45,986 matches
-
să zicem că vrei - atunci du-te În Germania, căci numai acolo o poți găsi. Dumneata ce vrei de fapt? adăugă el, brusc. — Vreau pace, răspunse Rowe. — Exact același lucru Îl vrem și noi. N-aș crede că doresc aceeași pace. Străinul nu-l auzi, căci se asculta numai pe sine: — Îți putem oferi pacea. Noi luptăm pentru pace. Cine „noi“? — Prietenii mei și cu mine. — Adversari ai războiului, pe temeiuri de conștiință? Umărul diform avu o tresărire nervoasă. — Conștiința asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
găsi. Dumneata ce vrei de fapt? adăugă el, brusc. — Vreau pace, răspunse Rowe. — Exact același lucru Îl vrem și noi. N-aș crede că doresc aceeași pace. Străinul nu-l auzi, căci se asculta numai pe sine: — Îți putem oferi pacea. Noi luptăm pentru pace. Cine „noi“? — Prietenii mei și cu mine. — Adversari ai războiului, pe temeiuri de conștiință? Umărul diform avu o tresărire nervoasă. — Conștiința asta poate fi uneori o povară. — Ce-am fi putut face altceva? Să-i fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
de fapt? adăugă el, brusc. — Vreau pace, răspunse Rowe. — Exact același lucru Îl vrem și noi. N-aș crede că doresc aceeași pace. Străinul nu-l auzi, căci se asculta numai pe sine: — Îți putem oferi pacea. Noi luptăm pentru pace. Cine „noi“? — Prietenii mei și cu mine. — Adversari ai războiului, pe temeiuri de conștiință? Umărul diform avu o tresărire nervoasă. — Conștiința asta poate fi uneori o povară. — Ce-am fi putut face altceva? Să-i fi lăsat să ocupe Polonia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
veche agenție de anchete particulare din Metropolă“ - continua să-și ducă existența la capătul Încă neatins de bombe al străzii Chancery Lane, Într-o clădire situată lîngă un anticariat, Între o librărie juridică și un local care În timp de pace fusese renumit pentru bufetul lui rece. Agenția se afla la etajul al patrulea, și imobilul nu avea ascensor. La primul etaj era un notariat, la etajul al doilea se afla redacția unei publicații lunare, intitulată Armonie și libertate, iar la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Îndrăznesc să se ducă la hotel, ca pe vremuri. Iar doar pe baza unei mașini nu se poate dovedi nimic. — Îmi Închipui că-ți vine destul de greu. Nu putem rezista decît strîngînd cureaua, stînd cuminți la colț pînă la Încheierea păcii. Apoi o avalanșă de divorțuri și logodne desfăcute! Ținînd sticla În mînă, domnul Rennit părea să privească viitorul cu un optimism prudent. — Mă scuzi că te servesc Într-o ceașcă de ceai, urmă el. CÎnd o să vină pacea, o firmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
la Încheierea păcii. Apoi o avalanșă de divorțuri și logodne desfăcute! Ținînd sticla În mînă, domnul Rennit părea să privească viitorul cu un optimism prudent. — Mă scuzi că te servesc Într-o ceașcă de ceai, urmă el. CÎnd o să vină pacea, o firmă ca asta, cu vechea ei reputație și cu relațiile pe care le are, va fi o adevărată mină de aur. Cel puțin așa cred, adăugă din nou posomorît. Ascultîndu-l, Rowe Își spunea, pentru a mia oară, că lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Pompeiului. Nemaiavînd trecut, era ca și cum ar fi făcut parte din aceste ruine - uitase de lungile weekenduri petrecute la țară, de rîsetele ce umpleau pe seară ulițele, de rîndunelele Înșirate pe sîrmele de telegraf. Pe scurt, uitase de anii lui de pace. Pacea luase sfîrșit pe neașteptate, Într-o zi de 31 august - deși lumea avea să mai aștepte un an Întreg pînă la izbucnirea războiului. Rowe se mișca aidoma unei pietre printre alte pietre, culoarea lui se contopea cu a lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Nemaiavînd trecut, era ca și cum ar fi făcut parte din aceste ruine - uitase de lungile weekenduri petrecute la țară, de rîsetele ce umpleau pe seară ulițele, de rîndunelele Înșirate pe sîrmele de telegraf. Pe scurt, uitase de anii lui de pace. Pacea luase sfîrșit pe neașteptate, Într-o zi de 31 august - deși lumea avea să mai aștepte un an Întreg pînă la izbucnirea războiului. Rowe se mișca aidoma unei pietre printre alte pietre, culoarea lui se contopea cu a lor; uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
