5,121 matches
-
pe punctul de a fi atacată, a dat ordin prin radio să fie evacuată ca să împiedice o confruntare armată. — La ce oră s-a dat ordinul ăla? — Puțin după trei, spuse preotul. — Avioneta a plecat pe la patru. Făcu o pauză, gânditor: Nu reușesc să înțeleg acest interes de a evita scandalul. Dacă așteptau zorii zilei, ne ciuruiau cu gloanțe și încheiau povestea o dată pentru totdeauna. — Lucrurile nu sunt atât de simple. De când „ITT“ l-a dat jos pe Allende, știrile senzaționale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
piciorul pe Everest - simțind că Dumnezeu a creat pentru el anume acel munte - de satisfacția consolată a celor care l-au atins după el? Nu cumva separația dintre dreptul la demnitate și condamnarea la umilință Începe de la acest prag? Un gînditor german a dat cîndva o ciudată definiție a omului. „Der Mensch ist, was er ißt“ - Omul este ceea ce mănîncă! Nu cred să o cunoască și cîinii și mă Îndoiesc că se vor gîndi vreodată să și-o Însușească. Ei se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
noi. — Dar nu e posibil. Nu se poate. Ce spuneai despre natura firavă a adevărului? am întrebat. — Da, își aruncă Fidorous brațele spre gaura din podea. Dar n-ar trebui... nu poate să provoace asta. Ochii lui Scout se îngustară gânditori spre mine înainte să se întoarcă înapoi la doctor. — Deci, ce vrei să ne spui? Că ne scufundăm? El încuviință o dată din cap. — Da. Ne scufundăm. Pur și simplu nu... Scout își păstra o atitudine profesională. — Cât timp mai avem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
etici și morale ce ar trebui respectată în egală măsură de artistul autentic și de admiratorii fenomenelor culturale de ”bun simț” estetic. 1.1. Misticismul - cauză a degenerării artei Una dintre principalele simptome de degenerescență a culturii, reprezintă în viziunea gânditorului Max Nordau, relația dintre artă și tendințele spre misticism a unor pseudo-artiști sau a unor falși mistici cu pretenții de artiști de geniu ce, prin manifestările lor, infectează spațiul cultural-artistic cu diverse lucrări din sfera kitsch-ului: Ideile mistice trebuie
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
sa Psihologia artei că zeii venerați de religie n-au nevoie, pentru a se realiza, decât de sufletul omenesc<footnote Henri Delacroix, Psihologia artei, Editura Meridiane, București, 1983, p. 408 footnote>. Este imposibil să amintim în acestă scurtă prezentare nenumărații gânditori, chiar și doar pe cei moderni sau postmoderni, ce au cercetat și susținut legătură om-inspirație-artă și divinitate. Printre ei putem enumera doar câțiva precum: Jung, Freud, Stanislav Grof, Mircea Eliade, Einstein, Heinrich Zimmer, Levinas, Rudolf Steiner, Ken Wilber, Luigi Pareyson
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
lor remarcabile au fost asimilate și se reflectă, într-o măsură mai mare sau mai mică, în societatea prezentului care este în parte rezultatul efortului intelectual sau fizic al acelor minți strălucite emitente de idei geniale. Este de ”datoria” marilor gânditori, ai iluminaților, ai celor ce au un nivel de conștiință elevat, să facă tot ce le stă în putință pentru a ridica gradul de percepție și receptare al celor din jur. Pentru un om de o reală inteligență, este un
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
vizează uneori noblețea sufletească, să își dorească a îndepărta voalul ignoranței de pe conștiința semenilor și a-i ridica la nivelul său, sau să îi propulseze mai departe, spre atingerea unor realizări mai înalte, superioare. Degenerarea artei este semnalată de unii gânditori precum Max Nordau, începând sfârșitul secolului al XIXlea, perioadă care coincide în mare parte cu desacralizarea artei, a societății, ruperea legăturilor cu divinitatea, situație concentrată în cuvintele filosofului german Friedrich Wilhelm Nietzsche, care chiar dacă exclamă Dumnezeu a murit!<footnote Friedrich
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
Era grav, poate chiar foarte grav. Aorta era slabă, inima risca să cedeze. Michel traversă pe jos orășelul Meaux, trecu pe lângă liceu; era aproximativ ora zece. În acel moment, Într-o sală de clasă, Annabelle studia un text de Epicur - gânditor luminos, moderat, grec, și la drept vorbind cam agasant. Cerul era sumbru, apele Marnei veneau Învolburate și murdare. Găsi ușor complexul spitalicesc Saint-Antoine - o clădire ultramodernă, din oțel și sticlă, inaugurată cu un an Înainte. Mătușa Marie-Thérèse și verișoara Brigitte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
