, din urma accidentului, Încă păreau proaspete, deși trecuse atâta timp. M-am
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
oameni din cei mai calificați în punctele în care ar fi utili. - Este posibil. (Madrisol părea să se impacienteze, iar traducătorul mecanic dădea o intonație corespondentă vocii sale:) Dar voi prezenta aceasta... - Aici pe Venus, insistă Gosseyn, avem un distorsor intact pentru transportul navelor stelare de mai multe mii de metri lungime. Poate că le-ați putea folosi. Poate ați putea să-mi indicați cât timp rămâne un transmițător similarizat la alte transmițătoare pe alte stele. - Voi transmite toate acestea, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
de luptă, norocul revine în trupul și în mintea ta, îți continui drumul cel plin de stavile. șase deasupra: încercarea foarte grea a trecut, acum fukurokuju redevine capul tău, cu piele întinsă pe față, fără riduri, cu labirintul creierului tău intact, fără urme de măcel, jurōjin se întoarce în gâtul tău, răsucitorul atent al capului și ochilor tăi, care detectează cele mai mici detalii ale cărării tale anevoioase, bishamonten se face la loc brațul tău drept puternic, capabil să sfărâme dintr-
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
pornit cu orice risc la mine. Și când gelozia mă face să pun mereu întrebări ca să aflu adevărul în toate amănuntele, mă întreb dacă instinctiv nu încerc să reduc acel adevăr, să transform aceste amănunte. Orice aș face, esențialul rămâne intact. Ioana mi-a spus singură adevărul, numai pentru că firea ei era loială și se socotea legată față de dragostea noastră veche să nu-mi ascundă nimic. Și întîrziase mărturisirea numai pentru că nu stinse procedeul prin care să mă anunțe. (O scrisoare
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
am bucurat că s-a întîmplat așa. Acum, când dragostea și ura se succed cu repeziciune și fiecare moment di-feră de celălalt și aceleași fapte de ale ei le văd în fiecare clipă altfel, totuși, vizita la domnul X subzistă intactă. Mila este și ea, ca orice sentiment, greu de delimitat, de gradat, începe, se transformă, se schimbă după legi misterioase. Cred însă că exemplul de mai sus e rău ales pentru ca să demonstreze generalitatea acestei legi. Se poate vedea numai bine
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
suporta ca Ioana să fi început să iubească pe altul (care a murit sau a părăsit-o) și acum, cu mine, s-o simt mereu cu gândul la ceea ce ar fi putut să fie, dar corpul să-i fi rămas intact. Sau poate fac numai supoziții pe un caz ce-l închipui fără să-l fi trăit. Uneori sufăr nu din pricina că mi se pare că văd urmele păcatului pe carnea Ioanei, ci pentru că îl închipui pe celălalt. Am nenorocul ca
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
depinde de emoția cu care faci acea mărturisire și de clipa importantă și rară pe care o alegi pentru ea. Și poate că păstrez pentru domnul Theodoriu un reproș ascuns și o bănuială, indiferent de prietenia care s-a menținut intactă până la urmă, că părerea lui n-a fost decât egoism, instinctul de a se pune la adăpost de efuziunile altuia, ca să nu-și turbure liniștea sufletească. Ioana adusese cu dânsa o mulțime de idei complicate, cu care nu eram deprins
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
părul în dezordine, în fața unei căsuțe de țară aruncând grăunțe la o mie de păsări. Am învățat atâtea, am chibzuit atâtea, și încă să nu fiu în stare să diferențiez sufletul de corp! Sufletul, care a rămas tot așa de intact ca și în prima zi de cunoștință, căci ai rămas tot așa de naivă în dragoste, pe rând deprimată și entuziastă, interesată de orice aș face eu, iubita mea, care, după ce citește cinci ceasuri în șir o carte grea, găsește
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
sub niște paravan și să le dai foc. Până atunci, nu lăsa inamicul să intre. În timp ce-i dădea aceste instrucțiuni, Nobunaga îl privea pe Ranmaru drept în ochi. Ușa de lemn era asigurată. Nobunaga privi un moment picturile poleite, încă intacte, de pe pereți. Un fir subțire de fum începea să se infiltreze de undeva, dar mai era câtva timp înainte ca flăcările să se răspândească înăuntru. „E vorba de o plecare. N-am de ce să mă grăbesc.“ Avea senzația că îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
după ce avea să-și pună palma peste mâna ei pe brațul scaunului de la cinematograf. Gemenii gazelei? Niciodată nu-i simțise nici măcar atingerea palmei. Fusese umedă și caldă? Fusese uscată și sinceră?... Era un adevărat miracol că strada Stoica Spătarul rămăsese intactă după ce aproape tot cartierul fusese distrus. La fel și biserica Sfântul Mina Vergu de pe strada Robescu. Dragoș nu se mai simțea înfrigurat de prezența Elenei. Dar îi rămăsese vie în suflet amintirea frisoanelor de atunci, când, alături de ea, trecea pe
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
folosea la consultații. Își sprijini umărul de coapsa lui Bull pentru a-și menține echilibrul. Interesant. Nu se vedea nici o uretră... și... mă rog, probabil că exista un motiv logic. Margoulies se chinui să accepte logica faptelor; Bull era virgo intacta, un fapt surprinzător pentru un tip de vârsta lui. Trapa cărnoasă a himenului acoperea intrarea în vagin într-un mod cât se poate de confortabil și corect. Păi... cred că e expusă, acută și foarte sensibilă. — Cum? întrebase vinovat Margoulies
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
