6,994 matches
-
cu foc, după care aruncau apă cu oțet, până ce crăpau. Drumul galeriilor urca sau coboară, șerpuiesc în lateral, se ramifică formând labirinturi în căutarea filoanelor bogate în aur . Se pot vedea urmele prelungi, lăsate în piatră de dălțile ce au săpat pereții. În lumina chioara a unor becuri prea rar amplasate pe tavanul galeriilor, putem distinge pe pereți jocul de culori creat în timp, prin depunerile apei de infiltrație, încărcată cu minerale. Domină nuanțele de galben, roșu, portocaliu și vinețiu. Uneori
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
transportate la lizozomi. 1.9. Vacuomul Vacuolele sunt "adevărate lacuri" în peisajul celular, esențiale pentru menținerea unui climat chimic optim desfășurării proceselor vitale. În imaginile electronomicroscopice ale replicilor, vacuolele apar sub forma unor cavități mai mult sau mai puțin circulare săpate în citosol, iar în cele ale ultrasecțiunilor, ca zone cu densitate electronică diferită de cea a matrixului celular, delimitate de o membrană simplă (tonoplasma ) cu aspect trilamelar. Parcurgerea diverselor etape ale ciclului de dezvoltare este reflectată și de modificarea structurii
Ac?iunea c?mpului electromagnetic asupra echilibrului ionic la diferite tulpini ale drojdiei fisipare Schizosaccharomyces pombe linder by Ionela Cristina Busuioc () [Corola-publishinghouse/Science/83654_a_84979]
-
acestea nu știm deajuns cum să le prefacem metodic În valori practice, În puteri care să ne transforme zi de zi. Căci În domeniul sufletesc, ca și În cel fizic, nu poți face nimic cu formule generale. Precum nu poți săpa o grădină făcând un gest general, chiar dacă l-ai repeta mereu, ci trebuie să te apuci bucată cu bucată, folosindu-te de mișcări precise și pricepute, și precum nu cresc florile În ea repezind asupra ei un val de bunăvoință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
supraveghea pe Pitița. După un timp însă, văzînd că Pitița se moșmondea și nu făcea deloc bine treaba, puse el însuși mîna pe o lopățică și-l invită și pe sergent să treacă la lucru. Trebuia oferit un exemplu !... Astfel săpară vreme îndelungată și cu spor. Din cînd în cînd, se auzeau ordinele scurte ca niște șfichiuiri de bici, cărora le răspundeau icnetele de supunere din partea subordonaților. Totul era programat în amănunt, iar activitățile erau distribuite în mod judi cios. Fiecare
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
în amănunt, iar activitățile erau distribuite în mod judi cios. Fiecare știa perfect ce avea de făcut, așa că munca se desfășura într-un ritm susținut, optimist, punctat de ordinele scurte, ca niște șfichiuiri ale unui bici (un bici de mătase). Săpaseră destul de mult, cînd degetele murdare ale lui Dănuț, care acum renunțase la lopățică și scurma direct cu mîinile, dădură de ceva. Lucrurile găsite în pămînt erau strînse, pentru că făceau parte din averea regimentului. Pînă la utilizarea ei ulte rioară, de
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
două lua calu’ și o pornea peste deal la taică-său, chiar dacă se-nsera. și nici de bolit nu bolea nici odată, că spunea : „Ce, să stau la pat ca babele ?“ - și se ducea la lucru, dădea la vaci, curăța veceul, săpa grădina sau mergea la școală. Cînd era întrebat ce vrea să mănînce, răspundea de fiecare dată : „Ceapă și-un kil de apă“. și chiar așa și făcea. Numai că situația aceasta nu durase prea mult. Începuse războiul și omul plecase
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
D[ame] [de Sion]. Dar a doua zi dimineața, marți, între 9 și 3, orele tragice s-au succedat nemilos. Cozile de topor aruncau cărțile de pe rafturi, așa încât sub arcadă s-a format o moviliță care semăna cu pământul proaspăt săpat de lângă o groapă: a doua înmormântare a tatălui tău. Săreau de pe un fotoliu pe altul ca să ia cărțile de pe rafturi și, când mai cădea una peste maldăr, se auzea o bufnitură precum cea a bulgărilor de pământ pe un coșciug
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
vocația esențială a lui B. Alături de Teodor Mazilu și Marin Sorescu, el cultivă în literatura română, pe urmele lui I. L. Caragiale, o formulă de teatru în care intră farsa tragică, parodia și formula teatrului ionescian (teatrul absurdului). Câteva piese (Cine sapă groapa altuia, Chițimia, Dresoarea de fantome, În căutarea sensului pierdut, Iertarea, Alibi, Boul și vițeii), lângă altele (Preșul), care întrețin comicul de situație și ironizează limbajul de lemn, au creat un stil și o tipologie. Câteodată piesele abordează teme de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
