8,653 matches
-
și pe el din același motiv l-or fi pus să scrie acele note. Cât despre participarea la sărbătorirea onomasticii Regelui Nostru, nu știu dacă tatăl meu a participat la acea sărbătoare din 8 noiembrie 1940. Eu însă am fost fericită că, după 71 de ani, am participat la aniversarea a 90 de ani de viață a Regelui Mihai I al Romaniei. Iar despre ajutoare strânse pentru oameni aflați în nevoie, mă bucur dacă și tatăl meu o fi contribuit la
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
de 1200 lei în fondul Solidaritatea pentru ajutorarea celor răniți în revoluție și a urmașilor celor decedați atunci. Suma era cam jumătate din salariul meu și au fost toți banii pe care îi aveam atunci pentru cheltuielile obișnuite. Am fost fericită că pot să-i dau acelor oameni; din nefericire n-am mai știut nimic de modul în care ei s-au cheltuit și bănuielile sunt că ei nu au ajuns acolo unde era nevoie de ei, ci în buzunarele unor
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
meu și mă vor respinge chiar și după ce voi fi susținut toate probele. Am dat și oralul la care am avut emoții mari pentru că se apropia ziua când trebuia să mi se dea rezultatul final. Și a fost ziua fericită de 7 septembrie 1966, când am apărut ca reușită pe lista candidaților Facultății de fizică de pe geamul de la intrarea principală a Universității „Al. I. Cuza”. Am citit de mai multe ori pe geam, am întrebat și la secretariat iar d-
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
păstreze în casa lui pentru că este un lucru de valoare și la noi acasă securitatea s-ar putea să ni-l rechiziționeze. In plus i-a spus că ar vrea ca acest cadou să mi-l dea cu o ocazie fericită din viața mea, poate la nuntă. Din nefericire nașul meu s-a stins puțin timp după aceea și n-am mai avut ocazia să mai iau acest tablou. Abia mai târziu mi-am dat seama ce comoară aș fi putut
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
Părinții au prea puține lucruri În comun; Părinții nu vorbesc Între ei despre copii și despre problemele lor; Părinții nu se iubesc, sunt reci unul cu celălalt; Părinții Îi dezaprobă pe copii mai mult decât Îi Încurajează; Mamele nu sunt fericite În mediul În care trăiesc; Copiii sunt pedepsiți de părinți pentru absolut orice greșeală; Părinții lasă pe prietenii copiilor lor să aibă o influență hotărâtoare asupra acestora, pentru a-și masca dezinteresul; Părinții Își petrec timpul lor liber În mod
GHID METODOLOGIC PRIVIND PROFILAXIA COMPORTAMENTULUI DEVIANT AL ELEVILOR MANAGEMENTUL COMPORTAMENTULUI ŞCOLAR by MIHAELA BĂSU () [Corola-publishinghouse/Science/1155_a_1877]
-
1847, e din nou la Paris, unde face propagandă în presă în favoarea emancipării Țărilor Române și pentru reforme sociale democratice. În februarie 1848, izbucnește revoluția în Franța. B., om cu o rară vocație de revoluționar, trăiește intens evenimentele și e fericit că poate trimite în țară prietenului Alecsandri o bucată de catifea smulsă din tronul regelui Louis-Philippe. Se întoarce în țară în aprilie 1848. Împreună cu I. Ghica și Al. G. Golescu-Negru (Arăpilă), face parte dintr-o comisie executivă aleasă de comitetul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285581_a_286910]
-
lucidă. Mi se părea că aud pulsația intimă a vieții occidentale în care trebuia să mă topesc. O astfel de fuziune avea discreta violență a unei posesii fizice. Trebuia să lupt în sinea mea, pentru a nu recunoaște că eram fericit. Acea chintesență berlineză a Occidentului îmi reda agresiva voluptate de a trăi, pe care o crezusem aflată în hibernare definitivă înlăuntrul meu. Sesizasem trezirea asta încă de la Moscova, în cursul lunilor de studii și de antrenament care mă pregăteau pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
cailor. Familii întregi, pe care nu aveau să le mai vadă vreodată. Uitându-se la fiul lui cum trăiește și se face mare, Nikolai își pierdu obiceiul de a se întoarce în gând în lumea de dinainte. Fiindcă Pavel era fericit. Mergea în mijlocul unei coloane de copii de vârsta lui, intona cântece întru slava curajoșilor revoluționari și chiar, într-una din zile, aduse de la școală fotografia aceea cu clasa lui: două rânduri stând în picioare, un rând așezat, gornistul și toboșarul
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
focului. Sub stâncă, în fața casei, apa era netedă și foarte neagră. Cerul arunca în apă imaginea unei constelații care se unduia încet, schimbându-și conturul. Se mira de cât de puține lucruri avea omul nevoie ca să trăiască și să fie fericit. Și se mai mira că în lumea de care fugiseră, acele puține lucruri se pierdeau în nenumărate stupidități, în minciuni, în războaie, în dorința de a le smulge altora și acel puțin, din teama de a nu poseda decât acel
