4,595 matches
-
ajuns decât în prima. Acolo era numai un pat, uriaș, plin cu orhidee. Nu în sticlă, ci numai așa, răsfirate peste tot, chiar și pe jos, iar el m-a luat de la spate pe după șolduri și mie aproape că-mi exploda tot corpul. Doamne, numai să nu-mi dea drumul, m-am gândit eu, la care el mi-a spus „nici să nu te gândești la una ca asta“, iar atunci n-am mai putut să mă abțin și, fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
morții, peste care se așternea încet zumzetul infernal al tălăngilor ce venea dinspre miazăzi și creștea în intensitate pe fiecare minut ce trecea, anunțând că nenorocirea care vine odată cu năvălitorii barbari se apropie. La un moment dat iscoditorul mincinos a explodat într-un nor de fum înecăcios, apoi pale roșii de foc se urcau iute la cer. Cei doi s-au uitat unul la altul ca și cum s-ar privi pentru ultima dată, Amar a transmis prin garda lui un ordin care
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
în dreapta noastră, vorbindu-mi despre fidelitatea lor în dragoste. Dacă-și pierde perechea, o lebădă nu mai stă niciodată laolaltă cu suratele sale. Rămâne deoparte, singură, mereu, neconsolată și neconsolabilă. Romantic, nu? mă întreabă tacticos. Strâng din dinți, să nu explodez. Nu vreau să se vadă că sunt încordat, că, în acest moment, nu-mi arde să aud povești despre romantismul fidelității lebedelor; în capul meu e o singură grijă, aceea de a ajunge la timp la aeroport, dar tot ce
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
la bare. - M-ai căpiat destul pe ziua de astăzi. - Nu glumesc. Zău, nu știu. - Sunt niște nemernici, zise brusc Jurig. Pot să prevadă viitorul și sunt fără milă. - Acesta nu pare deloc urât, admise Gosseyn. - Sunt cu toții niște scârbe! explodă Jurig. Se opri și o înghiți.) Fac din oameni niște sclavi. Fură ideile celor din insule. Și dacă prezic viitorul și nu fac greșeli de timp, câștigă toate bătăliile și înăbușă toate revoltele. Ascultă, continuă Jurig pe un ton serios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
răspunse aparatul. - Ce fel? - De identitate. Detectorul parcă-și dădu seama că răspunsul nu era potrivit. Repetă: - Există o confuzie. Era să zică altceva, dar se opri și nu se auzi nici măcar prima silabă. - Ei bine, eu vreau să fiu..., explodă Enro. Ezită. - Această confuzie are vreo legătură cu persoanele din distrugător? - Nu, zise repede detectorul. Adică... Ezită iar și reluă hotărât. - Adică, nu chiar. Excelența Voastră, acest om este Ashargin și totuși nu este. El... Amuți și mai apoi se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
decât să nege chestia asta", se gândi Gosseyn cu o profundă satisfacție. Enro râse. Râsul unui om stresat care se pomenește în față cu ceva ridicol. Se așeză la masă, își oprise fața în mâini, cu coatele pe masă, și explodă. Când își ridică în sfârșit ochii, erau plini de lacrimi. - Așadar, dumneata ești Zeul Adormit și ai pus stăpânire pe Ashargin. Comicul situației îl cuprinse iar și sughiță cinci minute bune până să se calmeze. De această dată, îl privi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
fost asasinat de succesorul său? întrebă. - Nu avem nici o dovadă, zise Rour, văzând că Ugell nu răspundea. Mareșalul Thorson a fost ucis în cursul unui atac pe care-l conducea personal împotriva unui cuib de rezistență pe planeta Pământ. Enro explodă. - Tâmpitul! I-auzi, să conducă personal un atac! Se stăpâni cu greu. - Cu toate astea, domnilor, sunt foarte fericit că am auzit această dare de seamă. Concordă, cu anumite informații culese ulterior și cu anumite teorii personale. Acum când sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
atmosferă. Fu urmată o clipă mai târziu de o serie de torpile. Aidoma unei stele căzătoare, traversă atmosfera planetei, nevăzută mai tot timpul, dar nu și pe videofonul care-i urmărea zborul spasmodic. De vreo douăzeci de ori, torpilele atomice explodară în locul pe care-l ocupa cu o secundă mai devreme, dar, la fiecare explozie, distrugătorul se găsea deja departe. După o oră de vânătoare fără sorți de izbândă, robotul central de control ordonă tuturor roboților să întrerupă urmărirea. Gosseyn se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
