5,057 matches
-
chinuitor / Îmbătător al arderii scenice. Iluzia are o altă accepție. Efortul interpretului sau gîndul regizorului , coroborate cu propunerea drama turgului, sunt privite, de privilegiata cercetătoare, „din 189 năutru”(cum se spune În lumea noastră). Comentariul nu e frigid sau anapoda partizan, verdictul nu e dur, elogiul nu se pierde În petarde țuțerești ; autoarea nu se vrea ( pre cum alți teatrologi egofili) pe ea În peisaj, ci vrea doar să compună , cu luciditate, peisajul. Cu o luciditate, de multe ori, tandră (dacă
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
fi dorit să facă la fel. Toate astea le-am aflat când, după un contraatac, am revenit pe vechile poziții și sătenii ne-au povestit îngroziți ce s-a întâmplat. Peste o săptămână, Tibi a murit într-o ambuscadă a partizanilor. Nu am putut să-i oferim nici măcar o înmormântare creștinească. A rămas să putrezească pe câmp, ca un lucru nefolositor, încheie el cu un oftat de om bolnav. Minutele trec goale și nici unul dintre ei nu pare că dorește să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mai mult spațiu pentru autovehiculele lor. La capătul trecătorii, un colț de stâncă prelung, acoperit cu vegetație pitică, formează o arcadă naturală din piatră, ca o poartă uriașă ce sugruma ieșirea. Exact acolo își amplasase Karel Hrozny, comandantul grupului de partizani, aruncătorul de grenade. Un loc numai bun ca în cazul unei ambuscade să distrugi vehiculul din frunte și astfel să blochezi înaintarea unei întregi coloane. Conștienți de asta erau și nemții. De aceea amplasaseră pe coasta muntelui un post de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
soldat german privește către siluetele munților ascunse sub mantia groasă a omătului, dar asta nu face din el un admirator al naturii. Karel știe că în secunda când ar fi surprins ceva suspect, alarma va fi dată imediat. Din fericire, partizanii par să se fi topit literalmente în peisaj. Camuflat în spatele unor stânci cam de un metru înălțime dispuse cumva în semicerc, Karel cercetează metru cu metru terenul cu ajutorul unui binoclu. Nu zărește nimic ce ar putea să-l îngrijoreze. Peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ceea ce le comunicase centrala Intelligence Service din Londra. Adică doar indicativul, S-5. Cu toate că informația venise pe un canal verificat, păstrase totuși un anume scepticism, inevitabil luptătorului din umbră. Nu ar fi fost pentru prima dată când o grupă de partizani să cadă în cursă și să fie lichidată, dând prea multă încredere unor surse ce păreau a fi sigure. Pentru o secundă se înfioară sub o rafală de vânt rece și strânge mai tare în jurul gâtului gulerul scurtei îmblănite. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Cu un bubuit sec, încasează în plin o lovitură care lasă în urma ei o gaură imensă în partea frontală a blindajului. O siluetă umană, adevărată torță vie, se zbate încercând să iasă afară din cușca de metal incandescent. Instantaneu, armele partizanilor încep să scuipe foc și moarte. Defileul se transformă intr-un haos infernal. Grenadele zboară, exploziile amplifică panica, nemții aleargă bezmetici, numai pentru a fi secerați fără ca măcar să vadă de unde le vine moartea. În fața mitralierei lui Karel oamenii cad ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Copacii trosnesc, rupți ca de trăsnet. Valuri de benzină incendiată inundă drumul, carbonizând pe nenorociții prinși în această mare de foc. Mitralierele toacă mărunt întreg sectorul, desăvârșind măcelul. În sfârșit, la fel de brusc precum începuse, atacul se sfârșește. Din ascunzătorile lor, partizanii ies la iveală. Coboară cu armele pregătite, gata să tragă la cel mai mic semn de pericol. Dar printre mormanele de fiare contorsionate se aud doar gemetele muribunzilor și strigătele de ajutor ale răniților. Nimeni nu le dă atenție. Cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mic semn de pericol. Dar printre mormanele de fiare contorsionate se aud doar gemetele muribunzilor și strigătele de ajutor ale răniților. Nimeni nu le dă atenție. Cât de curând gerul sau lupii vor desăvârși treaba începută de gloanțe. De altfel, partizanii nu au posibilitatea să transporte pe acești nenorociți nici dacă ar fi vrut. Duc lipsă de medicamente și hrană, iar muniția și armele sunt cele care reușesc să le captureze de la germani. Karel se îndreaptă către postul de pază. Surprinzător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
