46,969 matches
-
fost doar cu trei bărbați. Trei! Greu de crezut, dar e adevărat. Fetele tăcură cât timp Nicholas așeză aperitivele pe masă: ton cu sos tartar cu avocado și un platou vârf cu scoici. Părea că se pregătește să le ia comanda, dar Emmy își puse ambele mâini deasupra meniului și îl privi dușmănos. Înfrânt, acesta se îndepărtă. — Amândouă sunteți de groază. De douăzeci de minute îmi tot spuneți că nu se poate să fiu singură, apoi o întoarceți — hodoronc tronc — și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ceva de ani ai ei și al cărei nume Leigh nu și-l amintea niciodată, se adresă celor de la masă. — E clar că vara e sezonul ideal doar pentru cărțile de vacanță, dar nu doar asta justifică cifrele dezamăgitoare. Numărul comenzilor — de la B&N, Borders, de la independenți — este semnificativ mai mic decât ne așteptam. Poate că dacă am putea să stârnim mai mult interes... — Interes? surâse disprețuitor Patrick, capul princiar al departamentului de publicitate. Și cum zici tu că am putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
cu un băiat pe care își amintește cum îl chema, dar nu și cum arăta; și totuși demult nu se mai simțise acasă în casa aceasta cu cinci dormitoare. Leigh introduse codul de securitate (1-2-3-4, normal) pe tastarura panoului de comandă de la garaj și îi făcu semn lui Russell s-o urmeze. O parte din ea era dezamăgită că mama ei nu ieșise grăbită afară să o ia de mână, să-i admire inelul de logodnă și să-și șteargă lacrimile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
între Crăciun și Anul Nou e deja prea mult. — Dar presupun că tatăl tău este fericit. — E în al nouălea cer. E singura dată în an când vin toți copiii lui, așa că ce poți să faci? E un spectacol la comandă, dar atâta vreme cât toți înțelegem lucrul ăsta, venim și zâmbim, nu e chiar așa insuportabil. Emmy a râs în sinea ei de ceea ce i se părea Adrianei insuportabil: vreme tropicală, un domeniu imens, cu mai mulți servitori decât un hotel mediu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
mai mult de douăzeci și patru. Sper să arăt și eu la fel de bine atunci. Din fericire, Leigh interveni înainte ca Emmy să apuce să spună o răutate și zise: — Da, arată, nu-i așa? Suntem gata să comandăm. Chelnerița zâmbi în timp ce luă comanda și se retrase grăbită, convinsă că tocmai făcuse cuiva ziua mai frumoasă. — Javra! șuieră Emmy în șoaptă. Îi doresc ca sânii ăia mari și obraznici să-i dea dureri de spate la treizeci de ani. Adriana bătu cu palma în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
de rușine, strici atmosfera? Mai bine vezi cum faci cu banii de porc, că la criza care se anunță simt că-l desenzi pe peretele din bucătărie, ca un mic vangog ce ești... Afară plouă din ce În ce mai tare, iar cheflii noștri comandă Încă un vin fiert. Sandu mototolește Libertatea, nu Înainte de a mai privi o dată pagina a cincea cu oarecare tristețe În privire, apoi o aruncă fix În capul lui Gore. Gicu Își face socotelile pe un carnețel și mormăie În barbă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
printre pahare și oftează. Apoi apucă din nou pachetul de țigări, scoate una și o aprinde. Și-a luat o brichetă nouă, metalică, anti-vânt, din aceea care are leduri care luminează atunci când apeși butonul cu pricina. Trage un fum și comandă inevitabila sticlă cu vin. Spre surprinderea sa, Gicu se declară absolut nemulțumit. Băi, Sandule, te-ai prostit, pe onoarea mea! Bricheta ta, după ce că e de prost gust, iartă mă, dar nu pot să mă abțin, face și o flacără violetă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
și plasma, și hectare, și sute de mii de euro, că n-am Înțeles prea bine din rechizitoriul ăla, cred că procuroru` a trecut pe la cârciumă În prealabil, iar judecătorul era lovit de melancolie blegoasă -, numai impostori care scriu la comandă, pupicuriștii mogulilor, lingăi lipsiți de orice talent etc... Da, bă, Sandule, ce ne trebuie nouă atâta presă pe tarabe? Oricum moare presa de foame dacă nu vine un sidi sau o carte sau un rahan, cum face adevărul. Asta nu
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
văzut-o decât În reluare, n-am fost pe fază. Gicu se așează cu bărbia În palme: Ia spune, Sandule, că tu ești analistul cârciumii, onoare mai mare ca asta n-ai avut de când te-a făcut mama ta, e comandă politică de la Băsescu al tău sau nu e? Văd că be unu face ravagii, l-ar frige pe grătar pe Senzaționescu. Și be unu e cu portocala cotrocenistă, asta chiar și eu o știu. Da, intervine Gore, Cristoiu a luat
