45,986 matches
-
Dascălu. După cheltuielile cu procesul, începe să facă o altă fosă. Ermeeetică! țipă ca să-l audă dușmanul său. Trebuie s-o văd, țipă și Zamfir de după gard. O s-o vezi pe mă-ta! replică șmecherul. Vasilică n-avea liniște și pace. Pierduse procesul și nesimțitul său de vecin îl tușea ostentativ de cîte ori îl vedea prin curte. Hraa, tușește vecinul. Tușește-o pe mă-ta, calicul dracului. Mai vrei un proces? Mai clămpăne ceva! Totuși, Dascălu nu putea accepta înfrîngerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
robot de bucătărie nervos tare. Nicușor are fruntea creață și deloc eminesciană, dar acolo, sub carcasa aceea enormă, se coceau gînduri cu iz de materie cenușie, nu glumă. Așa cred că stăteau Eminescu și Creangă, gustînd lăsarea serii și a păcii peste Șorogari. Deși îmi convenea comparația, convins că eu sînt în rolul lui Eminescu, totuși el să joace rolul lui Creangă nu-mi venea prea la îndemînă. Prefer să tac și să-mi umplu paharul. Tu aduci cu bătrînul Creangă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Te poate pune să plătești daune. De unde? Asta-i treaba ta! Mircea aleargă la patron. Lasă, Mircea, răspund eu dacă... Ziarul o ține o lună, o ține două și bossul s-a săturat. Îl cheamă pe patronul ziarului și propune pace. Mi-l dați...? sare patronul. Cu o condiție. Dă-l afară pe gunoiul ăsta! S-a făcut. Mîine este șomer. Rămas singur, speriat și necăjit, Mircea deschide ușa bossului, ăla cu pămîntul. Vă rog, un minut. N-am știut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
își manifestau interesul pentru decizia colegului lor, Vasilică Țugui, de a se însura. Nu cred că este adevărat, concluzionează o profesoară care se aburca spre treizeci de ani. Și de ce nu crezi? săreau alții cu gura. Așa, nu cred și pace! Dar am invitația la nuntă. S-o văd și apoi voi crede, continuă colega care juca rolul lui Toma Necredinciosul. Vasilică Țugui a împlinit vara trecută cinci decenii și a dus o viață de holtei cam prea cuminte. Cînd era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
să adopte tactica pașilor mici. Sîmbătă și duminică Geta a încercat cu hîț la deal, hîț la vale, dar rezultatul a fost nul. Chiar nu ai poftă deloc? Adică, niciodată n-ai dorit să... Ba da. Și? Nu merge și pace. Geta se îmbracă și plînge. Regretă mult, Vasilică era un om minunat și totuși... nu se poate, nu-i nimic de făcut. N-o să spui nimănui? întreabă acesta rugător. Nu, fii fără grijă. Rămînem prieteni. Cum să creadă femeia aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
nu s-a ales cu mare lucru. Era, ce-i drept, șeful unei direcții, dar s-a oprit aici, spre marele său regret. Marele ei noroc, a fost bărbatul său, Codrin, care și-a găsit o amantă trăsnet și, pentru pacea tuturor, a pus umărul s-o facă pe Adriana ambasador. Unde ai dori, Codrine, s-o trimit? întreabă Boss-ul cel Mare. Știu eu? Poate Malaezia sau altceva de prin Asia. Pleci și tu cu ea? Afacerile nu-mi permit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
sau altceva de prin Asia. Pleci și tu cu ea? Afacerile nu-mi permit, șefu'. Codrin a cotizat consistent la partid în campania electorală și, cum o mînă spală pe alta, Adriana a fost trimisă în Malaezia, spre bucuria tuturor. Pacea s-a așternut peste România și toți românii erau fericiți datorită relațiilor excelente pe care le aveau cu Malaezia. Fericirea Adrianei n-a durat prea mult. Excelența Sa dorea să aibă un copil și cum nici sîrguința ei, nici eforturile partenerilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Trei sute, șefu'. Să moară mama, nu mai avem. De fiecare. Hai, încă trei bătrîne. Hoții gem, se frăsuie și, în final, cedează. Dar, șefu', de acum ăsta este prețu', da? Vedem noi. Nu tu drujbă, nu tu foc de avertisment, pacea domnește peste cetățeni. Anchetele la americani vor decurge cam astfel: De unde ați cumpărat, domnule John, rachetele, dinamita și toate celelalte? De la unul, pe care nu-l cunosc. În ce oraș? Nu-mi amintesc. Mai aveți și alți oameni în bandă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