printre rămășițele în flăcări, afirmând în delir triumful vieții înseși. Și cât de frumos se freca piciorul lui Bull de Allan, rotunjindu-i fiecare mișcare! Alan n-o mai făcuse cu o virgină până atunci, cel puțin nu cu una intacta. Se temea că pe Bull îl va durea, că sângele le va păta hainele abandonate, care zăceau acum mototolite sub cele două corpuri ce se împreunau. Alan își dorea ca această primă dată să fie extraordinar de plăcută pentru Bull
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
porcoase. — Masher zice că a văzut o pizdă pe piciorul lui John! Ha, ha, ha! Un păhărel în plus aseară, nu, Masher? Ia arată-ne tu scoica aia, John, prietene! Și altele asemenea. Bull scăpase cam terfelit, dar cu secretul intact. — Nu prea cred că o să pot juca mâine. E posibil să-și aducă aminte. M-au tot întrebat de ce nu mai merg cu ei seara. Asta nu prea-mi stă în fire, să știi. În general, sunt un tip vesel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
de Moș Crăciun, de exemplu, atârnând de o fereastră spartă, asemeni unei sperietori. Sau ipostaze ale căror povești, dacă le-ar fi cunoscut, ar fi luat Oscarul pentru scenariu. Cum ar fi capul lui Abdulah, cu superba lui mustață răsucită intactă, lipită într-un sărut prelung, înghețat, de buzele lui Lindsay Johnson, căci așa o chema pe fata care îl refuzase. Cauză-efect, cum ar fi spus oricine, dar oricine era acolo era distrus, iar oricine altcineva nu era acolo, deci nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
cu barosul”. Evitați produse care conțin ouă crude (datorită albușului care nu este sănătos de consumat în stare crudă) conține avidin, o glicoproteină ce împiedică absorbția biotinei (vitamina B7) în intestin; prepararea termică a ouălelor inactivează această proteină lăsând biotina intactă. Încercați să consumați cât mai puțină ciocolată, zahăr și produse ce conțin zahăr (și dulcele dă dependență!) Adoptați un regim alimentar permanent de minimum 50% alimente crude pe zi (până la 70% sau chiar mai mult). Reduceți consumul de alimente prăjite
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
se vedea bine că cel puțin o treime din marele lan de grâu a fost distrus, peste tot era plin de paie arse, băltoace negre și spice de grâu carbonizate, iar din loc în loc se mai zărea și ceva grâu intact printre paiele fumegânde. Ajungând la postul de observație, combina s-a oprit, l-am auzit pe tatăl lui Puiu spunând ce noroc avem că n-a luat foc și pădurea, Puiu mi-a întins un pahar de tablă cu apă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a arătat spre plic, spunându-mi că în el se află vechiul lui buletin de identitate, i l-au dat la externarea din spitalul militar, iar acolo, în buletin, se află singura lui fotografie de pe vremea când mai avea fața intactă. El chiar că nu-i slab de înger, dar de atunci n-a mai avut curajul să se uite la această fotografie, a mințit că și-a pierdut buletinul, făcându-și unul nou, cu această nouă față. Csákány a tăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
rănile acelea care nu sângera. O indentație, o gaură roșie. Puteam să-mi vâr degetul mic, care tremura, până la jumătatea unghiei Am făcut un pas în spate. Nici o altă rană. Nici o altă nouă rană. Portmoneul meu plin cu hârtii era intact; cărți de credit, vreo optzeci de dolari, vreo treizeci de lire. Aveam o mahmureală de toată frumusețea. Mahmureala pusese bine stăpânire pe mine. Deci. Petrecusem noaptea sau o parte din ea, pe un petec de teren de pe pământul-alfabetat - Bulevardul B
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
prin geamul din spate, parcă pentru a măsura drumul. S-a săltat în genunchi pe banchetă, pentru a privi mai bine. Apoi a coborât în grabă. Așa ceva era imposibil! În urma automobilului, șoseaua parcă nu existase vreodată. Sub roțile mașinii, era intactă; a încercat-o întâi cu piciorul, apoi cu mâna. A întors capul. În direcția de mers, panglica de asfalt se întindea ca o linie ce înțepa orizontul. Automobilistul a cercetat iarăși zarea din care venise. Un deșert cenușiu, peste care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
acesta (n.2008) împlinește 400 de ani de existență. El concurează falnic chiar și cu zidurile mănăstirii, ce datorită vitregiilor vremii și a neobositei clepsidre ce s-a scurs prăfuind timpul, au mai fost restaurate, însă această piesă păstrându-se intactă, nu a avut nevoie de restaurare. E drept că timpurile au fost mai blânde în tainițele mănăstirii ce au adăpostit-o în clipele tulburi. Acest Epitaf a fost lucrat la Constantinopol de o monahie pe nume Filoteia și dăruit mănăstirii
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
munte sau de șes. Aceste frumoase așezări, locuri unde sufletul se desfată plăcut iar trupul se odihnește în liniște. Pentru prima oară vizitez acest sfânt lăcaș și aș dori să mai revin. Fericiți cei ce se străduiesc pentru păstrarea lui intactă. Semnătură indescifrabilă 17 iulie 1977 La vreme de chindie, unde istoria și-a scris cu sânge trecutul, coboară peste munți umbra lui Ștefan cel Mare pentru a întări trăinicia neamului românesc. Aici poți asculta cu respirația oprită glasul curat al
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
mic se iviră pe punte; cu amândouă brațele, într-un gest în care se ghiceau disperarea și dragostea, ea strângea la piept ceva - și toți înțeleseră că era urna cu cenușa lui Germanicus. Se spunea că în cenușă rămăsese inima intactă, neatinsă de flăcările rugului enorm. Și cu toții căzuseră de acord că acesta era ultimul semn neîndoielnic al otrăvii. Pe când făceau primii pași, băiatul înțelese ce tunet teribil puteau dezlănțui deodată mila și revolta a mii de oameni, care acum strigau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]