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
să arate exact ceea ce vrei tu să afli. Aia e, de-aia te ținem În acest cerc restrâns de prieteni și tovarăși. Ești pe cale să devii deștept, asta numai din cauza noastră! Da, Gore, așa e cu toate sondajele. Fiecare partid comandă, institutele o belferesc, carevasăzică, pac e pedeleul pe primul lor, pac trece ponta, atunci când plătește pesedeul, hop și diaconescu direct cu banii - că are bani caracaleanul! - și ajunge al treilea În topuri. Asta - am auzit eu de la fătuca mea, mânca
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
TREI ORI DIN CAP. NUMELE LUI NU FUSESE ROSTIT ȘI RAOUL NU VORBEA DE EL DECÂT SPUNÂND "PRIETENUL NOSTRU". ― Prietenul nostru crede că are posibilitatea să vă ajute. El are să vă... Raoul s-a oprit deoarece chelnerița venise să ia comanda lui Rambert. \ El are să vă pună în legătură cu doi dintre prietenii noștri care or să vă facă cunoștință cu niște paznici care sunt de partea noastră. Cu asta n-ați terminat. Trebuie ca paznicii să hotărască ei înșiși momentul potrivit. Cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
în jurul său rămăsese prea puțină oaste, s-a retras la Focșani, cu gândul de a-i cere ajutor lui Șerban Cantacuzino. ,,La Domnești, lângă Focșani el este capturat la 4 ianuarie 1684 de un detașament de 500 de polonezi sub comanda căpitanului Bainski, și dus în Polonia. Cu toate că soția lui trimite prețul răscumpărării de 180 de pungi aur, banii sunt opriți în Ardeal. La auzul veștii, Gheorghe Duca face un atac de apoplexie și după o săptămână, la 10 aprilie 1685
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
ca lucrările de la Cetățuia să fi început concomitent, la toate obiectivele, inclusiv la zidurile de incintă, fiindcă Duca a avut la dispoziție numeroase brațe de muncă, materiale de bună calitate și în cantități suficiente. Uneori lipsa acestora era suplinită prin comenzi făcute în localități aflate la distanță mare de Iași. „Nacu, vornicul din Câmpulung se ruga de conducerea orașului Bistrița să trimită, potrivit dorinței doamnei Anastasia, o sută de mii de cuie, cu 80 de bani mia de cuie de draniță
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
lui Durac. „Duca vodă nu a putut suporta asediul la Curtea domnească și a purces în jos spre iazul Bahluiului, lăsând Iașii în stăpânirea Hânceștilor și refugiindu-se în cele din urmă peste Dunăre, unde și-a refăcut oastea sub comanda lui Alexandru Buhuș”<footnote Ion Neculce, Letopisețul Țării Moldovei, p. 41 footnote>. Zidurile de incintă cu turnurile de colț și cu cel de la intrare erau terminate la 10 iunie 1670, după cum găsim menționat pe inscripția în limba slavonă, cu stema
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
cărți sfinte se impune credința pravoslavnică și din ele își scoate biserica lui Dumnezeu știința și așezămintele. Înainte de a merge la tipar domnul opri Cazania ca să mai fie revăzută o dată”<footnote G. Hurmuzaki, Documente, vol II. 3, p. 84-85 footnote>. Comanda nu a fost onorată din cauza prețului mic oferit de Gheorghe Duca, care s-a adresat altui centru tipografic, Unievului. Aici s-a tipărit în 1673, după mazilirea lui Duca, Psaltirea în versuri. Este cea dintâi încercare mai întinsă din cultura
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
Învinuindu-se că a dat peste ceea ce alții se tot străduiau să ascundă? Era mai mult un joc Între el și cei vizitați, socotea; chiar dacă regulile nu erau comune; nu pierea, mă rog, lumea din asta. Dar să primească o comandă! Bani! Lars și-a zis, În sinea sa, că va refuza, era chiar gata să se ridice de la masă. Thomas, precaut, nu-i spusese Încă unde trebuia dată lovitura, aproape că vroia să renunțe; nu-i venea să creadă, punea
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
dintre clienții barurilor erau polițiști În civil, nu avea dovezi, Însă un loc precum Christiania nu avea cum să scape de tot vigilenței autorităților, iar Lars acolo o făcea, uneori, lată. Thomas Îl și auzea trăncănind despre Cryos, copii la comandă și lovitura dată. Dar cu Dumnezeu Înainte! A pornit de la ceea ce reținuse și notase demult: datele Înscrise pe recipientul de la prima recoltare, 3081-1. Se Îndoia de reușită. Lars Îi oferise cheia unei porții, dar nu era destul. CÎnd a văzut