postul de pază. Surprinzător, e întreg. Lovește cu piciorul ușa. Rapid, aruncă o grenadă. Explozia înăbușită, sună aproape comic în comparație cu cele de până atunci. Un țipăt ascuțit, ca al unei femei, se aude din interior. Intră urmat de alți doi partizani. Pereți scrijeliți de schije, nenumărate tuburi de cartușe trase, încărcătoare, urme de sânge. Pe podea, doi nemți. Unul dintre ei, este întins pe spate cu brațele în lături. Partea stângă a feței nu mai este decât un terci însângerat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în lături. Partea stângă a feței nu mai este decât un terci însângerat de oase zdrobite și carne sfâșiată. Celălalt căzuse pe burtă lângă fereastra tăiată în butucii de lemn. Scapă un geamăt de durere printre buzele crispate atunci când un partizan îl întoarce cu piciorul. Halatul de camuflaj este făcut ferfeniță. Pe uniforma încă nouă se văd inițialele HJ123. Partizanul, un băiețandru slab, cu ochi mari și plete lungi, șatene ce ies de sub căciula de blană, îndreptă arma spre capul rănitului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Celălalt căzuse pe burtă lângă fereastra tăiată în butucii de lemn. Scapă un geamăt de durere printre buzele crispate atunci când un partizan îl întoarce cu piciorul. Halatul de camuflaj este făcut ferfeniță. Pe uniforma încă nouă se văd inițialele HJ123. Partizanul, un băiețandru slab, cu ochi mari și plete lungi, șatene ce ies de sub căciula de blană, îndreptă arma spre capul rănitului. Privește către comandantul său. Acesta face un semn negativ din cap. Pușca Mauser, revolverul din toc, un Parabellum nou-nouț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
ies de sub căciula de blană, îndreptă arma spre capul rănitului. Privește către comandantul său. Acesta face un semn negativ din cap. Pușca Mauser, revolverul din toc, un Parabellum nou-nouț, grenadele agățate de centură, chiar și baioneta sunt culese rapid de către partizan. Apoi, fără să-i mai dea nici o atenție, pășește peste el în direcția peretelui din spate unde, într-o nișă joasă, se văd numeroase lăzi însemnate cu vulturul nazist. Totul este scos afară și dus în pădure, sub comanda lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
câteva conserve. Mă bucură în special cele de fructe. Sper să o mai înzdrăvenesc pe Vanda cu ele, altfel am dubii că organismul ei epuizat va rezista la naștere. Iese grăbit, frecându-și mâinile amorțite din cauza gerului. În scurt timp, partizanii se fac nevăzuți pe drumurile muntelui. Rămân în urmă dor câțiva care leagă pe spatele a doi măgari canistrele și bidoanele cu benzină găsite intacte. Karel revine lângă postul de pază și face semn unuia dintre oamenii lui să demonteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
rănit la burtă, dar oricum e pe moarte. Cu o mână sub ceafă, sprijină capul tânărului în timp ce cu cealaltă îi duce către buze bidonul cu apă. Soarbe cu plăcere și parcă cu un început de zâmbet. În acel moment, un partizan bărbos dă buzna în încăpere. Spune pe nerăsuflate: Se aude zgomot de motoare! Calm, calm. S-a încărcat totul? Da. Tot ceea ce se putea duce. Ce nu, a fost distrus. Am montat câteva mine chiar la intrarea în defileu. Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
rușii, spune cel din spatele biroului aflat în imediata apropiere a ferestrei mari, parțial obturată de perdeaua oliv lungă până la podea, fără să ridice ochii de pe hârtiile asupra cărora se concentrase. Tot ce se poate, maior Streinitz. Rușii, românii sau chiar partizanii, judecând după haznaua pe care o văd aici. Soldații beau, joacă cărți...Mai lipsește un bordel de campanie și transformăm totul într-o anexă Kraft durch Freude 135. Ce dracu'!...izbucnește iritat maiorul. Privește surprins la "uniforma neagră" din fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în dreptul lui. De fapt, ce înseamnă colaborare totală? Puteți fi mai explicit? Gânditor, Schultz bate un timp toba cu degetele pe masă. La mâna dreaptă, strălucește un inel de aur, gravat cu simbolul SS-ului. Motivul prezenței mele aici sunt partizanii din această zonă. Tiparul acțiunilor lor denotă că sunt deosebit de bine informați. Totdeauna sau aflat la momentul și locul cel mai potrivit. Asta nu înseamnă altceva decât că undeva există o scurgere de informații. Cercetări amănunțite au condus la certitudinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Ca să fie deschis fichetul, trebuie să fiți prezenți amândoi. Așa este. Și nu sunteți curios de unde știu acest lucru? Cu un gest scurt, von Streintz invită tăcut pe celălalt să continue. O unitate a Feldjandarmerie a capturat unul dintre curierii partizanilor. Asupra lui s-a găsit o schiță completă, cu toate detaliile ce privesc acest centru. Amplasarea birourilor, desfășurarea santinelelor, traseul pe unde se face schimbul gărzii. Inclusiv amănuntul că biroul unde lucrați este pe holul din dreapta, a patra ușă. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