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
nimic, iar mafioții care organizează scurgerile își cumpără vile în Bahamas... Servieta asta va pleca din nou, mâine, spre Moscova, numai că, vezi tu, lucrul cel mai nebunesc e că nu știu dacă cei de la Centru vor fi cu adevărat fericiți s-o recupereze. Probabil că cel care o s-o primească așteaptă mai degrabă depunerea comisionului vânzării... Ghicind în ce anume consta munca lui de acum, m-am gândit iarăși la acrobatul fără plasă. Știam din experiență că absența asta totală
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
imagine aduce o noutate și o completare binevenită atmosferei evocate de poem. Registrul vizual și aproape tactil al tremurului undelor este dublat și confirmat acum de unul sonor: tremură și aerul. Și, chiar dacă zumzetul nu este al apei, el interferează fericit cu vibrația ei tăcută. Dacă ar fi să spunem acum despre ce e vorba În poem, am putea să precizăm, cu o sintagmă mai mult decît cunoscută din moment ce e consacrată ca titlu al unui volum de haiku-uri al lui
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
sa din Canterbury, la începutul capitolului al XIX-lea: Nu știu dacă în adîncul sufletului am fost bucuros sau amărît cînd, la sfîrșitul ultimului an de învățătură, a venit vremea să părăsesc școala doctorului Strong. Fusesem cît se poate de fericit acolo, îi purtam o afecțiune deosebită doctorului și eram în lumea aceea mică un personaj de vază, un personaj respectat. Pentru toate aceste pricini îmi părea rău că voi pleca; dar pentru alte pricini, destul de flușturatice, eram bucuros. Mă ispiteau
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
fizico-mimic este următoarea: „Puterea a decis că noi suntem toți egali”. Frenezia consumului este o frenezie de a te supune unei ordini nepronunțate. În Italia, fiecare simte frenezia degradantă de a fi egal cu ceilalți în a consuma, a fi fericit, a fi liber, pentru că acesta este ordinul pe care l-a primit în mod inconștient și căruia „trebuie” să i se supună, dacă nu vrea să se simtă diferit. Nicicând a fi altfel decât ceilalți nu a fost o vină
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
este un mod bărbătesc de a înfrunta viața. În realitate, sunt niște vampiri fericiți să vadă că și victimele lor inocente au devenit vampiri. Seriozitatea și demnitatea sunt groaznicele îndatoriri pe care și le impune burghezia; iar micii burghezi sunt fericiți, prin urmare, când îi văd și pe băieții din popor „serioși și respectabili”. Nici măcar nu le trece prin cap că aceasta e adevărata degradare, că băieții din popor sunt triști pentru că au achiziționat conștiința propriei inferiorități sociale, dat fiind că
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
formă realităților deja existente, principiul numărul unu al democrației. Sunt însă traumatizat de legalizarea avortului pentru că îl consider, ca mulți alții, o legalizare a crimei. În vise și în comportamentul cotidian - lucru comun tuturor -, trăiesc viața mea prenatală, imersiunea mea fericită în apele materne: știu că, acolo, eu existam. Mă limitez doar la această afirmație, pentru că, referitor la avort, am lucruri mai stringente de spus. Că viața este sacră e un lucru evident, este un principiu mai puternic decât oricare altul
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
Nietzsche. Schopenhauer se întreba, patetic, ca și Cioran, mai tarziu: "Cum să mai poți trăi în acest infern, în această vale de lacrimi și s-o mai faci și plăcut? Își răspunde el însuși: dacă tot nu poți să fii fericit în această lume, măcar să încerci să nu fii, cel putin, atât de nefericit"42. Omul fiind produs al hazardului, prima catastrofă pentru el este însăși nașterea, oroarea inițială pentru omenire. Momentul nașterii este pentru Cioran un stigmat obsesiv, căci, daca
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
mult mai consolatoare decât religiile. În primul rând, cea a lui Nietzsche". Creștinismul este pentru Cioran o religie "perversa", spune Parfait. Născută din neputința oamenilor de a-și găsi prin ei înșiși rațiunile de a exista și de a fi fericiți în limitele condiției lor de muritori, creștinismul se folosește de două perversități, evidente în exaltarea credincioșilor: prima ar fi un masochism incorigibil, care nu se mulțumește doar cu a scoate în evidență negarea vieții, ci face din dragostea pentru suferință