București, 1962; Oameni cu simțul humorului, București, 1964; Sufereau împreună, București, 1965; Iubirea e un lucru foarte mare, București, 1967; Umor, București, 1970; Teatru, București, 1970; Preșul, București, 1970; Fotbalul-joc de bărbați, București, 1971; La iarbă albastră, Timișoara, 1973; Cine sapă groapa altuia, București, 1974; Chițimia, București, 1975; Pompierul și opera, București, 1976; Fiul satului, București, 1976; În căutarea sensului pierdut, București, 1979; Dragoste bolnavă, București, 1980; Umorul la domiciliu, București, 1981; Boul și vițeii, București, 1982; Vederea, București, 1983; Balanța
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
și Cantemir Bătrânul. Muzicant orb din cimpoi, care cântă balade." Despre Istoria Zahariei Fântânarul (figurând în Hanu-Ancuței) detalii într-o notă de jurnal din 1926: "Fântânarul de la Hanul-Ancuței are o vărguță cu care descoperă izvoarele, locul cel mai bun de săpat o fântână. Pentru asta a fost dus la o pădure mare domnească unde a făcut o fântână în mijlocul unei poiene. Acolo se petrece drama de dragoste identică cu cea din Neculcea (O samă de cuvinte); Povestitorul un fel de sfânt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Simt puternic mirosul rășinei brazilor. În liniștea zilei, coborâm spre Agapia din vale. Se aude sunetul ascuțit, nou, sălbatec al fierăstrăului cu abur care despoae munții. La un cot al potecii, într-o stâncă mare, piatra lui Aron Vodă, e săpată o legendă: Aron Vodă pe când învăța ca băiat carte la moșu-său la Agapia Veche, într-o noapte, pe când se întorcea pe furiș acasă, a fost prins de moșu-său și bătut acolo în locul acela; ș-apoi după aceea, tânărul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
altor plaiuri. Flăcăul Aron se opri fermecat în locul lui, îndărătul mănăstirii. Și noaptea nu putu închide ochii, și la slujba miezului de noapte coborât în grabă, furișat la vale, stătu cu ochii spre lumina care se aprinsese sus la geamul săpat în zid; ș-a doua zi, supt același brad, cu inima bătând aștepta să se deschidă fereastra, să se lumineze lumea. Ș-apoi, după aceea, în nopți chinuite, gânduri furtunoase veniră; și-ntr-o noapte cu lună nouă, cățărat pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
de nimic" unde mai-mai n-avea ce face. În ziua aceea nu vine. Îl pândește și-l așteaptă ascuns și-n altă zi. Din locul lui nevăzut, din ierburi vede pe tatu-său sosind cu fereală mare, intrând în livadă, săpând și scoțând dela rădăcina unui pom ceva. După ce pleacă bătrânul, se duce și băiatul și controlează, găsește bani, banii Armencei asasinate, fără nicio îndoială! Îl apucă o disperare fără nume, ș-o durere zdrobitoare îi apasă sufletul. Umblă rătăcind cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
monede găsite în săpăturile ce se fac la noi: Cetatea Albă, Histria etc. Aflu de la el că fostul ajutor de primar d-rul Severeanu era un neostenit căutător de monede antice și că și le procura chiar sub nasul celor ce săpau la Histria de pildă, în vremea lui Pârvan, venind din când în când în chip amical cu icre negre și vin pentru tinerii arheologi, însă el urmărind de fapt să cumpere monedele și obiectele pe care știa că lucrătorii au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mult, iar morarul se tânguiește că n-are apă. Pe oaia care behăiește în pădure, o aude lupu. Copilul orfan își taie singur buricul. Nu s-a auzit drum fără hoți. Copacul nu cade dintr-o singură pălitură de topor. Sapă fântâna până ce dai de apă. Unde-i un suflet acolo-i ș-o nădejde. După iarnă, primăvară. Azi mie, mâne ție. Nu te teme de primejdia amânată. Cu peștele din baltă nu faci negoț. Moartea, mângâierea sărmanului. Degeaba dai săpun
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
-te împărat. Frumoasă și mare cușmă, dar nu-i nimc subt dânsa. Gura care grăiește nicicând nu flămânzește. Unde nu-i mâță, șoarecii întind horă. Cel ce se teme de vrăbii să nu samene mălai. Cine cere zgârcitului vrea să sape fântână în mare. Oțetul de dar pare miere. Inima-i prunc, care dorește tot ce vede. Pântecele și desaga cerșetorului nu se umplu niciodată. Să dorești mult, să nădăjduiești puțin, să nu ceri nimic. Pânea altuia nu mă satură. Mânâncă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
copil că nu-i mustri cu asprime. Femeia intră pe ușă, liniștea iese pe fereastră. La vorba blândă, iese chiar șarpele din pământ. Toți măgarii zbiară: care de care mai tare. Ulciorul îl sparge numai acel care cară apă. Să sapi fântâna cu acul. Ziua s-o lauzi după ce a înserat. Nici n-a murit bogatul și calici se grămădesc la poartă. Când ești între orbi, închide și tu ochii. Pajura nu vânează muște. Lenea umblă încet și se întâlnește cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
