45,986 matches
-
în ceașcă; i-a spus că îi moare cineva drag... să o liniștească i-a zis că nu este rudă cu ea! S-a întrebat Ani trei zile cine o fi și a găsit-o într-o noapte, dormind în pace cu toate luminile aprinse; a forțat puțin ușa pătrunzând în casă, dar nu i-a fost teamă de ea... parcă se odihnea! Avea pe chip toată bunătatea ce poate exista pe lumea asta! Gică, tatăl, a fost un om de
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
ajungem acolo cu mașina întreagă. Dar dă-i drumul, cred că bicicleta din spatele nostru vrea să ne depășească. — Uite, Michael, vaci! spuse mama ca să le distragă atenția. — Unde? — Pe câmp. Băiatul a mai văzut vaci, spuse bunicul. Lasă-l în pace. N-aude nimeni un zornăit? Nimeni nu auzea nici un zornăit. — Aud clar un zornăit. Parcă ar fi un șurub, o piesă care se desprinde. Se întoarse spre tata. Care parte a mașinii a fost proiectată de tine, Ted? Scrumierele, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Saddam Hussein, „bruta “ torționară. Să fim serioși ! De ayatolahii cu gură mare ar trebui să vă plângeți! Viața din Irak n-o fi perfectă, dar e mai bună acum decât a fost de foarte mult timp. Așa că lăsați-l în pace pe Saddam. Vă spun eu că este un om cu care putem face afaceri. Nu se întâmplă prea des ca o emisiune de televiziune să mă facă să vomit, dar seara trecută a fost o excepție. Există oare cineva în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
să știi. Și acum, deșteptul de tine, ai reușit să prinzi această vietate și s-o transporți până aici. Deci ce va urma? Speri că se va împerechea în captivitate? Roddy sări în picioare. — Gata, Hilary! Ajunge. Las-o în pace. — Te-ai trezit cam târziu să faci pe cavalerul, nu crezi? — O jignești. — Să știi că n-o să se culce cu tine. Mi se pare că e cât se poate de evident. Roddy se întoarse spre oaspeții lor. — Îmi cer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
el ceva care să-l nedumerească. N-am reușit și un timp și am încercat să nu mă mai gândesc la asta, dar vorbele lui tot mă sâcâiau. În cele din urmă, am înțeles că n-or să-mi dea pace, așa că am coborât ca să văd dacă exista o explicație. Graham se uita la programul de știri locale la televizorul lui Joan. Am luat ziarul aruncat pe jos și m-am uitat la cronică, încântat să constat că era la loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
de conflict armat; și deși acum începea să elibereze ostateci, ca să ajungă toți acasă cu o săptămână înainte de Crăciun, simțeam că politicienii și capii armatei aveau de gând să ne târască în război. Dar ciudățenia era că Fiona, care iubea pacea și nu prea o interesa politica, găsea un fel de consolare în asta și am început să bănuiesc că e la fel ca mama cu concursul ei; îl alesese drept scut pentru spaima care amenința s-o înglodească. De data
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Am impresia că sufăr de o boală cruntă. Mă dor ochii și ceafa, iar corpul îmi este încordat tot timpul. Semăn cu un alergător aflat mereu la start. Încordată-arc, gata să sar să iau în brațe, să legăn, să aduc pace din încordare. Oboseala este cronică. Și oboseala cronică nu se vindecă ușor. Dacă, în mijlocul acestui ocean crispat de oboseală, reușesc să dorm câte o noapte întreagă netulburată, a doua zi îmi este, paradoxal, și mai rău. Ating un maxim, nu
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ștefania Mihalache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1774]
-
la colțul cu Doamna Ghica. Și apoi încă una lângă sifonărie, în ultima cârciumă, la marginea orașului. Du-l tu acasă nene, zisese cineva. Dar n-a vrut să-l lase. Ridicase chiar glasul că să-l lase naibii în pace de boșorog cretin. Și-o apucase singur către casă. Boșorogul, după el. ─ Stai mă omule, stai oleacă! Ce să stau? Stai mă c-ai să te-mpiedici și-o să cazi! Nu caz dom’le! Ia pleacă d-aici! ─ Auleo, stai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
