45,986 matches
-
Îngropați În pămînt, conștienți că, după noi, cîmpiile vor adormi În tăcere, că lumina piezișă se va stinge pe dealuri, că pacea și Înserarea vor coborî din nou... contopite cu formele nenumărate și cu materia unică a pămîntului nostru, cu pacea Înserării, cu pașii uriași ai nopții unduitoare ce se apropie și, În același timp, cu dimineața? — Primește-ne, tăcere, și tu, cîmpie a păcii, a ținutului fără hotar și a spațiului fără odihnă; Întruchipare a materiei unice și indivizibile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
vor coborî din nou... contopite cu formele nenumărate și cu materia unică a pămîntului nostru, cu pacea Înserării, cu pașii uriași ai nopții unduitoare ce se apropie și, În același timp, cu dimineața? — Primește-ne, tăcere, și tu, cîmpie a păcii, a ținutului fără hotar și a spațiului fără odihnă; Întruchipare a materiei unice și indivizibile și a milioane de forme, hrănește-ne, vindecă-ne și contopește-ne cu uriașul tău chip de liniște și bucurie. Pași uriași ai nopții unduitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
din cînd În cînd frînturi de șoapte contradictorii - păreri Înverșunate pro și contra, de genul acesta: — Nuuu!... Fugi de-aici!... Ce tot spui?!... Are mai mult... Fac prinsoare!... Nuuu! Nici gînd!... Are mai mult de doi metri!... Lasă-mă-n pace!... Fac prinsoare... Bine, fie!... Du-te și-ntreabă-l!... Dar are mai mult! Fac prinsoare! Unul din ei se desprinde din grupul frămîntat de controverse și, cu paharul de bere În mînă, se apropie de oaspetele cel singuratic. Un chip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
unu’ ca tine... cară-te... Cară-te pînă nu te trăsnesc! Cel care răspundea cu numele de Bull se Întoarse și-l privi În tăcere pe vagabondul cel scund. — Ia ascultă, Mug! spuse calm după o clipă. Lasă băiatu-n pace! Rămîne cu noi, ai priceput? — Zăău! mîrÎi celălalt morocănos. Da’ ce facem aici?! Creșă, grădiniță?! Ascultă! rosti celălalt. Ai auzit ce-am zis, nu? — Ei, fir-ar a dracului de treabă! bombăni cel scund. Eu, unul, n-am de gînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
o arate elevilor ei cînd se Întoarce acasă. E o colecție foarte interesantă și cele mai multe fotografii sînt foarte reușite. Domnișoara Turner e o fată din grupul nostru. Altă zi am petrecut-o la Haarlem și la Haga. Am văzut Palatul Păcii și cîteva tablouri de Rembrandt, inclusiv Lecția de anatomie - cum s-ar zice „mi-am umplut cămara“, căci am să mă pot folosi de acest material În orele de desen, cînd Începe școala. În Olanda am avut cel mai nostim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
vechiul turn, susținînd că ea are dreptate și nu domnișoara Turner, că pînă la urmă domnișoara Turner a zis: „Bine, bine, fie ca tine, au fost trei sute șaizeci și șapte, ce contează? Dar Încetează odată, pentru Dumnezeu, și dă-ne pace!“. Asta a enervat-o și mai tare pe domnișoara Powers, bine-nțeles. N-am văzut În viața mea o ființă mai antipatică. Veșnic venea la cîte-o fată și-i cerea să-i scrie ceva În carnetul de amintiri. Îl lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ei, și-și văzuse de prăvălioara ei de pălării, și pentru care toată lumea n-avea decît vorbe bune și... sigur, era deja aproape fată bătrîna... să ajungă să se poarte așa. „Vai, era Îngrozitor“ - a zis bătrîna - „nu-i dădea pace nici o clipă“ - zice, și zău că așa era. Știi cum era tatăl tău, vorba aceea, cînd dădea cu ochii de-o femeie nu stătea să-și facă mai Întîi rugăciunea. S-a repetat aceeași poveste: nici nu trecuse bine anul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
-mi pasă, eu sînt pe moarte, dar, Will“ - și mi-a spus cum l-a privit drept În ochi - „un lucru nu-l pot răbda: chiar În casa mea! Casa mea!“ - i-a zis: „Will, trebuie s-o lași În pace pe soția fratelui meu!“... Da, așa mi-a spus, a mărturisit chiar el, zice: „Doamne! Mare păcat pe sufletul meu. Cred că, dacă există un Dumnezeu În ceruri, o să-mi iau pedeapsa pentru asta!“ Și amărîta aia de bătrînă făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Înjurătură sau să fi rostit vreun cuvînt ce nu se cuvenea rostit În prezența unei doamne.“ Ei, Doamne, mi-am zis În sinea mea, tare s-au mai schimbat vremurile, dar n-am zis nimic, firește, l-am lăsat În pace. „Da, da, a fost totdeauna drept și cinstit În afaceri“ - zice - „ba mai mult, În fiecare duminică dimineață ai să-l găsești În biserică, la locul său. Iar pentru un om care spune că n-a făcut școală“ - zice - „cunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