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
monitor cu mașinile, nici gînd să arunce vreo privire spre ecranul lui. După aproape o jumătate de oră, era În creierul mic al clinicii. Adică Într-un fișier pe care pînă atunci Îl considerase neimportant, DIVERSE. Pe a treia pagină, Comenzi speciale, și-a Întîlnit numărul de cod. Click-click; mai avea să intre În burțile femeilor În care urmașii săi crescuseră. Thomas figura de șase ori; de tot atîtea ori, În dreptul numelui apărea o adresă, nu a lui. De fapt, un
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
Îi era destul dacă Își mai Întîlnea doi trei urmași crescuți În rîndul lumii. Nu putea să facă nimic pentru arieni, pentru ciopîrțiți. Totul nu era decît o sumă de coincidențe. Asta l a mai liniștit. Scorneala anticarului... SÎnt obosit... Comenzi speciale, codul care nu ducea nicăieri. Faptul că el figura acolo de șase ori ca donator nu Însemna, gîndind altfel, că lucrurile stăteau ca În imaginația lui, brusc Înfierbîntată. Nu era exclus ca o filială a clinicii să fi preluat
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
nu Însemna, gîndind altfel, că lucrurile stăteau ca În imaginația lui, brusc Înfierbîntată. Nu era exclus ca o filială a clinicii să fi preluat o parte din stoc, Înscrierea operațiunii la DIVERSE chiar dovedind că era ceva neimportant. Doar pagina Comenzi speciale putea duce la interpretări, dar nu neapărat la unele exagerate, așa cum se dusese el cu mintea. Iar codul Înțepenit, cum i-a zis Thomas, poate era doar un blocaj de sistem ori de securitate, era posibil. Așa gîndind, Thomas
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
fie complicat, sîntem minori...“ „Nu am părăsit-o pe mama ta, altfel s-a petrecut totul... Acum nu se mai poate face nimic...“ Nu se putuse niciodată, natura fusese ocolită, bărbatul și femeia nici nu se atinseseră, Bert fusese o comandă, Cryos se Îngrijise de tot. „Dumneavoastră...“ „Spune-mi Thomas...“ „Dumneavoastră“, a continuat Bert, „credeți că este bine că ne-am Întîlnit?“ „Nu, dar nu am putut altfel... trebuia să te cunosc...“ Thomas Îl privea atent pe urmașul său. Al Antoniei
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
a cărții pe care o consider biblia mea - Domnii preferă blondele; o casetă de bijuterii din piele de galuchat (pisică de mare veninoasă, în caz că nu știați) de la Asprey, plicuri și hârtie roz-bombon cu inițialele mele de la Mrs. John L. Strong, comandă care durează două săptămâni, asta dacă nu ești cineva ca Zach și nu-i poți vrăji să le execute într-o singură zi; un străvechi șal peruan franjurat, de la talciocul din Lima. Lui Zach îi plăcea să mă scoată la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Gemenele locuiau într-un fost atelier unde se muncea la negru, hăt departe pe Mulberry Street. Toată lumea se tolănise pe niște perne de podea imense, de la Moss, și bea ceai antioxidant. Veronica și Violet Vandonbilt purtau amândouă jachete făcute la comandă, personalizate, cu inscripția ESTE LUMEA NOASTRĂ, TU DOAR TRĂIEȘTI ÎN EA imprimată pe spate. Când ne văzură, își înclinară mult capul și-mi spuseră: —Aaaaah. Ne pare atâââât de răăăăuuu pentru tine. L-am adus pe acupuncturistul nostru special pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Dar, dacă tot azvârli cu lucruri în stânga și în dreapta, mi-ar plăcea jacheta de nurcă împletită de la John Galliano. E doar o idee. Cu drag, mami. Din nefericire, testamentul fusese, nu știu cum, transmis. Nu m-am descurcat niciodată prea bine cu comenzile speciale ale computerului. Aveam mai multe e-mail-uri primite în in-box, dar le-am lăsat pe mai târziu - nu puteam să trec printr-o asemenea umilință în momentul ăsta. —Vai, Charlie, e un dezastru total. Îmi comanzi un Bellini? l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
decât să mă bag în pat. Ν Vreau să știți că, în noaptea aceea, n-am ales să mă duc la Hotelul Mercer pentru cearșafurile brodate de culoarea fisticului, nici pentru delicioasele pizze margherita în miniatură pe care le poți comanda la room-service, nici pentru comisionarii sexy, nici pentru că toată lumea din hotelul ăla are privirea aceea. Nu m-a influențat nimic din toate astea: nu-mi doream lux, ci siguranță. Nu mă puteam duce la Julie, de vreme ce era plecată din oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]