la fapta lui, Începuse s-o socoată o crimă. Acum i se părea de-a dreptul o neobrăzare ca oamenii ăștia să Încerce să-l suprime tocmai pe el, care izbutise, dintr-o singură lovitură, să distrugă frumusețea, bunătatea și pacea sufletească. Avea momente cînd se simțea răspunzător de toate crimele omenirii; apoi, la vederea vreunui lucru neînsemnat - ca de pildă o poșetă, o fotografie dintr-un ziar sau un obraz Întrezărit Într-un ascensor cînd cobora scara - tot orgoliul i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
putut recunoaște. Îi lipsea și doamna Purvis, care-i aducea În fiecare dimineață ceaiul; se obișnuise să-și măsoare zilele cu ea; punctate de bătăile ei În ușă, acestea se scurgeau lin spre deznodămîntul lor firesc - moarte, iertare, pedeapsă sau pace. Îi lipseau și cărțile, David Copperfield și Magazinul de rarități; nu-și mai putea Îndrepta mila asupra suferințelor fictive ale micuței Nell; mila rătăcea acum aiurea, descoperind o sumedenie de obiective, o sumedenie de șobolani care trebuiau uciși. și el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
un om de treabă, zise ea zîmbind. Ce prostii vorbim! Trebuie să-i spui fratelui dumitale să nu se mai frămînte din pricina mea. Capitulez. N-au decît să ucidă pe cine vor, nu-mi mai pasă! Plec! — Încotro? Fii pe pace, n-au să mă găsească niciodată! Cunosc eu un loc sigur... Dar nici n-au să mă caute, cred că se temeau de un singur lucru: să nu-i demasc. N-am să știu niciodată despre ce era vorba. Cozonacul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
stăm și pe Întuneric, spuse el. Domnul Travers nu ne face viața prea plăcută. — Mi-e frică! șopti Anna Hilfe ducîndu-și mîna la gură ca un copil. Îmi pare rău, dar mi-e frică să stau pe Întuneric! — Fii pe pace, n-au cum să ne facă vreun rău, o liniști el. Ușa e zăvorîtă, și n-o pot sfărîma. Ne aflăm, totuși, Într-un hotel civilizat... — Ești sigur că nu există o altă ușă? În bucătărie, de pildă? — Da, ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
de mînă cu un lănțișor; dactilografe și funcționari se Întorceau grăbiți spre birourile lor, de la restaurantele unde-și luaseră masa de prînz. În acest colț al Londrei nu se mai zăreau ruine; te-ai fi putut crede În timp de pace. Dacă fotografiile acelea ar trece granița, spuse domnul Prentice, am avea o mulțime de sinucideri... Cel puțin așa s-a Întîmplat În Franța. — De unde știți că n-au trecut granița? Întrebă Rowe. — Nu știu. Nădăjduim numai. Dar o să aflăm curînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
cîte o găinărie. Judecătorul felicită poliția districtuală pentru absența infracțiunilor... Îi cunoști personal pe oamenii aceștia? — Pe aceștia nu, dar cunosc bine Anglia, și-i destul ca să mi-i pot Închipui pe toți... Așadar, În orășelul acesta pașnic - unde e pace chiar și-n timp de război - apare, deodată, un criminal inteligent, instruit, ambițios, viclean și lipsit de scrupule. De fapt, nici nu-i criminal În sensul obișnuit, pe care-l dă poliția locală cuvîntului crimă. Nu fură, nu se Îmbată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
se Întoarcă În felul acesta! Uriașa clădire era tăcută; pînă și fîntîna amuțise - pesemne că cineva Închisese robinetul ce-i regla debitul. Numai două camere erau luminate. Așadar, acesta era locul unde trăise fericit vreme de atîtea luni, Într-o pace neobișnuită! Printr-o operație bizară, efectuată de o bombă, locul acesta fusese altoit pe copilăria lui. Jumătate din viața de care-și amintea era ascunsă aici. Îi era rușine că se Întorcea În locul acesta ca un dușman. Nu vă supărați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
in dem und dem. Wir sollen nicht mühn um andre Namen. Ein für alle Male ists Orpheus, wenn es singt... Degetele ascundeau restul poemului. Era ca și cum tînărul acesta adormit ar fi fost singurul purtător de violență din lume: cînd dormea, pacea domnea pretutindeni. Sub privirile lor intense, Hilfe se trezi. Oamenii se trădează În clipa cînd se deșteaptă; cîteodată se trezesc cu un strigăt de spaimă, dintr-un vis urît, alteori se răsucesc pe-o rînă și-și vîră capul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
mica florărie de lîngă Marble Arch, În barul de pe Adelaide Crescent, unde se bea un sherry grozav, sau În colțul străzii Quebec, unde așteptase atîtea ore, vreme de atîția ani... O, cîte lucruri aveau să mai fie Înainte de a veni pacea! — Hai, du-te la Anna acum, auzi el un glas, și zări silueta unui om care rîdea, lîngă o chiuvetă, Învăluit Într-o lumină albăstruie. Ea spera că n-ai să-ți amintești niciodată... Rowe Își aduse aminte de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