prost făcut grămadă, dar te crezi genial. Neapărat genial! Confesiunile unui zâmbet blond Un soi de prieten m-a apostrofat la un moment dat că prea mă iau de politicieni. Adică, voia să spună, că ar trebui să las în pace aceste specimene ale naturii, (deși unele chiar că parcă sunt împotriva naturii), să-i las să vegeteze în pace și onor, să ne paraziteze fără rușine ceea ce ține chiar de existența noastră ca viețuitoare superioare, ce au reușit să se
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
apostrofat la un moment dat că prea mă iau de politicieni. Adică, voia să spună, că ar trebui să las în pace aceste specimene ale naturii, (deși unele chiar că parcă sunt împotriva naturii), să-i las să vegeteze în pace și onor, să ne paraziteze fără rușine ceea ce ține chiar de existența noastră ca viețuitoare superioare, ce au reușit să se ridice cândva în două labe, ca acum să ne readucă ei din nou la stadiul de stat în patru
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
pe cap scorpia, ca să-i mănânce în continuare zilele. Insă Iov îi răspundea cu înțelepciune: Dacă am primit cele bune de la dumnezeu, oare pe cele rele să nu le primim?" (II, 10). Dar nevastă-sa nu l-a lăsat în pace, dă-i și dă-i cu gura, până când așa deodată Iov, începe să se plângă cu furie de soarta sa cea crudă. El blestemă ziua în care a venit pe lume: „Piară ziua în care m-am născut și noaptea
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
mai 1975. Dar ceea ce era de așteptat, s-a întâmplat, formidabila forță de intervenție americană s-a luptat așa e glorios, încât s-a umplut de o nemuritoare rușine, fiind nevoită să fugă coteiește cu tot cu galinaceele refrigerate din Vietnam, în urma păcii semnate la 30 aprilie 1975. Acestea, au intrat în depozitele armatei și după un examen calitativ amănunțit, li s-a trecut un nou termen se valabilitate, 5 august 1995. Intre timp armata americană, devenită o giumbușlucară incurabilă, și-a băgat
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
că au înălțat rugile fără săși curețe sufletele de trufie, ba că mai știu eu ce, și pleosc, și trosc, peste botul încărcat de rugăciuni al credinciosului. Pe cei care nu cred în El, eu cred că-i lasă în pace, fiindcă observ cum toți răii, hoții, tâlharii țării acesteia, prosperă iar credincioșii sparg dușumelele bisericilor, bătând mătănii și luând mereu bobârnace peste scăfârlie, tocmai de la Cel care ar trebui să-i protejeze. Ca să mă dau și eu mai cu binișorul
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
asupra mea și nici nu mi s-a propus ca să colaborez cu ei. Poate și din cauză că eram pe atunci ceferist, iar această categorie socială avea un statut aparte în ochii partidului de la putere și de obicei ceferiștii erau lăsați în pace. Dar nu despre asta era vorba acum. O să vă povestesc altă dată, în amănunt, cum a decurs interogatoriul meu la Securitate. Voiam acum să arăt, că și eu într-o oarecare măsură am căzut în capcana întinsă de vânzătorii de
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
decurs interogatoriul meu la Securitate. Voiam acum să arăt, că și eu într-o oarecare măsură am căzut în capcana întinsă de vânzătorii de țară, aciuați prin cotloanele Occidentului. Acum aș dori măcar un lucru, să ne lase dracului în pace, că destul ne-a amețit pe vremuri. Și Doamne, de mi-ar trece cumva greața asta! Dimineața unui președinte După ce a râgâit și s-a scărpinat îndelung pe burtă, după o noapte în care Nuți l-a lăsat în pace
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
pace, că destul ne-a amețit pe vremuri. Și Doamne, de mi-ar trece cumva greața asta! Dimineața unui președinte După ce a râgâit și s-a scărpinat îndelung pe burtă, după o noapte în care Nuți l-a lăsat în pace pe motiv de Cocoș, marele șef de trib pedelist, domiciliat la Cotroceni, cu vocea lejer schimbată de coniacul sau votca de aseară (nici el nu-și mai amintește precis ce a fost în fiecare sticlă golită), a spus direct în