un picior, pe o tulpină de aurică. Își desface aripile, gata să-și ia zborul. Se mai uită odată la Iliuță, cu ochii lui cafenii, isteți. Apoi zboară. Frrrr! Și dus e. ─ Norocul tău c-a-nviat, Mureșe. Hai, bine, dă laba. Pace pace, între două dobitoace, dacă ne mai supărăm, luăm valiza și plecăm. Panțe! Și pornesc mai departe în perindările lor. Cerul se despică drept la mijloc și prin deschizătură cade pe pământ un fald de lumină galbenă. Una, două, trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
picior, pe o tulpină de aurică. Își desface aripile, gata să-și ia zborul. Se mai uită odată la Iliuță, cu ochii lui cafenii, isteți. Apoi zboară. Frrrr! Și dus e. ─ Norocul tău c-a-nviat, Mureșe. Hai, bine, dă laba. Pace pace, între două dobitoace, dacă ne mai supărăm, luăm valiza și plecăm. Panțe! Și pornesc mai departe în perindările lor. Cerul se despică drept la mijloc și prin deschizătură cade pe pământ un fald de lumină galbenă. Una, două, trei, patru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
foarte mic, aproape invizibil. Vă mulțumesc, părinte, spune Aurora Martinescu și se ridică din jilțul cam tare. Părintele mustăcește. ─ Te grăbești? Du-te la pictorul ăsta al nostru care ține isonul la strană. Te-o ajuta el cumva. Mergi în pace. Aurora Martinescu se închină, sărută dreapta bătrânului și iese. Și părintele rămâne singur. Cei doi Mihai știau și ei, toată lumea știe, nu e un secret, că sugarii orfani sunt la mare preț. Se bat pe ei agenții și fundații, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
cu prostimea, boule! Gata cu bordeiul, cu ziua de avans și de lichidare, cu viața ca-n palmă. Fă și tu ceva! De câte ori nu i-am spus! Cel puțin bine că s-a dus naibii și ne-a lăsat în pace. Se duce din nou la ușă, o deschide în noapte și scuipă. ─ Ptiu! Ptiu! Musca! Să nu te mai prinz pe-aici! Așa să ne-ajute Dumnezeu. Și își face cruce. Și după ce închide ușa la loc, Mureș vine și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
Moale însă, mai mult de ochii lumii. Da’ stai odată locului, măi copile. Apoi ușile se închid și autobuzul o ia din loc. Nu se poate ști dinainte în ce fel de autobuz vom călători. În unele, în ciuda logicii, domnesc pacea, armonia, înțelegerea între oameni și caritatea. E fum, e ger, e o înghesuială ca-n iad și cu toate acestea oamenii își vorbesc politicos, se scuză, încearcă să-și facă loc unii altora, cei bătrâni nu sunt ursuzi, cei tineri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
snopească-n bătăi, și pe mine și pe copil... Propoziția rămâne neterminată. Femeia începe alta. ─ Părinte, am păcătuit. I-am dorit moartea și-acu’ uite c-a murit. A murit și n-a lăsat nimic în urmă. Ți-a lăsat pacea, zice părintele. Să-i faci toate slujbele de pomenire, auzi? Din ce bani, părinte? ─ Din ăștia pe care mi i-ai dat. Nu mai sunt buni să cumperi cu ei nici măcar de-ale gurii pentru vii, dar pentru morți sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
instinctului acuplării este partea „întunecată” a naturii masculine. Este ca o ceață „organică” ce se împrăștie numai când soarele iubirii desăvârșite se strecoară în cămara ascunsă a sufletului. Profesorul știe că de acum înainte dragostea Teodorei va suferi o „metamorfoză”. Pacea pe care i-a revărsat-o în suflet mica vietate din uter va stinge freamătul dorinței și al dăruirii trupești. Acceptă, dar cu oarecare melancolie. Teodora încearcă să-l încurajeze: sunt femei la care sarcina mărește apetitul sexual! Domnul R.