podoabe, statui, lumină, aer condiționat, covoare mișcătoare la coborât și la suit, compartimente pentru copii. Lume foarte multă circulă. Moscova circulă mai mult pe subt pământ. Când au dat de pături mari de apă, inginerii au înghețat-o și au săpat în stâncă. Sara plecăm la Leningrad, ora 6. Tren domol, vagoane cu paturi, ceaiu. 25 Iunie, luni Ajungem la amiază. Am străbătut o întinsă regiune de mlaștini și păduri: sălcii, molid și pin, mesteacăn și plop. Sate foarte rare. Distrugeri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
colhozului, salonul și sofrageria. În planul general de construcție se prevăd cinci sute cincizeci case de locuit, un stadion, rezervor viu de apă, școli, grădini de copii și creșe și gospodării model. 4 Iunie În stepa de lângă Bacu s-au săpat în anii din urmă fântâni arteziene pe câmp în vederea irigației câmpurilor de bumbac. O fântână irigantă zilele acestea udă 100 hectare de bumbac. Până acum fântânele arteziene se săpau numai pentru apă de băut în sate. Acum izvoarele arteziene udă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
și gospodării model. 4 Iunie În stepa de lângă Bacu s-au săpat în anii din urmă fântâni arteziene pe câmp în vederea irigației câmpurilor de bumbac. O fântână irigantă zilele acestea udă 100 hectare de bumbac. Până acum fântânele arteziene se săpau numai pentru apă de băut în sate. Acum izvoarele arteziene udă cam 9000 de hectare de culturi. În anii ce vin, pe lângă canaluri, se intenționează crearea de sute de fântâni arteziene în stepe. 6 Iunie Copii. Două fetițe stau de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
cu marfă încărcată pe măgăruși. Vând paseri, caș, lapte, mere, miere ș.a. În cetate sunt concentrate clădirile autorității, justiției, primăria, biblioteci, muzee, institut oceanografic, mănăstiri admirabile cu întreit stil suprapus bizantin-roman, gotic, rococo. Herțegnovi și Cotor. Cotor în fundul golfurilor adânc săpate în munte. Sus zăpezi; jos grădini înflorite. Orice petec de pământ e organizat întărit între lespezi în terase, agonisit de unde putea fi găsit, plantat cu legume, vie și pomi roditori (măslini, castani, smochini, migdali, castani, cireși, piersici etc., palmieri. Coastele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
spunea Bernard Shaw). Și oamenii (muntenegreni) au statura naltă. Cel mai mult m-au impresionat bătrânele cu înfățișare nobilă și încă frumoase. Sunt și urâți dar cei mai mulți localnici (țărani) tipuri distinse. Monumentul lui Mestrovici de la Țavtat. Cimitir pentru întreaga localitate, săpat în stâncă, cu cheltuiala unui bogătaș. (..................) 13 milioane dinari. Portretul de la primărie a lui Tito mai tânăr (blond roșcat). Tren pitic pe malul mării, care cotește în lungul coastei parcă ar căuta copii ca să se joace cu ei, și chemându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
aceea că nu avem voie să trecem dincolo de gardul de sîrmă ghimpată păzit de ostașii din miradorul de pe colină. Nu ni s-a spus însă nici un cuvînt despre ce se întîmplă în acea zonă care trebuia ascunsă vederii noastre: se săpa la Canal, lucrarea începută de Gheorghiu-Dej. Au urmat două săptămîni de instrucție intensivă, din care o zi mi-a rămas înscrisă dureros în memorie. Cum s-au petrecut lucrurile? După efectuarea programului matinal, ca un fel de recompensă, chipurile, am
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
hotărîrile luate în numele său, dar Iustin nu putea scrie asemenea hotărîri și nici nu înțelegea ceva din cuprinsul lor.(...) Au pregătit anume pentru așa ceva o bucățică de lemn (un instrument asemănător va folosi și Constantin Cantemir - n.m.) în care au săpat patru litere în limba latină; înmuiau condeiul în cerneala cu care obișnuiau să scrie împărații și îl puneau în mîna acestui împărat; potriveau scîndurica amintită deasupra hotărîrii, apoi luau mîna împăratului și o plimbau împreună cu condeiul peste cele patru litere
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cu el direct niciodată, dar îl cunosc și mă cunoaște. Are o figură spînatică, poartă un basc vechi, rotund, spălăcit și merge cu genunchii îndoiți. E tăcut și mereu preocupat de ceva. Hipercorect la serviciu, face treabă și în jurul blocului. Sapă straturi, smulge buruieni, curăță, mătură - totul ca ntr-un fel de pedeapsă. Fetița avea 12 ani și o chema Ozana. *Numărul de azi, 9 septembrie, îmi evocă (nu e prima dată) un ziar suprarealist. Sînt publicate fotografiile „fruntașilor la întrecerea socialistă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]