și militară era absolută; cu toate astea, nu avea nici o șansă. Când a apărut știința modernă, creștinismul medieval constituia un sistem complet de Înțelegere a omului și a lumii; el servea drept bază guvernării popoarelor, producea cunoștințe și opere, hotăra pacea și războiul, organiza producția și distribuirea bogățiilor; nimic din toate astea nu-l va Împiedica să se năruie. Michel Djerzinski nu a fost nici primul, nici principalul artizan al acestei a treia mutații metafizice, sub multe aspecte cea mai radicală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Biserica catolică, dintotdeauna reticentă față de sexualitatea din afara căsătoriei, a Întâmpinat cu entuziasm această evoluție spre căsătoria din dragoste, mai conformă cu teoriile sale („El a creat Bărbatul și Femeia”), mai aptă să constituie un prim pas către acea civilizație a păcii, fidelității și iubirii ce constituia țelul ei natural. Partidul comunist, singura forță spirituală care putea rivaliza În acei ani cu Biserica catolică, lupta pentru obiective aproape identice. Așadar, cu unanimă nerăbdare, tinerii din anii 50 așteptau să se Îndrăgostească, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
destul să vadă prezervativul, că sexul li se Înmuia instantaneu. „Niciodată n-am reușit să mă obișnuiesc...” După această mini-ceremonie, cu virilitatea În principiu salvată, puteau să se culce din nou, să se ghemuiască la pieptul femeii, să doarmă În pace. După micul dejun, coborâră, s-au plimbat pe lângă piramidă. Pe malul lacului nu era nimeni. Se culcară pe pajiștea Însorită; Christiane Îi scoase șortul și Începu să-l masturbeze. O făcea cu delicatețe și sensibilitate. Mai târziu, când datorită ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Trupul ei era suplu și delicat, călduț și nespus de catifelat; avea o talie foarte fină, șolduri largi, sâni mici și tari. Michel Își strecură un picior Între picioarele ei, Își puse palmele pe pântecul și pe sânii ei; era pace, era cald, se simțea la Începutul lumii. Adormi aproape instantaneu. Mai Întâi văzu un om, o parte a spațiului acoperită; doar chipul lui era descoperit. În mijlocul feței, ochii străluceau; expresia lor era greu de descifrat. În fața lui era o oglindă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
departe de a se fi lecuit de ea. Apoi văzu un zid alb În interiorul căruia se formau litere. Puțin câte puțin, aceste litere căpătară consistență, formând pe zid un basorelief mișcător, Însuflețit de o pulsație grețoasă. Mai Întâi apărea cuvântul „PACE”, apoi cuvântul „RĂZBOI”; apoi din nou cuvântul „PACE”. Apoi fenomenul Încetă brusc; suprafața peretelui deveni iarăși netedă. Aerul se lichefie, străbătut de un val; soarele era enorm și galben. Văzu locul În care se forma rădăcina timpului. Această rădăcină Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Apoi văzu un zid alb În interiorul căruia se formau litere. Puțin câte puțin, aceste litere căpătară consistență, formând pe zid un basorelief mișcător, Însuflețit de o pulsație grețoasă. Mai Întâi apărea cuvântul „PACE”, apoi cuvântul „RĂZBOI”; apoi din nou cuvântul „PACE”. Apoi fenomenul Încetă brusc; suprafața peretelui deveni iarăși netedă. Aerul se lichefie, străbătut de un val; soarele era enorm și galben. Văzu locul În care se forma rădăcina timpului. Această rădăcină Își trimitea prelungirile În univers, vrejuri noduroase În apropierea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Italiei. După un deal Înalt, ajunseră la o vale foarte largă, cu coaste Împădurite; frontiera era la cel mult zece de kilometri. Spre est, se zăreau câteva culmi acoperite cu zăpadă. Peisajul, complet pustiu, lăsa o impresie de spațiu și pace. Doctorul a trecut din nou, explică Hipiotul-Negru. Nu e transportabilă și, oricum, nu mai e nimic de făcut. Legea naturii..., zise el cu gravitate. — Ian auzi! ironiză Bruno. L-ai auzit pe măscăriciul ăsta? Ăștia de câte ori deschid gura, Îi trag
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
lucra absolut independent, În afara ierarhiei de la centru. Unele lucruri sunt pure ipoteze: ar dura prea mult, ar fi prea greu de explicat. — Da, sigur. O să-i scriu lui Walcott, directorul centrului. E un tip de treabă, o să te lase-n pace. Dacă nu mă Înșel, ai lucrat deja cu ei? Ceva cu niște vaci... Ceva modest, da. — Nu-ți face griji. Eu ies la pensie... (de data asta, era puțină amărăciune În surâsul lui), dar Încă pot să fac un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]