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
dreptu', acceptând ceea ce de exemplu Cehia a refuzat, acel ciudat și controversat scut american. Am ales asta, riscând să trezim din hibernare gomosul urs rusesc, urs pe care, cu timpul a aflat o lume întreagă, mai bine îl lași în pace decât să-l scarpini, unde nu-l mănâncă. Numai noi n-am aflat asta și iar alegerea se pare că iar a fost, nu pe mărul mai mic, ci pe nimic. Cică scutul acela, va conferi României un înalt grad
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
dea o mână de ajutor, când și cei care-l înconjoară sunt aidoma lui? Mișună buimăciți care încotro, fără direcție precisă precum oile căpiate. Ca și ele, se-nvârt mereu în același cerc, fiindcă viermele din creier nu le dă pace. Demult și-au pierdut direcția. Trăiesc într-un univers al fricii, a incertitudinii, al absurdului. Și toate acestea par fără sfârșit. Nu se mai întrezărește la cap de tunel, nici o luminiță. Doar un panou: Atenție: aici se moare. Aici se
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Hitler a fost un dulce copil, ucigând milioane de oameni, pe simplul considerent că nu făceau parte din așa-zisa „rasă superioară". Dar măcar el avea un țel bine determinat: să propulseze Germania ca stăpână a lumii. Pe timp de pace, în România noastră (cândva frumoasă și bogată) - un om, un singur om, se crede Dumnezeu și se joacă, așa cum se joacă singuri doar cu jucăriile lor, oligofrenii și autiștii, cu destinele românilor. Au lumea lor proprie și nu-i atinge
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
așa ceva, ci doar să le spun împăciuitor: „Țineți-o tot așa, băieți! Hai, că n-am vrut să vă supăr, departe de mine gândul acesta. Și ca semn de bunăvoință, eu zic să ne așezăm și să fumăm împreună pipa păcii. Până la urmă, chiar așa, cine ne credem noi, nefumătorii, ca să protestăm? Uite strig și eu cu voi, „Sus țigara, jos mafia!" și cred că în spiritul vremurilor noi, va trebui să-i asigurăm, noi nefumătorii pe onor fumătorii, că vom
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
aproape 300 milioane de euro din ziua de azi. Dar de piramida „Caritas", sau de punerea banilor pentru automobilele Dacia, vă mai amintiți? Copii la indigo au și falimente recente precum Banca Internațională a Religiilor sau prăbușirea FNI - „Dormiți în pace, că el veghează". Au copiat rețeta brevetată (???) de Banca Marmorosch Blank, care a avut în 1931 o cădere ce a zguduit economia românească, după ce a emis cecuri fără acoperire către Banca Națională... și exemplele pot continua la nesfârșit, dar nu
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
proprietarul, un păianjen mic și famelic având doar niște picioare exagerat de lungi. Părea atât de stingher și neajutorat, încât am uitat de lecțiile date de nevastă-mea, în privința unor asemenea apariții de chiriași nepoftiți și l-am lăsat în pace, ba în plus nici nu am amintit nevesti-mi de intrus. Voiam să văd cât va rezista acolo, așa fără nici un fel de mâncare fiindcă pe la noi prin apartament nu zboară nimic, nici muște, nici țânțari, nici musculițe de oțet, nici măcar
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
încolo, încoace, credeam că am renăscut. Dar dușmanul stătea la pândă, nu departe, ci imediat, după colț. Dușman perfid, neîndurător. Și cum m-a văzut că nu mai fumez, m-a luat în primire și nu m-a lăsat în pace, până când eu, un tip rămas acum la 1.68 cm, de când am mai crescut doar ca ridichea, în pământ, deci nu m-a lăsat în pace, până nu am pus aproape 30 de kilograme pe mine, ajungând la greutatea de
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
nu mai fumez, m-a luat în primire și nu m-a lăsat în pace, până când eu, un tip rămas acum la 1.68 cm, de când am mai crescut doar ca ridichea, în pământ, deci nu m-a lăsat în pace, până nu am pus aproape 30 de kilograme pe mine, ajungând la greutatea de 97 de kilograme, neto, fără ambalaj. Așa că am început și eu să mă uit în lături, nu după femei, Doamne ferește, ci după o metodă eficace de
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]