nu uitați să treceți să o interneze pe termen nelimitat c-așa mă Învață și pă mine cumnatu lu Mirela poștărița că-i grefier și ăștia cunoaște espresiile care trebuie și la sfîrșit puneți cu stimă și trăiască lupta pentru pace. țnu s-a luminat Încă de ziuă În holul blocului e Întuneric ușa de la garsoniera de jos de lîngă intrare e dată de perete dinăuntru vine o lumină slabă cîteva lumînări pîlpîie mărunt cineva plînge acolo Încet Înfundat celelalte uși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
se desparte de voce și de ce În rana deschisă nu mai rămîne durerea cum În amintire zăpada și frica sînt simple marcaje Într-un deșert și de ce poezia e mai puțin decît gîndul scăpat de sub talpa pantofului adio dragostea mea pacea și umbra unde vîntul nu atinge puful de păpădie Domnul D. a ieșit În oraș. Doamna E. se plictisește. Un prilej să facă ordine În dulap. CÎnd ajunge la sertarul cel mai de jos, subsolul, cum Îl numește ea, simte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
În zori după petrecerea de adio gaudeamus igitur și sticla albă rece În cămașă piele de găină milițianul Întors cu spatele Împotriva vîntului să-și aprindă țigara laptele răcoros blînd deschide cămara nașterii veghea păstorilor Îngerii cu ramuri de măslin pace pace În țara făgăduită mimetismul cu care Îmi Însușesc gînduri și vorbe și Întîmplări străine nevoia de a mă acoperi cu o mască vie de a Îngropa Într-un nisip auriu acest excrement uman care a fost cîndva o fetiță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
zori după petrecerea de adio gaudeamus igitur și sticla albă rece În cămașă piele de găină milițianul Întors cu spatele Împotriva vîntului să-și aprindă țigara laptele răcoros blînd deschide cămara nașterii veghea păstorilor Îngerii cu ramuri de măslin pace pace În țara făgăduită mimetismul cu care Îmi Însușesc gînduri și vorbe și Întîmplări străine nevoia de a mă acoperi cu o mască vie de a Îngropa Într-un nisip auriu acest excrement uman care a fost cîndva o fetiță după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
că valurile seismice au fost Însoțite de o violentă perturbație atmosferică de caracter ciclonic țparcă citesc Apocalipsa mai mult intuiesc decît Înțeleg) ...un acoperămînt de cap după aceea identificat ca aparținînd mult respectatului slujitor al coroanei și al justiției de pace Domnul George Fottrell și o umbrelă cu măciulie de aur și cu inițiale gravate și purtînd de asemenea blazonul și adresa domiciliului eruditului și respectatului președinte al curții cu jurați Sir Frederick Falkiner, primul magistrat al Dublinului, au fost descoperite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
mine ca niște cîini speriați așteptînd momentul să se repeadă nu pot nu mă duc n-are decît să moară așa i-a fost scris nu vreau să-i Înfrunt destinul nici să particip la el să mă lase În pace am știut-o dintotdeauna nu am puterea să dau piept cu ferocitatea nici a viilor nici a morților eu nu cer nimic de la nimeni de ce dau buzna cu țipetele În liniștea mea nu vreau să fac miracole nu vreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
Zen, Oase Zen. Excursioniștii par să lase în urmă o droaie de literatură Zen și, pentru că era peste tot, începusem s-o citesc. Cumpărasem și un exemplar din Shōgun, deși părea o rescriere, în Japonia feudală, a romanului Război și pace; avea o grosime aproape egală cu lungimea și știam că n-o voi căra după mine la plecarea de pe insulă. Mai luaserăm încă o carte despre mitologia greacă (aveam trei). Uitasem de ce trebuia s-o avem și pe asta. — Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Nu reușeam să mă conving să mă ridic în picioare. Stomacul mi se revolta și am vomitat din nou fără să scot nimic. — O să-ți arăt ceva acum. Îți va fi greu să înțelegi la început, dar ceea ce reprezintă este pacea. Ridică mâna și apucă brațul ochelarilor de soare. — Nu, am sărit. Nu vreau. Nu vreau asta. Nimeni își dădu ochelarii jos. Ambii ochi lipseau. Structura era prezentă: membrane, cristalini, iriși, dar sensul, comunicația, înțelegerea, ideea fundamentală că ochii sunt oglinzile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Războiul era acum industrializat, lumea întreagă era despărțită în două mari mașinării de finanțare a zilnicei zdrobiri a milioane de corpuri omenești. După cum am spus, Ward nu era un om rău. Hotărârea la care a ajuns, imediat ce s-a declarat pacea, a fost mai mult decât logică, date fiind resursele de care dispunea și contextul. Dar, sigur, lucrurile cele mai rele nu izvorăsc