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
s-a opus, Ciolac a scos cuțitul din teacă și în vânzoleala lor l-a atins cu cuțitul pe flăcău la o mână și a început să sângereze. Văzând Ciolac că l-a rănit la mână, l-a lăsat în pace. Dar de aici, ura și disprețul l-a cuprins pe flăcău. Pe dealul lui Bour Dealul lui Bour este acoperit cu o pădure din foioase, predominând teiul și stejarul. Nu este exclus ca Eminescu să se fi referit la codrii
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
mari ai lui Chimircan, pe Ion și Silică. Ion a urcat primul în cerdac ca să intre în casă, dar ușa era încuiată. Ei, auzind vaiete din casă, au început să strige cât îi ținea gura: Hoților! Criminalilor! Lăsați femeia în pace, n-o omorâți, că nu-i de vină cu nimic. Dacă n-o lăsați, strigăm până vine tot satul. Ion și Silică erau flăcăi la douăzeci de ani, și respectiv la nouăsprezece, voinici, căci semănau cu Rarița, mama lor, că
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
pe urmă soarta să vrea ca el să ajungă rege al Romei și întemeietor al acestui stat. Trebuia ca Cirus să-i găsească pe perși nemulțumiți de stăpînirea mezilor, iar pe aceștia să-i afle moleșiți și slăbiți de o pace îndelungată. Teseu nu putea să-și dovedească însușirile, dacă nu-i găsea pe atenieni lipsiți de unitate. Așadar prilejul favorabil a îngăduit acestor oameni să reușească în acțiunile lor, iar însușirile lor strălucite i-au făcut să recunoască întotdeauna prilejul
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
mai curînd îi jefuiseră pe supuși decît îi guvernaseră, și astfel le dăduseră motiv de dezbinare iar nu de unire, încît provincia era bîntuită de hoți și de tîlhari și în tot felul tulburată, socoti că, pentru a-i reda pacea și a o aduce sub ascultarea puterii suverane, era necesar să-i asigure o bună guvernare. De aceea, puse în fruntea ei pe domnul Remirro de Orco, om crud și fără scrupule, căruia îi dădu puteri depline. Acesta, în scurt
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
în țara lor, să se apere de dușmanii din afară, în timp ce nimeni în propria lor cetate nu a uneltit vreodată împotriva lor; cînd este știut că mulți alții n-au putut să-și păstreze statul nici chiar în timp de pace; și cu atît mai puțin în vremurile tulburi de război. Cred că lucrul acesta depinde de felul în care folosești cruzimea 25 bine sau rău. Se poate spune că folosește bine cruzimea (dacă este îngăduit a vorbi bine despre rău
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
față de oameni; și cu atît mai mult amîni o înfrîngere, cu cît amîni atacul pe care ar trebui să-l dai cu ajutorul lor; și după cum dușmanii te jefuiesc în timp de război, așa armatele acestea te jefuiesc în timp de pace. Cauza tuturor acestor fapte este că ele nu merg la război decît pentru un singur lucru, pe care-l iubesc și care le face să lupte, și anume o mică leafă pe care o primesc, dar care nu este de
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să-ți așezi tabăra, să conduci armatele, să le orînduiești pentru bătălie și să susții asediul unui oraș în folosul tău. Între alte laude pe care scriitorii le aduc lui Philopoimen, principele aheilor, este și aceea că în timp de pace el nu se gîndea la altceva decît la felul în care trebuie să lupți în război; iar atunci cînd se afla cu prietenii lui undeva pe cîmp, deseori se oprea și discuta cu ei: Dacă dușmanii s-ar afla pe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
decît glorie, și că în castitate, în bunăvoință, în omenie și în dărnicie, Scipio urma pilda tuturor acelor fapte pe care Xenofon le povestește despre Cirus. Aceleași trebuie să fie modurile de comportare ale unui principe înțelept; în timp de pace, el nu trebuie să se odihnească nici o clipă, ci trebuie, cu sîrguință, să-și formeze și să-și educe toate aceste însușiri care să-i poată fi de folos în împrejurări potrivnice; astfel că, atunci cînd soarta s-ar schimba
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
milos și nu crud; cu toate acestea, el trebuie să ia seama și să nu folosească rău această milă. Cezar Borgia era socotit un om crud, totuși această cruzime a lui restabilise ordinea în Romagna, adusese acestei provincii unitatea și pacea și o făcuse să fie credincioasă principelui. Dacă vom privi cu atenție aceste lucruri, ne vom da seama că el a fost cu mult mai milos decît poporul florentin care, pentru a nu fi acuzat de cruzime, a lăsat ca
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
principe are întotdeauna la îndemînă tot felul de motive îndreptățite, care-i îngăduie să-și calce cuvîntul sub aparențe cinstite. S-ar putea aminti în acest sens exemple moderne nenumărate și s-ar putea arăta că de multe ori o pace și o făgăduință au fost anulate și zădărnicite prin faptul că principii nu și-au ținut cuvîntul, iar acela care a știut cel mai bine să facă pe vulpea a reușit cel mai bine. Dar trebuie să știi să-ți
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]