jucase un rol de pionier În folosirea drogurilor psihedelice. Toți fondatorii de la Esalen Îl cunoșteau și fuseseră influențați de gândirea lui. Mai târziu, mișcarea New Age a preluat integral ideile fondatoare de la Esalen. Aldous Huxley este, În fapt, unul dintre gânditorii cei mai influenți ai secolului.” Ieșiră să mănânce la un restaurant chinezesc din apropiere, ce oferea un meniu pentru două persoane la 270 de franci. Michel nu ieșise din casă de trei zile. — Azi n-am mâncat, remarcă el, puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
formule mulate pe realități trecute ori viitoare. - Numește-o cum dorești, dar tăria gîndirii noastre stă în lipsa ei de șovăială. Asta ne capacitează acțiunea. Cum nenorociții sînt mult mai mulți decît fericiții, adevărul nostru e indiscutabil. Cei care vă pretindeți gînditori va trebui să cugetați la condiția în care trăiește majoritatea oamenilor și să vă înspăimînte caracterul subuman al ei. Îți mai pasă de individualism cînd vezi că, pentru mulțime, nimic nu se îndreaptă iar nepăsarea împietrește legile sociale și-i
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
tare, gîfÎind sacadat, șefii de echipe strigau și blestemau, parii de lemn răsunau sub lovituri, lanțurile grele zornăiau. Pe o bucată de pămînt bătătorit și prăfos se fixau deja stîlpii cortului În care avea să fie expoziția. Un elefant Înainta gînditor pe teren și, la semnalul omului cocoțat pe grumazul său, Își lăsa capul În jos, Își legăna de cîteva ori trompa cenușie, brăzdată, iar apoi o Încolăcea grav În jurul unui stîlp de cort, mare cît catargul unei goelete de curse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
țigancă-mpuțită", nici măcar unul dintre „intelectualii" lui nu a mârâit nimic! Când a tras ghiolbanul, precum Gore din Chitila, un dos de labă-n fața unui copil, iar scandalul a devenit public, mai ceva decât Casa Poporului, nici unul dintre „marii gânditori" băsiști nu a cârâit oripilat, doar la ideea că un candidat la prima funcție în stat ar fi putut chiar să și gândească așa ceva. Au fost destui care s-au înghesuit urgent ca să-i fie un jalnic ecou: „Nu-i
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
de hermeneutică aplicată, de post și trans-modernism, au considerat asta ca fiind o normalitate. Când același Băsescu, cu gura plină spunea că școala românească scoate doar tâmpiți, un mare „elitist", din grădina sa, îl trăgea de limbă pe un autentic gânditor aflat pe patul morții, doar ca să pună și el acolo, de-o carte de interviuri pe coperta căreia să figureze ca autor, se făcea că nici n-a auzit grobianismul prezidențial și zâmbea pașnic și îngăduitor la justificările de trei
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
tot ca o formă de terapie în contra tendinței de întronare a urâtului și, implicit, de pierdere a echilibrului lumii. Poemele din a doua parte a cărții propun soluții terapeutice: parafrazând o formulă cioraniană, o terapeutică în contra omului, cum îl definea gânditorul pe Dumnezeu, deci o formă de vindecare a ceea ce e profund, inalienabil, uman, mai exact slăbiciunea, fragilitatea, încât se poate spune că poeta încearcă o tămăduire a sufletului prin frumos, fiindcă gingășia, delicatețea etc. sunt calități pe care lumea nu
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
spus. O să schimb totul: nume, locuri, perioada, tot. E doar începutul, înțelegi, e doar baza. Pot să-mi acopăr urmele, să fac toate povestea de nerecunoscut. E doar începutul. — Hmmm. Patrick își lipi arătătoarele unul de celălalt și le duse gânditor la gură. Și atunci cu ce rămânem? Rămânem cu o carte cu un limbaj trivial, provocatoare de scandal, scrisă pe un ton vindicativ și clar răutăcios și chiar pe alocuri - dacă îmi permiți - cam superficială. Am răsuflat ușurat. — Deci o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
prezentare, pe manșeta volumului), cît pentru cutezanța de a spune adevărul nepedepsit. Dacă, așa cum se spune, n-ar mai scrie nimeni un anti-Machiavel, nu e pentru că n-ar fi actual, ci pentru că istoria l-a confirmat ca pe nici un alt gînditor politic dintre aceia care au încercat "să reconcilieze individul cu societatea", cu legile ei. La începutul secolului s-a scris o carte construită pe o idee funcțională: permanența machiavelismului. Ch. Benoist 8 își concepuse studiul, rămas neterminat, în trei părți
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
neacceptare e și răstălmăcirea sau folosirea cărții ca pretext, spre apune în evidență, prin ricoșeu și confuzii voite, alte idei. Așa, Leo Strauss, autorul unei cărți bizare, Gînduri despre Machiavelli, predînd un curs special la Universitatea din Chicago, îi reproșa gînditorului renascentist un anume ateism pe motivul că biblia lui a fost Titus Livius și nu Biblia, iar poporul ales, romanii, scoțîndu-l anti iudeo-creștin. Cum romanii? se întreabă el. Cu aceste false ipoteze, autorul american "cu mult talent, citește în Machiavelli