julit, simți puțină căldură, nu e vina nimănui că s-a întâmplat, e plin ținutul de mici mine cu plumbi îngropate în pământul bătătorit de mâinile neistovite ale oștirilor dușmanilor tăi, până și broaștele-spioni mai calcă pe câte una și explodează cu plumbii în burtica verde de broască. nouă în al cincilea loc: e timpul să fii sinceră cu vecinii tăi, acum nu e problemă, nici unul dintre ei nu vrea să te bârfească, nici unul nu te invidiază, nici unul nu te-ar
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
celor care nu știu despre dragostea lor și schimbarea acesteia într-o alta, mai pură, de platină zveltă. șase în al doilea loc: te întorci lângă ființa iubită, despărțirea a eșuat, criza cubaneză s-a încheiat, rachetele nucleare nu au explodat prin cuvinte și cărnuri, te poți odihni cu pacea tămâii, cu somnul urșilor polari, cu apariția zâmbetului tău într-un ciob de oglindă. șase în al treilea loc: te întorci de mai multe ori în vis, unde ești tot departe
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
pe care ai pășit tu, luo na. rinocerii îți împung palma dreaptă să îți atragă atenția de vată de zahăr că nu am fi ajuns aici fără discursul meu de cristal, luo na, și fără capacitatea ta de rachetă nucleară explodând în mine, adică de a fi a mea de a înțelege aceste mâini care se desenează una pe alta of, altar al lui escher, cuib de berze suave, lentoare de pisică plictisită, cântec de canar tenor care va fi devorat
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
sălbatice, zvelte, prin grădini prin olimpice parcursuri de flori, de ruine, de ștanțe alcătuite din cuvintele mele, de sus în jos și de la est la vest, de la literă către vers până la alcătuirea delicată a aerului, a cătușelor, a pulberii care explodează după trecere zi de zi vers pe care ți-l dăruiesc, luo na odată cu sfârșitul a ceea ce nu sunt cu parfumul iritant al reușitei/rușinii cu desenul tău perfect, ascuns într-un buzunar de absență. ești un paradis, luo na
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
vaza pe verandă, apa se vărsă zgomotos pe podea. — Să plecăm de-aici! E timpul să pornim! Sunteți gata? le strigă el vasalilor. Ridică vaza deasupra capului, ochi o treaptă lată de piatră și o azvârli cu toată puterea. Vaza explodă într-o jerbă de apă, cu un sunet îmbucurător, iar stropii împroșcară fața și pieptul lui Mitsuhide. Acesta își ridică spre cerul gol chipul ud, râzând zgomotos. Râdea complet singur. Era noaptea târziu și, pe măsură ce se lăsa ceața, aerul devenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
instală la Templul Mii, iar, în noaptea zilei a paisprezecea, o nouă furtună lovi, cu tunete și trăsnete. Ploaia stinse tăciunii care mai ardeau mocnit Castelul Sakamoto și, cât fu noaptea de lungă, peste Shimeigatake și lacul de culoarea cernelii explodară fulgere albe, palide. Odată cu zorii, însă, cerurile se curățiră și, din nou, apăru soarele fierbinte al verii. Din tabăra principală de la Templul Mii, se vedea fum galben și gros ridicându-se de pe malul răsăritean al lacului, înspre Azuchi. — Arde Azuchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Hideyoshi. Nu răsfira soldații și nu intrați în formație de luptă. Ordonă-le să se regrupeze și să stea în afară de formație. Soldații din avangardă se retraseră, iar muschetele din castel tăcură. Spiritele combative din ambele părți, însă, ar fi putut exploda într-o clipă. — Să ia cineva stindardul de comandant și să înainteze la douăzeci de metri în fața mea, ordonă Hideyoshi. Nu voi avea nevoie să-mi ducă nimeni calul de căpăstru, intru în castel singur. Nu informase dinainte pe nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
de pe trotuar un stilou pe care îl crezuse pierdut de cineva. Era de fapt un stilou capcană, cu încărcătură explozibilă, lăsat acolo de dușman anume ca să terorizeze populația civilă din spatele frontului. Din câte se pare, era astfel fabricat încât să explodeze la cea mai mică încercare de a-l ridica. O bătrână se oprise lângă Ducu și privea și ea cu uimire afișul. Se mai întâmplă în ziua de azi lucruri din astea? La atâția ani după război? Mi-amintesc de
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Unde să plecăm? m-am auzit rostind, de undeva de foarte departe, ca un ecou al gândului anterior. Altcineva decât mine vorbea. Bogdan, îl văd, este cutremurat de lipsa mea de judecată, iar răspunsul, îl simt, se apropie și va exploda de pe buzele sale furioase. - Unde să plecăm?! Luca, am de rezolvat o problemă cât se poate de complicată pentru facultate, dacă-ți expun cazul, leșini! Numai calcule, numai nebunii, păi tu știi ce-i aici? Poți tu să-mi rezolvi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