întotdeauna din intențiile cele mai rele. Purtând cicatricele războiului, în pofida îngâmfării și bravadei sale, Mycroft Ward a dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Aveai un loc la Oxford, dar nu voiai să urmezi facultatea? — Ți-am spus, e un defect al meu. Uite ce-i. Voiam să merg la facultate, doar că mă hotărâsem să nu merg la aia. Putem lăsa acum în pace felul pripit în care iau decizii, te rog? — Scuze. Am rămas la fuga ta? Ea încuviință. — Toată vara am călătorit, încercând să nu ies în evidență. Am luat laptopul specialistului cu mine și din el am aflat unele dintre lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
îndreptățit să-i spun ce să facă. Dispăru pe calea de acces. Scout părea cufundată într-o reverie post traumatică, mestecându-și încet sendvișul și uitând-se în gol. Am hotărât că ar fi mai bine s-o las în pace un timp și m-am așezat lângă perete. Am luat ultima carte de telefon din teancul de lângă mine și am deschis-o la întâmplare. Reclame pentru servicii de catering, curățătorii de covoare și tapiserii, închirieri auto, operatori de autobază. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
ai aversiunea asta față de mine, Doamne, nici nu te cunosc, nu-l cunosc nici măcar pe el, dar a trebuit să vin aici. Trebuie să te întreb dacă există vreun mod de a-l opri pe ludovician. Fidorous lăsă computerul în pace și se uită drept la mine. — Există? am repetat după câteva secunde. Te întreb pentru că ești singura persoană pe care o pot întreba. Fața doctorului se înroși. — „Eu sunt singura persoană pe care o poți întreba?“ Tu chiar n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
iepurașul. - N-ai grijă, te voi hrăni eu... auzi un glas ca un clopoțel de argint,... și căldură tot eu ți-oi da!... - Dar de unde vorbești? - De aici, sunt eu, Lumina! Iepurașul simți un fior în tot trupul, apoi o pace îi străluci toată ființa. Începu să zburde, să se dea de-a tumba, și minune... putea să treacă prin pereți. În momentul când cerea ceva, îi și apărea în față. - Vreau o varză!... și pe dată îi apărea o cogeamite
Cartea binelui : poezie şi proză : antologie by Sanda Sfichi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/544_a_723]
-
și pe dată îi apărea o cogeamite căpățână. - Vreau un morcov!... și dorința i se împlinea. Avea lumina în ea chipuri de îngeri blânzi de o frumusețe uluitoare. Iar iepurașul nu mai putea de veselie. Cineva, însă, nu-i dădea pace. Un buclucaș de nor se strecurase în castel și îl îngâna când se dădea de-a dura. Îl pândea și mereu îi ieșea în drum. Nu zicea nimic. Odată, când Lumina adormi, norul se repezi la iepuraș zicându-i: - Hai
Cartea binelui : poezie şi proză : antologie by Sanda Sfichi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/544_a_723]
-
Îi obliga să termine devreme. Într-un ungher, sub un platan, se afla taraba unei ghicitoare - ai fi zis că-i un closet Înjghebat În aer liber. Totul părea perfect În după-amiaza acestei duminici de vară tîrzie: „Dăruitu-v-am pacea, dar nu cea pămîntească...“ Ochii lui Arthur Rowe se umplură de lacrimi În clipa cînd mica fanfară militară, adusă probabil cu mari sacrificii, atacă un cîntec demodat, din ultimul război: Orice s-ar Întîmpla, Nicicînd nu voi uita De valea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
-l servească. Era gustos cozonacul. — Așază-l la loc În cutie, spuse el. Cozonacii de felul ăsta capătă cu timpul un gust și mai bun, dacă-s bine păstrați. — O să se strice, Își dădu cu părerea doamna Purvis. — Fii pe pace, e făcut cu ouă proaspete! Văzînd-o cu cîtă lăcomie se uită la cozonac, adăugă: — Ia și dumneata o felie, doamnă Purvis. Nu era În stare să refuze nimic celor ce-și manifestau cu destulă putere dorința. Liniștea lui sufletească, atît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
eu și cu dumneata nu Înghițim asemenea baliverne. Dacă vrei democrație - nu spun că vrei, dar să zicem că vrei - atunci du-te În Germania, căci numai acolo o poți găsi. Dumneata ce vrei de fapt? adăugă el, brusc. — Vreau pace, răspunse Rowe. — Exact același lucru Îl vrem și noi. N-aș crede că doresc aceeași pace. Străinul nu-l auzi, căci se asculta numai pe sine: — Îți putem oferi pacea. Noi luptăm pentru pace. Cine „noi“? — Prietenii mei și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]