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
ars în efigie. A-l citi astăzi pe Machiavelli fără prejudecăți, cu o anumită ingenuitate, este calea regală care duce spre acel "așa cum a fost" fondul gîndirii sale. Să alegem în tăcere ceea ce mai poate să fie activ, dacă el, gînditorul, a fost un metafizician în probleme ce țin de teoria puterii ca formă a necesității în istorie. Această cale regală se deschide cu două chei. Una nu poate deschide fără cealaltă, pentru că Machiavelli a făcut înțeleasă istoria contemporană prin paradigma
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
era totuși căutat și consultat de prietenii săi rămași în funcții diplomatice, cum de exemplu a fost Francesco Vettori, dar nu numai. Se poate spune despre el că, pierzîndu-și funcția, și-a cîștigat eternitatea. Fiind anulat omul de acțiune, rămîne gînditorul de după acțiune, fără să fie vorba de o metamorfoză a personalității, ci doar de o desăvîrșită împlinire a ei, în plan spiritual. Nu putem accepta asociația lipsită de profunzime, nu și de o anumită maliție mimînd umorul, făcută de un
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
construite modele care refuză apoi istoricitatea. Desprinse de istorie, ele circulă ca atare, ubicuitatea conferindu-le valoarea de paradigmă și apartenență la filosofia istoriei. Structura cărții e reductibilă la analiză (exemple), sinteză (discurs), analiză, sinteză etc. În imitarea oamenilor mari, gînditorul florentin propune selecție și creativitate personală. Analogia (un procedeu la Machiavelli) cu arcasul e o parabolă despre abilitate: "Dar întrucît nimeni nu poate să urmeze întocmai drumul celuilalt și nici să dobîndească însușirile aceluia pe care îl imită, omul înțelept
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
și psihică, îndrăzneală, puse în acțiune fără grija vreunei cenzuri morale, dacă acțiunea e necesară din rațiuni de stat. Virtu, în etica principelui, înseamnă voluntarism, însușirile personale sînt supuse, totuși, forței destinului care poate fi înfruntat măcar în parte, crede gînditorul. ideea e dezvoltată optimist într-un capitol al cărții, penultimul, însă, mai înainte, povestise cu regret spulberarea carierei lui Cesare Borgia, căruia destinul malign i-a stat împotrivă. Destin se numește otrava de care ducele și tatăl său, papa Alexandru
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
la aceeași "verita effettuale". Spiritul utilitarist e învingător pretutindeni în Principele, el anulează orice gratuită operă a închipuirii. "În orice lucru trebuie să avem în vedere scopul", spune un personaj al comediei La Mandragola, credincios convingerilor autorului trecut prin școala gînditorilor antici. Între operele de educație princiară scrise în Europa timpului, Principele e replica cea mai practică dată idilismului în concepție. În alte opere ale genului, personajele încoronate sînt niște ficțiuni, principele machiavelic e viu, gata să intre, fără mască, pe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să-i poți face să creadă cu forța. Moise, Cyras, Tezeu, Romulus n-ar fi putut impune mult timp respectarea legilor lor, dacă n-ar fi fost înarmați". ADDENDA Obiectul Discursurilor lui Machiavelli îl constituie morala Istoriei, așa cum îi apare gînditorului la parcurgerea Cărților ei, dintre care una, cea a lui Titus Livius, îi îngăduie o reflecție mai îndelungată. Discursul este materia chintesențială, revelare, adică, a sensului istoriei și a învățămintelor pe care cel luminat poate să le extragă din cunoașterea
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
mai presus de înțelegerea lor; dacă unora le este dat să prevadă consecințele [unor acte], aceia nu sînt niciodată cei care guvernează; astfel se pot vedea reapărînd aceleași greșeli, urmate de aceleași consecințe." (ibid.) Discursul își ipostaziază, astfel, emițătorul, pe gînditorul care, oferind o analogie lucidă a evenimentelor exemplare, emite sentenția, pentru a feri de eșecuri pe principe și pe toți aceia dispuși să-l urmeze în demonstrația lui. Este interesant cum această citire a faptelor istoriei se sprijină deopotrivă pe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
Imprimeria Institutului European pentru Cooperare Cultural-Științifică Iași • str. Cronicar Mustea nr. 17 C.P. 161 • Cod 6600 Tel. 032/12731lFax: 032/230197 * "Nici o laudă n-ar fi pe măsura acestui nume, Niccolo Machiavelli, mort în anul 1527." Epitaf înscris pe mormîntul gînditorului, aflat în biserica Santa Croce, Florența. 1 Apud Marc-Monnier, La Renaissance, de Dante a Luther (cap. Machiavel), Paris, 1884, p. 346. 2 Ibidem 3 Vezi C. Antoniade, Machiavelli, București, 1932, II, p. 79. 4 Marc-Antonio, op. cit., p. 348. Se știe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]