Erau de fapt primele două zile din ultimii douăzeci de ani în care Mircea nu scrise nimic. Nici nu-i mai venea, și pe bună dreptate. Nu mai avea de ce. Cariera lui de scriitor fusese subminată din clipa în care explodase steaua lui Măceș, simțise asta de-atunci, dar evenimentul de la liceu pusese pur și simplu capac oricărei voințe literare pe care ar mai fi putut-o avea. Despre alte voințe oricum nici nu putuse fi vorba vreodată. Și atunci la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
nascando der copilaes von stelae von gefraigebauer angesangebot pulae. Firio blenove destupando del magnificiare dembindice. Acestea erau cuvintele în care ajunseseră să se preschimbe semnele arabe, șerpuind și sâsâind ucigaș, în sunetele săbiilor lucitoare ale oștirilor astrale. Deodată, Michael Clossettino explodă într-un orgasm stelar, terifiant, puternic și intens, prelung, nimicitor, covârșitor, căcător, pentru a folosi epitetul cel mai potrivit pentru acest val uluitor de lichid seminal. Spiritul i se ridică în numai câteva clipe deasupra umanității, într-o înțelegere totală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
ci simți numai, frapat de precizia cu care înțelegea tot ceea ce i se întâmpla. Solouri abrupte și interminabile ale unor interminabile instrumente cu coarde îi defrișară aproape imediat ultimile licăriri ale lucidității. Mort viu rătăcitor prin sfere, obosit, frânt, Clossettino explodă din nou, diferit însă de această dată, ultima, contopindu-se și revenind în Întreg, locul de unde cândva plecase spre Pământ. Se alătură Întunericului, undeva la marginea lui, fiind trecut în rândul Materiei Moarte, pentru a nu mai putea participa apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
dinspre scenă izbucni un suflu de energie atât de puternic, încât toți cei ce stăteau în picioare se prăbușiră cu lacrimi în ochi, răvășind și în același timp decompunând geometria Arenei Norilor. Cerul se vărsă asemenea unei lacrimi titanice și explodă, iar uriașele valuri clătinară scena pe care Ioneștii tocmai își regăseau liniștea și atingeau mărirea finală. Triluri de păsări. Pereți prăbușinzi de cascade. Dialoguri repezi între rechini și tigri, toate acestea se luminau și apăreau, clar, pe măsură ce magma și pasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
ale poeziei universale, domnule, stabilite de altfel, știți foarte bine, de cei din cercul domnului Giordano, altminteri mă tem că nu vom mai putea lucra împreună! În ochii lui Maro scăpăra o flacără cumplită și era cât pe ce să explodeze, dar s-a liniștit, așezându-se. Îmi părea, până la urmă, un tip destul de echilibrat. - Talent de talie mondială pe dracu’! mai spuse el, suficient de tare pentru a fi auzit de absolut toată lumea. Bineînțeles că reacțiile de indignare ale celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
mama punând termometrul pe calorifer, iar acum două săptămâni, înainte de teza la mate, Szabi a pățit-o și mai rău, l-a lipit de becul veiozei și, cât ai clipi, mercurul s-a înfierbântat atât de mult, încât termometrul a explodat, așa că Szabi a încasat-o de la taică-su, cu cureaua de la pantaloni, partea cu cataramă, deci faza asta nu mai intra la socoteală, însă ceva-ceva tot era musai să născocim. Știam că dacă nu ne îmbolnăvim până a doua zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
grijă, ca să nu fac zgomot, sertarul de jos și l-am așezat pe covor, în spatele sertarului îmi dosisem lucrurile despre care nu voiam să știe mama, decorația pe care o primisem de la bunicu’, cutia de conserve în care făceam să explodeze carbid, praștia, tomahawkul, toți soldații mei de plumb, cartușele golite de gloanțe, care încă mai miroseau a praf de pușcă, și armura învelită într-o cârpă, pe asta am scos-o repede, așa cum era, cu tot cu cârpă, apoi am pus la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
-l umplu cu vârfuri de chibrituri, fiindcă am reținut ce spusese Zsolt, că dacă după aceea îi pun cele două piulițe și înfășor totul în plastic și-l arunc de la etajul patru, atunci șuruburile astea uriașe, de roată de tractor, explodează cu atâta forță încât găuresc până și asfaltul, de-aia aveam de gând să cumpăr chibrituri, cel puțin patru-cinci cutii, dar la cofetăria de unde obișnuiam să cumpăr, nu ne mai serveau de când pusesem, împreună cu Szabi, o fumigenă sub vitrină, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]