este deja mort, iar momentele următoare nu vor face decât să consemneze acest fapt în termenii fizici ai acestei lumi. Von Streinitz mai văzuse o astfel de uitătură, a omului împăcat cu inevitabilul și care nu cere nimic, la un partizan sârb executat de soldații italieni. Tăcerea îl umple de nervi pe Schultz. Pierzându-și răbdarea, îl lovește pe Dussek cu pumnul în plină față, răcnind cât poate de tare: Vooorbeșteeeee!!! Von Streinitz face involuntar o grimasă, ca la un scrijelit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
început. Face un semn celor doi soldați, care îl ridică din nou pe scaun. O lungă jupuitură se întinde pe obrazul prizonierului iar din colțul gurii stropi de sânge cad pe pieptul uniformei. Știm foarte bine că le furnizezi informații partizanilor și că numele tău real este Tido Milecz. Nu are rost să tăgăduiești. Cunoști cum sfârșesc spionii. Își însoțește vorbele cu un gest expresiv, trecându-și degetul arătător peste gât. Dar, dacă ne vei spune tot ceea ce știi, poate soarta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
gât. Dar, dacă ne vei spune tot ceea ce știi, poate soarta ta va fi alta. Nu am ce să vă spun. Îți pierzi timpul, inclusiv pe al meu, spunând lucruri pe care nu le crede nimeni. Vreau să aflu locația partizanilor. V-am spus doar că habar nu am despre ce vorbiți, răspunde prizonierul cu voce seacă. Cureaua subțire a cravașei șuieră prin aer, apoi brăzdează pielea de pe fața prizonierului. Pe chipul lui apare o dungă lată, roșiatică. Își încrucișează privirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de cuvânt!.... Cine? Cine vrea să mă omoare? Dar de afară nu-i răspunde decât mugetul vântului. VII Întins pe zăpada imaculată și rece, von Streinitz trece binoclul însoțitorului său, Sturmbannführer Schultz. Fără nici un cuvânt, acesta privește concentrat către tabăra partizanilor. Bordeiele joase, acoperite cu crengi, sunt construite într-o mică depresiune, perfect camuflate în peisajul dominat de numeroși arbori seculari. Dacă nu ar fi avut descrierea exactă a locului, ar fi putut trece la numai câțiva metri de ele fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și bine direcționat al automatelor este punctat cu rafale nimicitoare plecate din țevile numeroaselor MG 42 ce toacă la milimetru terenul. Câteva lansatoare de grenade intră și ele în horă. Fuzeele sensibile ale proiectilelor marchează prin explozii asurzitoare locul impactului. Partizanii răspund cu focuri de armă, dar riposta lor are un aspect dezordonat și imprecis. Este clar că au fost luați prin surprindere. Mitraliera de lângă von Streinitz tace brusc. Servantul introduce o bandă nouă de cartușe, după care își reia tirul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
un aspect dezordonat și imprecis. Este clar că au fost luați prin surprindere. Mitraliera de lângă von Streinitz tace brusc. Servantul introduce o bandă nouă de cartușe, după care își reia tirul. Prinde în vizorul ei un buncăr la adăpostul căruia partizanii încearcă să organizeze o apărare mai consistentă. Prima rafală brăzdează cu găuri peretele din lemn al buncărului. Țipete scurte se ridică deasupra zgomotelor luptei. Din interior nu mai trage nimeni. Dar nu pentru mult timp. Împușcăturile reîncep, la fel de furioase. Prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Schultz, izbind mulțumit cu pumnul înmănușat în zăpadă. Soldatul german își arată din nou măiestria! Fără să își părăsească locul sigur, strigă către soldații din apropiere: Vorwarts! Vorwarts!150 Valul atacatorilor se pune în mișcare, apropiindu-se din ce în ce mai repede. Trei partizani ies în fugă dintr-un bordei ce arde. Doi dintre ei încercă să pună în baterie o mitralieră, acoperiți de camaradul lor. Pocnetul sec al unei puști curmă tăcerea sinistră. Un soldat german scăpă automatul și duce mâna la gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Streinitz vede imediat de unde vine pericolul. Evaluează atent distanța și fără să țină seama de gloanțele care îi șuieră pe la urechi ca niște viespi înfuriate se apropie în fugă. Trage siguranța grenadei prinsă la centură și o aruncă spre grupul partizanilor. Se trântește la pământ, acoperindu-și casca cu mâinile. Vuietul exploziei plutește o clipă pe deasupra văii ca apoi totul să devină tăcere. Doar un nor de fum negru marchează locul unde tocmai se petrecuse ultima secvență a luptei. Locotenentul Menzel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]