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
persoană dificilă, isi reproșează că, din cauza sufletului sau zbuciumat, a produs multă nefericire în jurul său, mai ales persoanelor dragi, cărora ar fi vrut să le ofere fericire, insă i se confesează interlocutoarei sale, Isabel Allende, ca "este incapabil să fie fericit, permanent torturat și sfâșiat între multiplele personaje care trăiesc în el"109. În ciuda faptului că omul, din punctul său de vedere, este "animalul cel mai sinistru al creației", crede cu tărie în el, pentru ca, "dacă nu aș crede în om
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
cu atat cere mai mult individualul și unicul"9. Căutăm iubirea ca să scăpăm de prăbușirea în nimic, ca ființă lucida, spune Cioran, pentru că iubirea este o sursă de existență, iar noi suntem prin iubire. "Trebuie să fim egoiști ca să fim fericiți", spune Blasco Ibanez 10. Sábato nu împărtășește opinia lui Ibánez, pentru el, iubirea este comunicare cu celălalt, soluția de a ieși din singurătate: "Eu-l aspiră să comunice cu alt Eu, cu cineva la fel de liber, cu o conștiință similară cu
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
ci ca pe cineva care să mă salveze, care să mă ia de mână că pe un copil care suferă. Ceea ce altădată citeam cu spirit critic, acum înghițeam cu sete"62. 2. IUBIREA CA SOLUȚIE METAFIZICA " De-ar fi fost fericit în dragoste, Adam ne-ar fi scutit de existență Istoriei." (Cioran, Silogismele amărăciunii) La douăzeci de ani, aflat fiind "pe culmile disperării", singurul lucru care îl mai poate salva pe om, crede efuzivul Cioran, în absența unor valori adevărate, este
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
să moară, fiindcă tânjesc după perfecțiune și sunt imperfecți, fiindcă năzuiesc spre puritate și sunt coruptibili. "De aceea scriu ficțiuni. Un zeu nu are nevoie să scrie ficțiuni. Existența e tragică din pricina acestei esențiale dualități. Omul ar fi putut fi fericit că viețuitoare fără conștiința morții sau că spirit pur, nu ca om."106 BIBLIOGRAFIE OPERELE LUI ERNESTO SÁBATO Antes del fin, Seix Barral, Barcelona, 2002. Abaddón El Exterminador, Seix Barral, Barcelona, 2003. Abaddón El Exterminador, Bibliotex, Madrid, 2001, cuvânt înainte de
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Este iarnă. Albul iernii nu s-a mai îndepărtat. În mijlocul iernii este frig, dar copiii tot sunt fericiți. Săniuțe, derdeluș, oameni de zăpadă, fulgi plutind în zbor legănându-se, flori sclipitoare de argint țesute pe geamuri, năsucuri reci, obraji roșii ca focul, îți umple sufletul de bucurie. Dar să nu o uităm pe Crăiasa Zăpezii ce poartă o
Sfera by Tonea Cosmina-Florina () [Corola-publishinghouse/Science/91764_a_93585]
-
întâmplări banale sau, în chipul cel mai firesc, situații neverosimile, cu valoare simbolică. Spre exemplu, membrii familiei Mirmidon și vecinii lor se întrec în construirea, pe acoperișul caselor, a câte unui turn cât mai impozant. În proza titulară din Eram fericit în noaptea cu lună (1974), comicul ia naștere din întorsăturile neașteptate pe care autorul știe să le dea unor împrejurări cărora logica receptorului le prevede un alt traseu. Venind să ceară niște bani unui prieten pe care îl salvase odată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288626_a_289955]
-
ale nefericirilor provocate de contactul cu mediul în care protagonistul trăiește. O revenire la stilistica fantezistă și la comicul amar se produce în La revedere, Cassiopeea! (1980), scriere romanescă apărută postum. SCRIERI: Orbit de prea multă dragoste, București, 1972; Eram fericit în noaptea cu lună, București, 1974; Sublima Sora Camelia, București, 1975; Arhipelagul Alexandru, București, 1976; Petrecere la Mirmidon, București, 1979; La revedere, Cassiopeea!, București, 1980. Repere bibliografice: George Muntean, „Orbit de prea multă dragoste”, RL, 1972, 36; Florin Faifer, „Eram
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288626_a_289955]
-
în noaptea cu lună, București, 1974; Sublima Sora Camelia, București, 1975; Arhipelagul Alexandru, București, 1976; Petrecere la Mirmidon, București, 1979; La revedere, Cassiopeea!, București, 1980. Repere bibliografice: George Muntean, „Orbit de prea multă dragoste”, RL, 1972, 36; Florin Faifer, „Eram fericit în noaptea cu lună”, CRC, 1974, 13; Sorin Titel, Tinerețe și exaltare romantică, RL, 1976, 3; Valentin F. Mihăescu, Delicatețea ironică, LCF, 1976, 17; Victor Atanasiu, Un posibil roman satiric, VR, 1976, 9; Florin Mugur, Un basm pentru oameni mari
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288626_a_289955]